Alþýðublaðið - 12.07.1995, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 12. JÚLÍ1995
Biggi Andrésar er bæði í
Deiglunni og Glugganum...
Vinur okkar Birg-
ir Andrésson gerir
víðreist eftir að hann
kom heim frá Fen-
eyjabíennalnum
(þarsem hann sýnir
verk sfn sem fulltrúi
íslendinga) og opn-
aði þannig tvær sýn-
ingar á Akureyri um
síðastliðna helgi:
önnur er staðsett í
Glugganum (Vöru-
húsi KEA) og hin er
í Deiglunni. í til-
kynningu Listsumars
'95 á Akureyri sem
stendur fyrir sýning-
unum segir að Birgi
vísi í verkum sínum
„til sögulegrar og
menningarlegrar arf-
leifðar þjóðarinnar“
og fáist á sama tíma
við „grundvallar-
spurningar nútíma-
myndlistar á per-
sónulegan hátt.“
Birgir - sem er
Vestmannaeyingur
búsettur í Reykjavík
- útskrifaðist frá
Myndlista- og hand-
íðaskóla íslands árið
1977 og stundaði
ffamhaldsnám í Hol-
landi 1978 til 1979. girgir Andrésson. Þessi hæstvirti fulltrúi íslenskr-
?ann nefur siðan ar myntj|jstar á Feneyjabíennalnum er nú með
t .1 -1° a e-f tvær sýningar í gangi á Akureyri - þarsem okkur
symnga og tekið þatt . . f . ....
/ ° r qrunar að mynd þessi se tekin...
í samsýningum,
bæði hér heima og á erlendri grundu.
Verkið í Glugganum ber nafnið Raunveruleg íslensk hamingja og um það
segir Birgir: „Islendingar em hamingjusöm þjóð. Akureyringar hljóta því að
vera það líka. Mér skilst að hér á Akureyri hafi lifað og lifi og starfi fólk með
háleitar, menningarlegar og hamingjusamar hugsjónir. Verkið í Glugganum
er örlítil tilraun til þess að sameina þessa þætti og framlengja." Það fer hver
að verða síðastur til að sjá sýninguna í Glugganum því henni lýkur á morgun,
fimmtudaginn 13. júlí.
í Deiglunni gefur síðan á að h'ta innísetningu sem Birgir nefnir SKÚLPTÚR
og er um lestur og skynjun; hvemig lestu eða skynjar ákveðna mynd eða
hluti?; hvar birtist myndin?; hvemig er hún lesin?... SKkar em þær spumingar
sem Birgir veltir íyrir sér á þeirri sýningu sem lýkur 20. júh.
Ungir jafnaðarmenn
Hvað? Sumarferð Sambands ungra jafnaðarmanna.
Hvenær? Helgina 14. til 16. júlí.
Hvert? Húsafell.
Hvar? SUJ á pantaða þrjá sumarbústaði og
tekur hver þeirra 5 til 7 manns.
Hvernig? SUJ mun ekki standa fyrirferðum í Húsafell,
en þeir sem hafa pláss til að taka aukafarþega eru
vinsamlegast beðnir um að láta formann eða
framkvæmdastjóra SUJ vita um leið og þeir skrá sig.
Farlausir taka það fram við skráningu.
Hve mikið? Leigan á bústöðunum er 21 þúsund
krónur sem skiptist á 15 til 21 aðila.
Hvað á að gera? Hestaferðir, sund, gönguferðir,
fótbolti, brennó, kýló, feluleikur, fallin spýta, landaparís,
póker, skrafl, piksjonarý, trivíal, partýleikur, bridds,
hopp, söngur, dans, drykkja, matur, hlaup, gangur,
skrið og annað tilfallandi.
Hvað þarf að gera? Skrá þig sem fyrst í ferðina.
Þegar hámarksfjöldi er kominn í hvern bústað þarf
restin að gista á tjaldstæðum. Skráning fer núna
fram í síma 552-9244, en allrabest er þó að hringja
í framkvæmdastjóri SUJ, Baldur „Skugga" Stefánsson
í GSM-draslið 89-66933 eða símboðann 84-51451.
Hvað þarf að koma með? Svefnpoka,
klæðnað, góða skapið, mat og drykk.
Samband ungra jafnaðarmanna.
B Mick Jagger söngvari Rolling Stones, ber starfsheitið „skemni
tímabili. Jagger er orðinn 51 árs gamall, faðir fimm barna og á eitt ff
einangrað líf sitt og stærstu hugð^refnin: enska listmuni, ballett, góð<J
á Evrópusambandinu. — Jacjger segist með stolti vera sjálfsfulln.3
Á efri hæð Vínstofu Henrys sem
stendur við ána Thames, nokkním kfló-
metrum frá glæsivillu sinni á Richm-
ondhæð, situr Mick Jagger og sötrar
flöskubjór: það ghtrar á demantstönn í
yfirstærðarmunninum. Það er alræmt
hversu erfitt það getur verið, að halda
athygli mannsins og að reyna negla
hann niður með markvissum spuming-
um er oft og tíðum einsog að glíma við
þoku. Sú staðreynd að Jagger hefur
gjarnan verið afskrifaður sem gáfu-
maður í fjaðurvigtarflokki og talinn
ólíkt meira grunnhygginn en leyndar-
dómsfullur er sennilega bein afleiðing
þessarar slælegu athyglisgáfu. Látum
reyna á það... Mick Jagger er 51 árs
gamall, faðir fimm bama og á eitt afa-
bam, samtsem áður er líkaminn enn hf-
legur og stæltur og hjá manni á þrítugs-
aldri. Auðævi hans em metin á rúm-
lega einn milljarð króna og hann á
heimili í London, Loire, New York og
Must-ique. Um þessar mundir er Jag-
ger að enda eins árs langt tónleikaferð
með Rohing Stones sem bonð hefur þá
hringinn í kringum hnöttinn; til fimm
heimsálfa og sexoghálfrar milljónar af
áhorfendum.
Keith Richards lýsti ykkur eitt sinn
með því að segja ykkur hóp af ágœtis
náungum. Hverjir eruð þið ídag?
„Ég veit ekki hvort ég get í raun og
veru svarað þessari spurningu. Fólk
hagar sér mismunandi eftir því hveija
það umgengst og hvemig samskiptum
þess við viðkomandi er háttað. Eg er
búinn að vera á þessu djöfulsins tón-
leikaferðalagi í heilt ár og mér líður
einsog ég sé fastur í strætó með hópi af
fólki sem allt gerir sama hlutinn og lifi
mig þannig mjög inní það að vera
rokksöngvari - nokkuð sem eiginlega
er óumflýjanlegt. Ég kannski syng ekki
á hveijum einasta degi, en ég er í þessu
hlutverki og breytist í ákveðinn per-
sónuleika sem er ein af verstu hhðum
þessa bransa. Maður er miðpunktur
allrar athygh sem getur ekki verið gott
mál. Þetta hefur áhrif á framkomu mína
í garð fólks. Nákvæmlega núna er þetta
komið á svo alvarlegt stig, að þegar
fólk kemur til mín geri ég sjálfkrafa ráð
íyrir því að það vilji fá eiginhandarárit-
un. Þegar ég er ekki á tónleikaferðalagi
þá gerist það hinsvegar oft, að fólk
þekkir mig ekki og spyr jafnvel um
bestu leiðina til Richmondhallai'. - Eða
einsog gerðist nýlega á fatabúð þarsem
ég Xíir staddur í persónulegum erinda-
gjörðum: Fyrirgefðu, starfar þú hér?
Geturðu sagt mér hvar ég get fundið
karlmannabuxumar?"
Þegar hljómsveit á stcerð við Stones
er á ferðalagi þá eruð þið verndaðir
frá streitu og erfiðleikum umheims-
ins. Einkaþotur, lúxushótel og lífverð-
ir - er ykkur ekki nœr gjörsamlega
hlíft við raunveruleikanum?
, Jú, það getur svosem vel verið þeg-
ar tónleikaferðalag er í fullum gangi, en
ég set stórt spumingamerki við að full-
yrðingar sem þessar eigi við líf okkar
hversdags því við þurfum að gera sömu
hlutina og allir aðrir. Fólk segir: þú hef-
ur einkabflstjóra. En býsna margir hafa
einkabílstjóra og maður þarf ekki að
vera í rokkinu til þess að hafa einn slflc-
an - eða til að njóta ýmissa annarra
þæginda. Ég tel að hluti þess að vaxa
úr grasi og fuhorðnast sé að uppgötva
það, að amstur og veraldarvafstur virk-
ar oft sem nauðsynleg sálfræðiaðstoð
til þess að komast aítur inní hversdags-
leikann. Hversu drepleiðinlegt sem það
getur nú annars verið. Ég hata verslun-
arferðir þrátt íyrir að þær séu famar til
að kaupa ótrúíega dýrgripi og ég þoli
ekki að fara í stórmarkaði til að kaupa í
mahnn. En þegar ég þó geri þessa hluti
finnst mér draga úr þeirri tilfinningu að
maður sé einangraður ffá samfélaginu.
Einu sinni var ég vanur að ferðast með
einkaþotu hvert sem ég fór, en á tón-
leikaferðalögum í dag helst ég ekki
mínútunni lengur kyrr í hótelherberg-
inu. Ég fer út uppá hvem einasta dag
og sé hvað fólkið gerir hversdags. Ég
vihtist til dæmis í Tókýó um daginn -
sem að vísu er mjög auðvelt. Þetta hef-
ur nokkrum sinnum komið íyrir mig og
viðbrögðin em alltaf: Hvar er ég? og:
Hvem fjárann á ég nú að gera? En síð-
an byijar fólk að ávarpa mann og mað-
ur áttar sig á því að aUt er í himnalagi
og upp koma aðstæður sem aldrei ann-
ars hefðu komið tíl. Tókýó er hefllandi
staður og gríðarlega margt að gerast á
götum borgarinnar. Fólk hefur haft það
á orði um Japani að þeir hafi enga
kímnigáfu þannig að ég reyndi að kom-
ast að því hvort sú staðhæfing væri rétt
- og maður þarf virkilega að hafa fyrir
shku ef maður talar ekki japönsku. Ég
fylgist með lífinu í kringum mig; sé ef
tfl vfll hóp af drukknum skrifstofustúlk-
um um nótt og velti fyrir mér hvemig
þær slappi af - hvað þær geri.“
Hver er áhugaverðasta persóna
sem þú hefur hitt uppá síðkastið?
,Eg trúði því varla þegar það gerðist,
en ég rakst nefnilega á Vaclav Havel á
flugvelh í miðri Astralíu. Við fengum
símtal í þann mund sem við vorum að
yfirgefa völlinn og var tilkynnt að hann
væri mikiU aðdáandi okkar og langaði
endflega að heflsa uppá okkur. Vac'av
Havel er frábær náungi; að hafa farið
frá því að vera neðanjarðarskáld yfir í
algjöra andstæðu þess: hlutverk stjóm-
málamanns sem stöðugt er í kastara
sviðsljóssins. Það er furðulegt."
Eru tengslin milli stjórnmála-
manna og rokkara eitthvað að
'aukast?
„Nei. Einu tengslin eru þau að
stjómmálamenn vilja óðir og uppvægir
láta taka myndir af sép með okkur
vegna þess að það hressir uppá ímynd-
ina. Ef myndimar hjálpa ekki, þá forð-
ast þeir þær.“ [hlær]
Eiga rokkstjömur að bera ábyrgð í
pólitík?
„Þessi er hrikalega erfið. I Banda-
ríkjunum er meiri hefð fyrir því að fólk
í skemmtanabransanum taki að sér
ákveðna hluti tengda stjórnmálum -
fjáraflanir og þessháttar - og sýni
þannig stuðning sinn. Á Englandi hafa
verkalýðsfélögin og forsprakkar stórra
verslana gefið peninga, en allavega
samkvæmt því sem ég best veit hefúr
fóUc í skemmtanabransanum ekki verið
neitt sérstaklega ákaft við að sýna ein-
um ákveðnum flokki stuðning sinn. Ég
hef alltaf fylgt þeirri hnu.“
Reyndi maður að nafni Tom
Driberg ekki að fá þig í þingframboð
fyrir Verkamannaflokkinn árið 1968?
„Tom Driberg var helvíti skemmti-
legur maður augnabliksins, hann þekkti
alla, var fyndinn sem félagsskapur og
ótrúlega uppátækjasamur. Þegar ég ht
aftur til þessara daga get ég ekki
ímyndað mér að líf þingmannsins hefði
hentað mér þá. Ef ég á að vera hrein-
skilinn þá hef ég aldrei verið svona
flokkamanneskja. Mér hefur aldrei
fundist neinn flokkur vera það mikið
betri en einhver annar að ég þyrfti að
styðja hann. Þegar ég var beðinn um að
styðja Verkamannaflokkinn var hann
svo verkalýðssinnaður og undarlegur.
Og þegar ég var beðinn um styðja
íhaldsflokkinn gat ég ekki samþykkt
mörg stefnumál þeirra. Mér fannst
margt stórkostlegt við ffú Thatcher, en
líka svo margt neikvætt. Þetta jaihast
aUt út á endanum."
Sýnist þér það ekki skrýtin stað-
reynd að núverandi forsœtisráðherra
Bretlands er jafnaldri þinn, forseti
Bandaríkjanna fjórum ámm yngri og
Tony Blair heilum áratug yngri - og
sjálfsagt vanur sem unglingur að kela
með tónlist Rolling Stones í
bakgrunninum?
,Já einmitt, Tony Blair var í rokk-
hljómsveit. Þetta var greinilega ekki
mjög góð hljómsveit því annars væri
hann ekki leiðtogi Verkamannaflokks-
ins í dag. Athyglisverðast er, að áður
fýrr fannst stjómmálamönnum ég vera
frekar furðuleg persóna sem ólíklegt
væri að hefði nokkum skapaðan hlut að
segja, en núna þegar þeir em annað-
hvort á sama aldri og ég eða jafnvel
yngri þá em þeir ósköp hamingjusamir
með að hitta mig.“
Lífsstíll þinn einkennist af alþjóð-
legu flakki. Fyrri kona þín var frá
Nikaragúa, sú seinni bandarísk.
Líturðu á þig sem Breta, Evrópumann
eða kannski heimsborgara?
„Ég held að það sé ekkert sérstak-
lega mikflvægt atriði. Ég er borinn og
bamfæddur á Englandi og þarafleið-
andi er ég Englendingur. Maður til-
heyrir menningarlega þeim stað þarsem
þjóðemi manns hggur. Áritunin í vega-
bréfinu kemur þeirri staðreynd ekkert
við. Ég skil menninguna á Englandi
mjög vel, en ég hef tekið fleiri menn-
ingaráhrif um borð. Mér líður einsog
heima hjá mér í Bandaríkjunum vegna
þess að ég hef eytt svo miklum tíma
þar og í Ástrahu þarf ég ekki að dvelja
lengur en um það bfl þijár vikur þang-
að til ég skil meira og minna hvað
gengur þar í stjómmálunum og félags-
lífinu. Þessi tvö lönd em bæði mjög
auðveld viðureignar fyrir mig útaf
tungumálinu. Frakkland reynist mér
síðan öllu erfiðara vegna þess að
tungumálið er svo ólíkt, en meira að
segja eftir viku þar skánar franskan mín
mikið og ég skil flest af því sem er f
gangi; get farið að tala með höndunum.
Japan er allt önnur saga. Maður þess-
vegna verið á Mars mestallan tímann.“
Hvaða tilfinningar berðu til
Evrópusambandsins og meintra yfir-
ráða Þýskalands yfir sambandinu?
„Þetta hefði farið svona hvort sem
var. Þjóðverjarnir hefðu orðið ríkir
þrátt fyrir Evrópusambandið því þeir
byijuðu uppbygginguna frá grunni eftir
stríðið - höfðu allt að vinna og engu að
tapa. Ég var alltaf fylgjandi Evrópu-
hugsjóninni. Þegar við vorum táningar
vildum við allir að Evrópa væri okkur
nærri og fannst að grafa þyrfti þessa
andúð sem alltof lengi hafði verið ríkj-
andi. Edward Heath var þingmaður
okkar svæðis og hans háværi málflutn-
ingur um fallega Evrópuhugsjón var
sannfærandi á sama tíma og Verka-
mannaflokkurinn var brjálæðislega
and-Evrópusinnaður og verkalýðsfé-
lögin fyrirlitu Evrópu af svo mikilli
heift og verndarhyggju að allt það
versta í fari Englendinga gaf á að líta í
háttemi þeirra. Það er skondið að hlusta
á málflutning og stefnu Verkamanna-
flokksins í dag. Ég velti því stundum
fyrir mér hvað þessi magnaða efna-
hags- og stjómmálasameining hefur
eiginlega áorkað. Það er ekki mikið
fyrir utan hina hrikalegu landbúnaðar-
stefhu. Ég bara get ekki séð neitt ann-
að. Efhahagsstefnan er ekkert til að tala
um og utanríkisstefnan er ekki tfl - og
ég sé ekki að það sé nokkur von til að
við sjáum slíkt gerast á meðan Evrópu-
sambandið getur ekki einu sinni stöðv-
að stríð rétt handan við landamæri
þess. Það em kannski einn eða tveir
plúsar þama, en þegar maður lítur í
kringum sig og skoðar efhahagsundrin
þá sést glögglega að þessi risastóm og
formlausu tollabandalög hafa aldrei
komist í tæri við slíka velgengni og
undrin njóta. Evrópusambandið er
dálítið líkt Austurríska-Ungverska
keisaradæminu. Rflcin sem mestrar vel-
gengni hafa notið em htfl og kraftmikil
einsog Japan - að vísu ekki hvað varð-
ar fólksfjölda heldur stærð og auðlindir
- Kórea, Singapúr og England á há-
tindi sínum.“
Afhverju heldur Rolling Stones
áfram að fara ítónleikaferðalög?
„[hlær] Ég elska þessa spumingu.
Fyrir það fyrsta erum við ennþá eftir-
sóttir af fólkinu; aðdáendunum. Annars
myndum við ekki leggjast í tónleika-
ferðalög. Og þetta er jú einu sinni það
sem við gemm til að afla okkur lifi-