Alþýðublaðið - 30.11.1993, Síða 7
Þriðjudagur 30. nóvember 1993
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7
FURÐAa FORVARNIR & SKILABOÐ
Alþýðuflokksfélög Suðurnesja
Lýsa furSu á ósk um
styrk til Vestf jaráa
Haustfundur Alþýðuflokksfélaga á Suð-
urnesjum lýsir furðu sinni á þeirri ósk
Byggðastofnunar að ríkissjóður leggi til
hundruðir milljóna króna í óafturkræfan
styrk til Vestfjarða vegna atvinnusjónar-
miða. Fundarmenn draga í efa úttekt
Byggðastofnunar á ástandi atvinnumáia á
Vestfjörðum og vantreysta tillögum stjórn-
ar Byggðastofnunar til úriausnar. Krefjast
fundarmenn þess að fram fari trúverðug og
hiutlaus úttekt á ástandi atvinnulífsins á
landinu öilu áður en ríkisstjórnin hefst ann-
að að í málinu.
Fundurinn, sem haldinn var 27. nóvember,
bendir á þá staðreynd að Vestfirðingar hafi átt
því láni að fagna á undanfömum áratugum að
hafa fulla atvinnu. Þeir hafi meira að segja haft
hundmð útlendinga í vinnu á meðan hundmð
ef ekki þúsundir Islendinga hafi gengið at-
vinnulausir annars staðar á landinu.
Samkvæmt tölu félagsmálaráðuneytisins
fyrir október síðastliðinn var atvinnuleysi
hvergi minna en á Vestfjörðum eða 72 einstak-
lingar en það eru 1,7% af vinnuafli þar. Til
samanburðar má geta þess að á Suðumesjúm
vom atvinnulausir á sama tíma 263 eða 3,4%
af vinnuafli.
Fundarmenn vilja benda á að um er að ræða
hagsmuni þeirra einstaklinga sem ganga at-
vinnulausir. Heildarfjöldi þeina mælist í þús-
undum á landinu öllu, og hlýtur það að vera
hlutverk Byggðastofnunar, innan þess ramma
sem henni er settur, að gæta hagsmuna þjóðar-
innar allrar en ekki lítils brots hennar.
Undanfarin ár hefur stór hluti ráðstöfunar-
fjár Byggðastofnunar gengið til atvinnulífsins
á Vestfjörðum og ljóst er að atvinnuvandi
Vestfirðinga, jafnt sem annarra, verður ekki
eingöngu ieystur með fjárframlögum úr opin-
bemm sjóðum.
Þessi samþykkt var gerð einróma af öllum
fundarmönnum.
PfiLLBORÐIÐ
Eru forvarnir
EINKAMÁL?
Þegar fólk hefur minni fjárráð kemur það
niður á neyslu í víðtækasta skilningi þess orðs.
Eitt dæmi um versnandi fjárhag heimilanna er
minni sala ATVR á áfengi og aukin fram-
leiðsla á ólöglegum gambra, sem þó virðist
helst enda í höndum ungmenna. En þessi fjár-
skortur í samfélaginu tekur á sig ýmsar kynja-
myndir sem vert er að skoða.
Andvaraleysi
fjölmiðla
Fjölmiðlar berjast fyrir tiivist sinni og með-
ulin við fjárskortinum em margvísleg og und-
ir minnkandi eftirliti. I þessaii hringekju mark-
aðsaflanna verða til að mynda beinar áfengis-
auglýsingar nteir og meir áberandi. I sjónvarpi
er fólk að súpa og sulla með veigamar í beinni
eða óbeinni, þar sem áhersla er lögð á hið já-
kvæða við áfengið, einkum útlitið. Tímarit
fyllast af uppskriftum að drykkjum og mat, þar
sem ægir saman öllum áfengistegundunum,
sem maður hefði haldið að væru framieiddar
með allt annað í huga. En sýndarmennskan er
jú ein hliðin á sölustarfinu og engu líkara er en
að lög um bann við áfengisauglýsingum séu
ekki til, frekar en vilji fólks til að fyigja þeim
eftir. Stjórnendur ijölmiðla em í það minnsta
með aðra skoðun á hlutunum en löggjafmn,
nema ef vera skyldi að þeir séu að þjónusta ko-
stendur „auglýsinga“.
Villinráfandi
SAA?
Fjárskortur hefur einnig bitnað á meðferð-
inni. Hver em viðbrögð á þeim bæjum? í nið-
urskurðinum sendir SÁÁ bækling inn á hvert
heimili í landinu þar sem starfsemin er kynnt
og þeir sem em svo heppnir að vera fæddir án
vímuefnavanda (samkvæmt skilgreiningu
SÁÁ), eiga að borga gíróseðilinn sem fylgir
bæklingnum, ekki til að mæta niðurskurðin-
um, heldur til að byggja nýtt húsnæði undir
einhverja nýja starfsemi.
Ofan á allt þetta seilast forráðamenn SÁÁ
yfir í forvarnarstarfið með þeim orðum að þeir
séu besti forvamaraðilinn á íslandi. Fjárskort-
urinn í neyðarvömunum er ekki meiri en svo
að þeir hjá SÁÁ telja sig líka eiga að sjá um
grunnvarnir, ávanavarnir, ráðgjöf tii uppeldis-
aðila, íþrótta- og æskulýðsfélaga og allra
hinna. Ef áfengisvandinn fælist eingöngu í
vanda alkóhólistans væri hægt að skilja mál-
ilutning og markaðssetningu SÁÁ um þessar
mundir, en svo einfalt er það ekki. Útköll lög-
reglu vegna áfengistengdra vandamála er ekki
einkamál alkanna. SÁÁ á heiður skilið fyrir
öflugt neyðarstarf í fonni meðferðar fyrir
alkóhólista og þar á líka starfsemin að setja
punktinn.
„Iiitt dæmi um versnandi fjárhag heimilanna er
minni sala ÁTVR á áfcngi og aukin framleiðsla á
- Guðni R. Björnsson
skrifar
Einkamál
hvers?
Forvarnir em ekki einhlítt fyrirbæri. Mikil-
vægt er að öflugum gmnnvömum sé þannig
stjómað að breið og almenn samstaða náist um
markmið og leiðir. Ef árangur á að nást í byrj-
un verður að kalla til fagaðila, foreldra, skóla-
yfirvöld og fjárveitingavald, sameina hugi og
setja í gang öfgalausa og ákveðna fræðslu allra
þegna landsins. Heimilin gegna lykilatriði í
þessu starfi og án undirtekta frá foreldrum
verður ásýnd vímuefnavandans aldrei öðmvísi
en hegðun og gerðir þeima fullorðnu.
Forvarnir geta aldrei talist einkamál SÁÁ,
lögreglunnar eða heilbrigðisyfirvalda. Með
samþjöppun þeirra sem vinna að uppeldis- og
menntamálum, gmnnvömum og neyðarvöm-
um, heimila og skóla skapast gmndvöllur fyrir
árangri. Stjómendur þessara stofnana og fyrir-
tækja bera oft meiri ábyrgð en aðrir á mótun
viðhorfa til vímuefna, svo sem skólastjórar,
forstjórar, yfinnenn og ráðgjafar. Án meðvit-
undar um ábyrgð, áhrifamátt og mótunarhlut-
verk foreldra og stjómenda verður seint eða
aldrei hægt að hefja það vamarstarf sem þarf
til að halda í skefjum þeim voða, sem fíkniefn-
in em.
Höfundur er uppeldisfrœðingur
og starfar að grunnvörnum.
FFJ Félag frjálslyndra
jafnaðarmanna
HVER NÝTIIR
AUÐLINDA SJÁVAR?
- Fundur Félags frjálslyndra jafnaðarmanna
á Kornhlöðuloftinu við Bankastrœti íReykjavík
þriðjudagskvöldið 30. nóvember klukkan 20.30.
Efling sjávarútvegs alla þessa öld breytti íslensku þjóðfélagi úr einhœfu landbúnaðar-
skipulagi fyrri tíma í nútímalegt samfélag með einhverju bestu lífskjörum sem þekkjast.
Nú eru þáttaskil
Ofveiði, umdeUt stjórnketfi og ósœtti meðal landsmanna um sjávarútvegsmál hafa ein-
kennt umrœðuna síðustu ár. Hvað er til ráða og hvað gera aðrar þjóðir? Er hœgt að ná
þjóðarsátt um sjávarútvegsstefnuna?
Deilur eru meðal annars innan allra stjórnmálaftokka, milli þéttbýlis og dreifbýlis, miíU
trillukarla og togaraeigenda, milti frystiskipa og ísfiskskipa, milti Vestfirðinga og Vest-
mannaeyinga, milti sjávarútvegs og iðnaðar og mtili Morgunblaðsritstjóra og talsmanna
sjávarútvegs.
Hafa útgerðarmenn fengið ómœld verðmœti afhent til eignar um aldur og œvi til eigin
nota eða hafa þeir afnotarétt af auðlindinni meðþeirri kvöð að skila sem mestum verðmœt-
um og velmegun til altia íþjóðfélaginu?
Allir hafa skoðun á stjórnkerfi fiskveiða en vita altir um hvað mátið snýst?
Til að rœða þessi mál efnir Félagfrjálslyndra jafnaðarmanna tU:
Fundar um sjávarútvegsmál
Frummœlendur verða fjórir:
ÖSSUR SKARPHÉÐINSSON, umhverfisráðherra, fjallar um pótitíska málamiðlun fisk-
veiðistjórnunar, sérstöðu trillukarla, hluideild annarra þjóðfélagsþegna í auðtindum sjávar
og hvort frjálst framsal kvóta sé nauðsyn í kerfinu eða kvótabrask.
ÞRÖSTUR ÓLAFSSON, aðstoðarmaður utanríkisráðherra og annar formaður Tví-
höfðanefndar,fjallarumfiskveiðistjórnun erlendis oggerirgrein fyrir tillögum nefndarinn-
ar, frumvörpum sjávarútvegsráðherra og áhrifum nýs dóms Hœstaréttar um skattalega
meðferð kvóta.
BRYNJÓLFUR BJARNASON, framkvcemdastjóri,fjallar um reynslu af aflamarkskerfi í
samaitburði við önnur stjórnketfi, röksemdirgegn veiðileyfagjaldi, nauðsyttlegar úrbcetur á
núverandi kerfi og œskileg og óceskileg áhrif útlendinga í sjávarútvegi hér á landi.
GUNNAR SVAVARSSON, iðnrekandi, fiallar um áhrif fiskveiðistjórnunar á starfsskil-
yrði iðnaðar, áhríf aflamarkskerfis á samþjöppun kvóta á hendurfárra aðila, röksemdir fýr-
ir veiðileyfagjaldi og áhrif kvótakerfis á byggðamál og tmrkaðsmál.
Fundurinn á að upplýsa, kynna mismunandi rök og vera vettvangur fyrir skoðanaskipti.
Fuiularstjóri verður AGUST EINARSSON. Fundurinn verður sem fyrr segir haldinn
þriðjudagskvöldið 30. nóvember á Kornhlöðuloftinu við Bankastrceti í Reykjavík og er öll-
um opinn. Hann hefst klukkan 20.30 og ácetluð fundarlok eru klukkan 23.00.
ÖSSUR ÞRÖSTUR BRYNJÓLFUR GUNNAR ÁGÚST
Allt áhugafólk um íslensk stjórnmál velkomið.
Kaffigjald er 500 krónur.