Vísir - 16.10.1977, Síða 9

8
VISIR Sunnudagur 16. október 1977.
9
r ELDHÖSINU
u m s j ó n :
Þorunn I. Dónatansdóttir
Amerískur
kjúklingar-
rétturmeð
sveppum
Uppskriftin er fyrir 4-5
2 pk djúpfryst kjúklingaiæri(10-
12 stk)
salt
pipar
rósmarin
200 g beikonsneiðar
250 g sveppir
1/2 sitróna
1 dós haricots verts
soðnar kartöflur
dill eða steinselja
4 harðsoðin egg
3-4 tómatar
græntsalat t.d. Iceberg i striml-
um
Sósa:
oliusósa (majonnaise)
hvitlaukur
chilisósa
sinnep
nýr og þeyttur rjómi eða sýrður
rjómi.
Þerriðkjúklingalærin. Nuddið
þau með salti, pipar og rós-
marin eöa timian. Skerið
beikonsneiðarnar i litla strimla
og steikið þær stökkar á þurri
pönnu. Látið feitina renna af
beikoninu á pappir af eldhús-
rúllu. Setjið örlitið smjörliki
saman við beikonfeitina og
brúnið kjúklingalærin. Látið
ekki. Hellið vatninu af hricots
verts. Veltið afhýddum kartöfl-
unum upp úr söxuðu dilli eða
saxaðri steinselju (persillu).
Skerið egg og tómata i báta.
þau gegnsteikjast undir loki i
•u.þ.b. 25 min. Kælib kjúklinga-
lærin:
Skerið sveppina i sneiðar.
Dreypið örlitlum sitrónusafa
yfir sneiðarnar til að þær dökkni
Leggiö kjöt, egg og grænmeti
á fat, þöktu salatblöðum.
Berið með oliusósu (mayonn-
aise) bragðbætta með hvitlauk,
chilisósu, sinnepi og nýjum eða
sýrðum rjóma.
Einmitt llturinn
sem ég hafði hugsað mérr
„Nýtt Kópal gæti ekki verið
dásamlegri málning.
Ég fór með gamla skerminn, sem
við fengum í brúðkaupsgjöf, niður
í málningarverzlun og þeir
hjálpuðu mér að velja
nákvæmlega sama lit eftir nýja
Kópal tónalitakerfinu."
málningbf
,,Það er líka allt annað að sjá
stofuna núna. Það segir málarinn
minn líka.
Ég er sannfærð um það, að Nýtt
Kópal er dásamleg málning.
Sjáðu bara litinn!"
Sunnudagur 16. október 1977. VISIR
„Heyröu", segir Matthi-
as, „mikiðdjöfulleru þetta
góðar kartöflur".
Hann er með kúfaðan
disk af pínulitlum. soðn-
um. islenskum kartöflum
sem hverfa oni hann hver
af annarri.
Er þetta hádegismatur-
inn þinn? spyr ég.
,,Ja, blessaöur vertu.
Þetta er það besta sem ég
fæ."
Eg er búinn að borða.
Þegar ég kom var Matthi-
as i simanum og talaði
ensku við einhvern dánu-
mann. Hann hafði verið i
erlinum á Morgunblaðinu
fyrir hádegið og um leið og
hann er kominn inn úr dyr-
unum heima hjá sér fer
siminn að hringja. Matthi-
as fær ekki frí á islandi.
Hann þarf að flýja land til
að fá að vera i friði. otrú-
legasta fólk þykist eiga er-
indi við ritstjóra Morgun-
blaðsins, og hringir þá á
hvaða tima sem er. Gömul
kona i Austurbænum
hringir kannski klukkan
niu á sunnudagsmorgni og
vekur ritstjórann til aö
kvarta yfir þvi að hún sem
áskrifandi sé ekki búin að
fá blaðið sitt enn þá.
Matthias fær sumsé ekki
fri á Islandi. Hann var ný-
kominn úr frii aö utan þeg-
ar ég haföi samband við
hann og spurði hvort hann
væri ekki tilleiöanlegur i að
spjalla viö mig i Helgar-
blaðið. Honum þótti nógur
ófriðurinn samt, að vera
allt i öllu á Morgunblaðinu,
vegna sumarleyfis Styrm-
is, þótt hann færi ekki aö
breiða sig yfir aðra fjöl-
miðla lika. Eg færði fram
þau rök, að einmitt vegna
þess að hann er orðinn eins
konar persónugervingur
Morgunblaðsins er aldrei
rætt við hann sem skáld og
mann með viðtæka reynslu
af íslenskum þjóðmálum
og menningarmálum und-
anfarna áratugi. Eg held
hann hafi ekki tekið nema
passlegt marká þessu. Eg
held hann hafi fyrst og
fremst fallist á þessa
beiðni fyrir gamlan
kunningskap.
„Ég er lika ekki eins
heppinn og Tómas Guð-
mundsson", hafði hann
sagt hlægjandi. „Eg er á
þeim aldri að raddböndin
eru i lagi, þannig að mér er
enn hætt við þvi að tala af
mér."
A meöan Matthias spæn-
ir i sig þessar dásamlegu
kartöflur spjöllum við
saman um dvöl hans á
meginlandinu i sumar,
sem kemur upp á 25 ára
blaöamannsafmæli hans.
Hann er siskrifandi og orti
talsvert á meginlandinu.
Viö rjúkum upp á kontór
Matthiasar frá teinu hans
og kaffinu minu sem
Hanna hefur fært okkur. A
meðan þaö kolnar innan
um listaverkin i stofunni
les hann fyrir mig nokkur
af nýjustu Ijóðunum. sem
ort eru beint úr kviku tim-
ans, eins og fram kemur
annars staðar hér á síðun-
um.
Mig hefur alltaf furöað
hversu mikið þrek Matthi-
as hefur haft til ritstarfa
utan þess geggjaða ófriöar
sem oft á tiðum er um-
hverfis blaðamennskuna.
Auk sifrjórrar Ijóðargerð-
ar er Matthias um þessar
mundir aö skrifa ævisöau-
brot um látinn leiðtoga
Sjálfstæðisflokksins og
þjoöarinnar, — Þætti úr
ævi ólafs Thors og byggir
á kynnum þeirra, samtöl-
um við Ingibjörgu, ekkju
Olafs og öðrum heimildum
sem hann hefur undir
höndum. Væntanleg er
einnig listaverkabók nú
fyrir jólin helguö Sverri
Haraldssyni, þar sem
Matthias skrifar textann.
Sá texti er reistur á sam-
tölum þeirra Sverris.
Skrásett samtöt eru sú
list sem Matthias hefur
ræktað öðrum mönnum
betur á Islandi. Nýkomin
er út staðfesting á þvi i
bókarformi, þar sem er
fyrsta bindi af úrvaii
blaðasamtala hans. Sam-
tal, — fundur undir fjögur
augu, vixlverkan milli
tveaoia manna —, er form
sem stendur Matthiasi nær
en öll önnur, bæði i hvers-
dagslegum samskiptum
fólks og i ritstörfum. Hann
segist lika taka mið af
samtalsforminu í Ijóða-
gerö sinni. Ekki sist á það
við um eitt ritverkið til við-
bótar sem nú er i deiglu. —
nýjan Ijóðaflokk mynd-
skreyttan af Erró og
væntanlegur er á bók i vor.
Þetta verkefni er ofar-
lega i huga hans. Þegar við
erum aftur sestir niðri i
stofu og búiö er að taka
simann úr sambandi les
hann flokkinn fyrir mig, —
samfelldan bálk 40-50
Ijóða. Þetta eru blossar frá
bernsku skáldsins þegar
striðið kom i gamla Vest-
urbæinn i Reykjavik.
Ein af myndum Errós úr bókinni Morgunn í maí, sem væntanleg er frá Almenna
bókafélaginu í vor. I textanum segir: „Flugmennirnir brunnu. Með hjálma og gas-
grímur. Þórsmerki Þriðja ríkisins".
Fyrri samtalslota með Matthíasi
Johannessen, þar sem rœtt er um
skóldskap, maf íur,menningu og fleira
Þrestir úti — þrestir
inni
Flokkurinn heitir Morgunn i
mai. Nafnið, sem er skirskotun i
ljóð eftir Davið Stefánsson, gaf
Kristján Karlsson bókinni. Þegar
Matthias hefur lokið lestrinum
spyr ég hann hvernig þessi ljóð
hafi orðið til.
,,Ég ætlaði ekki að yrkja þenn-
an ljóðaflokk”, segir hann. ,,Ég
var að vinna að annarri ljóðabók i
vor þegar þessi flokkur kom til
min um svipað leyti og þrestirnir
koma i garðinn af einhverri eölis-
hvöt eða náttúrulögmáli sem við
þekkjum ekki. Hann kom til min
eins og þröstur, settist á grein i
huga minum og fór aö láta i sér
heyra. Og þegar þrestirnir sungu
úti, þá söng ég þetta hér uppi á
skrifstofunni minni eins og miðill.
Ég orti þetta nánast i einni lotu,
þvi ég vissi að ef ég hefði hætt i
miðjum kliöum þá heföi ég ekki
getað haldiö tóninum. Aftur-
ámóti hefur þessi bók verið i
mér lengur en nokkur önnur
sem ég hef skrifaö. Ég hef
eiginlega verið aö yrkja þessi
ljóð i upp undir tuttugu ár
eða frá þvi fyrsta ljóöabókin
min, Borgin hló, kom út árið
1958. Astæðan til þess aö ég hef
ekki lagt út i að glima við þetta
verkefni fyrr en nú, er Sú, aö ég
varð að yrkja áður þær bækur
sem ég hef nú gefiö út til þess að
geta fundið þann tón, sem ég tel
að hæfi þessum ljóöaflokki”.
Eltingarleikur viö stríðið
Geturðu sagt mér ofurlitið nán-
ar frá efnislegu baksviði þessara
ljóða?
Viðtal: Árni Þórarinsson Myndir: Jens Alexandersson
Úr Morgunn í maí
Myndina vinnur Erró úr ljósmyndinni sem getið er um i samtalinu
og varð kveikja þessa ljóðs úr bókinni Morgunn i mai, sem væntan-
leg er hjá Alinenna bókafélaginu i vor. Matthias er sjálfur með der-
liúfu og i prjónapeysu framarlega i skipinu, næst mönnunum á
bryggjunni.
XIV.
Sprengisandur og Geirsbryggja
gömul og lúin,
Fróði siglir
sundurtættur
i höfn
fallnir sjómenn á dekki
umvafðir islenzkum fánum,
aðrir blakta til heiðurs þeim dánuin
i hálfa stöng
og þögnin er þrúgandi löng;
nöfn
sem við þekktum ekki
Esja horfir
af himni
og fuglar speglast
i forvitnum augum
drengs:
höfnin er himnariki
og heimkynni marhnúts og ufsa
(það var áður en lifið varð
leikvöllur manna
eins og Maó formanns
og þessa forgengilega
Húa Kúa -
fengs).
Og veröldin breytist
og bráðum mun lifið kveðja
blikið i augum drengs.