Vísir - 20.03.1978, Side 10

10
VÍSIR
Utgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Daviö Guðmundsson
Ritstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm.
Ólafur Ragnarsson
Ritstjórnarfulltrúi: Bragi Guðmundsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmund-
ur Pétursson. Umsjón með helgarblaði: Árni Þórarinsson. Blaðamenn: Edda And-
résdóttir, Elias Snæland Jónsson, Guðjón Arngrimsson, Jón Einar Guðjónsson,
Jónína Mikaelsdóttir, Katrin Pálsdóttir, Kjartan L. Pálsson, Kjartan Stefánsson,
Oli Tynes, Sæmundur Guðvinsson. Iþróttir: Gylfi Kristjánsson. Ljósmyndir:
Björgvin Pálsson, Jens Alexandersson. Utlit og hönnun: Jón Oskar Hafsteinsson,
Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson
Auglýsingar og skrifstofur: Siðumúla 8.
simár 86611 og 82260
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4 simi 86611
Ritstjórn: Síðumúla 14 simi 86611 7 linur
Askriftargjald er kr. 1700 á
mánuði innanlands.
Verð i lausasölu
kr. »0 eintakið.
Prentun
Blaðaprent h/f.
Þýðing ferðamólastarfs
Þegar rætt er um möguleika á að auka þjóðartekjur
okkar íslendinga og gjaldeyrisforða, er oft gleymt ein-
um þætti atvinnustarfseminnar, sem hægt væri að auka
töluvert ef vilji væri fyrir því. Þetta eru ferðamálin.
Mönnum hættir til aðeinblína á tekjur f lugféiaga og
gistihúsa af erlendum ferðamönnum, þegar um
ferðamálin er rætt, en tekjur af ferðamannaþjónustu
koma í hendur mun f leiri aðila. Talið er að beinar gjald-
eyristekjur af erlendum ferðamönnum hafi numið ná-
lægt átta milljörðum króna á síðasta ári, og hafa nú um
5% þjóðarinnar atvinnu af ferðamannaþjónustu beinlín-
is.
Hagkvæmast er fyrir okkur að auka ferðamanna-
strauminn hingað til lands á öðrum tímum ársins en yf ir
sumarmánuðina, enda eru hótel að jafnaði fullnýtt á
þeim tíma ársins, en reksturinn hefur verið erfiður að
vetrarlagi.
Einn liðurinn i þeirri viðleitni að fá útlendinga hingað
til lands utan háannatímans hefur verið kynning á
Islandi sem heppilegu ráðstefnulandi. Það starf hefur
borið nokkurn árangur, en betur má ef duga skal.
Heilsuhæli, þarsem heita vatníð okkar og leirböð væru
grundvöllur rekstrarins, hafa verið nefnd sem einn
möguleikinn til þess að auka aðdráttarafl Islands sem
ferðamannalands allan ársins hring, og margt fleira
kemur eflaust til greina i þeim tilgangi.
Ljóst er, að heimsóknir erlendra ferðamanna hingað
til lands eiga snaran þátt í að skapa f lugfélögum okkar
verkefni og ef engir erlendir gestir kæmu hingað væri
tæpast grundvöllur undir rekstri glæsilegra gistihúsa hér
á iandi. En öll sú aðstaða, sem hér er sköpuð á sviði
ferðamála og erlendir ferðamenn standa að miklu leyti
undir fjárhagslega, kemur að sjálfsögðu íslendingum
einnig til góða og verður okkur um leið hvatning til að
ferðast hér innanlands meira en verið hefur fram að
þessu.
Stundum heyrast raddir fólks, sem hefur horn í síðu
erlendra gesta sem hingað koma. Það segir að ekki eigi
að leggja áherslu á að fá hingað f leiri ferðamenn, því að
þá sé hætta á að hér fyllist allt af útlendingum og við
íslendingar getum orðið aukaatriði í þjóðlífinu. Slíkur
ótti er ástæðulaus, en aftur á móti er rétt að hafa í huga,
að landið þolir ekki ótakmarkaðan ágang, og er allt of
verðmætt til þess að því sé spillt. En þetta snýr bæði að
innelndum og erlendum ferðamönnum, og því miður er
það staðreynd, að íslendingar ganga mun verr um landið
en erlendu ferðamennirnir, og taka oft á tíðum ekkert
tillit til viðkvæmrar náttúru landsins.
Á þessu þarf að verða breyting og gerist hún helst með
því að bæta aðstöðu fyrir ferðamenn, til dæmis uppi á
hálendinu, og auka fræðslu og upplýsingastarfsemi
ferðamála- og náttúruverndaraðila.
En við megum ekki eingöngu líta á innanlandsvett-
vanginn, þegar við ræðum um ferðamálin. íslenskt
ferðamálastarf snýr ekki síður að umheiminum, og er
þar átt við landkynningarstarf ið sem þarf að auka veru-
lega. Það hefur að sjálfsögðu þann tilgang að fá hingað
f leiri ferðamenn en auk þess verulega þýðingu varðandi
það að auka skilning þjóða heims á sérstöðu okkar
íslendinga í efnahagslegu og menningarlegu tilliti.
Upplýsingamiðlun af ýmsu tagi um land okkar og þjóð er
geysiþýðingarmikil í margþættum samskiptum okkar
við aðrar þjóðir á alþjóðlegum vettvangi.
Síðast en ekki síst getur landkynningarstarf ið erlendis
tengst markaðsleit útflutningsatvinnuvega þjóðarinnar
og orðið til þess að auka sölu íslenskra af urða erlendis.
Með tilliti til allra þessara atriða ættum við með sam-
stilltu átaki aðefla sem flesta þætti ferðamálastarfsemi
okkar.
Mánudagur 20. mars 1978
yísm
Hér varö banaslysiö aöfaranótt 13. október 1968.
Aðfaranótt 13. október 1968 varð maður að nafni
Gunnar Kristjánsson fyrir bifreiðá Suðurlandsvegi
skammt vestan við Geitháls og beið bana. Sá sem
ók bifreiðinni hvarf af vettvangi og var umfangs-
mikil leit gerð að ökumanninum og bifreiðinni en
hún bar ekki árangur. Fjöldi fólks var yf irheyrður í
þessu sambandi en það bar ekki heldur fullan ár-
angur.
í janúar 1972 barst rannsóknarlögreglunni i
Reykjavík ábending um að JF, sem þá var búsettur
erlendis, hefði sennilega ekið bifreiðinni. Að kröfu
saksóknara kom JF til (slands vegna máls þessa í
júní 1972. Við komuna til landsins var hann hand-
tekinn og úrskurðaður í gæsluvarðhald.
Við yfirheyrslur neitaði JF því staðfastlega að
hann væri viðriðinn þetta bif reiðarslys og fór svo að
honum var sleppt og hélt þá aftur utan.
Næst skeður það að JF höfðaði mál árið 1976 á
hendur ríkissaksóknara og f jármálaráðherra fyrir
hönd rikissjóðs. Krafðist hann skaðabóta að f jár-
hæð 1.160.000 með 9% ársvöxtum frá þeim degi til
greiðsludagssvo og til greiðslu hæfilegs málskostn-
aðar. Krafðist hann þessara bóta fyrir gæsluvarð-
hald að ósekju en undir rekstri málsins lækkaði
hann bótakröf urnar niður i eina milljón og f jörutíu
þúsund.
Stefndu saksóknari og f jármálaráðherra gerðu
kröf ur um að verða algjörlega sýknaðir af kröf un-
um og þeim tildæmdur málskostnaður. Til vara var
þesskrafistaðkröfur yrðu stórlega lækkaðar. Ekki
reyndist unnt að ná sáttum í málinu og var það rek-
iðfyrir Bæjarþingi Reykjavíkur og dómur kveðinn
upp.
Málavextir verða raktir hér á eftir í stórum
dráttum.
Tveir farþegar
Sem fyrr segir barst rannsókn-
arlögreglunni ábending um það i
janúar 1972 að JF hefði sennilega
ekiðbifreiðinni sem varð Gunnari
Kristjánssyni að bana.
Við frekari yfirheyrslur i mál-
inu kom fram að auk ökumanns
hefðu tveir farþegar verið i bif-
reiðinni, GE og GÞ.
Báðir þessir aðilar gáfu skýrsl-
ur hjá rannsóknarlögreglunni,
GE sagðist hafa verið á ferð með
JF i bifreið hans frá Geithálsi
helgina sem slysið varð, enda þótt
hann myndi ekki mánaðardaginn.
GE sagði að hann hefði setið i aft-
ursæti bifreiðarinnar og verið öl-
vaður og það hafi JF lika verið. 1
framsætinu var hinn farþeginn,
GÞ.
Kom viðbílinn
GE kvaðst muna eftir þvi, að
þegar þau hafi komið yfir hæð
skammt fyrir vestan Geitháls
hafi hann orðið var við að eitt-
hvað hafi komið við hægra fram-
horn bifreiðarinnar og að eitthvað
hafi flaksast aftur með henni. Um
leið og þetta hafi gerst hafi JF
snarbeygt til vinstri og þá um leið
i veg fyrir bifreið, sem hafi komið
á móti og hafi ljós þeirrar bifreið-
ar fallið inn i bifreið JF. Þessu
næst hafi JF snarbeygt bifreið
sinni til hægri til að koma i veg
fyrir árekstur og ekið hratt á
brott áleiðis til Reykjavikur.
GE kveðst hafa spurt JF hvað
hafi komið fyrir en JF sagð að
það væri ekkert.
Hinn farþeginn, GÞ kvaðst tals-
vert hafa verið með þeim GE og
JF og oft farið með þeim að Geit-
hálsi. Ekki kvaðst GÞ muna til
þess að JF hefði nokkurn timan
ekið á gangandi vegfaranda en
kvaðst þó muna að JF hefði einu
sinni ekið mjög hratt til Reykja-
vikur og hafi það verið aðfaranótt
sunnudags.
JF neitar
Eftir að hafa eindregið færst
undan þvi að koma til fslands
vegna rannsóknar málsins féllst
JF á að koma heim og gerði hann
það 13. júi 1972. Lögreglumenn
biðu á flugvellinum og færðu hann
i fangelsi þar sem hann var úr-
skurðaður i 20 daga gæsluvarð-
hald.
Við yfirheyrslur kvaðst JF
muna vel eftir laugardeginum 12.
október 1968. Þá hafi hann farið
með fyrrverandi eiginkonu sina
og barn þeirra austur að S. Um
kvöldið hafi þau farið á dansleik
fyrir austan ásamt fleira fólki frá
S. og siðan kveðst JF hafa gist um
nóttina að S. og farið aftur til
Reykjavikur siðdegis á sunnu-
dag. JF sagðist muna eftir blaða-
skrifum um þetta slys sem varð
þessa helgi. Hann kveðst um
þetta leyti oft hafa verið með GE
og Gþ og hafi þau stundum farið
upp að Geithálsi.
Framburður vitna
Fyrrverandi eiginkona JF
sagði að þau hefðu farið saman