Vísir - 15.11.1976, Side 27

byggwm
borðum
ost
Allir krakkar vilja verða stórir og
sterkir. Hver vill annars láta lemja
sig eins og fisk? Já, við skulum borða það
hollasta, sem til er. Það má halda langa ræðu ÍÍ||
vítamínin, próteinin, kalkið, allar þessar orkulindir
sem osturinn geymir. En það er nóg' að vita, að
ostur gerir mann sterkan.
ÞETTA VAR
ÞAÐ SEM
VANTAÐI
S.B. Hafnarfirði hringdi
Ég hafði gaman af sögunni
um Óla Jó og Rió trióið i þessum
nýja þætti ykkar i blaðinu á
föstudaginn. Þetta var einmitt
það sem vantaði i Visi, einhvern
léttan dálk með stuttum fréttum
og vangaveltum, og svo falla
auðvitað alltaf til alls konar
skringilegar fyrirsagnir og úr-
klippur, sem þið getið notfært
ykkur úr hinum blöðunum i
svona þátt. Ekki fannst mér
þetta sist gott á föstudaginn, þar
sem ég er framsóknarmaður,
þvi að þarna kom vel fram, hve
vel ykkur er orðið til dómsmála-
ráðherrans okkar og að þið látið
hann njóta sannmælis. Ég vona,
að Sandkornið ykkar verði dag-
lega i blaðinu.
er talið?
Hvar
K.Bj., Keflavik hringdi:
Við hér suðurfrá fylgjumst að
sjálfsögðu vel með sjónvarpinu
nú i skammdeginu ekki siður en
aðrir landsmenn og kunnum vel
að meta margt. Til dæmis finnst
mér hafa vel tekist til með val á
efni i þá dagskrárlengingu, sem
nú er orðin á sunnudags eftir-
miðdögunum og er rétt að
þakka fyrir það.
Hitt finnst mér furðulegt, að
sumir þeirra stuttu fræðslu-
þátta, sem sýndir hafa verið
strax eftir fréttir undanfarna
daga urp hættur i heimahúsum
hafa verið mjög óvandaðir að
allri gerð, aðeins myndir og i
besta falli músik með, en
fræðslutextann hefur alveg
vantað. Hvað á þetta að þýða?
Það eru til dæmis menn að
benda á alls kyns hluti, að þvi er
virðist i samhengi við einhverja
frásögn, en við fáum ekki að
heyra orð um þessi atriði, til
dæmis varðandi tengingu á raf-
magnsinnstungum.
Sonur minn einn, sem mikið
situr við sjónvarpið heldur þvi
fram, að skýringin á þessu sé
sú, að þessir stuttu fræðsluþætt-
irhafi verið fluttir i einhverjum
heimilisþætti i sjónvarpinu fyrir
fáeinum árum. Þá segir hann,
að einhver hafi talað með
myndunum, en hvers vegna er
það ekki núna. Það væri gaman
að heyra, hvaða skýringar þeir
sjónvarpsmenn gefa þessu.
Þetta þjónar ekki nægilega
varnaðartilgangi sinum svona
með hálfkáki.
Frœðsluþœttír, sem
mœlost vel fyrir
G.J. Ólafsfirði hringdi:
„Mig langar að koma á fram-
færi þakklæti til sjónvarpsins
fyrir þættina um liffæri manns-
ins og heilsuvernd, sem verið
hafa á dagskrá siðdegis undan-
farnar helgar, og varð ég var
við að þetta efni mæltist ekki
siður vel fyrir hjá yngri áhorf-
endunum á minu heimili en
þeim eldri.
Fyrsti þátturinn „Ég er
hjarta Jóa”, var einstaklega
skemmtilegur og vel úr garði
gerður, og sá siðari, sem fluttur
var um magann i Jóa, þótti mér
einnig hinn forvitnilegasti. Ég
man bara ekki eftir að jafn-vel
útskýrtog framreitt fræðsluefni
hafi verið i sjónvarpinu um
langt skeið og er þvi ástæða til
að þakka þetta.
Ég sá á kynningu á undan
þáttunum, að þeir eru að ein-
hverju leyti unnir upp úr grein-
um, sem birst hafa i banda-
riska timaritinu Readers Dig-
hest og er þvi ekki að furða, að
þeir séu vandaðir.
Kunningi minn sagði mér, að
hann hefði lesið þessar greinar,
til dæmis „Ég er hjarta Jóa”, i
timaritinu Úrvali og þótt hún
forvitnileg þar, en aftur á móti
hefði þetta allt er snýr að starf-
semi hjartans orðið augljósara
og skiljanlegra i þessari
greinargóðu fræðslumynd i
sjónvarpinu. Meira af svo góðu.
MA EKKI STÆKKA MATUNARKLEFANA?
Kristin hringdi:
Mér dattsvona i hug að slá á
þráðinn til ykkar, þar sem ég
var að koma úr búðarrápi. Ég
þurfti að kaupa föt á sjálfa mig
og þvi fylgir auðvitað rölt i fata-
verslanirnar i borginni, og auð-
vitað verður maður að máta svo
allt passi nú þegar til kemur.
En mikið skelfing finnst mér
litið lagt upp úr þvi að mátunar-
klefar séu góðir i mörgum
verslunum. Húsnæði það sem
verslanirnar eru i er oft mjög
litið, en það er þó ekki i öllum
tilfellum. En allt of viða eru
mátunarklefarnir svo þröngir
og litlir, að maður verður næst-
um þvi með lagni að smokra sér
i og úr. Einhver spegilómynd er
á veggjum viðast hvar, en hann
kemur bara ekki alltaf að not-
um, þvi klefinn er svo þröngur
að maður stendur með nefið i
speglinum.
Væri nú ekki hægt að ráða bót
á þessu og stækka klefana, svo
það fari betur um viðskiptavin-
inn?
<
i
1
<