Tíminn - 04.04.1968, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 1. apríl 1968
TIMENN
NAUDUNGARUPPBOl
Eftir kröfu nokkurra lögmanna og skattheimtu
ríkissjóðs, Akranesi, verða ýmsir munir Sokka-
verksmiðjunnar Evu h. f., Akranesi, boðnir upp
og seldir, ef viðunandi boð fæst, á opinberu upp-
boði, sem fram fer í verksmiðjunni að Suðurgötu
126,Akranesi, föstudaginn 19. apríl n. k. kl. 13.
Selt verður:
25 stk. prjónavélar, saumavélar og fleiri vélar
og tæki í sokkaverksmiðjunni 27 flúrlampar, plast-
balar o. fl. Einnig verða seld skrifstofuáhöld, svo
sem ritvél, samlagningarvél, peningaskápur,
skjalageymsla, skrifslofuborð, skriðstofustólar,
hanzahillur o. fl.
Veðbókarvottorð, söluskilmálar og skrá um sölu
muni til sýnis á skrifstofu minni.
Greiðsla við hamarshögg.
Bæjarfógetinn á Akranesi, 1. apríl 1968.
E inangnmargiar
Húseigendur — Byggingameistarar:
%
Útvegum tvöfalt einangrunargler með mjög stutt
um fyrirvara. Sjáum um ísetningu og alls konar
breytingu á gluggum. Útvegum tvöfalt gler í laus
fög og sjáum um máltöku.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
Gerið svo vel og leitið tilboða. Smi 51139 og 52620
-----------------------|--|--
Stangaveiði
Tilboð óskast í laxveiði á stöng í Ölfusá fyrir
Hellislandi á Selfossi. Leyft verður að veiða með
6 stöngum á dag í ca. 90 daga. Tilboð sendist
skrifstofu Selfosshrepps fyrir 20. apríl 1968.
ODDVITI SELFOSSHREPPS
Byggingarfélag verkamanna, Reykjavík.
TIL SÖLU
-þriggja herbergja íbúð í IX. byggingarflokki. —
Þeir félagsmenn, sem neyta vilja forkaupsréttar,
sendi umsóknir sínar í skrifstofu félagsins, Stór-
holti 16, fyrir kl. 12 á hádegi, miðvikudaginn
10. apríl n.k.
STJÓRNIN
FJAÐRIR OG
FJAÐRABLÖD
fyrir Dodge Veapon og
Gaz 69, rússneska jeppa.
Bílabúðin, Hverfisgötu 54.
Jón Grétar SigurSsson
héraðsdómslögmaður
Austurstræti 6
Simi 18783.
BJARNI M. SEXTUGUR
Framnalo at b siðu
dagblaðanna um þvera og endi
langa Danmörku, og talsmenn
afhendingarinnar í ræðustól
um og skólum notuðu hana ó-
spart sem upplýsingabrunn.
Það var því ekki kynlegt, þótt
andstæðingar málsins tækju að
I skrifa um „Gislasonske myter“
og „gíslaisonsk forförelse“, eða
það, hvernig .Bjarni afvega-
leiddi danska lýðháskólamenn,
enda fundu þeir, að gegn
þessu yrðu þeir að berjast. ef
málstaður þeirra átti að fá
hljómgrunn með þjóðimni. 1
Þegar á allt þetta er litið,
kemur það kynlega fyrir sjón-
ir, þegar íslenzkir háskóia-
menn forðgst að nefna þessa
bók í frásögnum sínum af mál
inu. Maður, hlaut að gera sér
í hugarlund, að handritamálið
> væri fslendingum svo mik'l-
vægt, að metingur milli há-
skólavirðingar og alþýðlegra á
hrifa væri úti lokaður.
Þar sem málið þróaðist óg
skýrðist á breiðum alþýðleg-
um og pólitískum vettyangi í
D'anmörku, varð engin ákvörð
un um það tekin af erlendum
mönnum eða neinni einstakri
stétt manna, heldur aðeins af
dönsku þjóðinni sjálfri. Og í
öllu pyí moldviðri áróðnrs
gegn íslendingum, sem gekk
yfir Danmörku, var nauðsýn-
legt að heyja vörnina á dönsku
með því að tala og skrifa mál,
sem Danir skildu, ef nokkur
von átti að verá um réttláta
lausn. Þess vegna urðu bækur
Bjarna, greinar og fyrirlestrar
svo mikilvægt framlag í fram-
vindu málsins.
En jafnframt er það skiljan
'1 lcgt,‘; að Bjarni váþð hneykst-
■ un’arhella sérfræðinsa á báð-
um vígstöðvum. Han-n leitafíi
aldrei til þeirra og sneri áér
ekki að þeim, heldur setti allt
traust sitt á réttlætiskennd
dönsku þjóðarinnar.
Hin alþýðlega skírskotun
Bjarna M. Gíslasonar leitaði
dýpri linda en þekking og
pennavíg geta leyst úr læðingi.
Og í allri þein-i þjóðhræringu,
sem smátt og smátt varð um
málið, urðu sérfræðingarni-
í raun og veru utanveltu við
leikreglurnar. Maður, sem
hafði sýnt meira atfylgi en
flestir aðrir við að móta þessa
þróun og hervæða alþýðu
manna til þess að taka ákvörð
un sína, gat ekki komizt hjá
■ því að verða hneykslunarhella
þeim, sem töldu sig vera hand
hafa lyklanna að fjársjóðnum.
En voru þeir slíkir handhaf-
ar? Já, vísindalega en þeir
höfðu ekki lykil þjóðarinnar
En var þá unmt að koma mál-
inu í höfn með vísindalegum
pennavigum? Nei, aldrei að ei-
lífu. Þeir, sem enn halda það,
ættu að leiða sér í minni
hörku baráttunnar öll þau ár,
jem hún stóð. Menn ættu ekki
heldur að gleyma óbilandi mót
stöðu danskra vísindamamna.
Enginn einn maður, hversu
viljafastur og vel búinn sem
hanm var, hefði getað unnið
þetta stríð. Bjarni gat það
ekki heldur. Þann sigur gat
aðeins danska þjóðin unnið
með því að láta vilja sinn
Ijós við kjörna þingfulltrúa
sína. Og í því efni höfðu fund-
ir í samkomuhúsum meiri á-
hrif en þykkar textaútgáfur
sem menn báru um og sýndr
til marks um dönsk vísindaaí-
I rek. <
; | Þegar við hyllum Bjarna M.
Gíslason sextugan erum við
' þó ekki að leiða hann fram
sem neinn sigurvegara í þess
um leik, hpldur aðeins að
þakka honum fyrir framlag
hans til þess að mynda það
MINNING
Harald R. Jóhannesson
KVEÐJA
frá móðyr og sysfrum
í hendingu einni var komið þitt kvöld.
Það kólnaði og dimmdi svo fljótt.
Þótt dagsól í heiðríkju hefði sín völd,
varð hljótt eins og skammdegisnótt.
Því naumast varð trúað, en samt var það satt
að sumar þíns lífs var ei meir.
Og lífdags þíns stjarna er horfin svo hratt
út í húmið — og föinar og deyr. !
Þú alltaf varst rneira en orð fái lýst,
og enginn var traustari en þú.
Og hvernig sem haimingjuhj'ól okkar snýst
slkal hugsað og beðið í trú.
Við þökkum hvern einasta indælan dag,
sem áttum við samfylgd nieð þér.
Þú öllu gazt snúið svo hljóðlega í hag.
Þín hönd átti Drottins með sér.
Við bróðurhönd slíka varð byrði hver létt.
Hvert bros þitt gaf fögnuð og von.
Og þar sem að manngildi metið er rétt
engin móðir á göfgari son.
Hvert starf þitt var ofið úr drenglund og dáð
með dirfsku og glaðværum hug.
Og efckert var betra en eiga þín róð,
því öllu þú lyftir á flug.
Svo varðveiti Guð þfna brúði og börn
og blessi þeim gleði og harm.
Og'ljósenglar himinsins veri þeim vöm
og verndi þau kærieikans arm
Svo gengur hún mamma að gröf þinni bljðtt
með gleym mér ei titrapdi hönd
hún signir þig, býður þér sælustu nótt
á sorganna brimhvítu strönd.
En seinna er vorkvöldin verða svo skær
og vekja á gröf þinni blóm.
Þau signir í húminu sindrandi blær
með seiðmjúkum, hvíslandi rómi.
Þá fcomum við lífca og læðumst á tám
og laugum í tárum hvert strá
er á leiðinu grær. En frá himninum hám
berst heilög og geislandi þrá.

andrúmsloft um íslenzk vanda
mál í Danmörku, sém eitt gat
leitt til sigurs. En ástæðan til
þess, að honum tókst þetta, er
að sjálfsögðu sú, að hann
kunni góð skil á danskri sögu
og öðlaðist góð kynni af
dönsku iþjóðinni. Þar visaði
danski lýðháskólinn honum
leiðina til þeirrar þjóðlundar,
sem ætíð hafði verið bakhjarl
þjóðernis minnihlutans og á
sínum_ tima stiiltt sjálfstæðis-
mál íslendinga. Leiðin milli
hins danska minnihlutavanda
máls í Suður-Slésvík og hand-
ritamálsims er ekki löng, og
hver sem gekk þá leið með
vakandi ihygli hlaut að sjá,
hvað það væri, sem afhjúpað
gæti alla dulbúna valdapólitík.
Öll þjóðerniskennd grefur sem
sé undan sjálfri sér, ef hana
skortif skilning á rétt' ann
arra. Hann höfðaði til danskra
tilfinninga á þann hátt, sem
l'ítt minnti á það dansk-ís-
lenzka samlyndi, sem stjórn-
arerindrekar og stjómmála-
menn mæra í hrósræðum hvor-
ir um aðra við hátíðleg tæki-.
færi. Hann gagnrýndi jöfmum
höndum Dani og íslendmga
fyrir það að negla sig við sögu
leg mistök í stað þess að leita
að dönsku og sögulegu sjónar-
miði sem hefði gildi. Og þetta
sjónarmið, sagði hann, er /ið
dyr hvgrs manns, ef 'hann vill
sjá danska þjóðarsögu í réttu
ljósi. í bókinni „Danmark—
Island — historisk melleijivær
ende og haandskriftsagen“ seg
ir hann:
„Það verður að viðurkenna,
að það er ekki rétt af íslend
ingum að skýra söguleg sjón-
armið Dana með dæmum úr
einokunarverzl'Uninni og vald-
stjómaryfirráðum. Ef til vill
má finna á liðnum tíma það
valdstjórnarsjónarmið, sem mið
ar að því að halda sundurleit-
um hlutum ríkisins saman. iLn
á þetta sjónarmið valdsins ma
benda um heim allan Það er
örðugt að draga ályktun af ovi
um sérdianskt viðhorf. Það er
aðeins að finna i starfi þeirra
manna, sem á nítjándu - Öld
börðust fyrir • þvi að breyta
hinu gaml’a valdsríki í þjoð-
stýrt land. Aðeins Danir geta
metið,- hvað -þessi barátta .kost-
aði. Em sú lífshreyfing, sem af
e'ramhaiid á bis. 13.
)