Alþýðublaðið - 20.03.1997, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 20. MARS 1997
skoðanir
MHDUBLHDI9
Brautarholti 1 Reykjavík Sími 562 5566
Útgáfufélag Alþýðublaðsútgáfan ehf.
Ritstjóri Össur Skarphéðinsson
Auglýsingastjóri Ámundi Ámundason
Auglýsingasími 562 5576
Auglýsinga fax 562 5097
Dreifing og áskrift 562 5027
Umbrot Guðmundur Steinsson
Prentun ísafoldarprentsmiðja hf.
Ritstjórn Sími 562 5566
Fax 562 9244
Áskriftarverð kr. 1.500 m/vsk á mánuði. .
Hvar eru ríkisfjöl-
miðlarnir?
Þegar sótt er að hinum opinberu fjölmiðlum ríkisins er jafnan
viðkvæði verjenda þeirra, að ríkisfjölmiðlar séu óhjákvæmilegir til
að tryggja hlutlausa umfjöllun um atburði líðandi stundar, sem miði
fyrst og fremst að því að upplýsa og skýra þá fyrir fólkinu í land-
inu. Skjaldborgin um ríkismiðlana grípur aftur og aftur til staðhæf-
inga um að frjálsu miðlunum sé ekki treystandi til hlutlægrar um-
fjöllunar.
Oft tekst ríkismiðlunum vel upp í viðleitni sinni til að skýra
flókna atburði. En stundum miður. Það eru líka dæmi þess, að þeir
kolfalli á prófinu eins kyrfilega og hægt er. Nýlegt, og óskiljanlegt
dæmi þess, eru mjög alvarlegar ásakanir á hendur fíkniefnalögregl-
unni. Hvemig stendur á því, að ríkismiðlamir skjóta sér hjá því að
fjalla ítarlega um sakargiftir með því að ganga á þá sem ábyrgðina
bera, og leyfa borgumm landsins að hlusta á viðbrögð þeirra og
andsvör við ásökunum? Er það ekki hlutverk ríkismiðlanna?
Tímaritið Mannlíf sakaði fíkniefnalögregluna um að halda hlífí-
skildi yfir einum umfangsmesta fíkniefnasala landsins. í mjög ít-
arlegri umfjöllun vom lagðar á borðið mjög harkalegar ásakanir,
studdar rökum, sem á venjulegan lesanda verka afar sannfærandi.
Því er haldið fram, að á sama tíma og stjómvöld skrifa undir hverja
samstarfsáætlunina á fætur annarri um að uppræta fíkniefni á ís-
landi, þá sé útbreiðsla fíkniefna eigi að síður stunduð í skjóli sömu
stjómvalda. Því er haldið fram, að meintur höfuðpaur fíkniefnasölu
á íslandi hafi losnað úr fangelsi fyrir tilstilli fíkniefnalögreglunnar,
sem í ofanálag reyndi að fá fyrir hann byssuleyfi með því að mæla
sérstaklega með honum sem ábyrgum borgara landsins!!
Þessum ásökunum hefur tímaritið komið á framfæri við þjóðina
í óvanalega sterkum auglýsingum, sem em hannaðar til að skekja
taugakerfi fólks. Ef þær em á rökum reistar er það mesta áfall sem
löggæslan í landinu hefur orðið fyrir. Það yrði líka mikið áfall fyr-
ir borgarana, sem hafa litið á fíkniefnalögregluna sem haldreipi.
Borgaramir vilja svör, og það er hlutverk ríkismiðlanna að gera að
minnsta kosti tilraun til að afla þeirra svara. Hvers vegna er það
ekki gert?
Dómsmálaráðherra hefur að sönnu ákveðið að láta fara fram op-
inbera rannsókn á ásökunum tímaritsins Mannlífs, og á hrós skilið
fyrir viðbrögð sín í málinu. En forvígismenn rfkismiðlanna geta
ekki skotið sér á bak við það, og sagt að umfjöllun sé ekki tímabær,
fyrr en að rannsókn lokinni. í málinu komu nefnilega fram aðrar,
og ekki síður alvarlegar ásakanir, sem ríkismiðlamir hafa gersam-
lega horft framhjá. Það er þeim mun óskiljanlegra, þegar litið er til
þess, að ásakanimar voru settar fram af þingmanni, og úr ræðustól
Alþingis.
Sigríður Jóhannesdóttir, þingmaður Alþýðubandalagsins,
kvaðst geta nefnt fjölmörg dæmi þess, að fíkniefnalögreglan hefði
farið offari, lítillækkað og niðurlægt fólk að nauðsynjalausu. Þing-
maðurinn rakti dæmi, þar sem fíkniefnalögreglan hefði sent flugvél
fulla af lögreglumönnum, og auk þess fengið aðstoð löggæslunnar
á staðnum, til að rannsaka konu í smáþorpi úti á landi, þegar nægt
hefði einn lögreglumann með húsleitarheimild. Hún sakaði hana
ennfremur um að hafa brotið lög með því að hafa gert húsleitir án
heimildar. Sigríður Jóhannesdóttir klykkti út með því að segja, að
nauðsynlegt væri að koma í veg fyrir að fíkniefnalögreglan mis-
beitti valdi sínu áfram. Hver vom viðbrögð ríkismiðlanna við þess-
um ótrúlega hörðu ásökunum?
Þeir sögðu ekki einu sinni frá þeim.
Jafnaðarmenn á villigötum
Ég er einn þeirra eldri borgara,
sem fylgist með umræðum á Alþingi
í sjónvarpi, eftir því sem tök eru á, og
þakka fyrir að við sem áhuga höfum
á geti átt þessa kost.
Við það hafa augu mín opnast enn
betur en áður fyrir því hversu langt
einstaka flokkssystkini mín t' Al-
þýðuflokknum eru úti að keyra nú til
dags í þessum málum. Svipað er að
segja um „málgagn" flokksins, Al-
þýðublaðið. Sem gamall flokksmað-
ur geri ég mér grein fyrir að skoðan-
ir, viðhorf og aðstaða breytist í tím-
ans rás, en viss atriði sem flokkurinn
grundvallast á eru óbreytt. Til dæmis
það að Alþýðuflokkurinn er félags-
hyggjuflokkur, ekki einstaklings-
hyggjuflokkur eins og Sjálfstæðis-
flokkurinn.
Að hlusta til dæmis á fyrrum for-
mann flokksins Jón Baldvin Hanni-
balsson ræða einkavæðingarmálin er
sorglegt. Það sama má raunar segja
um nokkra af fyrrverandi flokksfé-
lögum Jóns úr öðrum flokkum. Af
hverju bíða þessir menn með að fara
Pqllborð 1
Stefán
Gunnlaugsson
skrifar
yfir í Sjálfstæðisflokkinn?
Ástæða væri til þess að færa ítar-
leg rök fyrir þessum orðum. Það yrði
of langt mál. Drepið skal þó stuttlega
á eitt atriði í sambandi við fyrirhug-
aða einkavæðingu tveggja ríkis-
banka, eitt af áhugamálum nokkurra
jafnaðarmanna, auk Sjálfstæðis- og
Framsóknarmanna.
Við Hafnftrðingar bjuggum við
eina bankastofnun um árabil - Spari-
sjóð Hafnarfjarðar - sem stjómað er
af Sjálfstæðismönnum og hefur sú
stjóm í raun gengið í erfðir að mestu
til þessa. Arður af rekstri hefur að
hluta gengið í fjárfestingu í húsnæði,
sem ekki hefur verið þörf fyrir vegna
rekstursins. Það hefur meðal annars
leitt til þess að gmndvöllur hefur
orðið fyrir bankaútibú í Hafnarfirði á
vegum Landsbanka, Búnaðarbanka
og Islandsbanka. Sagt er að vel gangi
hjá þeim. Stjómendur Sparisjóðsins
hafa flestir verið starfandi eða fyrr-
verandi stjómmálamenn Sjálfstæðis-
flokksins, það er ráðherra, alþingis-
menn og bæjarfulltrúar. Ég get séð
fyrir mér að svipað fyrirkomulag
yrði í framkvæmd við skipun stjórna
hlutafélaga bankanna þegar þeir
komast á koppana.
Tvö önnur mál: Hið fyrra er tillaga
til þingsályktunar um sölu afla á fisk-
mörkuðum. Flutningsmenn nokkrir
jafnaðarmenn. Þar er lagt til „að all-
ur sjávarafli sem seldur er innanlands
skuli seldur á fiskmörkuðum.
Vægast sagt er þetta hin sérkenni-
legasta tillaga. Að skikka útgerðar-
Að skikka útgerðar-
menn með eigin fisk-
verkun í landi að setja
afla eigin fiskiskipa á
fiskmarkað áður en
þeir fá hann til vinnslu
er fásinna.
menn með eigin fiskverkun í landi að
setja afla eigin fiskiskipa á ftskmark-
að áður en þeir fá hann til vinnslu er
fásinna. Auðvitað em til betri og hag-
kvæmari leiðir til að tryggja sjó-
mönnum rétta og sanngjama verð-
lagningu fiskafla. Hinir ágætu flutn-
ingsmenn hefðu átt að gera tillögu
um að allur sá fiskur, ferskur, sem
fyrirhugað væri að selja á erlendum
mörkuðum fengi fyrst sölumeðferð á
innlendum fiskmörkuðum. Þannig
stuðluðu þeir að auknu magni til
vinnslu innanlands, það er meiri
vinnu fyrir fólk í landi og minnkun á
útflutningi óunnins afla.
Hitt málið eru leiðaraskrif Alþýðu-
blaðsins: Engu líkara er stundum en
að aðeins tveir ritstjórar hafi verið
ritstjórar á þeim ámm sem blaðið
kom út - báðir andstæðingar Alþýðu-
flokksins. Svo mikið er þeim hamp-
að. Sá fyrri sem nefndur hefur verið
margoft í blaðinu á nokkmm liðnum
ámm, nánast einskonar guðfaðir ís-
lenskra blaðamanna, er Finnbogi
Rútur Valdimarsson, bæjarstjóri og
alþingismaður á vegum Alþýðu-
bandalagsins. Hinn sem nefndur hef-
ur verið er Gísli Ástþórsson, blaða-
maður á Morgunblaðinu.
Af þessu tilefni er ritstjóri Alþýðu-
blaðsins minntur á, að mjög hæftr
menn hafa einnig ritstýrt Alþýðu-
blaðinu í gegnum árin. Skulu þessir
nefndir: Einn helsti fmmhetji jafnað-
arstefnunnar og Alþýðuflokksins,
Ólafur Friðriksson, Stefán Pétursson,
Helgi Sæmundsson og Benedikt
Gröndal, forystumaður flokksins um
árabil.
Er ekki kominn tími til að minnast
þeirra traustu og góðu Alþýðuflokks-
manna sem stutt hafa flokkinn í
gegnum þykkt og þunnt í stað þess
að taka eilíft þá í guðatölu sem
flakka milli flokka eftir því hvernig
vindar blása?
Höfundur er, fyrrverandi alþingismaöur.