Tíminn - 07.05.1967, Blaðsíða 9

SBRJTOBAGCR 7. maí 1967.
TÍMINN
~rr-r~^’-jzFT
21
Árnað heilla
Sextug er f <Jag frú Nanna Jóns-
dóttlr, etdcfa séra ÞormóSs Sigurðs
sonar fyrrum prests á Vatnsenda.
Frú Nanna býr nú að Sörlaskjóli
64, Reykfavfk.
Söfn og sýningar
Listasafn Einars Jónssonar.
Er oplð á sunmxtögum og míðvlku
dögum frá kt. 140—kf. 4.
Sýnlngasalur Náttúrufræðlstofnunn-
ar fslands, Hverfísgötu 116,
verður fyrst um sinn opinn frá
kl. 2—7 daglega.
4. maf opnaðl ég málverkasýningu
f Iðnskóla Hafnarfjarðar. 20 myndir
seldust. Alls eru 80 myndir á sýn-
ingunnl. Sýningln er opln frá ki. 2
—10 alla daga.
Þórður Halldórsson frá Dagverðará.
■Orðsending
Dreglð hefur verlð f Skyndihapp-
drætti Kvennadelidar Skagflrðinga-
félagsins. Vinnlngsnúmer er 194.
Upplýsingar í síma 15836.
Hið íslenzka Blbliufélag: hefir opn-
að alm. sikrifstofu og afgreiðslu á
bó'kum félagsins í Guðbrandsstofu
i Hallgrímskirkju á Skólavörðuhæð
(gengið inn um dyr á bakhlið nyrðri
álmu kirkjuturnsins). Opið alla virka
da-ga — nema laugardaga — frá kl.
15.00 — 17.00. Sími 17805. (Heima-
síxnar starfsmanna: framkv.stj.
19958 og gjaldkeri 13427).
f Guðbrandsstofu eru veittar allar
upplýsingar um Bibliufélagið. Með
limír geta vitjað þar félagsskírteina
söma og þar geta nýir félagsmenn
látið skrásetja sig.
SJÚNVARP
Sunnudagur 7. maí 1967.
18.00 Helgistund. Prestur er sr.
Magnús Guðmundsson, sjúkrahús
prestur, Reykjavik.
18.20 Stundin okkar. Þáttur fyr-
Ir börn i umsjá Hinriks Bjarna-
sonar. Meðal efnis: Þrjár stúlk-
ur syngja við gítarundirleik,
skólahljómsveit Kópavogs leikur
undir stjórn Björns Guðjónssonar
og börn úr Kársnesskóla flytja
leikritið „Prinsessan með rauða
nefið".
19.05 íþróttir.
Hlé.
20.00 Fréttir — Erlend málefni.
20.35 Denni daemalausi. Aðalhlut
ve'rkið leikur Jay North. íslenzk
ur texti Dóra Hafsteinsdóttir. 21.
00 Kaj Munk. Dagskrá um danska
kennimanninn og skáldið Kaj
Munk. Lýst er því umhverfi er
hann lifði og starfaði i. og rætt
er við fólk, er þekkti hann náið
(Nordvision frá danska sjónvarp
inu). Þulur og þýðandi: Óskar
Ingmarsson.
22.00 Dagskrárlok.
Mánudagur 8. maí 1967
20.00 Fréttir.
20.30 Bragðarefir.
Þessi mynd nefnist „Leyndar-
dómur grafarinnar“ fslenzkur
texti Dóra Hafsteinsdóttir.
21,20 Baltíkuferðin
Kvikmynd Hafsteins Sveinsson
ar um söngför Karlakórs Reykja
vfkur með skemmtiferðaskipinu
.,Baltika“
21.35 Öld konunganna
Leikrit eftir William Shake-
spare, búin til flutnings fyrir
sjónvarp. XIV. hluti — „Hinn
hættulegi bróðir“ Ævar R.
Kvaran flytur inngangsorð.
22,40 Dagskrárlok.
ÁST 0G HATUR
25
saimt virtist hún varla draga and-
ann.
— Ég er ekfci að hugsa um
Lúkas eða Kúrt, heldur um þig.
— Mig? Hún skyrpti út úr sér
orði-nu. — Hvað veiztu um nokk-
ur-t ofckar? Láttu mig í friði. Ég
fae það sem ég vil á minn eiginn
tótt. Kvöldið í kvöld breytir engu
. . . Hiún hafði snúið sér að glugg-
anum, og ég sá tóna stífna npp.
ILönd hennar greip um brókaði
gluggatjaldið. — Andlitið . . . .
þarn-a er þetta and-lit aftur . . .
— Ilvaða andlit? Hvar? Ýg
Mjóp til hen-nar.
Hún lét hendin-a falla o-g haM-
aði sér upp að vieggnum. — Það
er fardð nún-a. En ég hetf séð það
áður. Það fylgist einlhiver m-eð
okkur.
Ég minntist and-lits, sem ég hafði
séð fyrir nokk-rum nóttum. Maðu-r
. . sagði ég.
— Eða kona. Ég hef séð andlitið
í -gegmum runnana. Hún strauk
h-endinni ytfir ennið. Ég skal kom-
ast að því hver þetta er — og þá
verður aldeil-is uppistand. Hann
eða hún er hérna í óleyfi.
— Heldurðu að það sé einhver
þonpsbúi?
— Hver annar? En það er hræði
l'egt. Ég lí-t til hliðar, ég lít um
öxlj og þarna er það starandi á
mi-g fná nunnagnóðninum. En þegár
ég kem á staðinn, er hiver sem
þetta nú er, farinn.
— Manstu, sagði ég. Ég sa-gði
ykkur frá manninum sem ég sá
eina nóttina. Það gæt-i v-e-rið hann !
— , hugsum ekki meir-a um
iþað. Hnæðsl-a hennar var liðin hjá.
Hún bandaði óþolinmóð til mín.
í guðs bænum farðu.
Ég sneri mér við og ytfir-gatf hana
án þess að se-gja orð.
Kúrt kom hlaupandi nið-ur srtig-
ann og tók tvö sknef í einu. Ég
hélt niðri í mér andanum meðan
ég honfði á hann. Gættu þín. Það
er ekkert þægilegt að detta í þeim.
— Hafðu,ekki áhyg-g-jur. Ég hetf
Mifið fjöll — lítiil fjöll, bætti han-n
við g-l-ottandi við og stökk niður
til mm Nei, en hvað þú ert fal-
leg * kvöld, sagði hann og snerti
við kjólnum mínum.
Ég þakkaði lotfið, og við gengum
saman út í kvöldið.
— Lúkais bíður í v-agninum, sa-gði
ég.
Þegar við komum að vagninum,
nam ég staðar og leit til r-unnanna.
Þar var ekkert andlit að sjá, en é-g
var ekki í vafa um að það hefði
verið þar áðan. Það var óþægileg
tilfinning, að vita af einhverjum í
þessum stóra skógarflæmi, sem
fyl-gdist m-eð okkur.
Ég klifnaði inn í vagninn m-eð
Kúr-t, og hestarnir töltu þegar af
stað. Ég vafði sjalinu að mér og
ANNEMAYBURY
þessum k-ringumstæðum. Brún
aiugu hennar knötfðust atihygli og
bann, kurteis og elskulegur að
Venju, veitti hana. Það var þvi auð-
veilt fyrir miig að laumast í burtu.
Ég fann mér horn við dymar
að gróðunskylinu, og settist niður
í risastóran sótfa.
Ég sá Lúk-ais vera að tala viið
Sir Robert Guillan og annan mann.
Gestgjafinn hló hrossahlátri að
einhverju, sem þyiðji marðuinn
var að segja. Bros Lúkasar var
annars hugar. Ég hafði það á til-
finningunni, að hann hlustaði ekiki
mjög nákviæmlega. Hiann var glæsi
legur í kjólfötunum sínum. Samt
var eittihvað fjarrænt v-ið hann sem
óg h-afði tekið etftír þegar ég sá
hann fyrst á hafnarbakkanum á
Argent. Mér f-annst hann títa út
eins og maður gæti ímyndað sér
örn sitja einan á afskekktum kletti,
og horfa á spörvana spígspora á
vellinum fyrir neðan. Hvers vegna
hafði þér komið?
Meðan ég var að velta honum
fyrir mér, sá ég hann horfa beint
ti-1 mín. Ég sneri niér s-kjótt undan
og mætti áh-ugasömum auigum ungs
-manns, sem stóð ekiki langt frá
mér. Ég brosti lítillega á móti, og
þar á me®®LiAtv
brinskjptir-sjálísHplir
ega hagstæð
i > BÍLALEIGAN
Hringbr. 121 Simi 10600 Heima 14646
Glerárgötn 26 Akureyri Sími 21344
aldrei. Ég fer mína leið núna, vil
hvorki skipta mér af öðrum, né
láta aðra skipta sér af mér. Ég
geri það sem ég vil — tak það
I sem ég viil.
Ltfifið sem hann vildi . . . konurn
ar sem hann vildi. Bvað margar?
Þær liðu fyrir hugs.kotssjónir min-
ar — hei-11 hópur af þeim. Á und'an
TTh'eódóru og á etftir Kládínu . . .
KMdínu!
Loksins horfðist ég í a-ugu við
það sem ég batfði reynt að hugsa
ekki um, alveg síðan ég sá frænku
mína rífa ballkjólinn sinn í tætl-
ur. Fregnin um, að Lúkas ætíaði
ekki á dansleikinn batfði verið or-
sök bræði hennar. Kládína og
Lúkas. Gat ég virkilega haf-a haldið
að hin fagra frænk-a mín væri ást
laus pi-parmey? Jatfnvel fyrsta
morguninn minn, niðri við hafn-
afbakkann, hefði ég átt að skynja
spennuna á milli þeirra.
ÚTVARPIÐ
Lauaavegi 38
Skólavörðust. 13
óskaði, að það vaeri ekki alveg leit síðan niður, skömmustulieg ytf-
ir dirfsku minni. En h-ún var frem
ur af örvæntingu en óskamm-
feilni. Ég vildi ekki láta Lú-kas ,sjá
mig sitja eina. Ég þurfti.einhvern
— hvern sem var — til að haida
mér félaigssk-ap.
Ég vi-ssi að un-ga manninn lang-
aði til að tala við mig., Nú þá
skyldi ég ýta undir hann. Ég leit
aftur til han-s, leit niður og brosti
einu sinni.
— Þér megið e'kki sitja einar.
Hjarta mitt tók kipp. Ég lei u-pp
og sá Lúkas.
— Þett-a er fyrsti dansleikurinn
sem ég fer á, sagði ég kuldalega
og ég hef gaman atf að horf-a á
al-lt þetta fólk.
— Bvers vegna dansið þér ekki?
Yður ætti ekiki að vanta dans-
hierra, því að þér eruð f-allegasta
konan hérna inni.
— Kon-an? sagði ég dræmt. Ég
er e-kiki orðin tuttugu ára ennþá,
svo að ég h-eld ekki að óg teljist
kona.
— Ég tít á yður sem konu,. sagði
Lúkas.
Ég lét se-m ég hefði allan hug-
svona tötralegt. Ég h-efði vi-ljað
s-itja milli fylgda-r,sv,einanna minna
tveg-gja, hj-úpuð safalaskinnum og
með smaragða dinglandi í eyrun-
-um.
í hve-rt sinn sem við beygðum
fyrir h-orn, henti-st ég til hliðar og
hand'leg-gur minn snerti Lúkas. Ég
t-a-ldi sjálfri mér trú um, að mér
væri alveg sama. Ég heyrði sjálf-a
mig taka þátt í s-amræðunum,
'hilæja aðeins og hátt, tala of mik-
ið. Og ég gat ekki hætt þv-í.
Ferðin til Lotenbury hefði átt að
vera hrífandi fyrir mig í himin-
bláa kjólqum mínum, með rós í
hárinu og t-vo fylgdarsveina. m
svo var ekki. Ég hataði hverja mín-
út-u, og það var Lúkasi að kenna.
Yfir hundrað manns voru í dans-
salnum á fynstu hæðinni. Ljósa-
krónurnar gli-truðu og á palli,
skreyttum burknum og pálmaMöð-
urn spi'laði lítil hljómsveit. Mas og
hlát-rar fylltu húsið: kjólar kv-enn-
ann-a voni dýrðlegir, skartgripir
þeirra glóðu í hári og börmum.
Lafði Cui'll-an, íklædd dýinis
fLoskjól, með rúbín um hálsinn
heilsaði mé-r elskulega. Blóðlhlau-p-! ann við tausa silfurþræði á ba-11-
in augu Sir Roberts Cui'llan voru ; töslkunni, sem móðir mín hafði átt.
vinaleg þegar hann kys-sti á hendi - — Auðvitað, hélt hann áfram,
mína. : gæbuð þér dansað viö mig — nem-a
— Svo að núna eru tvær fal- hvað mér er meinilla við að dansa
legar konur að Munkahettu, sagði og hef enga iöngun til að reyna.
hann stimamjúkur. —Hvers vegna komuð þér þ-á
Til að byrja með var allt á ringu-1 hingað í kvöíd?
Þýzkir morgun-
sloppar Mjög vand
aöir og fallegir.
reið í kollinum á mér, meðan ég
v-ar kynnt fyrir ótal manns. Lafði
Ouillan var svo els-kuleg að láta
sem hún sæi ekki að ég hefði
enga fylgd'arkonu, og tók mig
undir verndarvæng sinn.
, Kúrt bað mig um fyrsta dansinn.
Ég reyndi að svipast eik-ki um eft-
ir Lúkasi, m-eðan við vorum aö
dan-sa. En þegar dan-sinum var
lokið, kom Lafði Ouillan með lag-
lega, döklchærða stú-lku til Kúrte.
Ég var farin að verða rugluð
af öLlum fjöldanum. Flestar kon-
urnar og mennirnir voru mi'klu
stærri en ég, svo að ég fékik snert
af köfnunartilfinningu og varð að
— Við skulum segja, að það hafi
verið diuttiungar.
— Jæja.
Hann seítist niður á hornið á
i sófan-um, sneri til höfðinu og leit
spyrjandi á mig. Yður finnst það
e-kki ful'lnægj-andi svar?
— Mig skiptir það ekki nok-kru
jnáli. Það sem þér gerið eða hugsið,
er algerLega yðar mál. Fingur mín
ir héldu á'fra-m að fitl-a við tösk-
,.na.
— Ég er samimála. Að skipta sér
otf mikið af því sem manni kemur
raunverulega ekki við er sama og
að yera viðkvæmur. Einu sinni . .
Ég beið. Hann starði yfir öxl
Leygja upp álkuna til að reka ekki mína, og mér fannst a-ugnablik eins
nefið í axlir herranna og veif-a- og hann hefði gleymt mér. Siðan
blævængi kvennanna. sagði hann í breyttum rómi:
Stúikan, sem var hjá Kúrt vissi; — En fortíðin er liðin, og sárs-
him-ni-g hún átti að haga sér undir a-ukafu-llur lærdómur gieymist
Sunnudagur 7. maí
8.30 Létt morgunlög 8.55 Frétt-
ir 9.10 Morguntónleikar. 11.00
Messa í
Laugar-
neskirkju
Prestur: Séra Garðar Svavars-
son. Organleikafi: Gústaf
Jóhannesson. 12.15 Hádegisút-
varp 14.00 Miðdegistó.nleikar:
Tónlist frá tékkneska útvarpinu
15.25 Endurtekið efni. 16.30
Veðurfregnir. 17-00 Barnatími.
18.05 Stundarkorn méð Kurt
Weill. 18.20 Tilkynningar 18.45
Veðurfregnir. 19.00 Fréttir 19.
20 Tilkynningar 19.30 Kvæði
kvöldsins. 19.40 „Le Cid“ ball
ettónlist eftir Massenet. 19.50
Ætti að breyta gildandi regl-
um um útivist bama og ungl
inga?. 20.30 Þrettánda Schu-
mannskynning útvarpsins. Guð
rún Kristinsdóttir, Ingvar Jónas
son og Pétur Þorvaldsson leika.
21.00 Fréttir og íþróttaspjall
21.30 Vika í Vestur-Evrópu.
Stefán Jónsson með hljóðnem-
ann á ferð með hinum vísu
Borgfirðingum úr sýslukeppni
útvarpsins í fyrra. 22.30 Veður-
fregnir. Danslög 23.25 Fréttir
í stuttu máli. Dagskrárlok.
Mánudagur 8. maí
7.00 Morgunútvarp 12-00 Há-
degisútvarp 13.15 Búnaðarþátt-
ur 13.30 Við vinnuna. 14.40 Við
sem heima
sitjum
15.00 Mið-
degisútvarp 16.30 Síðdegisút-
varp 17.45 Lög úr kvikmyndum
18.20 Tilkynningar 18.45 Veður
fregnir. 19.00 Fréttir 19.20 Til-
kynningar. 19.30 Um daginn og
veginn 19-50 „Þú friður, breið
ur, blár“ 20.15 Á rökstólum
Tómas Karlsson blaðamaður
fær þrjá menn til viðræðna um
lækkun byggingarkostnaðar. 21.
00 Fréttir 21.30 íslenzkt mál
21.45 (Tvö tónverk eftir ramille
Sanine-Saéns. 22.10 KvöldsaPan:
„Landið týnda“ Sverrir Kristj-
ánsson sagnfr. les þýðingu sína
(11) 22.30 Veðurfregnir. Hljóm
plötusafnið í umsjá Gunnars
Guðmundssonar. 23.30 Fréttir
í stuttu máli. Dagskrárlok.