Vísir - 10.09.1976, Síða 2
Ferðu oft á tiskusýning-
ar?
Ottó Ólafsson, húsasmiður: — Ég
hef aldrei farið, en ég vona bara
að það sé ofsalega gaman.
Eva Björk Guðmundsdóttir, er i
skóla: — Ég hef einu sinni farið
og llkaði bara nokkuð vel.
Margret Jónsdóttir, hárgreiðslu-
dama:— Ég hef ekki haft neinn
sérstakan áhuga á að fara og þess
vegna aldrei farið. En hins vegar
ætla ég aðfara á tískusýningu hér
inn i Laugardalshöli.
Arnfriður tsaksdóttir, hár-
greiðslumeistari: — Ég s:tunda
þær. Ég hef mikinn áhuga á þvi
sem þar fer fram. Það er alltaf
eitthvað nýtt að sjá og maður
fylgist meö þvl sem er að gerast I
tiskuheiminum.
Gunnar Engilbertsson, skrif-
stofumaður: — Nei, ég hef aldrei
farið. Mér finnast tlskusýningar
ekkert vera fyrir mig.
FJÖLDI STÓRLAXA HAFA KOMIÐ TIL LAXVEIÐA
Mikill fjöldi erlendra auðkýfinga hefur lagt leið sfna hingað til
lands til laxveiða f sumar, eins og mörg undanfarin ár. Eru það oft
sömu mennirnir sem koma ár eftir ár, sumir hverjir heimsfrægir
menn.
Er þá algengast að þeir komi hingað á einkaflugvélum sfnum,
sem oft eru stórar og miklar þotur. Þannig hafa t.d. komið hingað i
sumar þeir Karl bretaprins, golfsnillingurinn Jack Nicklaus, og
Champbell, forstjóri Pepsi Cola fyrirtækisins. Oftast dvelja þessir
stórlaxar hér aðeins f fáa daga, en sumir hverjir skoða þó landið
eitthvað í leiðinni. Fer það að sjálfsögðu talsvert eftir veöri hversu
lengi þeir dvelja hérlendis. En eins og kunnugt er hefur veðurfar á
Suðurlandi f sumar ekki verið til þess fallið að, þess falliö að hvetja
fólk til langrar dvalar hérlendis i sumar.
Samkvæmt upplýsingum Sveins Björnssonar hjá Flugþjónustunni
hefur þó eitthvað verið um það aö þessir laxveiðimenn flygju til
Vestmannaeyja, og viðar um nágrenni Reykjavfkur.
Sá háttur er yfirleitt hafður á, þegar þessir auðkýfingar koma
hingað til laxveiða, að þeir fljúga þá beint frá flugvellinum á Is-
lenskum vélum, eða gista hér eina nótt.
VEIÐI HJA
SVFÍ HVERGI
YFIR 80% AF
VEIÐI í FYRRA
Friðrik Stefánsson fram-
kvæmdastjóri Stangaveiðifé-
lags Reykjavikur tjáði okkur að
veiði I öllum ám félagsins væri
mun minni en I fyrra, og næði
best 80% af veiðinni þá. Sagði
hann að það væru Elliöaárnar
sem kæmu einna best út. Þar
höfðu veiðst hinn 6. september
1595 laxar, en voru á sama tlma
I fyrra um 1900 talsins. Veiði I
Elliðaánum lýkur I dag.
Ekki liggja enn fyrir ná-
kvæmar tölur um veiöi I Norð-
urá I Borgarfiröi, þar sem fleiri
en einn aðili hefur ána á leigu,
og ekki búið að taka saman hvað
þar hefur veiðst. Friðrik kvaöst
þó giska á að veiðin þar væri ná-
lægt 75% af veiðinni I fyrra.
Úr Grlmsá höfðu hinn 4.
september komið 1163 laxar en
voru á sama tlma I fyrra nálægt
2000.
Veiði I mörgum laxveiðiám er
nú lokið, eða I þann mund að
ljúka, en lengst er veitt til 20.
sept.
Karl ómar Jónsson, með lax sem hann fékk i Elliöaánum I gær-
kvöidi. Laxveiðinni lýkur þar i ánum I dag, en silungsveiöar verða á
neðstu svæðum árinnar eitthvað lengur. Mynd: Jens.
KNATTSPYRNU?
—HVAÐ
Undirritaður vill að þessu
sinni leyfa sér að minnast
nokkrum orðum á knattspyrnu
— islenska knattspyrnu eins og
hún gerist i dag, eftir að hafa
haft það helst að vörnum sfnum
I gegnum tiðina að setja and-
stæðinga sina upp á hastar
truntur fyrir leiki eða fylla þá af
brennivini og góðum mat, svo
leikir hafa stundum byrjað svo
að segja með fimm og núll okk-
ur i vil, en endað fremur önug-
lega oftast nær. Nú er kominn
einhver svaka kjaftur til lands-
ins til að brýna Úðiö, en ég þori
varla að segja meira um hann
af ótta við að eins fari fyrir Visi
og Morgunblaðinu, sem fyrir ut-
an að biðja þýskan lögreglufor-
ingja á eftirlaunum afsökunar
má hljóta straff að lögum, og
eru þeir orðnir næsta hoknir afí.
þeim kárinum, Sigismundur og
Styrmir.
En Tony Knapp stefnir að lik-
indum ekki, heldur lætur nægja
að kalla fréttaritarana „bloody
nuisance”, þegar þeir ryðjast
óbeðnir inn í búningsklefa til að
binda i orð og myndir blóð, svita
og tár hinna sigruðu. Tony
Knapp fer eflaust að eins og
Macmillan, þegar hann tók við
af Anthony Eden eftir
Suez-flanið og sagöi: „Britain is
still a great nation”. Og þaö er
alveg satt. Viö erum enn mikil
knattspyrnuþjóð. Yfir tiu þús-
und manns fer á völlinn til að
horfa á landsleiki. Og viðhöfum
öskraðokkur hása á undanförn-
um áratugum, fullir af hug og
fyrirbænum, þótt lið okkar hafi
oftast tapað. Nú er sá munur
oröinn á, að við erum byrjaðir
að lita upp i knattspyrnunni,
þökk sé hinum orðhvata þjálf-
ara, sem sýnUega kann betur til
verka en aðrir þjálfarar, sem
hingað hafa verið fengnir.
ER SIGUR I
tslcnska landsliðið lék frá-
bærlega vel i leiknum við Hol-
lendinga. Maður eftir mann
sendi lága bolta beint og hik-
laust að fótum næsta manns i
öruggu samspUi, sem minnti
töluvert á breska knattspyrnu,
þegarhún geristbest. Varla örl-
aði á þeim einleik og þeim
hugaræsingi, sem oft hefur ein-
kennt knattspyrnu okkar um of,
og það var sýnt á siðasta leikn-
um, að Tony Knapp hefur tekist
að tala tU hina göldu fola, og er
það gott og blessað meðan hann
bitur þá ekki. Nú höfum við
þjálfarann — þann besta sem
hingað hefur komið, en eftir er
sá leikurinn, að gera úrvaU hans
færtaðæfa sig linnulaust undir
næstu keppni, þvi það eru fleiri
landsleikir framundan. Hafi yf-
ir tiu þúsund manns lifandi
áhuga ú knattspyrnu, og er þá
aðeins tekinn sá fjöldi sem sæk-
ir landsleiki, og muni eins litlu
og raun ber vitni um, að við get-
um sigraö frægar knattspyrnu-
þjóðir, þá skal einskis láta
ófreistað að gera það kleift meö
þvi að gefa landsliði okkar ótak-
markaðan tima tU æfinga. Tak-
ist það ekki með venjuiegu móti
á hiklaust að hefja fjársöfnun til
að kosta slikar æfingar, svo
hægt sé að greiða vinnutap og
annað sem af þeim hlýst. Eftir
að hafa lengi orðið að búa við
það að vera á botninum er
hreinn glæpur að gefa ekki
landsliðinu okkar nú tækifæri til
að undirbúa langþráða sigra i
boltastriðinu við aðrar þjóöir.
Menn hafa haft misjafna trú á
árangri smáþjóða I knatt-
spyrnu, en siðustu tveir lands-
leikir hafa fært okkur heim
sanninn um, að mannfjöldinn
kemur þessu máli ekkert við.
Tony Knapp hefur fært okkur
heim sanninn um, að harðsnú-
inn þjálfari getur mótað það
safn af vöðvum, hugrekki og
þoli, sem býr i ellefu mönnum,
til aðsigra úrval milljónaþjóða.
Við stöndum svo nærri umtals-
verðum knattsþyrnusigrum
núna, að það er alveg óþolandi
ef ekki verður allt gert til að
auðvelda þjáifaranum og liöi
hans að ná slikum sigrum. Og
hvað er svosigur í knattspyrnu?
Hann er samskonar tilfinning og
þeir i Búðardal hafa, eftir að
staðurinn uppgötvaðist vegna
söngs Lonlí blú bojs. Miklir
knattspyrnusigrar eru milljón
dollara auglýsing fyrir allt, sem
við höfum að bjóöa öðrum þjóð-
um, og knattspyrnusigrar efla
traust okkar sjálfra hvers á
öðru. Lifiö er ekki bara skáld-
skapur og myndlist eða fiskur
og kjöt. Það er lika sú list að
vera fremstur i keppnisgrein-
um. Við skulum efla knatt-
spyrnuna að mun, því nú er lag
og nú skal taka brimróðurinn.