Tíminn - 03.03.1968, Page 9

SUNNUDAGUR 3. marz 1968.
Með
morgun-
kaffinu
Sigurður málari kom kennd-
ur heim klukkan tvö um nótt.
Kona hans vaknaði" og segir
stutt í spuna:
— >ú kemur seint heim;
klukkan er orðin tvö.
■>— Já, hvað þýðir að ragast
í því? — Éins og klukkan væri
ekki orðin tvö, þó ég hefði
komið fyrr heim.
Tómas Guðmundsson var
einu sinni spurður að því,
hvort hann hefði ekki verið
myrkfælinn ungur.
Jú, jú, svaraði Tómas. —
Ég var stundum svo myrkfæl-
inn, að ég óskaði eftir að sjá
draug til þess að vera ekki
einsamall.
Það fínasta, sem fólkið á eyj
unum í Karbíska hafinu þekk-
ir, er gerviefnið nylon, og er
það óspart notað, þegar tjáð
er hrifning. Fólk á þessum
slóðum ■ er yfirleitt þeldökkt,
konur sem karlar. Karlmenn-
imir eru yfirleitt í förum mest
allan ársins hring, og ekki er
óalgengt, að konur þeirra hafi
nælt sér í býsna ljósleita hvít-
voðunga, þegar þeir koma
heim.
En í stað þess að ávíta kon-
ur sínar, reka þeir svörtu upp
hrifningaróp og segja:
Oh, nylon baby.
Hvað heitir þú, litli vinur.
Ég verð að hætta núna Jóna
— einhver bjáni er að banka
ádymar.
Sveinn bóndi var að sýna sex
ára gömlum dreng útúngunar-
vél, og voru ungarnir að koma
út.
Bóndi segir þá við drenginn:
— Þykir þér ekki skrítið,
hvernig úngarnir koma út úr
eggjunum?
— Ojú, sagði drengurinn, en
segðu mér, hvernig fara þeir
að komast inn í eggin?
FLÉTrUR
0(; MÁrr
Á skákmótinu í Maribor í
fyrra sigraði bandaríski skák-
maðurinn William Addison,
júgóslavneska meistarann Mat-
ulovich, en hann er skákmeist
ari Júgóslavíu nú. Eftir 34
lei'ki var staðan í skákinni
þannig:
Addison stýrði hvítu mönn-
unum og lék nú:
35. Rg6+ hxR
36. Hh3 DxH
37. DxDt Kg7
38. He7t Kf6
39. Dh4t g5
40. Dh7 gefið.
/ % 2 •7 T
b 0,
7 « Íl |||| y
/o
// ■ éH /Z
/3 /y Ht
-T
Skýringar: j
Lárétt: 1 Riki 6 Stök 7 Frum-
efni 9 Vigtaði 10 Myrtur svertingi
í Kongó 11 Nafnháttarmerki 12
Eldstæði 13 Poka 15 Skrifa , til.
Krossgáta
Nr. 50
Lóðrétt:
1 Sett á vöxtu 2 Stafrófsröð
3 Fimar 4 Úttekið 5 Dægr-
anna 8 Tóm 9 Flauta 13
1050 14 51.
Ráðning á 49. gátu.
Lárétt:
1 Hallæri 6 Múr 7 Ná 9 An
10 Drekkti 11 RS 12 IV 13
Óað 15 ÐÐÐÐÐÐÐ
Lóðrétt:
1 Hundrað 2 LM 3 Lúskrað
4 Ær 5 Innivið 8 Árs 9 Ati
13 Óð 14 ÐÐ
!'
bí
TÍMINN
10
þainnig af stað, þá er ekki eftir
neinu að bíða, svo ég held, ung-
frú Trant, að rétt sé að opimbera
trúlofuni'na í rnæstu vibu.
— Náttúrlega, samsi'nnti ég og
hugsaði aftur ti'l undrunar alira
hjá Vestur-Asíu-félaginu, allt frá
hr. Ðundonald aðHarold.
Heima var það Cicely. Mér þótti
værnt um hana, en ég óttaðist
þetta. Hún er svo sóigin í allt,
sem kallað er ástamál. Sjá'lf get
ég ekki séð, hvað sé svo æsandi
við það, hver sé með hverjum og
hvers vegna.
En Cicely biátt áfram safnar,
eins og sumir safna frímerkjum,
öl'lu sem hún kemst yfir um þetta
hversdagslega efni. Ég vissi, að
hún mundi halda fast við að skoða
þenman samning á milli okkar hús
bóndans sem raunverulegt, róman
tískt ástaræivintýri. Mér datt í hug,
að ég yrði að gæta mín að berja
hana ekki.
Svo eru vinir Waters, hverjir
sem þeir eru, sem á að kynna
mig fyrir se-m heitmey hans
(Drottinn minn dýri).
— Því næst, hélt forstjórinn
áfram, — býst ég við að verða
að biðja yður — — Hvað er að,
ungfrú Trant? Sjáið þér einhvern,
sem þér þekkið?
— Já, tókst mér að stynja upp.
— Ég þekiki konuna, scm er ein-
mitt að.koma að nœsta borði.
Að boi'ðinu, sem ætlað var
þremur, var tvennt komið. Ann-
að var ljóshærð, ung stúlka, í dýr-
indis kjól úr bláu flaueli, en á-
litum eins og skólastúlka. Hin —
en hvað ég þekkti vel granna, fal-
lega vöxtinn og vel hirta andlit-
ið Það var frú Vandeleur, sem
ég hélt að væri í Japan! Hún
ei yndisleg kona, en hún hefir
tvo gal'la Annar er sá, að þótt
hún eigi son, sem er þrjátíu og
tveggja ára gamall, þá vili hún
alltaf reyna að sýnast vera tuttugu
og firnm ára sjálf. Hinn er si,
að síðan fjárhagshrun Trants-æd-
arinnar bar að, hefir hún aldrei
verið almennileg í minn garð.
Það var þveröfugt með Sidney.
Áður en það kom fyrir, var hún
einlœgt að segja, að hún liti a
mig sem ég væri dóttir sín. En
nú voru tvö ár frá því að ég
hafði heyrt móðir Sidneys tata
vingjarnlegt orð. Hún sagði við
stúlkuna, sem við hiið' hennar sat:
— Elsfeu barn, ertu ekki °í
deyjaa úr hungri. Við skulum bara
byrja. Óþekki drengurinn minr:
kemur svo seint, það er ómögu-
légt fyrir okkur að bíða eftir
Sinney!
Eftir Sidney! Hamingjan góða!
Sidney myndi þá bráðum koma.
Hann myndi setjast i stólinn, sem
snýr að okkar borði — því að
móðir hans sneri að okkur baki.
Hann myndi sjá mig — og ábyggi-
lega koma til okkar og tala við
mig.
Ég var öll i uppnámi yfir, bvað
Sidney Vandeleur myndi hugsa,
er hann sæi stúlkuna, sem hann
dáðist. að. sitjn að hádegisverði i
Carlton með þessum stóra,
kunna manm En bá kom Siduey
sjálfnr inn
Ég var einmitt að borða guð-
dómlegan rétt, péche Melba, og
allir hefðu getað haldið, að ég
liti ekki upp frá honum. En
bamingjunni sé iof, að augnahár
mín eru það löng, að þau ná fylli-
lega til'gangi sínum, og að hægt
er að horfa í gegn um þau, án
þess að tefeið sé eftir því. Á auga-
bragði hafði ég athugað Sidney:
Hermannlegan vöxtinn, klæðnað-
inn, tekið eftir, hvernig hann
honfði á stúiikuna, hvernig hann
greiddi hárið lítið eitt öðruvísi en
áður, og snotra skeggið, sem hafði
gránað lítilsháttar — —
Níu stúikur af hverjum tíu taka
ekki eftir hversdagsfötum kari-
manna. Þær kannast við kveldföt
og fióneisföt, af því að þau klæða
vel. Annað sjá þær ekki. En ég
er sú tíunda. Montresor majór
sagði lifca einu sinni, er hánn var
gramur útí mig, vegna þess að
ég sagði, að nýi sportjakkihn hans
væri afk'áralegur: „Öllu tefcur hún
Monica litfla eftir!“
Það var ekki annað hægt en
að taka eftir klæðnaði Sidneys.
Hann er svo snyrti'legur, en þó
langt frá því að vera uppskafn-
ingslegur. Hann vill ekki vera
það sem hann kailar fclipptur út
úr tizkublaði. Ég er viss um, að
hann myndi heldur hafa viljað
setja upp falskt nef og ganga
þannig eftir St. James Street,
heldur en að vera í hinum smefck-
lau.su tízkuf'ötum forstjórans. í
dag var Sidney í gráum föbum úr
frábærlega fallegu efni. Maður gat
naumast haldið, að það fengist
hjá venjuilegum skraddara. Háls-
bindið var ljóst, með fjólublóum
dröfnum. Og sömu snyrtimennsk-
una sýndu silkisokkarnir og vand
aða skyrtan með lina flibbanum.
í hnappagatinu hafði hann rúss-
neska fjólu.
Alít þetta var ég búin að sjá,
áður en Sidney svo mikið sem
leit í áttina til okkar. En er ég
afþakkaði kaffið, virtist hann allt
í einu átta sig. Hann leit snögg-
lega af stúlkunni í bláa flauels-
kjólnum og horfði nú loks beint
á mig.
— Monica-------
Ég heyrði þessa skyndilegu upp
hrópun, sem lýsti ánægju og undr-
un af vörum aðdáanda mins. (Ég
vissi, að hann dáðist að mér, og
því þá ekki að viðurkenna það?)
Þótt um lífið hefði verið að
tefla, hefði ég ekki getað annað
en litið upp og mætt augnaráði
hanis.
Hann stóð upp til hálfs. Þá sá
hann félaga minn. Hr. Waters var
þá einmitt að leggja peninga á
litla þakkann, sem þjónninn rétti
fram.
Og þá sá ég einlæga gleðisvip-
inn á hinu dökka, dreymandi
andl’ti Sidneys hverfa fyrir undr-
un og sorg. Hann settist aftur.
Á sama augnablifci sneri frú
Vandeleur sér snögglega við og
!eit fast ytfir til okkar.
Tillit hennar var tómt og kæru-
leysislegt. Hún hleypti vel máluð-
um augnabrúnunum upp. Auðvit-
að þefckti hún mig. í auguinum
mátti lesa óánægju og mikla van-
þóknun um leið og hún sneri sér
undan.
Fólfc af hennar stigum álítur
nefnilega, að ekki sé tilhlýðilegt,
að stúlka á mínum aidri sé til
hádegisverðar á Carlton án kven-
fylgdar.
Fram að þessu hafði ég, dóttir
Trants ofursta, verið einnig í hópi
hins siðláta fólks. Frú Vandeleur
var auðsjáanlega hneyksluð yfir
þessari hrösun.
Hinn gamli, góði Sidney var
gamaldags riddaralegur við kon-
ur. en hann var lífca gamaldags
strangur í siðum. Og móðir hans
— jú, hún var eingöngu ánægð
yfir að hafa ástæðu til að forð-
ast mig.
Ég hefði ekki átt að láta mig
þetta neinu sfcipta, undir þessum
kringumsbæðuim. En mað-ur er
ÚTVARPIÐ
Sunnudagur 3. marz:
8.30: Létt morgunlög. 8.55: Frétt-
ir. 9.10: Veðurfregnir. 9.25:
Bókaspjall.
10.00: Morgun-
tónleifcar.
11.00: Æskulýðsguðsþjónusta f
Hallgrímskirkju. Prestar: Séra
Jakob Jónsson dr. theol. og séra
Ragnar Fjalar Lárusson. 12.15:
Hádegisútvarp. 13.30: Miðdegis-
tónleikar: Óperan „Siegfried"
eftir Richard Wagner. 16.55: Veð
urfrégnir. 17.00 Bao-natími: Einar
Logi Einarsson stjórnar. 18.00:
Stundankorn með Grieg: Walter
Giseking leifcur á píanó Ljóðræna
þætti. 18.20: Til'kynningar. 18.45:
Veðurfregnir. 19,00: Fréttir. 19.20
Til'kynningar. 19.30: Ljóð eftir
Federico Garcia Lorca, Sigrún
Guðjónsdóttir les ,(Romance so-
námbul'0‘ f þýðingu Málfríðar
Einarsdóttur. 19.45: Tónlist eftir
tónskáld mánaðarins, Karl O.
Runólfsson. a. fslenzk rímnalög
fyrir fiðlu og píanó. b. tveir
menúettar. c. Sex vikivakar.
20.10: Brúðkaupið á Stóru-Borg,
séra Benjamín Kristjánsson, fv.
prófastur, flytur fyrsta erindi
sitt, Trúlofun. 20.35: Einsöngur,
Eivind Brems-íslandi syngur, Ell
en Gilberg leikur með á píanó. a.
Aria úr „Don Juan“ eftir Mozart.
b. „An die Leief“ og „Ungeduld
lög eftir Schubert. e. „Zueign-
ung“ eftir Richard
Strauss. d. „Mörka skogar" eftir
Peterson-Berger. e. Aría úr „Ev-
geni Onjegín" eftir Tjaifcovskij.
21.00: Skólakeppni útvarpsins:
Baldur Guðlaugsson. Keppendur
eru nemendur úr Menntasikólan-
um að Laugarvatni og Verzlun-
arskóla íslands. 22.00: Fréttir og
veðurfregnir. 22.15: Danslög. —
23.25: Fréttir í stuttu máli —
Mánudagur 4. marz:
Kl. 7.00: Morgunútvarp. 12.00:
Hádegisútvarp.
13.15: Búnaðan
þáttur.
13.30: Við vinnuna: Tónleiikar.
14.40: Við $em heima sitjum.
15.00: Miðdegisútvarp 16.00: Veð-
urfregnir. Síðdegistónleiikar. —
17.00 Fréttir. Endurtekið efni:
Dagskrá um huldufólk frá 22. okt
1966. 17,40: Börnin skrifa. 18.00:
Tónieikar. Tiikynningarí 18.45:
Veðurfregnir. Dagskrá kvöldsins.
19.00 Fréttir. 19.20: Tilkynningar.
19,30 Um daginn og veginn Ámi
Grétar Finnsson lögfr., talar.
19.50 Allar vildu meyjarnar eiga
hann Gömlu lögin sungin og leik
in 20,15. íslenzkt mál. 20.35 Sin-
fónia dolorosa op. 19 eftir Har
ald Sævarud. Fílharmóníuhljóm-
sveitin í Osló leikur 20.50 Á
rökstólum: Tveir alþingismenn,
Benedikt Gröndal og Jónas Áma
son, svara spurningunni: Á ís-
land að ganga úr Atlantshafs-
bandalaginu? Björgvin Guð-
mundsson viðskiptafr. stjómar
umræðum. 21 35: Gestir í útvarps
sal: Einar Vigfússon og Helga
Ingólfsdóttir leika saman á sello
og sembal. 21.50: íþróttir. 22.00:
Fréttir og veðurfregnir
22.15: Lestur Passiusálma (19).
2225 Kvöldsagan: „Jökullinn" eft
ir Johannes V. Jensen, Sverrir
Kristjánsson sagnfræðingur les
þýðingu sína (1). 22.45 Hljóm-
plötusafnið, i umsjá Gunnars
Guðmundssönar. 23.40: Fréttir í
stuttu máli. Dagskrárlok.