Vísir - 08.08.1976, Blaðsíða 5

VISIR Sunnudagur 8. ágúst 1976
háu bjarginu.”
„Nú átti aðeins eftir að kvik-
mynda strandið sjálft og björg-
unina. Það kom til tals að setja
á svið strand i Grindavik, en
hræddur er ég um að það hefði
orðið hálfankannalegt að sjá
einhverjar gúmmidúkkur hang-
andi utan á lunningunni. En ein-
mitt um það leyti strandar ann-
ar togari, þá við Hafnarmúla
sem er skammt frá Patreks-
firði. Ég er þá staddur við kvik-
myndatöku i Hvolsvik og við
leggjum strax af stað þegar við
heyrum um strandið og göngum
alla nóttina. 1 morgunsárið
komum við á strandstaðinn og
birti þá upp þannig að ég gat
hafið kvikmyndatökuna.
Strandið og björgunin er sem
sagt raunverulegt, enda þótthin
atriðin séu leikin.”
Mikið fjaðrafok vegna
kvikmyndarinnar „Á-
girnd”
Ein kvikmynda Óskars,
„Ágirnd”, olli miklu fjaðrafoki
þegar hún var frumsýnd i
Tjarnarbió fyrir 24 árum.
„Þessi kvikmynd er þannig til
komin að ég fór á æfingu hjá
Ævari Kvaran, og þar var verið
að æfa látbragðsleik. Mér leist
nokkuð vel á þetta og fékk leyfi
til að kvikmynda það á fjölum
Þjóðleikhússins. Leikurinn hét
„Hálsfestin” hjá krökkunum,
en ég breytti nafninu og kallaði
hann „Ágirnd”. Hann segir frá
gamalli konu sem liggur á
banabeðinu og presturinn
kemur til að gefa henni sakra-
mentið. Gamla konan lúrir á
forláta perlufesti sem hún hafði
fengiði brúðkaupsgjöf frá eigin-
manni sfnum mörgum árum áð-
ur. Nema hvað kerlingin deyr
og presturinn gerir sér litið fyrir
og rænir perlufestinni. Festin
gengur siðan frá einum manni
til annars og eigendaskiptin
verða öll hin sögulegustu, en
það skiptir engu máli i þessu
sambandi. tslendingar fylltust
heilagri reiði yfir þvi að prest-
urinn skyldi vera látinn stela
festinni og fannst þetta óvirðing
við prestastéttina. Biskup sendi
lögreglustjóra bréf og nokkru
siðar komu tveir lögregluþjónar
niður i bió og sögðu að sýningar
á myndinni hefðu verið bannað-
ar. Þær voru stöðvaðar i viku og
þá fékk ég leyfi til að sýna
myndina aftur. Nú á dögum
þætti það vist ekki mikið þótt
einhver léti sér detta i hug að
gera mynd um þjófótta presta.
Ég er feginn að úr þessu rættist
þvi að þessi mynd þykir mér
tæknilega sú besta sem ég hef
gert.
Varð að gera allar
tæknibrellur með upp-
tökuvélinni
Hvaða mynd hafðirðu mest
gaman af að gera?
„Ætli þaðhafi ekki verið „Sið-
asti bærinn i dalnum”. Þá þurfti
ég að glima við alls konar brell-
ur, til dæmis þegar kistan flýgur
og álfarnir hverfa inn i björgin.
Núna er allt þess háttar gert i
kopieringunni, en ég varð að
gera það með upptökuvélinni og
klippingunni. Við unnum mest
að þessu um helgar og það var
oft enginn leikur. Stundum lögð-
um við af stað með allt hafur-
taskið austur i ölfus i finu veðri,
en þegar komiðvará Hellisheiði
var komið vitlaust veður og við
urðum að snúa heim aftur. Nei,
þetta var ekkert ævintýralif,
heldur að mestu leyti hörð
vinna.”
„Ætla aö endurnýja
þessar gömlu kvik-
myndir á næstunni”
„Ég býst ekki við að ég ráðist
i neitt stórvirki i náinni fram-
tið,” sagði Óskar þegar við
spurðum hvað væri á döfinni hjá
honum á næstunni. „Kostnaður-
inn er orðinn svo mikill við gerð
Þessa skopmynd af Óskari teiknaði Iialldór Pétursson.
kvikmynda að það er ekki á færi
einstaklinga lengur. „Siðasti
bærinn i dalnum” kostaði mig
S00 þúsund krónur og þótti mér
þó nóg um. Samt sem áður er
mikil framtið i kvikmyndagerð
á lslandi og með komu sjón-
varpsins var að minum dómi
flett blaði i kvikmyndasögunni.
Ég ætla nú að fara að endurnýja
þessar gömlu myndir minar,
setja inn á þær nýtt hljóð og
fleira þess háttar til þess að
forða þeim frá eyðileggingu.”
—AHO
hernum gómuðu mig nokkrum sinnum
avélina og færðu mig niður á stöð.
Ljósm. JENS
ó, iiema hvað kerlingin deyr og presturinn gerir
sér lftið fyrir og rænir þessari forláta perlufesti”.
„Ég hef alltaf haft gaman af portrettmyndum en á
hinn bóginn tók ég sjaldan landslagsmyndir".
i Ljósm JIM
milljóneri af
segir Óskar Gíslason Ijósmyndari
og kvikmyndatökumaður I