Tíminn - 27.03.1969, Page 11

FIMMTUimGirR 27. marz 1969.
TIMINN
DENNI
DÆMALAUSI
— Þú ert a@ vaxa upp úr
þessum síðbuxum. — Ekkert
má!
Lárétt: 1 tJtáiáitið 5 Puigl 7
Stefna 9 Dund 11 SpáiLs 13 Skel
14 Kvendýtra 16 Keyr 17 Pugl
19 Lausn úr ániauð.
Krossgáta
Nr. 273
Lóðrftt: 1 Fól 2 Umfram
3 Guðs 4 Slæimia 6 Barn 8
Strengur 10 Höfuðbóls 12
Öíug stafrófsröð 15 Gyðja
18 Fæði.
Rá'ðning á gátu no. 272:
Lárétt: 1 London 5 SOS
7 ST 9 Klár 11 Táa 13 Óli
14 Elsa 16 Að 17 Kuissu
19 Vaktar.
Lóðrétt: 1 Lister 2 NS
3 Dok 4 Osló 6 Friður 8
Tál 10 Álasa 12 Aska 15
Auik 18 ST.
ODYRIR
KLÆÐASKÁPAR
J.O. Curwood:
na einnar
46
FYRIR ALLA FJÖLSKYLDUNA
HÚS OG SKIP HF.
Armúta 5 • Simar 84415 og 84416.
VEUUMISLENZKT <H> ÍSLENZKANIÐNAÐ
hún var svo þreytt, a@ hiún @ekk
til hvíiu í rökbrimu.
— Já, þetta er gamija sagaa,
sagði Dónaldd huighreystamdi, er
hanm bau® henmi igóða mótt. —
Em á morgum fer þetta að liagast,
og hinn dagimin verðurðu eims og
mýsil'eginin túskiil'dlinigur.
Hún hökiti imm í tjalidið með
hanmikvælum, og Johm studidi hana
em Dómalidi sait úti og bei'ð þess
þoiiimmóðiur, áð hamn kæmi aftur.
Það varð ailliömig bið, em þegiar
hamm kom, kvedktu þeir í pípuci-
uim sínuim og tóku tai saman.
— Við megiurn etkká sofa báðir
samtímdis í nótt, Johnny, sagði
Dómaiidi. — Við verðumi að skipt-
ast á uim að vaka.
— Hvers hefur þú orðið vísari
í daig.
— Eiinskds. Oig það er eimmitt
það, sem mér þyfcir gruinisamlieg-
ast. í ötlum þessum dal var bvergi
sióð að í'imma fjialOia mdiM. Þeir
bafa eikkd komið himigað emin, og
það getur þýtt tvemat: Ammað
hvort eru þeir á eftir oikbur, eða
þá að Jói de Bar hefur fumdið
aðra leið norður. Við eruim ekki
í yfirvofandi hættu núna, beld
ég. Séu þeir handiam fjaliLanma,
sem framund'an eru og hafi fairið
þangað aðra leið, er of langt yfir
þainn fjadlgarð í þennan dal, til
þesis að þeir getd gert okkiur rnæt-
urheiimsókm Þeir stefna til guil-
daiisdins eftdr eimbvenri aomarri
l’Bið, eða þá að þeir eru á aftir
okkur — ef tid vil hvort tveggja.
— Hvernáig getur það verið?
— Það er haegðarleiikur, sagði
Dónaldi og blés frá sér þykkum
reykjarsiKýium. — Þeir geta sCript
liðL Hafi þeir gerrt það, gætu edm-
hverjir þeirra verið sikamimit frá
okfkur núrna. Ea hvertnig sem þessu
er varið, þá fímmsrt mér mjög lík-
legt, að einhverjiir úr hópmuim séu
á eftir okkur, og hafd þeiim verið
femgiið það göfuga verbefod að
bála okkur, em ræna Jóhömmu líf-
amidiL
Eim spuming batfði brumnið
Johm á tumgiu alian daginm, og nú
bar harnn harna fnami.
— Dónaldi, ertu aiiveg viss um
að fánima guMiaiiimm ám ieiðsagmar
Jóa de B>ar?
Dón'aldi hortfði háifa mímútu
háðsiega á Aidious, en fór síðan j
að hL-aejia.
— Jobnmy, sagðii hanm sigirii
hrósamdiL — Ég get meira að,
segja komizt þaingað á styttn j
tiima en Jói. Ég veit það mú, hvers j
vegma óg bef aiidred furndið hammi
afitur. Jéi róð aðeims þá gátu fyr-i
ir mig. Nú vedt ég upp á mína tíu
fingur, hvaða leið er greiðust og
stytzt, því að ég var aðedms tvær
miílur frá hellimuim fyrir fiimim ár-
uan, án þess að finna hanm, og þá
hafði ég komdð þanigað eftir íeið, :
sem Jói bekikir ekibi.
— Gætum vdð þá orðið á und-,
an hirnum þangað?
— Já, við gæturni það, ef Jó-
hainma væri ekki m<éð i förimmi.
Við komnmisrt eikki nema fimm
mflur á dag, em við gætuim lagt
tíu mdlur að baki. ef við legðuim
okkur fram og væruim tveir einir
á ferð.
— Það væri mikiilvægt að kom
ast þanig-að á u-ndam þeiim. Ef við
aðe,i-ns gætum það, yrði ailt auð-
veLd-ara viðfanigis.
Dón-aldi la-gði þumga hö-nd á hmé
h-ans. _
— Ég mam Dað v-e! Johin-nv
sem þú sagðir við mig eitt sinn
um heiða-iievain nardaga og naúð-
sym þess að gefa aindstæðdmigrnam
ætíð jafna aðstöðu til vam-ar og
I sóknar. Þú heldur vonandi ekki
fast við þá kenmimigu í þessiart för?
— N-ei, ég hef faMizt á þitt sjón
aumið í þetta simm, Dónaiidi.
j — Já, og mám tiii'aga er: SCcot
við fyrstu sýn.
— Já, ég veit það.
AMous reis á fætur .— Farðu
að sofa, Dón-aidi. Þú ert örþreytt
ur. Ég anmast fyrri vökuma. Ég
f-efl. mig svo sem þrjátíu metra
frá tj-alidiinu, og sá sem gerdr okk-
ur næturheims'ókn, fær kveðju frá
miér.
Stundiarfjórðungd síðar var Dón
aiidi sofnaður, en Ald-ous sat á
verði sínum. Þótt haimn hefði lítið
sofið móttima áður, var h-aam glað-
vaikandi. Timinm lieið, o-g tunigiið
fylitá þ-enman da-1 eins og hin-n
H-est-arinir voru á be.it gbammt frá
og allt var hljótt. Hanm ætLaði að
I vetoja DónaM-a klukkan tóiff á mdð
nætti, en hanm þurfti þess ekfci.
Dómiaiidi vabnaði sj'áifUr og bom
til hams stuttu fyrir miiðnættið.
Hanm virtist útsofimn og himm
hressasti. Aidous skreið þegar £
poka simm og steinsofmiaðd. Þegar
hamn vafcnaði afftur kiiufcík'an rúm-
lega fjögur, var hanm eiranig út-
sofime og ved hvíldur. Hanm sá, að
iijós var í tjaidiinu hjá Jóhönmu,
og Dónaldi ha-fðd kveibt eM.
Hanm beið stundarkorm við eld-
iinm hjá DónaMa, em þeigar Jó-
haminia kom út úr tj<aMinu, gefck
i hanm með henmd niður að 1-æk
! sfcammt firá, og har bvoðu þau
amidlit si'tt og hendur samiarn upp
úr tæru Hnidarvatniiniu. Jóh'amma
var nú hin kvikasta á fæti og kva'ð
h-arðsperrarnar mitólu m-iinmi.
Þegar hau riðu upp dalinm í
morgumsólskiniinu, var friðsældim
svo mifcái, að Aldous fammst það
óhugsamdi, að eimih-verjir sætu um
Mf þeirra. Sú hætta var aillt í eimu
orðim svo fcyniega fjariæg. Nú lá
leið þeirTa um Landisvæði, s-em ball
að var paradís veiðimianma, og hér
fétók Jóhanma að sjá mörg dýr,
sem hún hafði ekki áður augum
Mtið. Hún sá hvíta d'íla á hreyf-
imigu í fjaliaihiíðumum, og Dónaldi
sagðd það vera geiitur. Síðia um
dagimm sáu þau hóp viEtra fjaiia-
sauða á beit í nokkurri fjariægð.
Jóhamma horfðd á þá í sjónauíka.
Tvisvar stukfcu hreimdýr upp af
götu þedrra. Em það var ebk-i fyrr
en umdir kvölid, sem fyrir aug-u
bar það dýr, sem henma lék m-est
forvitmd á að sjá. Dánaiidd ha-fðd
þá riðið spölfcorn á urnidan um
stumd og staðmæmdist á hæð
skammt frá þeim. Þegar þau komu
tdi haos, benti h-anm á fjallshiíð-
ima í nokkur humdruð m-etira f jar
— Littu á, Jóh-ammia, þarnia er
gráhjiörn á f-erð.
Stórt og bafioðið dýr þrammaði
hægt eft-ir hjaila neð-art'ega i fjaíis
hi'íðimni, og Jóhanna rak upp lágt'
um-dirumiarhóp.
— Hanm er að veið-a poka-rot-t-
ur, sagði Dónaidd. — Þess v-egn-a
fer h-amn sér svon-a hægt. Hamm
sér okkur ekfci. því að birn-ir eru
mjög nærsýnir. en hanm gæti
fumdið lyKt af okkur mifcliu lenigri
veg í h-ags'æðri viindátt.
Dón'aldi var að sfcotbúa rifffil
siinm m-eðao banm sagði þetta, em
Jóhamn-a lagði h-ömd á handl-egg
hams.
— Nei, skjóttu hanm ekki, bað
húm. . . — Eg h-ef séð bæði Ijóm
og tígrisdýr og beiim bið ég efcki
væ?ðar. en öðra máíii s-evmÍT u-m
birni. Þeir minn-a mig ætíð á
hunda. Pessu gráhíörm er mnfcm
ko-mumglegri en Iiión. Skjóttu
banin ekki.
— Það ætta ég ebki hei-dur a®
gera, sagði Dón-al-di. — Ég er að-
11
eims að húa m-iig uraddr að taka a
móti hoinum, e:f homiuim skyldd
d-etta í hug að hedisa uipp á okk-
ur. Bg sbal segja þé-r það, að grá-
bj-örn hræðisit ekkert í þes-sum
beimi, og banjn er ekfci lamb að
leifca sér við, ef homum renmur
í skap. . . Lít-ið á, rnú smýr h-ainn
við.
— Hef-ur líkiega fiumdið lyktima
af okkur, sdgði Aldou-s.
Þau héldu f-erðinm-i áfram, og
skömmiiu xyrir sólarlag tóku þau
sér máttbói .Dónaiidá sagði, að niú
hefði þeim sikiiað mieira en fimm
m-iiur þemLiam daigimm. Siami hátt-
ur vaa- h-afður á um varðstöðu'ma
þeœa mótt. DagMim e-fitir fianmst
AM'ous öll hætta eran fjarlægari
en dagiimn áður, og þegar kom í
■néttstað um kvöldiö — hið þrdðja
sirnrn í ferðimma, hafði banm orð
á þassu við Dómaida.
Dóniaiidi var heldur seirnm tdi
-svars og barði öskuma úr pípu
simmi, áður en hanm tók til máis
— Ég er því miður hræddu-r um,
a@ þór skjátliist. Jobnm-y, en þó
HLJÓÐVARP
FIMMTUDAGUR 27. marz.
7.00 Morgunútvarp. V eðurfregn-
ir. Tónleikar. 7.30 Fréttir.
Tónleikar. 8.55 Bæn. 8.00
Morgunleikfimi. Tónleikar.
12.00 Hádegisútvarp Dagskráin.
Tónleikar. 12.15 Tilkynning
ar. 12.25 Fréttn og veður-
fregnir TUkynningar. Tón-
ieikar.
13.00 Fræðsluþættir bændavik-
unnar.
14.0C Á frívaktinni. Eydis Eyþórs
dóttir kynnir óskalög sjó-
manna.
14.40 Við, sem heima sitjum.
15.00 MMdegisútvarp. Fréttir. Til
kynningar Létt lög:
16.40 Veðurfregnir. Klassísk
tónlist.
16.40 Framburðarkennsla
í frönsku og spænsku.
17.00 Fréttir Nútimatónlist.
17.40 Tóniistartimi barnanna.
Egill Friðleifsson sér um
þáttinn.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir Tilkynningar.
19.30 Daglegt mál. Ámi Björns-
son cand. mag. flytur
þáttinn.
19.35 Atlanzhafsbandalagið og af-
staða íslands til þess.
Emil Jónsson utanríkisráð-
herra fiytui erindi.
20.00 I hijomleikasal: Louis
Kenlnei oianósnillingur frá
Lundúnum leikui i Austur-
bæiarbióí tl. jan s.l.
20.30 Ríkaj þjóði. og snauðar —
þriðji hátinr
21.15 Einsöngur Guðrún Á Sím-
onai syngur lög eftir Sig-
valda Kaldalóns og Pál
ísólfsson.
21.40 Arteksnienn íþróttum.
Öm Eiósson Fivtur fyrsta
þati sinn iir ekkneska
hlauparann Emii Zatopek.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Lestur
Passiusálmf (44)
22.25 Sagan af styttn Ingólfs
Reykjavfk.
Jök«i) Péinrsson málara-
mpístar n-tui erindi.
Í2.55 Strenaiate.vr’.er.i ot 13 í
a-raol) efti Fran? Schubert.
Janácek-kvnrtettinn ieikur.
23.20 Fréttir stuttu máli.
Dagskrárlok.