Alþýðublaðið - 28.08.1996, Qupperneq 7

M'ÐVIKUDAGUR 28. AGUST 1996
ALÞYÐUBLAÐK)
m
egar hinn ungi og fjallmyndar-
legi þingmaður John F. Kenne-
dy ígrundaði kosti og galla þess
að ganga í hjónaband varð honum að
orði að líkast til myndi hjónaband
binda endi á pólitískan feril sinn, sem
hann sagði fram að þeim tíma hafa
nær eingöngu byggst á kynþokkanum.
Eins og alkunna er varð hjónabandið
þó síður en svo til að ræna Kennedy
kynþokkanum og kvenhyllinni.
Reyndar má segja að þótt alls kyns
vandræði og hörmungar hafi dunið yf-
ir Kennedyættina þá hafi skortur á
kynþokka aldrei háð meðlimum fjöl-
skyldunnar.
John F. Kennedy þurfti ekki að
kvarta undan skorti á glæsileika í fari
eiginkonu sinnar, sem í forsetatíð eig-
inmanns síns varð ein dáðasta kona
heims. Aðdáunin á þeim hjónum varir
enn. Rúmum þremur áratugum eftir
morðið á forsetanum og tveimur árum
eftir lát ekkju hans flykkjast menn á
uppboð á þriðja flokks munum sem
forsetahjónin snertu á, og eru reiðu-
búnir að greiða fyrir þá of fjár. Um-
heimurinn virðist ekki geta fengið sig
fullsaddan af Jack og Jackie.
Þrátt fyrir að fjöldinn allur af bók-
um hafi verið skrifaður um Kennedy
ættina hefur engin ævisagnaritari kos-
ið að beina fráum sjónum sínum ein-
göngu að sambandinu milli hins
skemmtanaglaða kvennamanns, John
Kennedy, og hinnar hlédrægu Jackie.
Kannski biðu menn þess eins að
Forsetahjónin meö börnum sínum
ári fyrir morðið á forsetanum.
Jackie kæmist undir græna torfu. Og
nú, stuttu eftir dauða hennar, eru
komnar út tvær bækur um hjónaband-
ið margumtalaða. Þær eru Jack and
Jackie: Portrait of an American
Marriage eftir Christopher Andersen
og bók Edward Klein All Too Human:
The Love Story of Jack and Jackie
Kennedy. Báðir höfundar gefa sig út
fyrir að vera að skrifa um hjónaband-
ið, en umfjöllunarefnið er kynlíf,
meira kynlíf og enn meira kynlíf -
með áherslu á ástarævintýrin utan
hjónabands.
Höfundar byggja bækur sínar á
fjölda viðtala og annarra gagna, nota
tækifærið til að endurtaka velþekktar
slúðursögur og grafa vitanlega upp
nýjar. Sálfræðilega innsæið ristir
sjaldnast djúpt og er yfirleitt í farvegi
svipuðum þessum: „Hvað dró þau
hvort að öðru?“ spyr Andersen. Vinur
Kennedys svarar: „Þau voru tvær ein-
mana manneskjur og komu samstund-
is auga á þann eiginleika-hvort í
öðru.“
Þessi skortur á markvissum svömm
kemur ekki í veg fyrir að Jack og
Jackie tróni á metsölulista og All Too
Human mun vafalítið fylgja í kjölfar-
ið. Því þessi slúðuriesning er læsileg
og forvitnileg, jafnvel þótt flest sem
þar er sagt hafi heyrst áður. f báðum
bókum hittir lesandinn Svarta Jack
Bouvier sem hafði ofurást á hinni
ungu og fögru dóttur sinni. Þar er hinn
ákafi Jack Kennedy sem þröngvar sér
upp á hveija þá konu sem á vegi hans
verður. Þar er Max (Dr. Feelgood)
Jacobson önnum kafinn við að gefa
forsetanum og forsetafrúnni amfetam-
ín. Marilyn Monroe á vitanlega sín
augnablik og við erum fullvissuð um
að Jackie hafi verið helst til áköf við
innkaupin.
Tíðindin í þessum bókum byggja
ekki á ítarlegum upplýsingum um
samlíf Jack og Jackie heldur í nýjum
upplýsingum um bólfélaga þeirra.
Andersen vill bæta Audrey Hepbum í
safn Kennedys og setja William Hold-
en í ból Jackie. Andersen telur líklegt,
og Klein fullyrðir, að Jackie hafi misst
meydóminn í lyftu í París og þar hafi
átt í hlut rithöfundur nokkur. Klein
lýsir því einnig í heldur ótrúlegum
kafla að Jackie hafi beðið CIA mann
að senda sér getnaðarvamir frá Wash-
ington til Ítalíu svo hún gæti sofið hjá
Gianni Agnelli.
Enginn skyldi þó ætla að bækumar
væru einungis spegilmynd hvor af
annarri. Stíll Kleins er oft áhrifamikill.
Hann var góður kunningi Jackie á ní-
unda áratugnum og dregur upp lifandi
mynd af persónu hennar. Hann gefur
Jack og Jackie á giftingardegi sín-
um.
áhrifamikla lýsingu á því hvemig hún
bað nána ráðgjafa Kennedys, þar á
meðal Abraham Ribicoff, fyrrverandi
rikisstjóra í Connecticut, og blaðafull-
trúann Pierre Salinger, um að ræða við
John og Karólínu um fóður þeirra eftir
lát hans.
Með því að raða saman smáatrið-
um fær lesandinn mynd af sambandi
þeirra hjóna. Til hjónabands þeirra var
ekki einungis stofnað af ást, né ein-
ungis vegna peninga eða af pólitískri
hagkvæmni, en sambandið varð með
árunum sambland af öllu þessu.
„Hann var ekki andvígur því að kvæn-
ast Jackie vegna þess að hjónbandið
myndi setja hömlur á kynlíf hans,“
skrifar Klein, „en hann vissi að hjón-
band myndi þýða gagngerar breyting-
ar. Meðal annars myndi hann þurfa að
trúa Jackie fyrir innstu leyndarmálum
sínum." Rithöfundarnir eru báðir á
þeirri skoðun að það hafi hann gert og
að böndin milli hjónanna hafi styrkst
þegar Kennedy gerði sér grein fyrir
hversu mikil ítök eiginkona hans átti í
hjörtum almennings og hversu heitt
hann unni bömum sínum. Vinir hjón-
anna em sammála um að á þeim tíma
sem Kennedy var myrtur hafi Jack og
Jackie nánari en nokkru sinni áður.
Klein lýsir því hvernig Jackie, eftir
dauða Patricks sonar þeirra árið 1963,
„límdi sig upp við hann og hann hélt
henni í örmum sér - slíkt hafði aldrei
áður sést því þau bám ekki tilfinningar
sínar á torg.“
Jack og Jackie vom veraldarvön og
sjálf ólæknandi slúðurberar og það
hefði líkast til ekki komið þeim á
óvart að sjá hversu vasklega þessir
tveir höfundar hafa gengið fram í því
að opinbera einkalíf þeirra. ■
Forsetahjónin á síðasta hjónabandsári sínu. Hjónaba.idið hafði verið stormasamt, ekki síst vegna ótryggðar
hans, en meiri ró hafði nú færst yfir og vinir þeirra • oru sammála um að samband þeirra hefði aldrei verið nán-
ara.