Tíminn - 04.04.1968, Page 11

FIMMTUDAGUR 4. aprfl 1968
TÍMINN
11
Með
morgun
kaffinu
Fyrir nokkrum áratugum bar
svo við, að bóndi einn, Páil að
nafni, kom á prestsetur og sá, að
þar var verið að sjóða eilthvað í
stórum potti.
Bóndi var maitmaður og spurði,
hvað væri í pottinum.
—Og það er nú bara þvottur,
Páll minn; svaraði prestskbnan
Bóndi varð hissa og mælti:
— Þetta gérir hún Gunna mín
aiLdrei. Hún eldar aíiírei þvottinn.
til kumningjafóllks hennar.
Hún hafði lagit rikit á við
Nonna, að hann mætti eklki tate
neitt um heimilisfólkið.
Nú sfóð svo á, að faðir hús-
móðurinnar var mjög einikenni-
legur í útliti og háttum, gamaU
og hrumur, og verður sfrálk star
sýnt á hann.
Loks snýr hann sér að móður
sinni og segir upphátt:
— Heyrðu mairnma Þennan
karl sikulum við tala um, þegar
við komum heim.
Sigurjón Pétursson á Ála-
fossi fór eitt sinn á gamla „Gull
fossi“ tiJ Kaupmannahafnar.
Þetta var um hávetur, og
þegar suður til Danmerkur
kom, voru 911 sund lögð þykk-
um ís, svo að skipið sat fast og
komst hvergi.
Sigurjón tók þá til sinna
ráða. Hann steig á hraðhlaupa-
skauta, sem hann hafði í far-
angri sínum. og brunaði áleiðis
til Kaupmannahafnar.
Þegar hann bom'1 að landi,
voru tollgæzlumenn þar fyrir.
Þeir spurðu um ferðir hans.
Sigurjón sagðist koma frá fs
landi.
Ekki vildu þeir trúa þvi, en
Sigurjón sagði þá, að þeir
skvldu bara hringja til íslenzka
sendiherrans til þess að fá
upolvsingar um sig.
Tollverðirnir tóku þetta ráð,
02 eftir símtalið gerðu þeir
ekki annað en bukka sig og
beygja og störðu sbeinhissa á
eftir þessum kynlega ferðalang.
En Sigurjón renndi sér, eins
og fara gerði, eftir Kanalnum
inn í Kaupmannahöfn.
SLEMMUR
OG PÖSS
Við þekkjum gambítinn úr
skákinni, þar sem einhverju er
fórnað til að ná betri stöðu.
Slíkt er einnig til-.f- brfdge. Lít
um á eftirfarandi dæmi.
4LDG10
VÁG97 \
4 G9
*ÁK74
4k 9753 «K84
VD52 VK103
4 Á742 4 65
*G6 *D9832
4 Á62
V864
4 KD1083
«105
Suður spilar þrjú grönd og
útspil Vesturs er spaða þrist-
ur. Austur Jætur kónginn, og
hvað á Suður að gera? — Auð
vitað að gefa, þótt það kosti
siag á spaða, Segjum að Aust-
ur haldi áfram í spaða, en við
vinnum þá í blindum, og náum
út tígul áshum. Níu slagir eru
þá alltaf öruggir í spilinu. Ef
Suður . vipnur hins vegar spaða
bónginn, gefur Vestur, þegar
tígli er spilað í fýrsta sinn, en
vinnur síðan, og Suður hefur
enga ‘gleði af tígiinum, og
reyndar ekki spilinu, því það
er tapað. Sem sagt, gambítur
inn heppnast, við gefum slag
til að tryggja okkur fjóra slagi
í tígli og þar með sögnina.
/ % 3 y T
b m
7 % fM VM 7
/o
// m H /Z
/3 /y if
/r
Skýringar:
Krossgáta
Nr. 65
Lóðrétt; 1 Mótbárur 2 Öfug
stafrófsröð 3 Sómi 4 Keyri 5
Óflinkir menn 8 Sund 9 Fönn
13 Úttekið 14 Nafar.
Lárétt: 1 Pakkhús 6 Áll 7
Ná 9 Ha 10 Danmörk 11 Úr
12 Óa 13 Dug 15 Leirfat.
Lárétt: 1 Utanhússtörf 6 Bið 7 Nes Lóðrétt: 1 Pendúll 2 Ká 3
?< Stefna 10 Fylliríinu 11 Tveir eins Klemmur 4 HL 5 Slakast 8
15. Keid 13 Æða 15 Spýtur. Áar 9 Hró 13 DI 14 GF.
25
Tlheo leit út fyrir að vera fimm-
tán ára. í fyrstu sýndist mér hún
likjast ungu folaldi, svo háfætt
var hún. Hún hafði stutt, ljós-
gult hár. Hún sagði ekkert, en
starði á mig með brúnum augum,
þeim stærstu og skærustu, sem
ég hefi séð. Ég fann, hvernig þau
eins og gleyptu mig, er mér var
vísað inm í fordyrið.
— Naney er komin, mamma,
kallaði Waters.
Enn kom einhver á móti mér.
Var þetta — móðir hans? Hún
var sannarlega alger mótsetning
þess, sem ég hafði ímyindað mér.
Hún var búin eins og roskinni
konu fer bezt, í hlýlegum, svört-
um, óbrotnum kjól, og fallega, lið
aða hárið var alveg grátt. En þá
var líka upptalið það, sem minnti
á eldri konu. Hún var eins há-
vaxin og næstum eins grönn og
Blanohe og var frjáls og óþving-
uð í hreyfingum. Andltiið war
rjótt, óreglulegt og unglegt, svip-
urinn hálf feimnislegur. Hún virt
ist vera Hk stúlku, sem hefði
sofnað fyrir fjörutíu árum og væri
nú nývöknuð, undrandi yfir, að
hár hennar*var ekki lengur brúnt
og að timinm hafði Uðið með
mestu ró án hennar. Málrómur-
inn var bUðlegur, en nokkuð hik-
andi.
— Ó, ertu komin, Nancy. Vertu
hjartanlega velkomin, vina mín.
Ég skrifaði „ungfrú Trant“ í bréf
inu, af því að ég hélt, að það
væri réttara, þar eð við höfðum
aidrei sézt. En nú þarf ég ekki
lengur að vera með slíka óþarfa
viðhöfn, er það? Billy sagði, að
hann héldi, að það væri ekki nauð
synlegt.
Forstjórinn var farinn út að
bílnum.
— Ferðatöskurnar þínar eru
komnar upp, vina mín. Þú vildir
kannski hvíla þig dálitla stund
fyrir kvöldverðinm. Blanche getur
fylgt þér upp á herbergið þitt,
bætti frú Waters við. Hún hélt
aftur af Theo, sem ætlaði að
þjóta á eftir mér. — Barnið hafði
vist ekki fengið sig sadda af að
stara á mig. — Nei, Carriad, þú
ferð ekki með. — Litli, langi,
hvíti hundurinn dansaði í kring-
um fætur mér. — Hann veit það
vel, að hann má ekki fara imn.
En ég vissi nú, að svona hund-
ai, sem mikið er Látið með, hirða
Htið um boð og bann. Átti ég j
ekki kollgátuna. Carriad þaut
sigri hrósandi á uhdan, meðan
Blanohe, feimna stúlkan með ljósa
hárið, fylgdi mér upp.
Þegar við vorum komnar upp
á stigabrúnina, barst til okkar
ómurinn af rödd, sem ég hafði
ekki heyrt fyrr. Hún var hreiin
og heillandi eins og sólósöngur í
drengjakór.
— Það er ekki undarlegt,
mamma. — Mamma, — ég segi,
að það sé sannarlega ekki undar-
legt. En hvað hún er yndisleg.
Og Billy hefir ekki minnzt á það
einu orði. Hann hefir aldrei-------
Hér varð skyndileg þögn.
— Þú mátt ekki taka nokkurt
mark á Theo, hún getur verið al-
veg voðateg stundum, stamaði
Blanohe Waters. Hún roðnaði af:
blygðun vegna systur sinnar.
— Hún lætur allt fjúka. sem'
henni dettur í hug — og svo tal-
ar hún svo hátt. En það er að-
eins af því að hún er svo glöð —t
og hún er nú ekki nerna þrettán
ára — maður trúir bvi ekki, af
því að hún er svo stór. Hérna
er herbergið þitt. Hún lauk upp
hvítri hurð. S'vona, Carriad, þú
verður eftir fyrir utan. — Hann
veit vel, að hann má ekki koma
'hingað upp. — Má ég hjólpa þér
til að taka upp úr töskunum?
— Já, þakka þér fyrir, en-------
Ég fann. að ég varð að vera í
einrúmi um stund. Ég vildi hins
vegar ekki vera óvingjarnleg og
bætti því við í flýti: ég get
svo vel gert þetta sjálfK
Þrátt fyrir það þótt ég ætti
ekki að verða mágkona þessarar
ungu stúlku, þá vildi ég gjarnan,
að henni þætti vænt um mig. Þess
vegna brosti ég til hennar, en
hún ’rétti fram höndina og strauk
eftir kraganum á kjólnum mín-
um. Á því augnabliki rann það
upp fyrir mér, að ég hefði ekii
þurft að hafa svo miklar áhyggj-
ur út af útbúnaði mínum.
— Ó — ég skil, þú vilt vera
ein. Þú ert auðvitað þreytt.
— Já, svolítið — (Ef ég á að
vera hreinskilin, þá var ég alveg
að hníga niður, þótt það væri
ekki eingöngu af þreytu.)
Ég skal strax senda upp heitt
vatn. — Svona, komdu nú Carr-
iad.
Og svo lét hún mig eftir í ein-
rúmi — og ég fór að íhuga allt
það óvænta, sem fyrir mig hafði
borið.
Fyrst og fremst datt mér það
í hug, sem kann að virðast smá-
atriði. Hann var kallaður Billy.
Að hugsa sér forstjórann kall-
aðan Billy — jafnvel af móður
sinni.
Að sá maður, sem ungfrú Ro-
binson fullyrti, að aldrei hefði
verið mannlegur eins og lítill
drengur, skyldi bera þetta nafn,
sem einmitt er svo algengt
drengjaheiti. Og svo er náttúr-
lega búizt við, að ég kalU hann
þvi nafni hér. Hamingjan komi
til. William, — því var ég við-
búin. Ég hefði getað nefnt það
nafn — með öllum þess einstreng
ingshætti og virðuieik. En hvað
um það — fyrst ég varð — svo
skyldi ég.
Og svo, að hann skyldi eiga
svona móður. Það kom mér alveg
á óvart, hve hún var óUk honum.
Að taka þannig á móti mér. —
Ja það eina, sem ég gat hugsað.
var — að hann — forstjórinn —
hlaut að líkjast föður sínum.
Og svo heimilið.
Þegar ég skoðaði mig um í
herberginu, sem mér var ætlað,
þá sá ég, að það var alveg ems
og þau herbergi, sem ég hafði
þráð, frá því þaö féll í minn
hlut að hýrast í þessum auma
kassa í Battersea, þar sem hálf
óhreinn svefnherbergisglugginn
snýr út að bakgarði, fullum af
þvottasnúrum og hundakompum.
í samanburði við hann, virtist
mér þetta herbergi mitt ríkmann
legt, stórt og rúmgott. Þarna var
stór klæðaskápur. Þar gat ég kom-
ið fyrir öllum nýja fatnaðinum.
Og svo var yndisltegur spegill, þar
sem maður gat séð sig frá hvirfH
til ilja. Það angaði af ilmjurtun-
um í kínverskri krukku, sem stóð
í glugganum. Stór bogagluggi
sneri út að fallegri grasflöt og
rauðviðurinn lagðist með falleg-
um klösum upp að rúðunum.
Gluggatjöldin og ábreiðurnar
voru úr failegu efni, ísaumuð stór
um rósum og tulipönum í rauð-
gulum, ljós- og dökkrauðum lit-
um. Veggfóðrð var sem stráð rós-
um bundnum saman með ljós-
bláum böndum og rúmteppið var
ljósrautt, lagt kniplingum Hvergi
þessir listrænu hlutir og leiðin-
legu dökkgrænu litir, sem meira
að segja smekkvíst fólk hefir í
herbergjum sinum nú á dögum.
Getur það ekki skilið, að til þess
að grænt njóti sín, þarf það að
vera utanhúss? Ég myndi hafa val
ið einmitt þessa sömu, skemmti-
legu, ijósu Uti í svefnherbergið
mitt, ef —
En hvað gömlu snyrtiáhöldin
mín fóru allt í einu vel á búnings-
borðinu með silfurgreypta spegl-
inum. Að hugsa sér Einn leiðim-

I DAG
ÚTVARPIÐ
Fimmtudagur 4. apríl,
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
fsútvarp.
13.00 Á frí
vaktinni.
Eydís Eyþórsdóttir stjómar óska
lagaþætti sjómanna. 14.40 Við,
sem heima sitjum. Ása Beck les
sögukafla eftir Inger Ehrström,
þýddan af Margréti Thors. 15.
00 Miðdegisútvarp 16.00 Veður-
fregnir. 16.40 Framburðarkennsla
í frönsku og spænsku 17 00 Frétt
ir. Á hvítum reitum og svörtum.
Sveinn Kristinsson flytur skák
þátt. 17.40 Tónlistartími barn
anna. Jón G Þórarinsson sér um
tímann. 18.00 Tónleikar 18.45
Veðurfregnir Dagskrá kvöldsins.
19.00 Fréttir 19.20 Tilkynningar.
19.30 Lög úr ýmsum söngleikj-
um. 19 45 Guli á tslandi Dagskrá
i samantekt og flutningi Margrét
ar Jónsdóttur og Jónasar Jónas-
sonar Rætt við Þorleif Einars-
son jarðfræðing 20.30 Dönsk tón
list 21.30 Útvarpssagan: „Birt-
ingur“ eftir Voltaire Halldór
Laxness rithöfundur flytur (10)
22.00 Fréttir og veðurfregnir 22.
15 Lestur Passiusálma (44) 22,-
25 Fræðsla um kynferðismál
(IH) Steinunn Finnbogadóttir
Ijósmóðir flytur erindi. 22.45
Frá liðnum dögum: Victor Ur-
bancic sem tónskáld og flytj
andi. Björn Ólafsson konsert-
meistari kynnir 23.25 Fréttir f
stuttu máli. Dagskrárlok.
Föstudagur 5. apríl.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádegis
útvarp. 13 15
Lesin dagskrá
næstu viku.
13.30 Við vinnuna: Tónleikar. 14.
40 Við, sem heima sitjum. Hild-
ur Kalman ies söguna „í gtraumi
tímans“ eftir Josefine Tey (7).
15.00 Miðdegisútvarp. 16.00 Veð-
urfregnir. Síðdegistónleikar. 17.
00 Fréttir Endurtekið efni Helgi
Ingvarsson fyrrum yfirlælcnir
flytur erindi: Áhrif áfengis á
mannslíkamann (Áður útv. 5.
marz). 17.40 Útvarpssaga barn-
anna: „Stúfur tryggðatröli" eftir
Anne-Cath. Vestley. Stefán Sig-
urðsson kennari les (7). 18.00
Pétur Sveinbjarnarson stjórnar
stuttum umferðarþætti. Tónleik
ar. 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins. 19.00 Fréttir. 19.20 Til
kynningar 19.30 Efst á baugi.
Björn Jóhannsson og Tómas
Karlsson fjalla um erlend mál-
efni. 20.00 fslenzk píanótónldst
20.30 Kvöldvaka. 22.00 Fréttir og
veðurfregnir 22.15 Lestur Passíu
sálma (45). 2225 Kvöldsagan:
„Svipir dagsins og nótt“ eftir
Thor Vilhjálmsson Höfundur
flytur (4). 22.45 Kammertónlist
á kvöldhljómleikum. Komitas
kvartettinn leikur Strengjakvart
ett i D-dúr op 18 nr 3 eftir Beet
hoven. 23.15 Fréttir í stuttu rnáli.
Dagskrárlok.