Vísir - 23.07.1976, Page 19

vism Föstudagur
IjVER STJORNAR
OSTJÓRNINNI?
Haukur Antonsson skrifar:
Peningasjónarmiðiö rlöur nú
húsum I fluginu sem og annars
staðar á íslandi að sögn.
Aburðardreifingarflugvélarnar
hafa ekki viö að sá I uppblásiö
land á Islandi og hliðstætt þvi sig-
ur lagagrundvöllur islensks flugs
neöar og neöar og virðist nú nálg-
ast algjöra botnleysu. Glanshúðin
og sölumennskan hafa kæft alla
heilbrigðia skynsemi. Sennilega
nálgast sá dagur þegar
einkennisbúningur islenskra flug-
ráðandi við allt raunhæft
kennsluflug á Islandi og hafa hér-
umbil útrýmt öðrum tegundum.
Flugvélar friðaðar
Ekki er gott að vita hvað eða
hver hefur haft siik ógnaráhrif á
flugmálastjórnina að nú virðist
helst sem friða eigi ákveðinn hóp
flugvéla en útrýma öllu öðru.
Undirrituðum finnst að hér hljóti
að koma til einhver áhrif úr
annarlegri átt. Ef til vill gætu is-
lenskir flugmenn, flugumferðar-
stjórar, flugvirkjar o.s.frv. slegið
sem
einkenni
sýna greinilega
sjúklegs smits.
Ein sárabót
Islenskir flugmenn eiga aðeins
einasárabót og sú sárabót er okk-
ar eina von til að geta þraukaö
farsællega þetta nýjasta túnabil
islenskrar flugsögu. Sú von felst I
þvi að hinar nýju og fullkomnu
flugvélategundir geta flogiö i
mun verra veöri en fyrirrennar-
arnir. Þegar islenskir flugmenn
hafa trimmað rétt og aðlagast
nýjum lengdum og breiddum á
flugflötum farkosta sinna þá af-
manna verður þríforkur, horn og
hali fyrir karlkynsflugmenn og
galdrakústur fyrir kvenkynsflug-
menn. Ef til vill er hér um að
ræða smit frá öðrum löndum og
eitt er vist að heimskan virðir
ekki landamæri frekar en annað.
Fyrir áratug komu á markað-
inn nýjar tegundir frábærra flug-
véla, sem nú hafa verið meðtekn-
ar áíslandieinsogannars staðar.
Þessar nýju tegundir eru nú alls
hring um flugmálastjórn og
verndaðhana gegn ölluillu. Þessi
illu áhrif lýsa sér i fáránlegum
ráðstöfunum eins og þvi að banna
allt lágflug skilyrðislaust, rjúka
upp úr öllu valch með einhverjar
skottulæknis-flugbrautarlengdir,
banna allt einshreyfilsflug yfir
hinum dauöakalda islenska sjó,
nánasarlega litið verndarsvæði
fyrir aðai svifflugsstað íslands og
fleiri ill dæmi mætti upp telja,
kasta stóru, steyptu flugvellirnir
miklu meira álagi frá sunnudaga-
flugmönnum þvi að flugdögunum
fjölgar svo mikið!
Hér með er umræðuefnið talið
krufið til mergjar, frá venjuleg-
um sjónarhóli séð, og endað með
þvi að m inna á að hláturinn lengir
lifið. Einnig er ágætt að vita hvað
alþýðan segir um sjálfa sig en
hún segistvera slæmur húsbóndi.
Megi okkur takast að þrauka.
Eigum margt ólœrt
2326-5257 skrifar.
Eftir að hafa lesið pistil sem
„Rauðsokka” einhver skrifaði
17. þessa mánaðar datt mér i
hug máltækið „Mikið vill alltaf
meira”. Þvi þar skrifar hún um
að henni finnist það ósmekklegt
að birta myndir af nöktu og
hálfnöktu kvenfólki f islenskum
blöðum. Bætir hún þvi við að
blöðin séu að spila á „lægstu”
hvatir manna.
Mér er nú spurn: Dreymir
þessa „Rauðsokku” um að
þeireigi að skipa islenskt fram-
tiðarþjóðfélag sem hafa það að
hobbýi eða jafnvel atvinnu að
gægjast á glugga nágranna
sinna alla ævi til að vita hvernig
eðlilegt li'f sé og eigi að vera.
Og ástæðan? Hinar
svokölluðu Rauðsokkur fortiðar
(nútiðar) tróðu þeim hugsunar-
hætti inn i afkomendur sina og
skyldmenni aðsjái þeir eitthvað
sem sé og eigi að vera eðlilegt
eigi þeir að leiða það hjá sér.
Svo kemur þessi „Rauð-
sokka” inn á hið hvimleiða hjal
um réttindabaráttu kvenna. Vil
ég minna hana á að þessi mál
koma ekkert réttindabaráttu
kvenna við nema siður sé. Þvi
að i henni veröld eru margir
karlmenn og það margir frægir
farnir að herma það eftir kven-
fólki og láta mynda sig
fáklædda. Það er raunar eins
sjálfsagt og að eldi fylgir reyk-
ur, eins og ég áður minntist á.
Að lokum vil ég minna
„Rauðsokku” á að svona mál-
um má ekki blanda þjóöar-
rembingi. Sér i lagi þegar svo
virðist sem viðkomandi hafi
aldrei Utfyrir landsteinana far-
ið.
Hún talar nefnilega um að is-
lendingar séu á háu stigi hvað
þetta varðar. Ég tel hins vegar
að islendingar eigi margt ólært i
sambandi við þessi mál. Rauð-
sokka — þú berð glöggt vitni um
það.
Ólafur Jóhannesson dómsmálaráðhcrra á það tii að glotta mjög
skemmtilega og brosleit ásjóna er skemmtilegri en sviplaus.
Bros eða
ekki bros
V.J. skrifar.
Heldur er han grunnhygginn
þessi H.J. sem er að skammast
út af Jimmy Carter i Visi á
fimmtudag og kallar hann glott-
andi hnetubónda eða eitthvað
þviumlikt. Mér er til efs að H.J.
hafi jafn mikið vit i kollinum og
eitt eintak af framleiðslu Cart-
ers.
Þurrdrumbarnir sem hér
leggja stund á stjórnmál, mættu
einmitt taka Carter sér til fyrir-
myndar og brosa dálitið öðru
hvoru. Brosleit ásjóna er mun
meira augnayndi en ásjóna sem
er sviplaus eða jafnvel grettin.
Ólafur Jóhannesson, dóms-
málaráðherra, á það til að
glotta, mjög skemmtilega, enda
er hann einn svipmesti stjórn-
málamaður landsins i dag, og
ekki er það allt út af brosinu.
Hnetuóvinurinn H.J. ætti að
hafa það I huga að menn verða
ekki ósnjallari þótt þeim stökkvi
bros. Það er tóns vegar miklu
skemmtilegra að umgangast
þá.
Hólmstrá okkar
VtSTR .
Eru íslendingar van-
þróaðri en íbúar Kongó? 1
„Koní^lýftveWið miurata kosli ttb þvl tr *» VI6»»>t«we|n<l
hefur mi panUft (jar*k.ipU v.rftar. tomSSól «ih«*»r míllð.
Móft tíl fjarskipta um *-«■* „« i _____
gervihnMt, verftur inannlaoVM.tarvkiptt I m
húo «lst Dorftur aí Nofe({V «ervihnfttt
Braizávilie (£<«.* hM»>»« 1,»
Þetta W 4 l ««wM,,*-*, »«« «»jr> •<*< ** r*»*U! *>:<■*. *!«.«. .* I'
Valdimar Sigurðsson skrifar:
Það var góð þessi grein sem
birtist i Visi i dag mánudag þar
sem fjallað var um fjarskiptin.
Allt i einu rann upp fyrir manni
ljós, hve við erum ógurlega ein-
angraðir frá umheiminum islend-
ingar. Við erum ekki sterkar
tengdir honum en með tveimur
vesælum sæsimastrengjum sem
alltaf eru að slitna.
Máltæki segir að menn gripi sér
i hálmstrá og hingað til hefur það
ekki þótt sérstaklega sterk hand-
festa. Við islendingar höngum
lika i halmstrái hvað varðar fjar-
skiptin. Okkar hálmstrá er gaml-
ir sæsimastrengir sem ekkert er á
treystandi.
Það er þvi ekki seinna en vænna
en taka sig saman i andlitinu og
reisa hér boðlega jaröstöð. Sýna
að við séum ekki meiri dragbitar,
en blámennirnir i svörtustu
Kongó.