Alþýðublaðið - 17.01.1989, Qupperneq 2

2
Þriðjudagur 17. janúar 1989
/MflEIHIIII
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri: Hákon Hákonarson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Kristján Þorvaidsson
Blaðamenn: Biarni Sigtryggsson og Friörik
Þór Guömundsson.
Setning og umbrot: Filmur og prent, Armúla 38.
Prentun: Blaðaprent hf., Siðumúla 12.
Áskriftarsfminn er 681866.
Áskriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakið.
A
Formenn A-flokkanna hafa nú haldið þrjá fyrstu fundi
sínaaf níu í fundarherferðinni „Á rauðu ljósi.“ Fundarher-
ferðin er farin í því skyni að vekja umræðu um hugsanlegt
samstarf, samvinnu og jafnvel sameiningu Alþýðuflokks
og Alþýðubandalags. Þessi fundarherferð hefur orðið
málsvörum Sjálfstæðisflokksins tilefni nokkurrar ókyrrð-
ar og vanlíðunar. Þorsteinn Pálsson formaður Sjálfstæð-
isflokksins hefur ítrekað lagt á það áherslu í greinaskrif-
um í málgagni sínu Morgunblaðinu, að fundarherferð for-
manna A-flokkana sé tilefni borgaralegra afla til að sam-
einast í einum flokki. Þessi sömu sjónarmið hafa komið
fram í skrifum Friðriks Sophussonar varaformanns Sjálf-
stæðisflokksins sem einnig hafa birst í Morgunblaðinu
og tekið var undir sjónarmið formanns og varaformanns
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins
síðastliðinn sunnudag. Forysta Sjálfstæðisflokksins og
Morgunblaðsins er því sammála að ógnin frá fundarher-
ferð þeirra Jóns Baldvins Hannibalssonar og Ólafs Ragn-
ars Grímssonar sé slík, að borgaraleg öfl í öllum flokkum
verði að sameinast. Formenn A-flokkana geta vel við un-
að; það er ekki á hverjum degi að hjartsláttur íhaldsins er
svo hávær og samfelldur.
En formenn A-flokkana geta verið ánægðir með annað
og þýðingarmeira en taugaveiklun forystusveitar Sjálf-
stæöisflokksins. Á þremur fundum hafa þeir Jón Baldvin
og Ólafur Ragnar stolið senunni frá öllum íslenskum
stjórnmálamönnum. Fjölmiðlaljósið hefur beinst skærar
að þessum tveimur stjórnmálaleiðtogum en menn eiga að
venjast. Og það er ekki vegna rauðra blysa eða eldflauga-
sýninga eins og málsvarar íhaldsins vilja halda fram í
máttvana reiði sinni yfir velgegni formanna A-flokkanna.
Það hefur einfaldlega vakið óskipta athygli fjölmiðlafólks
og íslenskrar alþýðu, að formenn tveggja flokka, önnum
kafnir ráðherrar, eru viljugirað leggjaland undirfót áerfið-
astaog harðastaferðarmánuði ársins, til að standaauglit-
is til auglitis við íslenskan almenning um land allt; reiðu-
búnirað deila hugmyndum sínum með alþýðunni og svara
áleitum spurningum hennar. Sjá menn Þorstein Pálsson
og félaga hans gera slíkt hið sama? Hugsun formanna A-
flokkannaerþessi: íslensk stjórnmálasagasýnirað klofn-
ingur vinstrihreyfingar er harmsaga sem hefur gefið
hægriöflunum lausan tauminn. Forsendur fyrir samvinnu
eöa sameiningu vinstriaflanna í einn öflugan vinstri flokk
eru fyrst nú til staðar. Breytt heimsmynd og aukin þíða og
afvopnun stórveldanna ýtir enn undir breyttar aðstæður
heima fyrir. Voveifileg reynsla Alþýðuflokks og Framsókn-
arflokks af samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn í síðustu rík-
isstjórn og gjaldþrot frjálshyggjunnar sannar ennfremur
getu- og framtaksleysi hægri aflanna í dag. Samstarf A-
flokkanna í núverandi ríkisstjórn býður ennfremur upp á
vaxandi samvinnu þessara tveggja flokka. í framtíðinni
verðurtekistáum hvort hérlendis ríki köld markaðshyggja
hægri aflanna eöa opið velferðarríki jafnaðarstefnunnar.
Sameinaður, stór jafnaðarmannaflokkur mun að sjálf-
sögðu skapa allt aðrar forsendur fyrir uppbyggingu vel-
ferðarríkis en samsteypustjórnir mislitra flokka til hægri
og vinstri. Þetta hafa formenn A-flokkanna skilið. Hin
sterku viðbrögð almennings við fundarherferðinni „Á
rauðu ljósi“ benda til þess að íslendingum sé að verða æ
Ijósar nauðsyn þess, að samstarf eða sameining félags-
hyggjuflokkanna verði að raunveruleika.
RAUÐU LJÓSI
ÖNNUR SJÓNARMIÐ
AGNES Bragadóttir, blaða-
maöur á Morgunblaöinu hef-
ur nú beöist opinberlega af-
sökunar á því að innlima Óla
Þ. Guðbjartsson þingmann
Borgaraflokksins í Alþýðu-
flokkinn. Um síðustu helgi
kom Agnes og Morgunblaðið
öllum krötum og borgurum
og öðrum landsmönnum á
óvart með því að tilkynna að
Óli Þ. yrði í 1. sæti Alþýðu-
flokksins á Suðurlandi viö
næstu alþingiskosningar.
Óli Þ. kannaðist ekkert við
málið og Alþýðuflokkurinn
ekki heldur. Óli Þ. mótmælti
hástöfum frétt Morgunblaðs-
ins og á sunnudaginn um
helgina kom Agnes Braga-
dóttir í allri auðmýkt og
baðst afsökunar á því að
heimild hennar hefði reynst
röng.
Það er sannarlega ekki að
hverjum degi sem fréttamenn
biðjast afsökunar á röngum
heimildum og pistillinn frétt-
næmur í sjálfum sér.
En heyrum nú hvernig Agn-
es lýsir því hvernig henni
varð á í messunni og gerði
Óla Þ. að krata:
„Heimild höfundar þessa
pistils að frétt á þessum vett-
vangi sl. sunnudag, ásamt til-
vísunarfrétt á baksíðu blaðs-
ins, þar sem fullyrt var að Óli
Þ. Guðbjartsson, þingmaður
Borgaraflokksins, myndi
ganga til liðs við Alþýðu-
flokkinn og verða í 1. sæti
krata á Suðurlandi við næstu
alþingiskosningar var sam-
kvæmt reynsfu minni svo
óskeikul, áreiðanleg og
örugg, að ég bar ekki einu
sinni við að nota þetta dæmi-
gerða orðalag: „Samkvæmt
áreiðanlegum heimildum
Morgunblaösins." Þetta mat
mitt á heimildarmanni var
jafnframt mat ritstjóra blaðs-
ins.“
Bíðum við. Samkvæmt
Agnesi er ritstjóri Morgun-
blaðsins orðinn samsekur
blaðamanninum. Kannski
hann skrifi á næstu dögum
leiðara í allri auðmýkt og
biðji Óla Þ. og Alþýðuflokk-
inn afsökunar á ótímabærum
samruna þeirra.
En gefum Agnesi orðið
áfram:
„Eftir að Óli Þ. bar frétt
þessa til baka höfum við á
ritstjórn Morgunblaðsins
kannað nánar hvað hafi farið
úrskeiðis. Niðurstaðan er
þessi: Mér urðu á mistök og
ég bið lesendur Morgun-
blaðsins afsökunar á þeim.
Fyrst og siðast bið ég þó aö
sjálfsögðu Óla Þ. Guðbjarts-
son afsökunar á því að hafa
innlimað hann í Alþýðuflokk-
inn, aö honum forspurðum,
en verð þó um leið að visa
því á bug, sem haldið hefur
verið fram, að annarlegar
hvatir hafi ráðið ferðinni i
skrifum minum.
Við könnun okkar á heim-
ildum kom eftirfarandi á dag-
Óli Þ.: Persona non krata.
inn í vikunni: Höfuðheimildin
í þessu tilviki byggði frásögn
sína á upplýsingum, sem
taldar voru áreiðanlegar en
voru það ekki. Ég taldi að
örugg vitneskja væri til stað-
ar og byggði frásögn mína á
þvi.“
Og síðan fylgir hugleiðing
um vanda fréttamanna:
„Þessi uppákoma hefur i
allrikum mæli bundið huga
minn við vanda okkar frétta-
manna, sem svo iðulega þurf-
um að byggja fréttaöflun og
fréttaskrif á heimildarmönn-
um, sem vegna eölis ákveð-
inna frétta, starfs síns eða
annarra þátta, sjá sér ekki
fært að koma fram undir
nafni og feðra þannig frétt-
ina, eða á ég kannski einnig
að segja mæðra, til að
styggja nú enga?“
Endum þessar glefsur úr
pistli Agnesar I Morgunblað-
inu um helgina með þessari
hugljúfu áminningu til allra
blaðamanna fjaer og nær
sem vilja gera Óla Þ. að krata
eða þannig:
„Með reynslu, samvinnu,
ræktun sambanda og enn
meiri reynslu ná vonandi
flestir fréttamenn, í öllu falli
þeir sem líta á fréttamennsku
sem fag og ævistarf, þeim
þroska og þeirri innsýn í
starfið, að þeir sjálfir verða
manna hæfastir og dómbær-
astir á hvað er áreiðanleg
heimild og hvað ekki.“
Þetta hlýtur einnig að gilda
um ritstjóra Morgunblaðs-
ins?
ÞORSTEINN Pálsson hef-
ur nú tekið upp blaðamanna-
störf að nýju hjá Morgunblað-
inu, eða alla vega á laugar-
dögum að því viröist. Þor-
steinn hefurátt opnugreinar
á leiðarasiðu tvo laugardaga I
röð og er ekki annað að sjá
en hann hafi fest sig þar í
sessi.
Þorsteinn skrifaði um það í
fyrsta laugardagspistli sínum
að nauðsynlegt væri að sam-
eina öll borgaraleg öfl I einn
flokk, og segir I hinum síðari
pistli sínum að þessi áskor-
un hans hafi fengið veruleg-
an hljómgrunn meðal fólks-
ins. Ekki hefur Þorsteinn
neinn heimildarmann fyrir
þessari fréttamennsku sinni
og þarf ekki að biðjast afsök-
unar I allri auðmýkt, ef fréttin
reynist röng.
Grein Þorsteins sl. laugar-
dag fjallar reyndar um meint-
an valdahroka Ólafs Ragnars
Grímssonar gagnvart banka-
kerfinu. Engum þarf að koma
á óvart að Þorsteinn taki upp
hanskann fyrir fyrrum ráð-
herra Sjálfstæðisflokksins
sem nú verma bankastjóra-
stóla ríkisbankakerfisins. En
Þorsteinn tekur fleiri undir
•sinn verndarvæng:
„Af þessum dæmalausa
framgangi Ólafs Grímssonar
í skattamálunum má margan
lærdóm draga. Hann sýnir
auðvitað mikla pólitiska ófyr-
irleitni, en er líka til vitnis um
að Alþýðubandalagið lítur
svo á að Alþýðusambandið
eigi að vera auðsveipur þjónn
eða hafa verra af ella. Þaö er
i samræmi við annað. Þeir
sem ekki gerast jábræður
fjármálaráðherrans Ólafs
Grímssonar þurfa að sæta
persónulegum svívirðingum,
aðdróttunum og jafnvel hót-
unum og gildir þá einu hvort
í hlut eiga bankastjórar
Landsbankans eða forystu-
menn Alþýðusambandsins.“
Það er ekki lélegt fyrir Ás-
mund Stefánsson og félaga
að eignast bandamann eins
og Þorstein Pálsson. Kannski
undir kjörorðinu „öreigar allra
flokka — sameinist!“
Þorsteinn: Til varnar Ásmundi.
Einn
með
kaffinu
Eftir að Agnes Bragadóttir á Mogganum baðst opinber-
lega afsökunar á fyrri staðhæfingum sínum, að Óli Þ.
Guðbjartsson þingmaður Borgaraflokksins væri á leið í
Alþýðuflokkinn, má segja að Óli Þ. sé „persona non
krata“.