Tíminn - 24.02.1968, Síða 9

LAUGARDAGUR 24. febrúar 1968.
TIMINN

mmnt
Otgefandl: FRAMSOKNARFLOKKURINN
FramJrvæmdastjóri Kristján Benedlktsson Ritstjórar: Pórarlnn
Þórarinsson (áb) Andrés Kristjánsson. )ón Helgason og tndriði
G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjómar- Tómas Karlsson Aug-
lýsingastlóri: Steingrtmui Gislason Ritstj.skrifstofui i Eddu
húslnu. simar 18300—18305 Skrifsofur Bankastrætl 7 Af-
greiðsiuslml: 12323 Augiýsingasimi 19523 Aðrar skrifstofur
sími 18300 Askriftargjald kr 120 00 í mán Innanlands — í
lausasölu kr 7 00 eint - Prentsmiðjan EUDA fc. f
Nátttröllið
Á sama tíma og Mbl. vinnur kappsamlega að því
að espa atvinnurekendur gegn verkalýðshreyfingunni,
þykist það öðru hvoru bera hag launafólks fyrir brjósti.
Þannig farast t.d. Mbl. orð í forustugrein í gær:
„Morgunblaðið hefur jafnan barizt fyrir raunhæfri
og skynsamlegri kjarabaráttu af hálfu verkalýðssam-
takanna og hefur dyggilega stutt þá kjarastefnu. sem
verkalýðssamtökin tóku upp í júnímánuði 1964 og hafa
^fylgt að mestu fram á þennan dag með þeim árangri
að hagur láglaunamanna hefur batnað mun meira á
þessu tímabili friðar og sátta á vinnumarkaðinum,
heldur en á árunum á undan, þegar verkföll voru svo
til daglegt brauð".
Kjarastefnan, sem samið var um 1964, var í höfuð-
atriðum sú, að tekin var upp lögbundin kauptrygging
launa í stað þess, að hún hafði verið bönnuð í „við-
reisnar“-lögunum 1960. Hér var í raun og veru ekki um
neina nýja stefnu að ræða, því að verðtrygging launa
hafði ýmist verið í lögum eða kjarasamningum á árun-
um 1939—’59. Undantekning frá þessu gilti aðeins á
árunum 1960—’63, vegna bannsins í „viðreisnarlögun-
um“, en afleiðingarnar urðu þær, eins og Mbl. réttilega
segir, að þá voru „verkföll svo til daglegt brauð.”
Því fer hins vegar fjarri, að Mbl. styðji nú stefnuna
frá 1964, sem byggist á verðtryggingu launa. Hlu heilli
felldi ríkisstjórnin niður lögin um verðtryggingu launa
rétt fyrir seinustu áramót og því er nú aftur komið sama
ástandið og var fyrir 1964, á árunum 1960—’63. í stað
þess að styðja stefnuna frá 1964, vinnur Mbl. nú að
því öllum árum, að atvinnurekendur hafni því að verð-
trygging sé tekin upp í kaupsamninga.
Hér hafa menn glöggt dæmi um málflutning Mbl.
Það þykist styðja stefnuna frá 1964, en vinnur svo að
því eftir megni, að atvinnurekendur hafni henni! Það
skrifar forustugreinar dag eftir dag, þar sem það segir,
að allt fari á hausinn, ef fylgt verður stefnunni frá 1964!
En það er ekki kaupgjaldið, sem er mun lægra hér
en í nágrannalöndunum, sem er að setja allt á hausinn,
heldur röng stefna í efnahagsmálum, lánsfjárhöft, opin
berar álögur og háir vextir. Þetta allt vill Mbl. halda í
dauðahaldi, en rýi-a kaupmátt launanna.
Svona boðskapur gat átt við fyrir 40—50 árum, þegar
stéttabaráttan var í algleymingi. En hún er úrelt nú,
þegar unnið er að því að draga úr stéttabaráttu og efla
gagnkvæman skilning milli stéttanna. Þess vegna á úr-
lausnarefnið í dag að vera það að treysta svo aðstöðu
atvinnuveganna, að þeir geti fullnægt réttmætri kröfu
verkalýðssamtakanna um verðtryggingu launa. Þessu
berst Mbl. á móti. Það vill stéttastríðið, — verkföllin.
Það er enn við sama heygarðshornið og fyrir 40—50
árum, það er nátttröll íslenzkra stjórnmála.
Lofsvert framtak
Það er lofsvert framtak, að sjávarútvegsmálaráð-
herra hefur gefið út reglugerð um takmörkun síldveiða
til verndar íslenzka síldarstofninum.
íslendingar þurfa að vera vel á verði í þessum efn-
um, ekki aðeins várðandi síldina, heldur einnig aðrar
fisktegundir. Sú hætta er rík, að stundarhagsmunir megi
sín meira en friðunarviðleitnin, því að menn hugsa
oftast meira um afkomuna í ár en afkomuna í fram-
tíðinni. Það hefur oft hefnt sín illa.
U. S. New & World Report:
Þyngri ölvunarsektir fækka
umferðarsiysum í Bretlandi
„Andardráttarsiáin" hefur gefið góða raun.
MEÐAN Bandaríkjamenn
reyna að gera akstur hættu-
minni en áður með því að auka
öryggi ökutækjanna með tækni
legurn breytingum, hafa Bretar
fækkað slysum á þjóðvegum
til mikilla muna með ströng-
um lögum, sem beinast að öku-
mönnunum sjálfum.
iSamkvsamt lögum þessum
eru hámarksviðurl. við sannaðri
ölvun við akstur 240 sterlings-
punda sekt (um 3300 krónur)
og fjögurra mánaða fangelsi,
auk þess sem hinn seki missir
ökuleyfi sitt sjálfkrafa í heilt
ár. f
Þessi lög hafa verið í gildi
í fjóra mánuði og á þeim tíma
hafa orðið mun færri slys en
áður, einkum dauðaslys. Dauðs
föllum af slysum hefur sums
staðar í landinu fækkað um
fjórðung frá því, sem áður gerð
ist. En áhrifa hinnar nýju lög-
gjafar gætir í fleiru.
Bretar hafa frá fornu fari
drukkið fastar en flestar aðrir
þjóðir í heimi, en drekka nú
mun minna en áður, bæði af
sterkum drykkjum og bjór. Að
sókn hefur mjög rénað úti á
landsbyggðinni að þeim krám,
sem naumast verða sóttar að
ráði nema akandi.
„Andardráttarsijáin“ er það
vopn, sem mest er beitt við
framkvæmd hinna nýju laga í
Bretlandi.
Lögregluiþjónum er heimiit
að stöðva bvern þann öku-
mann, sem þeir gruna um ölv-
un við akstur. og krefjast að
hann láti kanna sig. Andadráct
arsjáin er plastbelgur, sem and
að er í gegnum glerrör. f oelgn
um eru gulir kristallar og
verði þeir grænir þegar í belg
inn er andað er talið, að sá,
sem andað hefur, sé ölvaður,
og er hann þá fluttur í lögreglu
stöð til blóð- eða'- þvagrann-
sóknar. Sekta má ökumenn fyr-
ir að neita að nota andardráttar
sjána eða ganga undir blóð-
eða þvagrannsókn. sem emar
eru taldar fullgild sönnun
ölvunar.
Samkvæmt lögunum telst
ökumaður ölvaður ef meira er
en 80 milligrömm af vínanda
eru í 100 millilítrum af blóði
hans. Sumri geta drukkið rneira
en aðrir án þess að yfir bessi
mörk fari, en hámark þess,
sem meðalstór maður er talinn
mega drekka að ósekju em
þrjár merkur af bjór eða þrjú
staup af whisky.
f BRETLANDI er mikil
mergð bíla i notkun, eða um
10 milljónir talisins. Hin nýju
lög virðast hafa haft mjög góð
álhrif. Undir eins eftir að þau
gengu í gildi fækkaði dauða-
slysum í umferðinni i London
um 40 af hundraði á tímanum
frá klukkan tíu að kvöldi til
klukkan eitt að nóttu, — en
flestum kránum er lokað klukk
an ellefu á kvöldin. — f 'jós
kom, að í borgum eins og Liver
pool og Birmingham dró svo úr

umferðaslysum eftir gildistöku
laganna, að slösuðum fækkaði
um 20—30 af hundraði.
Um jólin í vetur eða dag-
ana fimm 22.—26. desember,
voru dauðaslys í umferðinni
55 af hundraði færri e i sömu
daga árið áður, eða fækkaði
úr 20 I 9. AndardráUarsjáin
hefur ekki verið tekin i notkun
í Norður-frlandi og þar voru
dauðaslys í umferðinni um jól-
in í vetur næstum tvöfalt fleiri
en árið áður.
HAPT er eftir frú Barböru
Castle menntamjálaráðhenra
Breta:
„Ég held, að fólkið í landinu
hafi orðið fegið þessum lögum
og mér virðist allt benda tii, að
það ætli að láta þau ná til-
gangi sínum. Brezkir ökumenn
eru ábyrgari en áður“.
Þess verður þó vart, að öku-
menn kvarti undan þvl, að of
mikilli hörku sé beitt við fram
kvæmd laganna. Maður einn
bar fyrir rétti. að hann hefði
verið neyddur til að nota andar
dráttarsjána að afstöðnu slysi
áður en hann var „almennilega
kominn til meðvitundar“, og
lá enn á skurðarborði í sjúkra
húsi, þar sem níu spor höfðu
verið tekin í skurði á höfði
hans. Yfirleitt mun þó litið
svo á, að framkvæmd laganna
hafi verið réttlát.
Um fjórðungur þeirra öku-
manna, sem beðnir voru að
nota andardráttarsjána í nóv-
ember í vetur, þurftu að mæta
fyrir rétti vegna málsins. 3106 .
ökumenn önduðu i andardrátt-
arsjána og af þeim voru 795
úrskurðaðir ölvaðir að afstað
inni blóð- eða þvagrannsókn.
MÖRGUM Bretum kemur þó
einna mest á óvart sú breytine.
sem orðið hefur á 'élagslífinu
yfirleitt eftir tilkomu laganna.
Miklu algengara er en áður
að fólk bjóði kunningjum sín
um heim og krárnar á lands-
byggðinni, sem áður voru sam-
komustaðir fólks af ölium
stéttum. mega nú heita tómar
á rúmhelgum dögum. En í borg
um er aðsókn að þeim krám
'ií&iiýsú}i&íiil
Andardráttarsjáin reynd í viSurvist frú Barböru Castle samgöngu-
málaráðherra. v
sem gangandi menn geca sótt,
víðlíka mikil og áður.
í veizlum og gestaboðum er
mjög algengt. að eiginmaður-
inn neyti áfengis en eiginkon-
an snerti það ekki, þar sem
hún veit, að hún þarf að aka
beim.
MARGIR þeirra, sem hafa
akstur að atvinnu, eru hættir
að drekka. Velta kránna f nárr,
unda við Covent Garden þar
sem umfangsmesti grænmetis-
og ávaxtamarkaðurinn í Lond-
on'er. getur ekki talizt nema
lítið brot af því, sem áður var.
Á kaffisölustöðum í nágranninu
skipa vörubílstjórarnir aftur á
móti nálega hvert sæti.
Hermönnum og opinberurn
starfsmönnum hefur ver:ð gei
ið til kynna. bæði opinberlega
og á, annan hátt. að dómur
fyrir ölvun við akstur kunni
að skerða framamöguleika
þeirra verulega. Frá vamamála
ráðuneytniu hafa borizt þær
fregnir. að á dóm fyrir ölvun
yrði litið sem ..alvarlegt brot“.
Hegningin er ekki nánar til-
greind. en herinn á sjalfur að
kveða á um hana að gengrium
dómi i borgaralegum -étti.
ÞEIR, sem krár eiga. eru
mjög andvígir hinum nýiu ’ög-
um og halda fram. að þau
skerði ekki aðeins tekjumögu-
leika þeirra siálfra heldur vofi
eyðilegging yfir brezkum lífs-
venjum af þeirra völdum Haft
er til dæmis eftir Vincent
Parson. sem á „Svaninn" í
West- Drayton, í nágrenni
London:
,.Vitið þér hvað þessi vit-
leysa er á góðri leið með atS
gera? Hún er að eyða göml'im
vinát.tuböndum og eftir verður
ófyllt skarð í daglegu lífi fölks
ins. Góð krá er einna líkust
öryggisventli“.
En yfirleitt má segja. að lög
unum hafi verið vel tekið. N'ð-
urstöður skoðanakannana sem
fram fór fvrir skömmu. leiddu
í ljós. að brír af hverjum 'jór-
um, sem spurðir voru, reynd-
ust meðmæltir lögunum.