Tíminn - 17.09.1967, Blaðsíða 5

S«3ö\’B»AGKR 17. scpt. 1967.
TIMINN

HÚS OG HEIMILI
BANDARÍKJAMBNN eru
eru þekktir fyrir, að hugsa
meira u,m hitaeiningar en flest
annað, og er nú svo komið, að
þar í landi borðar fólk sífellt
minni og minni sykur, og ó-
fitandi sykureftirlíkingar eru
mikið í tízku og meira að segja
svo mikið, að sykurinnflytjend
ur og framleiðendur eru farnir
að óttast um sinn hag. Banda
rísku blöðin skýra frá því, að
þessir aðilar hafi nú samein
azt og ákveðið að hefja heil
mikla herferð fyrir aukinni
notkun sykurs, og verða blöð,
útvarp og sjónvarp notuð til
þessarar auglýsingastarfsemi.
Nægilegt að ryk-
suga í 3 mínútur
Rabarbarakremtertan er tjúfeng.
Rabarbari i kökur
Nú fer hver að verða sáð-
astur að notfæra sér rabarlbar-
ann á þessu hateti, svo hér
hef ég fundið tvær þýzkar
uppsikriiftir, sem eru ótrúiega
góðar. Fyrst er:
RABARBA'RAKILEMKAKA.
Fjérar eggjahvítur eru stíf
þeyttar, en út í er bætt smátt
og smátt 150 g af sykri og
þá 100 g af söxuðuom möndl-
um eða heslilhnetum, 80 g af
haframjöli og _ hálfri teskeið
af lýftidufti. Úr þessu eru
bakaðir tvedr kökulbotnar í
fonmi með lausum botni.
Kreminu er hellt yfir neðri
kökubotninn, án þess að hann
sé tekinn úr formim.', og efri
botninn látinn ofan á. Látið
jafna sig í forminu, svo krem-
ið renni'ekki út úr kökunni,
þegar formið er teikið utan
af. Kakan er skreytt með púð-
unsykri og rabarbarabitum.
Og þá eru það:
INNBAKAÐIR RABAR-
BARASTILKAR.
Rabarbarinn er skorinn mð
ur í 10 cm langa bita, sem
*
eru vandlega sykraðir. Úr 200
gr hveiti, 1 eggi, salti og 1
matskeið af sykri, er búið lil
deig, já og ekki má gleyma
teskeið af pressugeri, mjól-k
ursopa og 1 matskeið af mat
arolíu. Rabarbaranum er velt
upp úr hveiti, en siðan difið
niður í deigið, og eftir það
er hann steíktur eins og
kleina í heitri feitd, þar til
hann flýtur gulbrúnn og fall-
egur ofan á feitinni. Púður-
sykri er stráð yfir rabarbara-
bögglana, sem eru' bornir
fram með vanillusósu.
Maðurinn getur týnt upp
um 60 þræði af gólfteppinu
á mínútu, en ryksugur gera
flestar mun betur, að því er
heimilisráðleggingastöð í
Danmörku hefur komizt að
raun um við rannsóknir. Stöð-
in reyndi nýlega nokkrar teg-
undir af ryksugum, bæði
slönguryksugur með skafti, og
komst m.a. að raun um, að
nægilegt er að ryksuga hvern
fermetra góKteppisins í um 3
mínútur. Þá hefur teppið
hreinsazt það vel, að þótt tím-
inn sé lengdur verulega, vetð-
ur árangurinn ekki betri, svo
neinu nemur.
Tilraiunm var gerð á þrenns
konar teppum, venditeppum,
Wiltonteppum og loðnum tepp
um, og kom í ljós, að teppis-
gerðin hefúr ekki síður mikið
að segja en tegund ryksug-
unnar, þegar athugað er,
hversu vel ryksugnrnar vinna,
því misauðvelt er að ná ryk-
inu úr teppunum.
Atlhugað var, hversu vel ryk
suigurnar náðiu U'pp sandi, hve
þéttir pokarnir voru, hve mik-
ið af sandim.m gat komið út
aftur með útblástrimum, hve
mikla krafta þurfti tll þess að
ryksuga, hversu mikill hávað-
inn var, og hvort ryksugurn-
ar trufluðu sjónvarp.
í frásögn af tilrauninni seg
ir, að skaftryksugur njóti stöð
ugt meiri vinsældia, en þess
beri þó að gæta, að lagið
hljót'i að ganga út á vélaraflln
því hægt sé að hafa mótor-
inn sterkari i belg- eða slöngu
rykisugunum svokölluðu', og
einnig sé rykpokinn yfirleitt
stærri í þeim. Fólki var b&nt
á, að brýn mauðsyn er að
tæma pokana oft, þvi þegar
þeir fyllast, verður sogméttur
ryksugunnar minni. í einu ol-
felli var ryfksugan búin flautu,
sem gaf merki, þegar pokmn
var orðinn eins fullur og ó-
hætt var að bjóða henni.
Reiknað var út, hve lamgan
tima tók að ryksuga teppi 75%
60% og 50% hrein. Sýndi það
sig, að venditeppi 20 fermetra
að stærð þarf að ryksúga frá
10 til 53 mínútur til þess að
það sé hreínt, mismunandi
lengi eftir gerð ryksugunmar.
Það þarf fcnafta til þess að
rylksuga, og þannig kom í ljós,
að maðurinm notar frá 2.40
4.30 kg við að færa ryksug-
urnar fram og aftur yfir Wil-
tonteppi.
í kremið er notaður van-
iilubúðingur. Tveir pakkar af
húðingi eru' soðnir í 1 lítra
aif mjóilk, potturinn tekinn af
eldavélinni og 100 g af sykri
sett út í og sömuleiðis eggja-
rauðurnar fjórar, sem til eru
og síðast er hellt út í 6 upp-
leystum matarlímsblöðum.
Hrærið nokkrum sinnum í
kreminu, á meðan það er að
kólna. 500 grömm af rabar-
barabitum hafa nú verið soð-
in í sykurvatni, sem síðan er
hellt af, og þess vandlega
gœtt, að bitarnir séu ekki
blautir, þegar þeim er að síð-
uistu blaúdað saman við krem-
ið.
Innbakaður rabarabari.
RÓFURMÁ N0TA Á MARCANHÁTT
kjötsúpu og svo með saltkjöíi
og baunum, en hv«-rs vegna
efeki að reyna eitthva'ð annað.
Mér datt því 1 hug að skriía
niður nokkrar skemmtilegar
rófuuppskriftir, og auk þess
eina uppskrift að blómkáls-
rétti.
Flestir eru vanir að fá t.d.
steiktan blóðmör cg þá gjam-
an með gulrófnastóppu, en
færri veit ég um, sem stcikja
gulrófurnar, og bera þær sið-
an fram með öðru "rænmeti,
eða grænmetisjafuingum, en
það “.r hægt lika, og þykir
mjög Ijúffengt.
• Þá er aðferðin sú, að róf-
urnar eru soðnar, en ekki of
mikið. Mjólk og hveiti er
hrært saman (3 4 matskeiðum
af hveiti á ca. 700-800 gr. af
rófum) og búinn til afningui
ekki of þunnur. Rófurnar eru
skornar í sneiðar og þeicn
difið niður í jafninginn, og svo
velt upp úr brauðnivlsnu eSá
raspi, sem áður hefur veriú
kryddað að vild. Sneiðarnar
eru síðan steiktar fallega
brúnar.
Hvítkálsböggla þekkja lika
allir, en hvað um fylltar róf-
ur. Aðferðin við þær er sú, að
Nú er mikið úrval á græn-
metismarkaðinum. Bezt er að
notfæra sér grænmetið á með-
an það er nýtt, og hefur ekki
tapað vítamíninnihaidi sínu af
langri geymslu. Rófur h,.fa
lengi verið notaðar hér a landi
og stundum ver’ð kallaðar
sítrónur Norðurlanda, en þrátt
fyrir það gætir oft lítiis hug-
myndaílugs í noikun þeirra.
Þær eru aðallega notaðar í
þegar búið er að flysja þæt
og hreinsa er annar endinn
skorinn af, og þær holaðar inn
an. Síðan eru rófumar fyllt-
ar með kjötfarsi, og endanum
skellt á aftur, og bundið utan
um, svo þær detti ekki í sund-
ur, þegar þær koma i pottinn.
Þær eru soðnar í saltvatni við
fremur hægan hita i þrjá
stundarfjórðunga, það fer þó
eftir stærð rófnanna, hversu
löng suðan þarf að vera. Sjálf
sagt er að nota það sem inn-
an úr rófunum er tekið, og
er það því látið út í nokkru
áður er þær eru orðnar fuil-
soðnar, og það soðið með. Soð
ið er því sæmilega bragðmik
ið, og má búa til úr bvi sósn
eða jafning, sem bragðbæ:a
má kryddi eða kjötfarsi. Hægt
er að bera rófurnar fram heil-
ar, eða í sneiðum með kart-
öflum og grænmeti.
Svo eru það brúnaðar gul-
rófur :
1 kg gulrófur, 50 til 60 gr.
smjörlíki, 1-2 matskeiðar sýr-
óp eða sykur, kjötsoð eða vatn
og salt.
Skerið rófurnar í litla bita,
brúnið í fitu og sýrópinu. Hell
ið vatni eða soði yfir. Látið
krauma undir hlemm tíl 5 tll
10 mínútum, berið fram með
söltum réttum ásamt kartöflu-
stöppu.
Gulrófur eru mjög góðar í
öll hrásalöt, bæði einar sam-
an og með gulrótum og hvít-
káli, og hér kemur ein slík
uppskrift. 250 gr. gulrófur,
50 gr. rúsínur, safi úr hálfri
Framhald á bls. U
1