Alþýðublaðið - 03.05.1995, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 03.05.1995, Blaðsíða 6
6 ALÞÝÐUBLAOIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ1995 ■ Um verk Sighvats Björgvinssonar í heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu blésu oft hvassir vindar. Hljóðara var um verk hans í iðnaðar- og viðskiptaráðuneytum. Alþýðublaðið ræddi við Sighvat um störf hans í ráðuneytunum Gódar horfur í orkumálum „Meðalskuldir fjögurra manna fjölskyldu eru nú áætlaðar um 4 milljónir króna. Takist að lækka vexti varanlega um 2% þýðir það 80 þúsund króna lægri vaxtagreiðslur á ári. Það er af þessari ástæðu sem ég held því fram að vaxtalækkun sé einhver besta kjarabót sem al- menningur í landinu getur fengið." Árið í fyrra var það besta í íslensk- um iðnaði í langan tíma og þar gætir nú meiri bjartsýni en áður. Svipað er að segja um orku- og stóriðjumál. Þar hefur í kyrrþey verið markvisst unnið að því að leggja gmnn að frekari upp- byggingu orkufreks iðnaðar. Horfúr í þeim efnum er nú góðar og bendir margt til þess að næsta uppbyggingar- skeið hefjist innan tíðar. A sviði fjár- magnsmarkaðarins og í gjaldeyrismál- um hefur Sighvatur unnið að áfram- haldandi umbótum og afnámi'úreltra hafta. Þar með hafa einstaklingum og fyrirtækjum opnast ýmsir nýir mögu- leikar sem þau hafa nýtt sér til hags- bóta. Þú hefur haldið því fram að vaxtalækkunin sem ríkisstjórnin beitti sér fyrir í október 1993 hafi verið einhver mesta kjarabót al- mennings á kjörtímabilinu. Af- hverju? „Kjarabætur geta stafað af tvennu: Hærra kaupi eða lægri framfærslu- kostnaði. Því hefúr verið haldið ffarn að Pálmi í Hagkaup og Jóhannes í Bónus hafi fært almenningi á fslandi meiri kjarabætur með lægra vöruverði en áratugabarátta verkalýðsleiðtoga. Með þessu er ég ekki að gera lítið úr baráttu verkalýðsfélaganna en ef til vill hafa þau einblínt um of á launa- breytingar í stað þess að finna leiðir til að lækka framfærslukostnaðinn. Verkalýðsfélögin hafa til dæmis ekki verið í fylkingarbijósti þeirra sem hafa barist fyrir auknu fijálsræði í viðskipt- um með landbúnaðarvörur. Heimili og fyrirtæki í landinu eru mjög skuldug, þótt fyrirtækin hafi reyndar náð að bæta stöðu sína á síðasta ári. Þegar ríkisstjórnin náði fram 2% lækkun raunvaxta seint á árinu 1993 með markaðsaðgerðum sínum var áætlað að vaxtakostnaður heimila og fyrir- tækja myndi þegar lækka um nærri 4,5 milljarða króna á ári og um nærri 8 milljarða króna á ári þegar til lengri tíma er litið. Þetta eru verulegar fjár- hæðir. Meðalskuldir fjögurra manna ljölskyldu eru nú áætlaðar um 4 millj- ónir króna. Takist að lækka vexti var- anlega um 2% þýðir það 80 þúsund króna lægri vaxtagreiðslur á ári. Það er af þessari ástæðu sem ég held því fram að vaxtalækkun sé einhver besta kjara- bót sem almenningur í landinu getur fengið." En hefur vaxtalækkunin í októ- ber 1993 ekki að einhverju leyti gengið tíl baka? , J>að er alveg rétt, enda fóru vextir í öllum helstu viðskiptalöndum okkar hækkandi á árinu 1994. Með auknu frjálsræði á fjármagnsmarkaði og í gjaldeyrismálum má búast við því að vaxtaþróun hér á landi verði með Ifk- um hætti og í nágrannaríkjunum. Ég geri þó fastlega ráð fyrir að samfara batnandi þjóðarhag geti bankar dregið úr afskriftaþörf sinni og ríkissjóður úr lánsfjárþörf sinni og hvort tveggja ætti að stuðla að lækkun vaxta hér á landi.“ Bankamir hafa legið undir ámæli um að hækka þjónustugjöld og neyða viðskiptamenn sína til að taka upp nýjan greiðslumáta. Af- hverju beittu stjórnvöld sér ekki í þessu máli? „Um áratugaskeið var greiðslumiðl- un hér á landi fremur óhagkvæm af því að ávísanir voru notaðar í ríkum mæli. Almenningur varð þess þó ekki var því kostnaður við hana var falinn. f stað þess að notendur greiðslumiðl- unarinnar greiddu kostnaðinn voru það lántakendur og sparifjáreigendur sem greiddu hann. Þessi kostnaður var alltaf til staðar, hann var falinn í vaxta- mun bankanna. Það sem nú hefur breyst er að kostnaðurinn er orðinn sýnilegur og þeir sem nota þjónustuna greiða fyrir hana. Mér finnst það sann- gjamt. Ég tel að upptaka debetkorta hafi verið ffamfaraspor. En bankamir hefðu getað staðið mun betur að þess- ari breytingu en þeir gerðu. Framkoma þeirra í garð viðskiptavina sinna ein- kenndist af hroka og slikt kann aldrei góðri lukku að stýra. Þegar til lengri tíma er litið mun þess breyting spara umtalsverðar fjárhæðir í bankakerfinu og það mun koma almenningi til góða. Varðandi afskipti eða afskiptaleysi stjómvalda þá er rétt að benda á að nokkuð er síðan vaxta- og gjaldskrár- frelsi var innleitt hér á landi. Sú breyt- VEIHIOMI NUS WUGMlAMDERAáS OPNUNARTIMI: MÁNUDAG TIL FIMMTUDAGS 12.00 TIL 18.30 FÖSTUDAGA ER OPIÐ FRÁ12.00 TIL 19.30 Á LAUGARDÖGUM ER OPIÐ 10.00 TIL 16.00 10% afslóttur af öllum unnum kjötvörum við kassana 5% afsláttur af öllum uppviatuðum ostum við kassana Opið er í BONUS í Holtagörðum sunnudögum frá kl. 13.00 tir17.00 Munið sérvöruna í BONUS í Holtagörðum

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.