Alþýðublaðið - 14.04.1987, Side 19

Þriðjöéagwr 14. aprfl 1987
19
..Máffinnstalltof mikiðum það I pólitlk, aömenn séu að karpaum fortíðinaog togast áum hagsmuni llðandi stund-
ar. — Það sem menn veröaað geral pólitíkinni erað leitaeftirsem vlðtækustu samstöðu, meöal þjóðarinnarallrar,
um heildarstefnu I sem flestum rnálurn."
Viðtal: Kristján Þorvaldsson.
Varð ráðherra áður en
Kjartan Jóhannsson
er Hafnfirðingur, —
Ha/narfjarðarkrati.
„Eg er reyndar fœdd-
ur í Reykjavík, en
það var af tœknileg-
um ástœðum, af því
að það var engin
fœðingardeild í Hafn-
arfirði og ég svo
hausstór, að það var
talið nauðsynlegt að
ég fœddist á fœðing-
ardeild. “
Kjartan segir
bernskuminningarnar
bjartar: „Eg átti mér
góða leikfélaga og
sérstaklega góða for-
eldra. Faðir minn og
ég vorum mjög miklir
félagar. Hann talaði
snemma við mig eins
og fullorðinn mann
og bar fyrir mér
mikla umhyggju. Ég
held að af þeim
ástœðum hafi ég til-
tölulega snemma tek-
ið út verulegan
þroska. “
hann
settist
á þing
Rœtt við Kjartan Jóhannsson um lífið og
tilveruna, afskiptin af stjórnmálunum og
hugmyndir um stöðu og framtíð
sjávarútvegsins.
Faðir Kjartans, Jóhann Þor-
steinsson, er nú látinn. Móðir
Kjartans er Astrid Þorsteinsson,
hjúkrunarkona, frá Svíþjóð. Hún
fluttist hingað til lands og giftist hér
föður hans. Jóhann var úr Holtum
í Rangárvallasýslu. Um tvítugt
braust hann til mennta, fór fyrst i
Flensborgarskólann og síðan í
Kennaraskólann. Að því námi
loknu settist hann að sem kennari í
Hafnarfirði.
Nakinn með brúði sína í
fossinum
Á þeim árum er Kjartan var að
alast upp var til siðs að senda börn
í sveit. „Ég held ég hafi verið 6 ára
gamall þegar ég var sendur í fyrsta
skipti til frændfólks míns í Rangár-
vallasýslu.“ Þar var strákur síðan í
nokkur sumur, en síðan eitt sumar
hjá föðursystur sinni í Skaftafelli.
Kjartan hreifst mjög að náttúru-
fegurðinni í Skaftafelli, eins og svo
margir sem þangað hafa komið:
„Ég komst að því að það var foss
með heitu vatni alveg undir upptök-
um Skeiðarár innan við Bæjarstað-
arskóg í jökulfellinu. Ég setti mér
það, 12 eða 13 ára snáðinn að þang-
að skyldi ég fara í brúðkaupsferð
með brúði mína og við skyldum
baða okkur í fossinum.
Síðan leið og beið, ég gifti mig,
og ekki efndi ég þetta heit. Þegar
þeir tóku síðan upp á því að leggja
hringveginn og brúa Skeiðará, þá
hugsaði ég með mér: „Ekki er þetta
nú gott; þeir verða búnir að eyði-
leggja þetta allt saman áður en ég
veit af.“ Ég tók mig því upp með
konu mína. Við flugum á Florna-
fjörð, tókum bílaleigubíl og tjöld-
uðum í túninu á Skaftafelli. Við
gengum síðan allar götur yfir Mos-
árdal og inn að fossinum og böðuð-