Tíminn - 23.08.1968, Blaðsíða 11

TIMINN
/
FÖSTUDAGUR 23. ágúst 1968.
11
Meö
mörgun
kaffinu
Fransmaður nokkur, klaeddur
’ kjólfötum og með undurfagra
/rós í hnappagatimi kom slangr
andi út úr næturklúlbb á Signu
] bakká. Maðurinn steypti sér
• í Signu en var dreginn upp úr
'af nærstöddum nær dauða en
Þó gat hann stamað þessu
, upp úr sér, er verið var að
draga hann upp á bakkann:
— Ég ætlaði bara að vökva
: rósina.
Matta litla var að borða morg
unverðinn og sagði pabba og
mömmu á meðan, hvað hana
hafði dreymt um nóttina. En
allt í einu ruglaðist hún i sövu
þræðinum og komst í mestu
vandræði. ,,Pabbi“, sagði hún
loks, ,,nú getur þú sagt írá
því sem eftir er því að þú
varst með mér.
Háskólaprótessor sem eins
og margir starfsbræður hans
var ákaflega utan við sig, var
einu sinni niðursokkinn í hugs
anir sínar, í anddyri skóla þess
er hann kenndi við. Húsvörður
inn heilsáði honum en við það
hrökk prófessorinn við og
spurði:
— Þér getið víst ekki sagt
mér, hvort ég hafi verið á
leið hingað eða héðan.
— Óskaðu mér til hamingju, mamma . . . loksins hef ég
ftmðið stúlkuna sem ég elska.
— Hann endurtekur stöðugf þessar tölur: 58-36-56.
Krossgáta
Nr. 99
Lóðrétt: 2 Draup 3 Tveir
eins 4 Bókstafirnir 5 Sam
tök 7 Binda 9 Sláa 11 Ört 15
Sprænu 16 For 18 Trall.
Ráðning á gátu No. 98.
Lárétt: 1 Dakar 6 Pál 8
Nei 10 Skó 12 E1 13 Óm 14
Flý 16 Áru 17 Lár 19 Mat
ar. \
Lóðrétt: 2 Api 3 Ká 4
Als 5 Hnefi 7 Lómur 9 Ell
11 Kór 15 Ýla 16 Ára 18
Át.
Lárétt: 1 Dýr 6 Raki 8 Hlemmur
10 Miðdegi 12 Jökull 13 Guð 14
Frostbit 16 Sigað 17 Guþbu 19
Skraut.
inni, er eK<i svo? — Þú reýndir
af fremsta megni aö láta mig ekki
eignast hana, en ég á hana samt.
Ég vissi það, þegar þú komst til
mín í ir.orgun albúin að hlaup-
ast á burt með mér í útlegð og
horfast í augu við algjörlega ó-
kunna o • annarlega framtíð að-
eins til þess að við gætum verið
saman.
_ Alloa fsnn, að hún roðnaði. —
Ég hélt, að þú værir í hættu
staddur, sagð; fcán. — Ég hefði
ekki sagt petta, ef ég hefði ekki
haldið^ pað.
— Ásfia mín, ég dáist að þér
fyrir það. Það var það, sem ég
vildi, að þú segöir
— En hvers vegna? Hvers
vegna? — spurði Alloa
— Má ég Kyssa þig áður en ég
byrja á að útskýra þetta allt fyrir
þér? — spurði bann og rödd
hans var djúp og ástríðuþrungin.
— Nei, — sva-aði hún. Segðu
mér fyrst, óaö .-em þú þarf að
segja. Ég er ekfci viss um, að ég
fyrirgeíi þér.
Hann brosú og bar hönd henn
ar upp áð vörum sér og kyssti
hana og hún fanc, að hún skalf
og þréði ákaft að fleygja sér í
faðm hans
En húi stillti sig Haun átti
skilið ráðningu fyrir allar þær
áhyggjur, sem hun hafði haft af
honum. Ilún dró að oér höndina.
— Segðu mer alla söguna frá
byrjun, — sagði hún.
Hann stunúl af óþolinmæði og
leiddi haua ínn i laufskálann, en
þar var komið fyrir þægilegum
sætum.
— Ég sagði þór, hvað kom fyr
ir mig í stríðinu. Það var heilag-
ur sannleikui Ég strauk að heim-
an, og foreldrar mínir gátu
aldrei fyrirgefið mér fullkomlega.
Það er víst ekki hægt að lá þeim
það. Ég olli þeim miklum áhyggj-
um.
— En þegar s'ríSinu var lok-
ið varð ég að .snúa aftur heim og
mér leiddist, hve lífið i kastalan-!
um var aUt í föstum skorðum. Ég
þurfti að læra mikið sem ég hafði
misst úr, foi eldi ar mínir- sáu mér
fyrir kevnurum, og um nokkurn
tíma var ég í háskóla Þar sem
ég hafði kynnzt frelsinu og töfr-
um þess að vera öllum óháður þá
áttu lagaboð og reglui ekki vel
við mjg. Ég var aijög óstýrilátur
og fékk á mig s'æmt orð. Ég var
rekinn úr háskolanum og átti í
nokkrum aivarle„um ástarævintýr
um. Ég gerði alls konar vítaverða
hluti og ef satt skal segja þá er
litið á mig sem svarta sauðinn í
f jölskyldunni Eg geri ráð , fyrir,
að það uafi verið mín sök, en
móðir mín var sannfærð um, að
bróðir minn yrði að eignast erf-
ingja. Ég heid, að hún hafi
hreinlega fyllzt Ekelfingu við til-
hugsunina uw, að ég erfði titil-
inn og landarc:gnina Hún vildi
gera hvað sem væri til að koma
í veg fyrr það.
— Það hefur aldrei komið til
gkeina, að bróðir minn gifti sig.
Hann hefur alltai verið farlama.
Hann var veiKur í æsku og þó
allir tiltækir sérfræðingar hafi
verið fengmr tii að skoða hann
— þá nafa þeir allir sagt það
sama — það væri vonlaust, að
hann feagi nokkurn tímann heils
una. En móöir mín var ákveðin í
því, að kraftaverkjð skyldi gerast.
Hann átt: að verða heill heilsu
og eignast vonr og barn Ein-
mitt á pessum fíma fékk hún
bréf frá frú 'lerange Það kom
eins og engil1 aí himnum sendur.
Þarna var bandarísk stúlka, sem
hafði áhuga á að öðlast hefðar-
titil og sem var í vissum skiln-
ingi ættingjar okkar. Hún var ein
mitt sú lenadúóitir sem móðir
mín var að leíta að.
— Þú veizt hvað gerðist eftir
þetta. Konurinar tvær lögðu síðan
á ráðin um þetta og móðir mín
gerði tilraun til að minnast á þetta
við bróður minn. Hann sagði
henni, að þetta væri hlægileg hug
mynd og hún lofaði að hugsa
ekki meira um það. En hann
sagði mér frá þessu eingöngu
vegna þess, að hann var ekki sann
færður um að hún hefði í raun
og veru látið af þessari hugmund.
— Ég var í London, þegar ég
fékk bréfið' frá honum og bjó
á Claridge hótelinu. Mér datt í
hug að líta á þessa ungfrú Lou
Derange en ég hafði lesið mikið
um hana í blöðunum.
— Bjóst þú á Claridge hótel-
inu, — hrópaði Alloa. — Svo það
var þess vegna ...
— Ég sá dyrnar standa opnar,
— sagði Dix, — svo ég fór inn.
Mér datt það skyndilega í hug.
Ég hélt, að ég kynni að komast
að einhverju um stúlkuna, sem
var þess fullbúinn að giftast bróð
ur mínum vegna þess að hann
var hertogi. Eg sá myndina og
tók hana upp. Mér datt í hug, að
það væri hún og á meðan ég var
að skoða hana, þá komst þú inn
í herbergið.
— Svo þú ætlaðir ekki að stela
henni, —‘sagði Alloa. — Ó, hvað
þú hlýtur að hafa haldið mig mik-
inn kjána.
Hann þrýsti hendur hennar.
— Á ég að segja þér, hvað
mér fannst? — sagði hann. —
Mér fannst þú vera sú dásamleg-
asta kona, sem ég hafði nokkurn
tímann séð. Þú gerðir mig líka
undrandi. Enginn hafði nokkurn
tímann reynt að umbreyta mér.
— Þú hlýtur að hafa hlegið að
mér allan tímann, — sagði Alloa
vesældarlega. — Nei, ég hló ekki
að þér, — sagði hann. — Ég elsk-
aði þig.
Það er ekki satt, — muldr-
aði Alloa.
— Jú, — sagði hann. — Ég
elskaði þig frá þeirri stundu en
ég átti mjög annríkt í London
og gat ekki hitt þig aftur þess
vegna. Ég sendi þér blóm og
vonaði, að þú mundir ekki gleyma
mér.
— Vissirðu þá, að við vorum
á leið til Barrizt?
— Ég vilssi það tveim dögum
seinna, þegar ég fékk bréf frá
bróður mínum þar sem hann sagði
mér, að móðir okkar héldi stöð-
ugt fast við þá hugmynd, að
hann ætti að kvænast. Hann
spurði mig ráða, og ég sendi hon-
um skeyti, og sagði honum að
láta þetta afskiptalaust, vegna
þess að ég vissi, að þá gæfist mér
tækifæri til að sjá þig áftur.
— En ef þú hefðir ekki bjarg-
að mér ... — spurði Alloa.
— Ég hefði samt farið til Biar-
rizt til að leita að þér, — svaraði
Dix. — Það var einskær heppni,
að við hittumst þarna. Það stað-
festi mig líka í þeirri trú minni,
að þú værir yndislegasta og að-
dáunarverðasta kona í öllum heim
inum.
— En smyglið? Þegar ég fann
þig með bilinn og þessa menn . .?
— Nú kem ég að því, — hélt
Dix áfram. — Bíllinn, sem þú
sást mig í var stolinn, en ég hafði
ekki stolið honum. Ég hafði svo
lengi verið í andstöðu við rétt-
vísina, að yfirmaður leynilögregl
unnar bað mig að hjálpa sér við
mjög erfitt verkefni. Ég tók því
boði en hefði ekki gert það, ef
vinir mínir í Biarrizt hefðu ekki
beðið mig þess fyrst.
— Vinir þínir? — spurði Alloa.
— Já, vinir mínir. „Mamma
Blanchard" og nokkrir þeirra,
sem þú hittir í samkvæminu, —
sagði Dix. — Þeir sögðu mér, að
þó þeir gætu vel lokað augunum
fyrir meinlausu smygli yfir
spönsku landamærin — það hefur
alltaf verið við lýði — þá gætu.
þeir ekki látið sér í léttu rúmi
liggja bílasmygl það, sem rekið
væri í stórum stfl af heilum glæpa'.
flokki.
— Voru það mennirnir, sem ég:
sá? — spurði Alloa.
ÚTVARPIÐ
Föstudagur 3‘i ágúst.
7.00 Morguuátvarp 12.00 Há-
degisutvarp
dagskrá
13.15 uesin
næstu viku 13.31 Við vinn
una: Tóni t4 40 Við sem
heima sitjun. Sigr-ður Schiöth’
les sóguna \Önnu í Stóru-Brg“
eftir Jón Trausta (5, 15 00 Mið’
degisútvarp 1615 Veöurfregn-
ir. ísl tóniis'. 17 00 Fréttir 17.
45 Lestrarstuad fyr_. litlu börn
in 13.00/Þioíiiög :8 45 Veður
fregnu Dagsrrá kvöldsins 19
00 Fréttir. '9 30 Efsi á baugi
Björgvin Guí-riiundsson Jg Tóm
as Karlssor ‘''all; um erlend
máleíni 20.j(i Samieikur í út
varpssal. T-ær unear ústakon
ur, 4sdís tiorsteiosdóttir og:
Agnes Löve leika « fiðlu og
DÍanó 20.30 Sumarv.aka a Jök
ulsá í Lóni Tort' Þorsteins
son bóndi Haga fíytui frá-'
söguþátt. b fslenzk lög Hreinn
Pálsson synvur c Sogul’öð Æv
ar R. Kvara- 'es Hallfreð vand-
ræðaskáld“ og ielgu iarls-
dóttur" eftii Davíð Stefánsson
frá FagrasKogi. 21 30 Tónlist
eftir Frede-ick Delius 22.00
Fréftir og " ðurfregnir 22.15.
Kvöldsagan „Viðsjai á vestur
-lóðum' eiur E Caldwell'
Kristinn R-v> les 16) 22.35
Haydn og Mozart 23.20 Fréttiri
í stuttu máii Dagsi.rárlok
Haukur Davíðsson hdl.
lögfræðiskrifstofa
Neðstutröð 4, Kópavogi
Simi 42700.
I DAG
EXSO
Laugardagur 24. ágúst
7.00 Morgunúbvarp 930 Út-
varp frá vígslu Norræna húss
ins. 11.30 Tónleikar 12.00 Há-
degisút-
varp 13.00
Óskalög sjúkl
inga Kristín Sveinbjörnsdóttir
kynnir 15.00 Fréttir 17.15 Á
nótum æskunnar Dóra Ingva
dóttir og Pétur Steingrímsson
kynna nýjustu dægurlögin. 17.
45 Lestrarstund fyrir litlu börn
in 18.00 Söngvar í léttum tón.
ir 19.45 Daglegt líf Árni Gunn
arsson sér um þáttinn, sem
fjallar um norræna samvinnu.
20.25 Norrær kórlög. 2100
Leikrit- ■Ei?narrétíur“ eftir
Laurence Housman Leikstjóri:
Benedikt Arnason. 22.00 Frétt
ir og veðurfregnir. ?.3.55 Frétt
ir í stuttu máili. Dagskrárlok.