Tíminn - 19.07.1967, Blaðsíða 7

MIÐVIKUDAGUIl 19. júlí 1967.
TIIVIINN
AF SJÓNÁRHÓLI ÍSLEND
INGSI
Pappírsbleyjur
og stórþvottur
líka mörgu völsum og flóknu
tannhjólum. Hún fannst mér
lengi vera æðsta tákn um hug
myndasnilld mannsins.
Það var langur og erfiður
dagur, sem mamma eyddi í
þvottahúsinu, en þar á eftir
varð svo að hengja allan þvott
inn upp. Og þá var ekki bara
ætlast til þess af konunum að
hver flík væri klemmd á
AHtaf eru lífsþægindin að
verða meiri og meiri, en ekki
virðist blessuð haminigjan auk
ast í sömu hlutföllum. Eftir
því, sem tómstundunum fjö-lg
ar, gefst fólkinu meiri tími til
að hugsa um sjálft sig, lífið
og þess tilgang. Og einhvern
veginin virðist öll þessi hugs
un verða okkur til lítíls góðs.
Svo er lfka það, að hinum veik
lunduðu gefst nú meiri tími til
að stíga víxlsporin. Áður voru
þeir of þreyttir tfl að leiða
nokkuð að því hugann.
í þessu samibandi langar mig
tfl að rabba lítillega um stór
þvotta fyrr og nú, og þær
brerytingar, sem orðið hafa á
því sviði.
Nú er alvarlega talað um
pappírsfatnað hér í Amerílcu,
og reikna ég alveg með þvi,
að þið þama heima, hafið nú
þegar séð sýnishorn af slíkum
flíkum. Þið eruð svo déskoti
vel með á nótunum, þegar tízk
an er annars vegar. Það eru
komnir á markaðinn hér papp
írskjólar, en föt og skyrtur,
sem maður fleygir eftir notk
un, eru á næstu grösum.
Pappírshleyjur eru nú orðn
ar almennar hér í Ameríku.
Hlýtur tiikoma þeirra að valda
byltingu, því mér skildist allt
af í garnla daga, að mesta erf
iðið við að fæða barn í heim
inn, væri að þvo af því bleyj
urnar. Það gefur því auga leið,
að þvottar verða brátt úr-
eltir. Ekki svo að skilja, að
þvottar hjá uútimakonum séu
neitt sérstakar atliafnir. Sjálf
virkar þvottavélar eru á
hverju strái og reyndar víða
líka þurrkarar. Húsmæðumar
fleygja flíkunum í vélarnar af
og til og síðan ekki söguna
meir, fyrr en þvotturinn kem
ur tandurbreiun út.
Það var eittlhvað annað hér
í gamla daga, þegar þvottadag
urinn var í hávegum hafður.
Andrúmsloftið í þvottahúsinu
var þrangið hæði dulmögnun
og gufu svo varla sá handa
skil. Mamma stóð við kola-
kyntan þvottapottinn í vað-
stígvélúm með gúmmísvuntu,
og hrærði í honum með stóra
priki. Hér var vísindalega að
öllu farið. Þar voru tróhalar
og blikkbalar, raðað eftir
kúnstarinnar reglum, þvi vatn
varð að renna úr einum í ann
an. Það var, mig minnir, í
trébala, sem þvottabrettið
stóð, þetta furðuáhald, sem
hver flík varð að nuddast og
nuddast við. Ekki má gleyma
tau-viudunni, með þessum
snúru, heldur varð einhvem
vegiun á yfimáttúrulegan hátt
að útvega sér góðan þurrk,
sem ekki er alltaf auðvelt á
sunnanverðu íslandi. Skildist
mér helzt, að hver kona yrði
að útvega þurrkinn með þvi
að láta einhvera karlmann
hugsa fallega tíl sín. Ekki
veit ég, hveraig þær hafa haft
tíma til að koma því í kring,
og svo má náttúrulega ekki
gleyma, að yrðu þurrkdagarn-
ir of tíðir, gátu þær hæglega
orðið fyrir grunsemdum síns
ektamaka.
Svo komu þvottavélarnar
fram á sjónarsviðið, og óðum
tók að þverra ailur ljómi yfir
þvottabrettum og trébölum.
Fyrstu vélunum af þessu tagi
kynntist ég, þegar ég yar
stráklingur og vann í Hvaln-
um. Ameríkaninn hafði skilið
eftir forláta samstæðu í
einum bragganum. Þurrkarinn
vakti mesta aðdáun, enda var
hann kraftmikiil og hristist all
ur og skalf, þegar hann var í
notkun. Maður lét þvottinn í
hann að ofan og var varaður
við því að láta aldrei flíkúr
yfir stautinn, sem stóð upp úr
miðri körfunni.
Með okkiir vann maður,
sem Bjarni hót, afbrags þrif-
inn, og einn helzti notandi
þessara dásamlegu tækja.
Bjarni stundáði gjarnan þvotta
sína á nóttunni. Eitt sinn ætl
aði hann að þvo rúmteppið
sitt, en hafði gleymt reglunni
með stautinn. Þurkarinn stóð
innarlega í þvottabragganum
og var rafmagnsleiðslan að
honum negld á vegginn, alltaf
einir fjórir metrar á lengd.
Segir svo ekki af viðskiptum
Bjarna og þurrkarans fyrr en
meun vakna við óp og óhljóð.
Hafði þá þurrkarinn hrein-
le,ga tekið til fótanna og rifið
leiðsluna af veggnum og ekki
stanzað, fyrr en hún rofnaði.
Aumingja Bjarni beið ekki boð
anna, heldur hljóp út með
þurrkarann á hælunum'- Hann
vatt allan þvott sinn í höndun
um eftir þetta.
Annað snyrtimenni í Hvaln-
um, sem við getum kallað Jóiv
olli þáttaskilum í þvottasögu
hvalskurðarmana. Það var til
siðs að sjóða grútargallana í
stáltunnu úti á skurðarplaninu.
Niður í tunnuna var leitt gufu
rör, og voru fötin látin krauma
þar tímunum saman, eftir að
bætt hafði verið í vatnið örlitl
um vítisóta.
Eitt sinn ætlaði Jón að sjóða
samfesting sinn. Meðan hann
var að fá sér morgunkaffi,
bætti einhver gárunginn tveim
ur skóflum af vítasóta í tunn
una! Rétt fyrir hádegi tók Jón
að huiga að þvotti sínum.
Fylgdust allir með í spenningi,
þegar hann tók að grafa í
tunnuna með járnfleini. Það
er erfitt að lýsa svipnum á
andliti Jóns, þegar hann að
lokum dró upp ræmu með járn
hnöppum, sem reyndist vera
allt sem eftir var af hans fína
samfestingi.
Dagar þvottabrettisins og
trébalans eru senn liðnir og
veit ég, að konur fslands eiga
eftir að minnast þeirra með
söknuði. Þórir S. Gröndal.
VINNINGSSKAK FRIDRIKS
GEGN O'KELLY I DUNDEE
í HUÓMLEIKASAL
Hér koma úrslitin í 2. umferð:
Larsen 1 — 0 Davie
Friðrik 1 — 0 O’Kelly
Gligoric 1 — 0 Pritchett
Wade 0 — 1 Penrose
Kottnauer Vz — Vz Pomar
Biðskákin úr fyrstu umferð á
aiÍM Pritohett og Kottnauer end
ði með jafntefli.
Hv. Friðrik. — Sv. O’Kelly.
1. d4, Rf6, 2. c4, e6; 3. Rc3,
Sb4: 4. e3, c5; 5. Rf3, 0—0; 6. Bd3
15; 7. 0—0, dxc4; 8. Bxc4, De7;
I. Bd3, Rc6; 10. Re4, cxd; 11. exd,
16; 12. De2, Hd8, 13. Be3, e5;
14. dxe, Rxe5; 15. Rxe5, Dxe5;
16. Rxf6f, Dxf6; 17. Be4. Bd6;
18. gá. Bh3; 19. Hfdl. IM7; 20.
Dh5, Be6; 21. Hd2, Had8; 22. Hadl,
Bf8; 23. Hxd7, Hxd7; 24. Hxd7,
Bxd7 25. Bxb7, Dxb2; 26. Bd5,
Be6: 27. Bxe6, Dblf; 28. Kg2,
fxe6 29. De2, Db7f; 30. Df3,
DxD'! > (Svarti yfirsést, að örugg-
asta lafnteflisleiðin er fólgin í 30.
—, Oa6! 31. Da8, Dxa2; 32. Bc5,
Dd5v jafntefli. — Skákin ætti
rauna að vera jafntefli eftir
nrottnmgarkaupin, er. svartur á
sngat. veginn hægt um vik vegna
tess hve hvíti kóngurinn kemst í
sterks aðstöðu. á miðborðinu).
U. [CxD, a6; 32. Ke4, Kf7; 33.
leikurinn). 41. —, Kf6? 42. Bd2!
Svartur gafst upp! — (Ef 42. —,
Ke5 þá 43. Bc3f, Ke4; 44. Kd7 og
vinnur. Eða 42. —, e5; 43. Kd5,
Bd8; 44. Bc3, Bc7; 45. a4, Bb8;
46. Ba5! og vinnur! I þessu af-
torigði kom einnig til greina 43. —,
e4, ep hvítur vinnur einnig þá
44. iCxe4, Ke6; 45. Kd4! pg ir'dti
kóngurinn kemst til c5. — Að síð-
ustu 42. —, Kf7; 43. Kb6 og hivít-
ui vinnur án teljandi erfiðleika.
— Bezta vörn svarts var fólgin
? því að leika strax í 41. leik sín-
um — e5! Hvítur verður þá að
tefla nákvæmt, en ætti að vinna:
41. -, e5; 42. Kd5, e4; 43. Kxe4,
Ke6; 44. Bd2, Bd8; 45. a4, Bf6;
46. Ba5, o.s.frv.
Friðrik Ólafsson
Ke5, !i5; 34. f3, Be7; 35. g4, hxg
(Betra virðist 35. — g6) 36. fxg,
g5? (Þessi leikur skorðar að vísu
hæð. peð hvíts á kóngsvængnum,
en skapar hins vegar alvarlegan
veikieikó ■ g5) 37. h3 (?) (Nú er
það nvtui sem leikur ónákvæmt.
Bezi var strax 37 a4!) 37.
Bf6t 38 Kd6, Be7t; 39 Ke5
(Leucif' ti. að vinna tíma) 39. ,
bf6t Kd6 Be7í 41. Kcö (Bið
Park-drengjakórinn
Drengjakór K.F.U.M. frá
Kaupmannahöfn, hefir haldið
söngskemmtanir, víða um land
núna fyrri hluta júlímánaðar
og í Reykjavfk söng kórinn
nokkrum sinnum í Austurbæj
arbíó og hlýddi undirrituð á
söng þeirra þar í s. 1. viku. —
Stjórnandi drengjanna er Jörg
en Bremholm, sem hefir náð
fágaðri samhæfni raddanna,
og lagt mikla alúð og rækt við
menningarblæ -verkefnanna. —
Efnisskráin var víða aðfengin,
og af þeim lögum, sem kórinn
söng, þetta kvöld voru hin
dönsku lög eftir þá Jeppesen
og Holmboe, mjög athygliverð
og vel flutt. Þá voru hinir si-
ungu söngvar H. C. Andersen,
í búningi Bremholm mjög að-
laðandi. — Megin þáttur þessa
samsöngs var samt flutningur
á ævintýraleik H. C. Andersen
„Eldfærin, sem flestir bæði
ungir og gamlir þekkja. Dreng
irnir fluttu þarna ekta „sikólá-
komediu" með innfléttuðum
söngum á svo einfalðan o,g
frjálslegan hátt að ekki fór
milli miála hversu vel þeir
náðu til hlustenda á öllum
aldri. — í heild var söngur og
framkoma drengjanna til
sóma. Vandvirkni stjóranda,
og öruggur undirleikur Leif
Rödgaard var unnin af mikilli
prýði og vakti verðskuldaða
gleði og ánægju áheyrenda.
Unnur Arnórsdóttir.
Kærar kveðjur.
Friðrik.

Auglýsið í
TÍMANUM
sími 195 23
l'tAr i
Jór) OrpVar SiuwríUíon
- c*- Aur
tV'ii * v * *■ *•» ► Tit' s
1 -
. •••*
* ’ ■ i YJt
»• ■ ■ éíít.
r -J'-::