Tíminn - 28.05.1969, Blaðsíða 3

MIÐVIKUDAGUR 28. maí 1969.
TIMINN
3
— Þér áttu0 að stilla píanó-
i0 hór, en öklkii kyssa dótta'r
Biítta, hirópaði húsibón'dinin bál-
reiöur.
— Jlá, m dóttár yöar er van-
stfflit, og svo var þetta bara
aiulkavininia!
Það er fiullyrit a@ hángirieiðsJu
komur verði aldrei sjóveikar.
— Þaar eru svo vanar byligtjuim.
— Hverniig stendur á þvd að
íbúum þessa bæjar fjölgar ekk-
ert?
— Þa@ er ósköp eimfladlt miál:
í hvant skiiptt, seou barn fæðist
hér, stingur ungur maður af.
Dém'ariinin leiilt yfir m'állisisttjcl-
itt, siðian smeri hianm sér aið á-
ifcærða oig sagði:
— Segið mér eiltrt. Þeikikið
þér enigaini, sem geitur gefdð
ytður góðan vdibmilsiburð?
— Jú, sagðd ákærður, það
geitur ytfiiirlöigregluiþjómndmn.
— Hvað get ég, spurði yfir-
JJögregilulþjónninn umdram'di, ég
þekfci yður etókd rueitt.
— Þanrna heyirið þér, dómari,
hiann, oig ég hölfuim búið í sama
bæjarhlluta í tíu ár, og hiainm
hieifur ekkd þékkt miiig að neinu
miiisjöfniu, og það balia ég góð-
an viltmiBburð.
Stór vörufllutini'nigabíll var að
næturlllaigi stöðvaðúr af umferð
arliögiiiegðu:
— Afturijósin ioga eOdkd,
BfflBlbj'órimm kom út úr vöru-
bfflnium till að Mba afibur fyrir
biMinn, Hanm Móraði sér í
höfðdmu, án þess að segja nokk
uð.
— Svona nú, veráð þér ekki
að reyna að fimne út heimelu-
legar afsatoamár.
BfflBbjórimn klóraði sér enm
í hötfðdmu án þess að segja
mtokfkuð,
— Ég storifa á yður kaeru,
og þér loflið að Mta la'gffæra
Ijósið strax á mongum, þá slepp
ið þér vatfafliauisf með svona tvö
hundruð toróna seltot.
Bflstjómmm viritist ekkfl heyna
kostahoð llöigiregdulþjónBdnis en
héllt bara áfnam að Móra sér f
höifðimm.
Þá reiiddiist lögregtaþjóan-
ion:
Hvei'slags ér þettia, gerið þér
bara grírn að rétbvísinmi?
— Nei, ég var bara að furða
mig á, hwað orðiið hefði af
tengivagninum, sem var aftan
í, þegar óg lagði af stað.
— Fimmjst yðúr að mdmnið
hiaíli batmiað við aðgerðina?
— Jlá, vafiafliauBt, læíknir, nú
hefur mér fardð það miMð fram
að ég get gneimiiliega munað,
eff það er eittlhwað sem ég hef
glteymt.
DENNI
DÆMALAUSI
Við vildum ekki mylja samlok
urnar niður í gólfið.
Hópur vísindamianna við há-
skóliainm í Briisitol hefldur því
fram, að þeir hafi fiumidið upp
aiðtflei-ð tl þess að fjarflægja
vímandia úr áfemigum dii’ylklkj-
um án þess að guðaveiigairnar
mdissd við það brnaigð hið
mámmBta.
Brezitour vísimdaBijóðúr mum
kosta firetoani ranmisótonir, með
því sjómanmiði, að áfemgisMust
visfld igetá til diæmis komáð öku
mönmum að góðu gagnii, þá
feietá þeár „fengdð sér eimin“ án
þess að altoa hreiffir heim.
Hinis veigar eru miaipgir vís-
inriamienn, sem pípa á þessar
rammsólkmir, því þeir álíta, að
það sé allílis etoká fdmrn aura
virði að eyða tíimia á swona
ranmisókmir. Læltondsfirœðipi’ó-
fleisisordmci dr. FmanoiB Oam;ps
lfýstd ytflir, að þessar rammsókm-
Jr vseru sóun á fjánmumum
sflsatltlbongara, veigma þess að
fóllk dneödkur ekki áflenigi
bnaigðlsiiins vegirna, hefldur vegma
áhritfaniraa oig edmskís anmans.
— „Að firamleiðia vdsfld án alkó-
hóls, værj allweig hldðstætt við
að bjóðla mönnum áhrdflsflaus
„eáturlliyf“, auk þess mumdi það
toaffla mifleið fjiárhagsiegt tap fyr
ir ríflcið að fá fólk til þess að
hætta áð dneikltoa.
Það er fegnumairsérfræðimg-
unLnm flrk. PerndMa, sem á með
fyigjaedd mynd sést máM
„waitnsiheld“ baðföt á stúilku,
er nefniist Bimthe Towe.
„Baðlflötin“ eru mátað með
sénstötoum láJt. sem Max Fact-
or fnamíleiðár, og þegar lilbur-
inm er þumr orðinm þá hrind-
ir hann vaitni. alveig frá sér.
BMðialllj'ósmyndardmn, sem
mymdima tók, saigðd, að ómögu-
liegt væri að vatoja nokltona at-
hygli á sér á baðSitröedánmi í
Það Mjómar ikamnsitoi bara
eins ag bull og vátleysia að
sogja þetta, em það er víst al-
veg saitt: TVeir Svíar hafa sótt
um styrfc tíl rítoisins, þeir viflja
fá 200.000 sæmstoar torónur í
þvl aiuigmamiði að gera tilraun
till þess að toenna höfnuogum
að skrifla á ritvél!
Þessir tweir mienm eru þekkt
ir viisimdamienn í sihu heima-
Mmdi, þeir beite Karl-Erik
Fichitelius flrá háskóMnum i
Uppsöluim og Erác Faihricius
dósemit - frá dýnafræðistofnun
Stofldtohólmsiháskiólia. Þeir ætla
að gera tdlnaumir á sex höfr-
uirugum, sem veiddir vo-ru í S-
AtlM'nitsihafi. Afllt þykir benda
tffl þess að visimdaimiennirnár
mumi fá jálkwæibt sn'ar frá
stjónniarvöldum í júní í sumar.
„Ef allt genigur vel“, sagði
Fabricius, þá mumum við geta
hiafið tilnaunir f haust þá á
raflmaiginlsiritwél sem sénslbalto-
Leiga er ííitbúin, að vera tilllbú-
im, höfruimganndr ættu að geta
sflcrifað orð, xnieð því að þrýste
á eims konar hnappa, sem kom
i@ verður fýnir urndir vatnsyffir
borði. Þegar sbafur er sleg-
imm, mu'nu höff'iumigarniir geta
séð hann birbast á töfta niðri
í vatn'imu, em einniig tooma staf-
irnir fnam á borða á landi“ Að-
spiurðdr krváðust vísindamenn-
irmiir eltoki búast við of mjffldu
aff dýnnmuim, em það væri vit-
að, að höfirumigar væru aflstoap-
lega gáfaðir, höfirunigsheffli er
í blutflallli við l'ítoamsþunga
þetora, næstam edms þumigur og
mamnsiheilli, við vitum að þeir
geifa liwer öðnum merfld með
möngum mismuniandi hljóðuim,
en við erum efldki vissir um að
þeir hafi meitt eiiginlegt mál,
sögðu saenslku visiindaimeooiirn-
ir. Þedr æitiM að keruna höfrung-
unmim að skrifa, með því að
segja tdl dæniis við þá „hopp-
ið“, en þá stkipun þokkja þeir
uim leið oig þeto segijia þetta
orð bintiist það á stoenmimum
uudir vatn'syf’irhorði'nu, og
með sl'fkum aðfferðum vonast
þeir til að sfleepnurnar gteti
Skrilfað eimfföld orð, eims og
„iflioppa", „fiskur" o.s.frv.

þessari múnderinigu, swo eðli-
leigiir vajru ldtirndr pg málming-
im. Ba'ðlföt þessi neiflnast ann-
ams aguefáötor-dragt, og er ör-
uggíltetga hægt að fá þau í naestu
mélmi ngar ver zlun!