Tíminn - 14.12.1967, Blaðsíða 2

JÓLAGJOF
trtmerk.lasafnarans
FRÍMERKJA
HUSINE
Lækjargötu 6 A
MINNING
CULLr Lll
í STUTTUM PILSUM
eftír JENNU og HREIÐAR
STEFÁNSSON.
Þetta er sagan af Emmn, ung-
lingsstúlku í Reykjayík, SAGA,
setn mun eiga sér margar lilið-
stæður í verulcikanum, ^AGA,
sein cr líkleg til að valda nokkru
umtali, SAGA, sem á brýnt er-
indi, jafnt til foreldra seijn ung-
linga. Teikningar cftir Baltasar.
Sagan á brýnt erindi, jafnt til foreldra sem unglinga.
Bibjib bóksalann yðar að syna ybur BÖKAFORLAGSBÆKURNAR
FYRSTIR með STÆRRA rými
320 lítra DJÚP-
FRYSTIRINN
STÆRRA geymslurými
miðað við utánmál.ryð-
frír, ákaflega öruggur í
notkun, fljótasti og bezti
djúpfrystirinn.
KPS-djúpfryst ér
örugglega djúpfryst.
Aðalumboð: Einar Farestveit & Co. Vesturgötu 2
F. 12. des. 1896.
D. 5. des. 1967.
í dag verSur til moldar borinn
friá Fo&svog&irkj'U kl. 1.30 síð-
degiis Guðimunidtlr Bjarnason frá
Steinnesi, fyrrum bóndi í Hlíðar
hvaimmi í Sogamýni, en mörg síð-
ustu ár starifisimaðiur Reykiavíkur
boirgar. Giuðmundur andaðist í
Hraifniisitu 5. des. ~S. 1.
G.uðmundiur var fæddur í Stein
nesi í Hlúnalþingi 12. des árið 1896
og var því nær 71 árs að aldfi,
er hann lézt. Foreildrar hanis voru
Bjiarni Pálsson pnófaistur þar oa
Ingibjlörg Giuðmu.ntdsdóttir, kona
hans, en þau vonu hin m-erkustu
hjón oig séra Bjarni héraðshöfð-
ingi, sæmdarklerkur og ágætur
húhöiMiur, annálað prúðmenni og
Ihjálipanhiella sóknaribarna sinna.
Þau hjón áttu mörg miikllhæf
bör.n aiuk Guðmundar, en þau voru
Guðrún kennari, Páll lögfræðing
ur, Ólaifur hreppstjóri í Bnautar
holti, kvæntur Áistu Ólaf&dóttur,
Jón hénaðislæikniir á Kleppjárns-
reykjium, kvæntur Önmu Þorgríms
dióttur, Ingiihjöng kona Jónasar
Rafnar yfirlæknis, Hlálfdlán aðal-
ræðiismaður í Genúa, Gísli lög-
fræðiiingur, Guninar, sem fór tíl
Amenílku, Bjiörn cand. mag og
Steinunn gift Símoni Jóh. Ágústs
syni prófessor.
Guðmundur Bjarnason ólst upp
með systkinum sínum heima í
Steinnesi og dv.l'.dítt þar fram
á miðjan þrítugsaldur, en fór þá
til ReykjavíikiUir, eða árið 1922, en
liitlu síðar fór hann að búa með
Ólafi hróður sínum að Brautar-
holtá á Kjalarnesi og stóð svo nokk
ur ár, unz Ólafur tók þar einn
við búi og jörð.
Guðniu.ndur kivæntist 2. okt.
1927 Jó'hömnu Mafaúsdóttur ætt-
aðri frá Bergi í Garði, hinni ágæt-
ustu kon.u, og fluttizt til Reykja-
vikuir, þar sem Guðmundur stund
aði aimenna vinnu um skeið en
hóf siðam búskap í Hlíðarhvammi
í Sogamýri við Reyikjavík. en þá
var þar ekki samfelld byggð, held
ur nokkur grasbýli. Þar bjuggu
þau hjón í 15 ár.
Börn þeirra Jóhönn.u og Guð-
mundar urðu tíu. Þau er.u þessi:
Ingilbjörg, gift Einari Sumarliða
syni, Guðrún, gift Jónaisi Bjarna-
syni, Jón, kvæntur Gunnvöru Þor
k&lsdóttuir, Siig.rfður gift NSelsi
Hansen, Birna, gift Jakobi Helga
syni, Steiaiunn, giif.t Erni Einars-
syrni, Heilga, gift Inga Ingvarssyni,
og síðast þrir synir ókvæmtir
heirna Gfeli, Hál'fdán og Einar.
Guðmundur var greindur maður
eins oig hann átti kyn til en naut
eigi skólagöngu ó borð við flesita
hina bræður sírna. En hann var
fjöMiesinn og hafði hina beztu yfir
sýn um almenn mál. Hann var
rólyndiur mað.ur og dagfarsprúð
ur, hinn bezti heimilisfaðir og
fremur hliédrægur, þótt hann væri
glaður og reifur í vinahópi, H,ann
var vimfastur mjög, heitur trú-
maður, þótt hann flíkaði því ekki
traus.tiur og skapstilltur. ,Guð-
mundur var fremur dulur urn
sípa hagi og ekki vílsamur um
eigin kjör, en hanm var sérlega
hjlálpsaimiur þejm, sem bágt áttu
og lagði sig allam fram um að
verða þeim að liði.
Guðmundiur var stór maður
vexti og fríður sýnium, vel að
manni og ósérhlífinn. Eftir að
Guðmunduir hætti búskap í 5o,ga
mýri, réðst hann til starfa hjá
Reykj avíkurborg og vann þar
síðan. en síðustu fjögur árin var
heilsu hans mjög hnignað og
hann ófær tíl vinau. Öll hin lörtgu
og þjáningarfullu veikindi sín bar
hann af fráhæru þreki og still-
in.gu.
Það ræður af líikum, að heimili
þeirra Guðmundar og Jóhönnu
hefur verið þungt, ómegð mikil
og efcki auður í búi. E.n allt komst
vel af, enda er húsmóðirin ein-
stök dugnaðar- og mannkO'Stakona,
hagsýn og fórafús. Reyndlst hún
manni sinum og heimili jiafnan
hinn traustasti lífsförunautur og
styrkasta stoð.
Með Guðmundi Bjarnasyni er
fallinn valinkunnur maður, sem
á að baki mikið aavistarf, og er
harmdiauði ekki aðeins nánustu
venzlamönnum, börnum, tengda-
börnium og barnabörnum, heldur
öllum. þeim, sem höfðu af honum
náin kynni.
EftMifandi konu hanis, bömum
og venzilafólki semdi ég innileg-
ustu saimúðarkveðjur mínar.
Virmr
Verzlunin Búslóð við Noatún.
Baldur Jónsson t/f Hver*isgötu 37.
« SKUGG5JA • SKUGGSJA • SKUGGSJA • SKUGGSJA • SKUGGSJA •
TÍMINN
FIMMTUDAUUR 14. desember T967.
Guðmundur Bjurnuson
frá Steinnési
Saltsteinninn „ROCKIES"

ROCKIES inniheldur öil nauðsvnleg steinefni fyrir
nautgripi og sauðfé.
ROCKIES þolir veður og vind og leysist ekki upp
i rignmgu.
ROCKIES vegur 25 ensk pund og má auðveldlega
hengia hann upp.
SEÐJIÐ salthungur buFiárins með því að hafa
ROCKIES i húsi og I hags.
INNFLUTNINGSDEILD
HANNA
KRISTJÓNSDÓTTIR
MicScXi-iiLÍi'
voru
prir
Guðrún er Reykjavíkurstúlka, sem ekki er vön að
gera sér grillur út af smómunum. Þess vegna fœr
það ekki á hana þó foreldrar hennar skiiji, meðan
hún er í fimmta bekk Menntaskólans. Hún heldur
áfram námi eins og ekkert hafi í skorizt, hún á
áfram í ástarœvintýrum með jafnöldrum sínum og
tekur lífinu létt. Hún er af ríku fólki og hefur alltaf
getað veitt sér það, sem hugurinn girnist. Hún er hœnd að föður sínum, en ber
takmarkaða virðingu fyrir móður sinni, duttlungafullri og glœsilegri konu, sem
eftir skilnaðinn tekur upp samband við gamlan unnusta sinn. Það er einmitt
þessi tilvonandi stjúpi Guðrúnar, sem raskar öliu lífi hennar, kemur róti á hug
hennar. Guðrún kemst að raun um, að lífið er ekki leikur, leyniþrœðir hjartans
eru flóknari en hún hugði. Hún kemst líka að raun um, að ástin er ekki að
sama skapi langvinn sem hún er djúp og heit.
Fyrri bœkur Hönnu eru „Ást á rauðu Ijósi" og „Segðu engum".
• SKUGGSJA • SKUGGSJA • SKUGGSJA • SKUGGSJA • SKUGGSJA •