Tíminn - 07.01.1969, Qupperneq 1

Auglýsing í Tímanum
kemur daglega fyrir augu
80—100 þúsund lesenda.
DPPBYGG
I
HRAÐAÐ
FB-Reykjavík, mánudag.
Veður er nú ágætt fyrir norð
an og unnið er kappsamlega að
því að hreinsa brunarústirnar
í verksmiðjuhverfinu við Gler-
á, að sögn Harry Frederiksens
framkvæmdastjóra Iðnaðardeild
ar SÍS. Harry, Helgi Bergs,
framkvæmdastjóri tæknideild-
ar SÍS og Gunnar Þorsteinsson
framkvæmdastjóri teiknideildar
fóru norður á laugardaginn og
voi-u á Akureyri um helgina og
kynntu sér ástandið í verk-
smiðjunum. f dag var síðaii
haldinn fundur framkvæmda-
stjórnar Sambandsins, þar sem
Harry Frederiksen gaf skýrslu
um ástandið og málin voru
rædd. Munu nánari fréttir fást
af þessum fundi á morgun.
Harry Frederiksen sagði,
að eins og fram hefði komið í
fréttum væru sútunarverksmiðj
an og skóverksmiðjan að mestu
leyti farnar og þakið yfir Gefj
unarhúsinu, þar sem samkomu
salur startfsfólksins var m. a.
Skemmdir í ketilhúsi verk-
smiðjanna, en segja má, að það
sé lífæð þeirra, reyndust minni
en á horfðist í fyrstu og tókst
að koma upphituninni í l'ag,
þannig, að Gefjun og Hekla
gátu hafið starfsemi sína að
nýju í morgun. Einnig lítur út
fyrir, að hægt verði fljótlega að
hefja aftur starfsemina í loð-
Framhald al hjs. 2.
Verður bylting í gæru
og ullarframleiðslu ?
Jón Þorláksson kom af veiðum í gær og var aflanum landað í Reykjavík og fiskurinn settur í vinnslu.
Sex togarar hafa selt erlendis undanfarna daga og fengið gott verð fyrir fiskinn, bæði í Bretlandi og
Þýzkalandi, samtals rúmlega 22 millj. kr. í dag munu þrír íslenzkir togarar selja erlendis. Myndin er
tekin í gær af löndun úr Jóni Þorlákssyni.. (Tímamynd: GE.)
Dr. Halldór Pálsson, búnaðarmálastjóri, í yfirliti um landbúnaðinn:
Bændur fari að öllu hóf-
samlega á nýbyrjuðu ári
KJ-Reykjavík, mánudag undir vöxtum og afborgunum af notkunina aldrei hafa verið eins ! Töðufengur varð í meðallagi, og
f yfirlitsræðu sinni um landbún- lánum miðað við núverandi að- mikla og árið 1968 og seldi Áburð j mun meiri en sumarið áður. í
aðinn 1968, í útvarpinu í dag, sagði stöðu til teltjuöflunar. í upphafi arsalan alls 60.462 lestir eða 4.580 j könnun sem Harðærisnefnd lét
dr. Halldór Pálsson búnaðarmála- yfirlits síns ræddi búnaðarmála-
stjóri, að sumir bændur skulduðu stjóri um afkomuna á síðasta ári,
lestum meira en árið 1967. Þá ! gera um fóðurforða, en landbún-
hækkaði áburðarverð mikið frá | aðarráðherra fól nefndinni að
allt of mikið til þess að fá risið en í niðurlaginu um framtíðarhorf í árinu 1967 eða að meðaltali um i starfa áfram vegna ískyggilegs
; ur, og ræddi þann þá einkum um|l9.5%. 1 Framihald ai bls. 2.
| Áburðarsölu ríkisins og fór um '__________________________________________________________________
i það nokkuð hörðum orðum. i
j Búnaðarmálastjóri ræddi í upp-! Ný Útf lutningsgrein:
j hafi um hin harða og gjaffreka i
I vetur, sem var í fyrra, og síðan j
i um kalið í túnum, sem var mikið 1
umtalað á s.l. vori. Sláttur byrjaði
alis staðar mjög seint, en hey náð
ust græn af ljánum víða á Norður-
TK-Reykjav'ik, mánudag.
Tíminn hafði í dag samband við
Stefán AðaTsteinsson búfjárerfða-
fræðing Rannsóknarstofnunar
landbúnaðarins og innti hann
frétta af tilraunum þeim og rann-
sóknum, sem farið hafa fram und-
anfarið í samvinnu íslenzkra og
norskra sérfræðmga, varðandi að
skilnað togs og þels ullar. S'tefán
sagði, að tilraunum þessum og
rannsóknum væri lokið a.m.k. í
bili og hefðu niðurstöður verið
jákvæðar. Verið væri að leggja
síðustu hönd á skýrslu tii íðnað-
armálaráðuneytisins um þetta mál
en á þessu stigi taldi Stefán ekki
rétt að greina frá eintökum atrið-
um skýrslunnar. í þessu sambandi
kvaðst Stefán þó vilja benda á,
að mjög mikilvægt væri varðandi
fram'hald þessa máls, að hrein-
ræktun á alhvítu fé yrði skipulega
hafin í alLríkum mæli hér á landi.
Áhugi á ræktun á alhvítu fé færi
sem betur fer vaxandi, en það
væru rauðgulú illhærurnar, sem
hefðu um langt skeið verið helzti
gallinn á íslenzku ullinni. Spiltu
þær notagildi ullarinnar að öllu
leyti. Tiltölulega auðvelt væri hins
vegar að hreinrækta fé með al-
hvíta ull méð skjótum hætti og
ritaði hrr.n ásamt þeim Inga J.
Sigurðssyni og Páli Sigbjömssyni
grein um ];etta efni í Handbók
bænda 1969, þar sem bændum
væri kennt að ná sem skjótustum
árangri. Einnig væru þar leið-
beiningar til bænda varðandi kyn-
bætur fjár til framleiðslu á mó-
rauðri ull en sú ull væri nú greidd
50% hærra verði en önnur ull hér
á landi og eins og er fuilnægir
framleiðslan á mórauðri ull í land-
inu ekki eftirspurninni. Fram-
leiðsla til útflutnings á ullarvör-
um í sauðalitum til útflutnings
hefur aukizt mikið undanfarið, og
mórauða ull'in er mjög eftirsótt í
þessar vörur.
Að sögn ritstjóra Handbókar
bænda, Agnars Guðnasonar, ráðu
nauts, er bókin nú í prentun, og
kvaðst Agnar rnnast til að hún
gæti komizt á markað í næstu viku.
Þeir Stefán Aðalsteinsson og rit-
isjórinn veittu blaðamanni Tím-
ans góðfúslegt leyfi til að glugga
Framhald á bls. 14.
Halldor Pálsson
landi í júlí og ágúst, en spretta
var léleg. Heyskapartíð var góð í
júlí á Suðurlandi, en þá var lítið
slegið vegna sprettuleysis, en síð-
ar spratt grasið úr sér vegna ó-
þurrka, og varð verkun á heyi því
misgóð á Suður- og Vesturlandi.
Betur rættist úr en á horfðist á
Norðurlandi, en á Austurlandi
voru miklir óþurrkar síðari hluta
sumars, og heyverkun eftir því.
Búnaðarmálastjóri kvað áburðar
ATVINNDTÆKIN SELD ÚR LANDI
OO-Reykjavík, laugardag.
Svo er komið fyrir málmiðnað-
inum í landinu að eigendur járn-
iðnaðarfyrirtækja eru nú að undir-
búa að selja vélar sínar úr landi.
Skrifstofa Meistarafélags járniðn-
aðarmanna vinnur að undirbúningi
sölulista og að því að fá sem hag-
kvæmast verð fyrir vélarnar er-
lendis. í þessu tilviki kemur geng
islækkun að síðustu járniðnaðar
mönnum til góða — þeir fá hærra I
verð fyrir vélarnar erlendis mið-
að við krónutölu. En óneitanlega
er þetta spor aftur á bak, að at-
vinnutækin eru orðin útflutnings-
varningur.
Sigurður Sveinbjörnsson, form.
Meistarafélags járniðnaðarmanna,
sagði blaðinu, að engin verkefni
væru nú fyrir járniðnaðarfyrir-
tækin og væri því engin ástæða að
hafa dýrar vélar standandi.
— Við erum nú að rannsaka,
hvar við fáum hæst verð fyrir
vélarnar en þetta er hið eina sem
við getum gert í dag, að selja
einhvern hluta af vélum okkar.
Upp úr 1960 var flutt inn tals-
vert mikið af slíkum vélum, en síð
ustu tvö þrjú árin hefur innflutn
ingurinn dregizt mikið saman. Það
eru ekki aðeins vélarnar sem við
sjáum á bak, heldur hafa vélsmiðj
urnar þurft að segja upp miklum