Tíminn - 25.09.1968, Blaðsíða 5

MIBVIKUDAGUR 25. sept. 1968
TIMINN
I SPEGLITIMANS
Þessi fallega, 18 ára stúlka,
var kjörinn „Ungfrú Ameríka
1969“ í fegurðarsamkeppni, sem
i *
Eric Maria Remarque, sem
skrifaði Tíðindalaust á vestur-
vígstöðunum var eitt sinn að
því spurður, hvort sagan væri
byggð á dagbók hans úr stríð-
inu.
— Nei, svaraði skáldið, —
ég hélt enga dagbók. Ég skrif
aði bókina tíu árum eftir stríð
ið. Ég skrifaði þessa sögu um
hörmungar styrjalda á fimm vik
um á sveitasetri á mildu hausti
við litskrúð og angan fagurra
blóma.
Rithöfundurinn var síðan
spurður hvort hann hefði skrif
að eitthvað meðan hann lifði
mitt í hörmungum styrjaldar-
innar.
— Remarque svaraði því
játandi og sagði: — Þá orti ég
Ijóð, — um angan fagurra
blóma.
Eftirfarandi klausu rákumst
við á í blaði og það er George
Mikes, sem skrifar.
Næstum allar kvikmyndir,
sögur og útvarpsleikrit hvetja
okkur á óbeinan há±t. til að ná
okkur í sjúkdóm, sem er hættu
legri en öll onnur veikindi og
almennt gengur undir nafninu
ást. Helztu sjúkdómseinkennin
eru þessi:
1. Sýkillinn — oftast falleg
ung stúlka, stundum þó hvorki
falleg né ung, — segir ein-
hverja vitleysu, sem sjúklingn
um finnst gullkorn samboðin
Skattheimtan á Irlandi fékk
bréf fró einum skattgreiðanda.
í bréfinu sagðist hann hafa
svikið undan skatti fyrir tíu
árum og síðan hafi hann ekki
getað sofið rólega eina einustu
nótt. Með bréfinu fylgdu tutt-
ugu og fimm sterlingspund og
því lauk með þessum orðum:
Ef þetta nægir ekki til þess að
ég fái svefnfrið, þá sendi ég
það, sem á vantar
Það þekkja allir jazz nú til
dags, en segja má, að sá mað-
ur, sem lagði grundvöllinn að
jazziðnaði, hafi dáið án þess að
vita, hversu þekkt nafn hans
ætti eftir að verða.
Adolf Sax, ungur belgískur
hljóðfærasmiður, datt ofan á
hugmyndina að saxófóninum,
þegar hann var að gera til-
raun með munnstykki af klar-
inettu og málmlúðri. Hann tók
einkaleyfi á hugmynd sinni
1846, en hafði ekkert upp úr
því. Tónlistargagnrýnendur
líktu tóninum í saxófónirnum
við breimavæl í ketti og baul
í kú.
Árið 1884 lét Sax hljóðfæri
sitt á sýningu í París, en áð-
ur höfðu ýmis tónskáld, þeirra
á meðal Verdi, Berlioz og Ross
ini, kynnt sér það. Þeir s'ömdu
verk fyrir það og brátt var
það orðið fast hljóðfæri í öll-
um herlúðrasveitum. Sax dó í
fátækt árið 1896, án þess að
hafa nokkurt hugboð um til-
komu jazzins.
Árið 1914 kom saxófónninn
fyrst fram í New York í dans-
hljómsveir, sem nefndist Tom
Brown's Minstrels og síðan
hefur hann verið aðalhljóðfær
ið í öllum jazzhljómsveitum
heimsins.
Hinn heimsfrægi finnski
arkitekt, Alvar Aalto, sem
teiknaði Norræna húsið í
Reykjavík, var fyrir nokkru
heiðraður í Bandaríkjunum.
Hann var gerður að heiðurs-
félaga í lista- og bókmennta-
stofnun Bandaríkjanna.

háð var í Atlanta fyrr í þessum
mánuði. Hún heitir Judith Anne
Ford og er frá Illinois.
★
andríki Oscars Wilde, vizku
Pascals og frumleika Bernards
Shaw.
2. Hún kallar hann kútinn
sinn, sætabrauðsdrenginn, krútt
ið sitt og fleiri álíka gáfulegum
nöfnum, og hann er í sjöunda
himni og kurrar af ánægju.
2. Hún þekkir ekki muninn
á hrúti og á, og honum finnst
það heillandi og sakleysisleg
einfeldni.
4. í hvert skipti, sem hún
gefur öðrum undir fótinn, en
ar ókurteis við hann, kaupir
hann handa henni blóm og biðst
afsökunar.
Til þess er ætlazt að við
veljum okkur framtíðarmaka,
þegar \dð erum algerlega ófær
til þess. Við eigum að velja
hann, þegar við erum ástfang
inn, þ. e. þegar okkur finnst
vitleysan vera vizka, tilgerðin
yndisþokki, eigingirni skemmti
leg og fallegt andlit það eftir
sóknarverðasta af mannlegum
eiginleikum.
Ég legg til:
1 Að allur áróður fyrir ást
(í kvikmyndum, smásögum,
skáldsögum, málverkum o. s.
frv.) verði talinn refsivert at-
hæfi. Höfundur slíks verks ætti
að dæmast til fimm ára dvalar
á eyðiey ásamt ástmey sinni.
2. Að hver sá, sem verður ást
fanginn, verði settur í sóttkví á
svipaðan hátt.
3. Að ást verði með öllu af-
numin
Nýtt flugvélamóðurskip bætt
ist bandaríska flotanum fyrst
í þessum mánuði og hlaut það
nafnið John F. Kennedy í höf
uð hins myrta forseta. Það var
Caroline litla Kennedy, sem'
skírði skipið, og sést hún hér
við athöfnina. Frændi hennar,
Edward Kennedy, er henni til
aðstoðar en litla stúlkan stóð
sig með mestu prýði og þurfti
litla hjálp.

5
i 11 iiiiiii III
Á VlÐAVANGI
Hver á svo væna
sneið?
Morgunblaðið birtir s. 1. laug
ardag forystugrein, sem það vel-
ur hið veglega heiti: „Hátt til
lofts og vítt til veggja“. Og
hver skyldi sú Hliðskjálf vera,
sem slíka glæsilýsingu á með
fullum rétti? Auðvitað nýhaldið
aukaþing ungra Sjálfstæðis-
manna, en Mbl. telur, „að
þingið valdi straumhvörfum
meðal ungs fólks“. Til sann-
indamerkis þessi stórmerki öll
birtir Mbl. síðan eftirfarandi
viðtalskafla eftir Jón E. Ragn
arsson, varaformann Sambands
ungra Sjálfstæðismanna:
„Við teljum okkur standa á
tímamótum, og um leið og við
krefjumst siðbótar í stjórnmál
um teljum við nauðsynlegt að
efla á þessum síðustu og verstu
tímum samstöðu þess unga
fólks, sem ekki óskar þess að
vera tannhjól í ríkismaskínunni
en trúir á mátt sinn og megin,
á framtak einstaklingsins, frelsi
hans, land sitt og þjóð“.
Hver á svona væna sneið,
sem þessi ungi maður gefur?
Hefur ekki síðasti áratugurinn
verið kenndur við „viðreisn“
Sjálfstæðismanna í landinu. Er
nú mælirinn loks fullur, og
hinn ungi Sjálfstæðismaður get
ur ekki lengur orða bundizt og
krefst „siðbótar“ eftir þennan
viðreisnaráratug? Og hvað á
maðurinn við, þegar hann er að
tala um þessa „síðustu og verstu
tíma?“ Hefur „viðreisnin“ al-
veg faríð fram hjá honum eða
kann hann ekki gott að meta?
Hvaða dylgjur eru þetta?'
Varla getur sú skýring, sem
er orðum hans næst, átt við
rök að styðjast, að nú loks
hafi augu hans opnazt fyrir
nauðsyn „siðbótar í stjórnmál-
um“ er „viðreisnar“-stefnan
hafði ráðið lögum og lofum í
landinu í áratug, og „á þeim
síðustu og verstu tímum“ sé
nauðsynlegt að efla „samstöðu
þess unga fólks, sem ekki ósk
•ar þess að vera tannhjól í ríkis
maskínunni.“
„Hugdetta"
Alþýðumannsins.
Enginn vafi er á því, að mark
aðsörðugleikar okkar erlendis
um þessar mundir stafa að
nokkru af því, að við höfum
orðið undir í harðnandi sam-
keppni. Þess er skemmst að
minnast, er forstjóri fiskrétta
verksmiðju Sölumiðstöðvar hrað
frystihúsanna í Ameríku lýsti
því yfir í Mbl fyrir skömmu,
að unnt væri að gera miklu
meira til sölu fiskrétta þar, og
fer þó ekki milli mála, að hann
og samstarfsmenn hans hafa
unnið mikið og gott verk. En
ríkið hefur haldið að sér hönd
um og látið söluaðila framleið
enda eina um þetta, einmitt þeg
ar þörf var margeflds átaks en
þessir ailar jafnframt vanbún
astir til þeirra.
Alþýðumaðuriiin, blað Al-
þýðuflokksins á Akureyri, skýr
ir frá bví, að þessi mál hafi ver
ið töluvert raedd á kjördæmis-
þingi Alþýðuflokksins þar
iiyrðra, og ungur bæjarstjóri á
Húsavík haft um þau framsögu.
Taldi iiann auðsætt, að ekki
hefði að undanförnu verið
fylgzt nógu vel með þróun er-
lendis á sviði vöruvöndunar.
sölumennsku og öriunar nyrra
markaða, en það væri mál sem
varðaði velferð og afkomu allr
ar þjóðarinnar og væri mál að
Framihald á bls. 15.