Alþýðublaðið - 02.02.1994, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 2. febrúar 1994
VIÐTAL
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7
Kynning Alþýðublaðsins á frambjóðendum Alþýðuflokksins í kjöri á sameiginlegan lista til borgarstjórnarkosninga
BOLLIRUNÓLFUR VALGARÐSSON gefur kost á sér í 9. sæti sameiginlegs framobðs til
borgarstjórnar Reykjavíkur - Bolli Runólfur býður sig fram sem talsmaður yngra fólksins í borginni
Nýjar og betri áherslur
„Styrkleiki þessa framboðs Jyrir kjósendur, íbúa Reykjavíkur, er fólginn í að það mun
leggja nýjar og betri áherslur áýmsa þá hluti sem ídag brenna á Reykvíkingum íýms-
um málum. Forgangsröð verkefna mun verða með allt öðrum hœtti en verið hefur,“
segir Bolli Runólfur Valgarðsson. Alþýðublaðsmynd / Einar Ólason
„Ég dreg enga dul á að
það er ekki langt síðan að ég
var því gjörsamlega mót-
fallinn að Alþýðuflokkur-
inn tæki þátt í sameiginlegu
prófkjöri eða biðlaði til slíks
lista. Þá var enginn mögu-
leiki sýnilegur til að vinna á
þeim grundvelli og ég var
mótfallinn því að við vær-
um eins og stafkerlingar
utaní hinum að „biðja um
að fá að vera með.“ Hinir
flokkarnir fjórir voru tví-
stígandi og sumir búnir að
lýsa yfir andstöðu gegn
siíku framboði. En allt er
breytingum undirorpið og
skoðanir og viðhorf geta
breyst. Og þetta hefur gerst
með sameiginlegt framboð.
Ég tel að mál hafi öll æxlast
til betri vegar og sé fram á
að Sjálfstæðismenn missi
nú meirihluta sinn í borgar-
stjórn Reykjavíkur. Það var
tími til kominn“, segir Bolli
Runólfur Valgarðsson, for-
maður Félags ungra jafnað-
armanna í Reykjavík og
varaformaður Sambands
ungra jafnaðarmanna.
Kemur úr
blómabænum
Bolli Runólfur gefur kost á
sér í kjöri Alþýðuflokksfólks í
borginni á frambjóðendum
flokksins á sameiginlega list-
ann, sem sendur verður fram í
borgarstjómarkosningunum í
vor.
Bolli Runólfur Valgarðs-
son er fæddur í Hveragerði
18. desember 1961, sonur
hjónanna Valgarðs Runólfs-
sonar, fyrrum skólastjóra, og
konu hans, Asdísar Kjartans-
dóttur. Systkinin eru þrjú tals-
ins, en auk þess áttu þau hálf-
bróður í Ameríku, sem nú er
látinn. Bolli Runólfur átti
góða bemsku í hinum vina-
lega blómabæ Suðurlands-
undirlendisins. „Það var gott
að alast upp í Hveragerði.
Þetta er bær sem er svo gjör-
ólíkur hefðbundnum íslensk-
um bæjum. Meðan vinir okk-
ar í Þorlákshöfn fóm að vinna
þetta 11 ára gamlir í frystihús-
inu, fómm við í vinnu í gróð-
urhúsunum. Andinn í bæjar-
líftnu hjá okkur var og er líka
allur annar en gerist og geng-
ur í sjávarþorpunum", segir
hann.
Lagði gjörva
hönd á margt
Bolli Runólfur yfirgaf for-
eldrahúsin ungur, aðeins 16
ára gamall, og settist að hjá
ömmu sinni í Reykjavík.
Hann tók stúdentspróf ffá
Menntaskólanum við Hamra-
hlið og þaðan lá leiðin í Há-
skóla Islands þar sem hann
lauk BA-prófi frá heimspeki-
deild. A þessum ámm lagði
hann gjörva hönd á marga
hluti til sjós og lands.
Hann starfaði hjá Ingvari
Helgasyni við heildverslun og
bílasölu, sigldi eitt sumar hjá
Eimskip, vann á hestaleigu í
Ölfusinu, vann við virkjanir,
þar á meðal Sultartangavirkj-
un, í vegagerð svo eitthvað sé
nefnt. Að námi í háskóla
loknu tók hann til við kennslu
í Hveragerði, og síðar í Þor-
lákshöfn og á Laugum í Dala-
sýslu. Þá vann Bolli Runólfur
við fjölmiðlun af ýmsu tagi.
Hann vann hjá Stöð 2 og
Bylgjunni sem fréttamaður,
gerði tónlistarþætti á Rás I,
meðal annars um Manu Cal-
las; hann vann fyrir fræðslu-
og skemmtideild að bók-
menntaþáttum um ævintýri
og fornsögur; og gerði 6 þætti
fyrir Rás 2 um Spilverk þjóð-
anna. Hann starfar í dag sem
blaðamaður hjá fyrirtækinu
Kynningu og markaði.
Olafur Rasnar
flæmdi frá
„Heima í Hveragerði gátu
spunnist upp talsvert fjömgar
og á köflum heitar umræður
um pólitík. Kjartan, eldri
bróðir minn, var ákafur
vinstrimaður, sannkallaður
byltingarsinni, og það ekki
átti upp á pallborðið hjá for-
eldrum okkar. Sjálfur hafði ég
engin afskipti af pólitík fyrr
en bróður mínum tókst að
plata mig inn í Alþýðubanda-
lagið. Sú vera mín varð stutt.
Ég mætti eitt sinn á kosn-
ingafund með allmikla glýju í
augum. Þar hélt tölu formað-
urinn Ólafur Ragnar sem ég
hafði talsverða trú á. Það fór
hinsvegar svo að hann gekk
hreinlega fram af mér með
málflutningi sínum og hreint
út sagt ótrúlegu skítkasti í
garð Jóns Sigurðssonar sam-
ráðherra síns sem þá var. Það
furðulegasta af öllu var að Ól-
afur Ragnar var á þessum
tíma að reyna að semja við
krata um áframhaldandi sam-
vinnu í ríkisstjóm! Ég gekk út
af þessum fundi - og útúr Al-
þýðubandalaginu. Skítkast
eins og þetta hef ég aldrei
kunnað við. Ég sendi Alþýðu-
bandalaginu harðort bréf, og
enda þótt flokkskontórinn
hringdi í mig og reyndi að róa
mig, þá varð mér ekki hagg-
að.
Ég gekk síðan í Alþýðu-
flokkinn daginn eftir og fann
þar réttan gmndvöll fyrir lífs-
skoðun mína. Annars var það
mér lærdómsríkt að skoða Al-
þýðubandalagið innanfrá. Þar
var engin pólitísk samstaða
um eitt eða neitt og formaður-
inn í vandamálum gagnvart
ýmsum þungavigtarmönnum
og bréfsneffsku kompaníi
sem öllu réð“, segir Bolli
Runólfur.
Óttastekki
ágreining
En hann segist ekki hafa
áhyggjur af alþýðubandalags-
mönnum í samstarfi í borgar-
stjóm Reykjavíkur. Bolli
Runólfur segir að vissulega
megi vænta þess að borgar-
fulltrúar sameiginlegs lista
verði ekki ævinlega sammála
um alla hluti, ekki fremur en
meirihluti sjálfstæðismanna í
borgarstjóm nú. Hinsvegar
séu málefnin og afstaða til
þeirra afar keimlík hjá öllum
flokkunum. Þar fyrir utan sé
reiknað með að starfandi
verði stórt borgarmálaráð,
sem muni leysa ágreinings-
efni, komi þau yfirleitt upp.
„Styrkleiki þessa framboðs
fyrir kjósendur, íbúa Reykja-
víkur, er fólginn í að það mun
leggja nýjar og betri áherslur
á ýmsa þá hluti sem í dag
brenna á Reykvíkingum í
ýmsum málum. Forgangsröð
verkefna mun verða með allt
öðmm hætti en verið hefur
hjá Sjálfstæðismönnum og
samstarfið við borgarbúa án
efa mun betra en það er í dag.
Menn eiga að komast í nánara
samband við borgarfulltrúá,
og þeir eiga líka að vera í takt
við borgarbúa og það sem
þeir em að hugsa. Mér finnst
að borgarfulltrúar eigi að vera
fulltrúar litla mannsins á göt-
unni. Albert hefur ekkert
einkaleyfi á slíku“, segif
hann.
Talsmaður unga
fólksins í borgarstjóm
Við spyrjum viðmælenda
okkar um það hverra fulltrúi
hann myndi verða í borgar-
stjóm, ef til kæmi.
,JÉg mundi þá fyrst og
fremst vilja verða talsmaður
unga fólksins í borginni. Þá er
ég ekki að tala um íþrótta-
hreyfinguna sérstaklega, hún
á sér svo marga málsvara út
um allt þjóðfélagið. Það er
ekki allt ungt fólk á kafi í
íþróttum, og það á sér engan
talsmann. Og það er greini-
legt að til starfa í borgarstjóm
koma ekki margir fulltrúar af
ungu kynslóðinni. Ég vil
verða umboðsmaður þessa
fólks í borgarstjóm og vildi
hafa gott samband við það
fólk og bjóða stöðuga viðtals-
tíma þannig að hægt yrði að
ná í mig hvar og hvenær sem
er til að ræða hin ýmsu vanda-
mál.“
Ógnvekjandi
fjarmálarugl
En hvaða mál em það sem
væntanlegur meirihluti sam-
einaðs lista kemur til með að
kljást við? Eða er núverandi
borgarstjómarmeirihluti ekki
einmitt með miklum ágæt-
um...?
„Það er öðm nær að hann
sé góður. Stjóm borgarinnar
hefur verið afar slök á undan-
fomum missemm og ámm.
Það sem alltaf skiptir sköpum
er stjóm fjármálanna. A því
sviði hefur Sjálfstæðisflokk-
urinn ævinlega talið sig öðr-
um fremri. Það er auðvitað
hið mesta mgl. Hér í Reykja-
vík hafa verið reistir minnis-
varðar á sfðustu ámm. Það
hefur verið farið ótrúlega
frjálslega með fé skattborgar-
anna. Eigið fé borgarinnar var
til skamms tíma 3 milljarðar
króna. I dag er ciginfjárstaðan
hmnin gjörsamlega, er mfnus
3 milljarðar, og jafnvel enn
verri, því nýlega tók borgin
milljarð að láni. Þessi breytta
staða þýðir að í stað þess að
hver borgarbúi ætti 30 þús-
und, þá skuldar hann nú 30
þúsund krónur vegna ýmissa
óheillaverka borgarstjómar-
innar. Munurinn á þessu tven-
nu em 60 þúsund krónur á
hvem einasta Reykvíking,
ungan sem gamlan.
Tökum bara nýleg dæmi.
Perlan gæti aldrei ein og sér
borið sig. Þar er borgin dæmd
til að reka eldhús sjálfstæðs
veitingamanns um aldur og
ævi. Ráðhússævintýrið kost-
aði Reykvíkinga Ijórfalt
meira en upphafleg áætlun
gerði ráð fyrir. Fagmenn sem
unnu við Ingólfstorg áttu ekki
orð til að lýsa þeim uppákom-
um sem þeir þurftu að horfa
upp á. Verið var að hanna
verkið um leið og það var
unnið, jafnvel eftir að búið
var að gera hlutina. Þá var
gripið til niðurrifs og endur-
uppbyggingar. Mér sýnist að
héma fyrir utan Alþýðuhúsið
sé enn eitt dæmið, Amarhóll-
inn, einföld framkvæmd sem
nú þegar er orðin fokdýr
vegna skipulagsleysis. Aætl-
anir borgarinnar em á algjör-
um brauðfótum, þar em að
verki menn sem ekki vita við
verkbyrjun hvað þeir em að
gera“.
Tekið við
bágum búskap
En margir halda að Sjálf-
stæðisflokkurinn sé réttborinn
erfingi Reykjavfkur. Að aðrir
stjómi borginni sé nánast að
ögra náttúruöflunum. Bolli
Runólfur Valgarðsson er ann-
arrar skoðunar. Hann segir að
Sjálfstæðismenn hafi getað
stjórnað þegar þeir höfðu full-
ar hendur fjár. það geti hver
sem er. Þegar þeir hafa sól-
undað öllum sjóðum og em
að gerast stórskuldarar er
gripið til þess ráðs að taka stór
lán.
„Þetta er auðvitað eins og
dóp fyrir fíkilinn, deyfilyf tii
að halda fólkinu góðu. Fólk-
inu er ætlað að skoða minnis-
varðana og halda að allt sé í
góðu gengi. Það er einmitt
þetta sem sameiginlegi listinn
þarf að taka á fyrst af öllu, nái
hann meirihluta í borgar-
stjóm, sem allar líkur benda
einmitt til í dag. Sameiginlegi
listinn mun eflaust taka við
afar slæmu búi og þarf að
vanda mjög til áætlanagerðar
og vinda ofan af skuldahala
borgarinnar."
Atvinnumál borgarbúa em
í megnasta ólagi. Á höfuð-
borgarsvæðinu missir fjöl-
skylda fyrirvinnu sína á 12
mínútna fresti. Ástandið er
nánast uggvænlegt. Bolli
Runólfur segir að núverandi
borgarstjómarmeirihluti hafi
sinnt atvinnumálum afar slæ-
lega.
Taka þarf á
atvinnumálunum
„Sameiginlegi listinn mun
án nokkurs efa leggja ofur-
þunga á atvinnumálin og upp>-
byggingu nýrra fyrirtækja
sem og að skapa hinum sem
enn em eftir eðlilegan starfs-
gmndvöll, þannig að þau
megi starfa áfram og veita
fólki atvinnu. Ég tel nauðsyn-
legt að fyrirtækjum verði
hjálpað á ýmsa lund, meðal
annars með ívilnunum af
ýmsu tagi upp að vissu marki.
Ég er þess fullviss að ýmis-
legt má gera til að auka verk-
efnin í borginni. Þar get ég
nefnt sæstrengsverksmiðjuna
ásamt tilheyrandi hafnarfram-
kvæmdum. Þar gefst okkur
möguleiki á að eignast full-
komnustu verksmiðju heims
á því sviði, verksmiðju sem
án efa gæti náð forskoti í sam-
keppninni og umtalsverðum
viðskiptum víða um veröld.
Vinnan við uppbygginguna
yrði mikil og störf við verk-
smiðjuna sömuleiðis, þegai'
hún yrði að veruleika. Þá tel
ég að ný og öflug borgarstjóm
mundi einbeita sér að því að
markaðssetja Reykjavíkur-
höfn sem umskipunarhöfn
milli Evrópu og Ameríku.
Hér er að finna góðan tækja-
kost og ágæta hafnaraðstöðu.
Auk þess er kominn upp vísir
að fríhafnarsvæði á vegum
Tollvörugeymslunnar sem
gæti orðið mikil atvinnubót,
ef að því máli er unnið á veg-
um borgarinnar".
Á að leyfa
ljótar húsbyggingar?
Bolli Runólfur segist líka
hafa áhuga á útliti borgarinn-
ar. Erlendir gestir sem hingað
korna og hafa vit á húsbygg-
ingalist eru ekki ýkja hrifnir
af húsum almennt í borginni.
Hann bendir á hús Bræðranna
Ormsson við Lágmúla sem
dæmi um hörmulegt slys í
húsbyggingalist. Við hlið
þess húss er annað risið, sem
ber hönnuðum sínum aðra og
betri sögu.
„Það er staðreynd að hér er
of mikið af ljótum húsum.
Borgaryfirvöld láta sér sæma
að samþykkja nánast hvaða
teikningu sem er. Það er ekk-
ert sjálfgefið að menn fái að
reisa hús eftir hvaða teikningu
sem er, og þannig er það ekki
í öðrum löndum. Borgaryfir-
völd þurfa einmitt að hafa sitt
að segja í þessum efnum, og
hreinlega hafna því að sam-
þykkja smíði ljótra bygg-
inga“, segir hann og einnig að
borgaryfirvöld hafi ekki
grænan grun um vilja borgar-
búa sjálfra í þessum efnum, -
kæri sig hreinlega ekki um að
vita það. _
„Það er undarlegt að borgin
skuli til dæmis leyfa bygg-
ingu á hæstaréttarhúsi á pínu-
lítilli lóð milli Amarhvols og
Landsbókasafnsins. Ég er
ekki í vafa um að borgarbúum
er þessi staðsetning þvert um
geð. Fólk er hinsvegar hætt að
þora að mótmæla ákvörðun-
um borgaryfirvalda. Betra
væri að borgarstjóm tæki yfir-
völd í Kópavogi sér til fyrir-
myndar, þau hafa þó ákveðið
að láta af fyrirhuguðum fram-
kvæmdum við golfvöll í
Fossvogsdal, - vegna þrýst-
ings íbúanna. í þessu tilliti er
núverandi meirihluti borgar-
stjómar í sínum pýramída,
tengslalaus með öllu við um-
bjóðendur sína, kjósendur“,
segir Bolli Runólfur Val-
garðsson,
Bolli Runólfur sagði að
lokum að hann bindi vonir við
að fá brautargengi til að skipa
9. sæti sameiginlega listans.
Hann benti á að hann yrði
þarmeð væntanlega varaborg-
arfulltrúi, og þá meira og
minna inni í borgarstjóm,
Hann yrði þá væntanlega eini
fulltrúi ungra Reykvíkinga í
borgarstjóm. Einmitt unga
fólkið þarfnaðist síns fulltrúa.
Sagðist Bolli Runólfur vonast
til að Alþýðuflokksfólk í
Reykjavík sýndi honum traust
til að ná til níunda sætisins.
„Ég hef gefið flokknum allar
mfnar frístundir um margra
ára skeið, svo mjög að mörg-
um þykir nóg um, ekki síst
minni litlu fjölskyldu. En ég
er tilbúinn til að þjóna flokkn-
um áfram af öllum þeim krafti
sem ég hef yfir að ráða, og því
býð ég mig fram til allra
góðra verka í borgarstjóm-
inni“, sagði Bolli Runólfur
Valgarðsson að lokum.