Alþýðublaðið - 29.10.1969, Qupperneq 11

Alþýðublaðið 50 ára — 27
ur eða þá bara einn af skuss-
unum eða byrjendunum sem
sjá um trúlofunarfréttirnar.
Verkin hans sýna undir eins
hvað býr í blaðamanninum og
þar af leiðandi er stétt hans
að því leyti ólík ýmsum öðr-
um, að hann getur alls ekki
flotið ofan á eða glapið mönn-
um sýn með tilþrifamiklum til-
burðum. Það kemst umsvifa-
laust upp um strákinn Tuma.
En ef þú spyrðir mig nú, Sig-
’ valdi, hvort ég mundi vilja
fara aftur í blaðamennskuna,
þá mundi ég líklega svara
' neitandi núna. Eftir sex ára
fjarvist er líðanin farin að
verða svipuð og hjá manninum
■ sem hættir loksins að reykja
■ og tekst að halda bindindið
nógu lengi: ég er semsagt að
„komast yfir“ þetta. Svo er
blaðamennskan óneitanlega
feikn lýjandi: það er nætur-
vinnan, spennan, hlaupin,
vinnuhraðinn, samkeppnin upp
á hvern einasta dag og svo
þetta sífellda kapphlaup við
klukkuna. Ætli blaðamenn séu
ekki beztir um þrítugt, ef þeir
hafa viljann og hæfileikana á
annað borð. Góður blaðamaður
þarf til dæmis helzt að geta
losað sig við rosalegustu timb-
‘ urmenn með því gð hrista
höfuðið dálítið duglega svo sem
einu sinni til tvisvar — eða í
mesta lagi þrisvar.
— Minnistu nokkurra sér-
stakra atvika öðrum fremur
eða hvaða viðburðum manstu
einkum eftir?
' — Þessi ár voru mikil frétta-
1 ár. Ég hugsa að þú sért mér
sammála um það. Við vorum
raunar ekki og erum víst ekki
1 enn ósammála um margt sem
við kemur blaðamennsku. —
Bezt ég noti annars tækifærið
og þakki þér fyrir árin sem við
unnum saman. Ég held að „frí-
merkjamálið“ sé mér kannski
minnisstæðast, af því það var
eins og svæsnasti reyfari frá
upphafi til enda og um tíma
ætlaði allt um koll að keyra
og svo endaði þetta eins og
allar sögur eiga að enda með
því að við stóðum með pálm-
ann í höndunum.
Þú manst hvernig við sögð-
um frá því á forsíðu hvernig
fágæt íslenzk frímerki, sem þá
voru orðin feiknarlega verk-
mæt, höfðu verið færð að
minnsta kosti tveimur útlend-
ingum að gjöf úr opinberu ís-
lenzku frímerkjasafni. Okkur
fannst skrýtið að nokkur ein-
staklingur skyldi hafa vald til
þess að gefa svona verðmæti
út um hvippinn og hvappinn.
Var hér um fjárhæð að ræða
upp á nokkur hundruð þús-
unda? Fyrst létu þeir, sem mál-
ið var skyldast, sem þeir hefðu
hvorki lesið Alþýðublaðið né
heyrt, og síðan var svona hálf-
partinn byrjað að gefa ískyn,
að þetta væri alltsaman upp-
spuni og rógur. Þá tókum við
upp á því í sjálfsvarnarskyni
að við símuðum viðkomandi
útlendingum og báðum þá að
segja okkur afdráttarlaust í
eSa hefðu ekki þegið umrædd
frímerki að gjöf. Og viti
menn! Þeir símuðu daginn eftir
svarskeyti hvort þeir hefðu.
og sögðu jú, einmitt!
Já, þetta voru mikil frétta-
ár, var það ekki? Ég nefni til
Þorskastriðið við Bretann,
Öskjugos, tékkneska njósnar-
ann sem var staðinn að verki
og var meira að segja með
holan tréblýant, rétt eins og
í sögunum af James Bond! Mér
Framhald á bl's. 55
I
Brandt sigraði Adenauer 0 3.
Gúmmíbátnum bvolfdi 4 sinnum 0 5.
Landsleikurinn med myndum Q il.
Frimerkjastagur í pósthúsinu 0 16.

KASSAGERÐ REYKJAVÍKUR H.F
KLEFFSVEGI 33 * REYKJAVÍK , SÍIVÍ! 38383

Víi/bxniý
íADUOC-K

I íh i! J óusaou i át-
varpimi. í t'ivrkvöldi

SAt.lSnVKY. >8,í*pl.
!WTtt-K<y!*r—AMn
tl.\0 HAMMAttSK4ÖU>.
iriinl.virmilistj.jri S Juii: a
o#u þjA#*nn.\, ag t? mrnn
»ð«lr, firurt i nv’.li tt llo*-
v« hiOi >:ej-ptl«t 111 Jstíar
sLninB’i tri Nðolíi i
.Si>i4ut-Rbo.loslu »0a 0<*»
ur. tt-m l f»i »f Uvjií. hrtiir
y«i» fiuttur til vjukrHhúsv-
l«* i SMt »* »r h»«M» i tifs-
hrrtlu. i Jlillvtótrutn St> i
Nrw Vork r.r. upplivt. »5 hir
4 wi il r*»a »ia»ri«k»n
mncut, Bnrojri Jo»»n, »*ia
*r i vnrpiiíl St<.
V.'ni nuBorinu. u» »f
kainvt. »»*4! i kvolH, »& otfl
líhrifiu «wikkr»r sp/vn*lnj.
>r i vrllnni, •»".« tn tiún
hrapatlí. 8iir«-ns!n*»rnsir
orítt rrt| , tlir »» H»mta\r-
VhJiM JuíM ftM fllijaunn
tnum kipuit oi:» ,»* Hniit
ckkl I N4ol*. htXlur •«»»»
itrfnuní.» út>n»n_íkvo*!<tm-
■ÁtsUS, Kvrinikot !bífr*1o-
forinn ^Mnlulivo, ttt» 5»
hm fri Nd»!», kvrPít h»f*
r*p ai tjówilnmfmm i
lofti i.-int 4 laionwt***-
fcvSUL
1 fltfviiinn) vnm fcin f»,»*
l>r*»r Uf titnn PWWU ihöf#,
im WJ v»r sarOsK. Áihr t»,
«mh firuU. fMt* fttítot N
h»t» vrrM) bnrfir kcm»*l 4
*íhn J»lrr» sfc" fr.mkmwml*
iljnrann. Ho*rtíl» «or»kk. tr
hön fctU< pl«r«t ♦»»> 1
ikiíitm uut 3 k». Ít4 N4oi»
o* cr bnk it fcmhi Arrtif
om vtúrt »»«<«. Yrr .r *< «ý
MYNÐIRNAR:
a» I»r» I 1 tundar »i*. Oj h»r Ui UUftr ttpp<ril»»r ftl
Oftftnum. þ»r ii miunn b»r b*inm.
ntu tnilanm-* rl»rinn«r bftitt
tbjt tkk* faamti.
b»4 v»r at<ft»fc«r . kolt-
|>r«tiafiti»*4ur, s«nj Jyt*t*r
Una fiftkU, «n réit * rtUr.
úta ft»**M frk Kawii-«ÍB
»« tö flu£r«l v*r *tn
JKþm, *.» leftnB »*tet
Bíatmftrikfohli. — ttara-
.fcvftmalftttjórinn Ittrti «i>p
M UftpnUvitlr íWtf.th *
utunuðn iHiKSfc IU Nintft,
tfn hano kuríjít «ní»
vit t«HomVr. Xorwu K»t.'
aatft. uft» »0ju*»!ilft rrótttr
Htut * raomot** htrmfa »U
rranihftM A J. «i3u.
BlaOið hcfur hl«Ts6l
Ht úUifukftUttftíor »* bih-
IbbJ .JiUrtt i 4»f" W>
numtS ftinni ♦* **«*
buo4r»6 þusuBttufti.
\
Ein af forsíðum Gísla J. Ástþórssonar.
SKIPAMÁLNING
HEMPELS
Utanborð's og innan á tré og járn.
TIL IÐNAÐAR: Á vinnuvélar, stálgrindalhús, tanka o.
m.fl. - Ryðvarnargrunnur og yfirmálni'ngar alls konar.
TIL HÚSA: Grunnmálning, lakkmálning í mörgum
litum, þakmálningaT og aðrar utanhússmálningar á
járn og tré.
('plastmálning)
UTANHÚSS O GINNAN í MÖRGUM LITUM
Sterk — Áferðarfalleg — Auðveld í notkun — Ódýr.
Fást víða um land'og í flestum málningarverzlunum í
Reykjavík.
Framleiðandi:
SLIPPFÉLAGIÐ í REYKJAVÍK H. iF. — Sími 10123.
I