Vísir - 16.11.1978, Qupperneq 5

VXSIR Fimmtudagur 16. nóvember 1978
5
ALKXNGi ALÞINGI ALÞINGI ALÞINGI ALÞINGI ALÞINGI
HÚNVETNSKUR HÚMOR
Guðlaugsst aða ky nið
er samt við sig, og
kunna þeir frændur úr
Húnaþingi fiestum bet-
ur að láta hnyttna
gamansemi fljóta með
í annars þurru orða-
skaki i þingsölum.
Björn bóndi á Löngumýri
varö snemma landsfrægur
maöur eftir aö hann hóf afskipti
af stjórnmálum, — ekki svosem
fyrirmagn þeirramála, sem aft
hans frumkvæöi voru tekin til
meöferöar, heldur einkum
vegna sjálfstæörar og oft sér-
stæörar afstööu hans til mála, —
og sér ilagi vegna hnyttinna at-
hugasemda um menn og mál-
efni.
Systursonur hans, Páll Pét-
ursson frá Höllustööum hefur nií
ekki einasta tekiö viö þingsæti
frænda sins, heldur einnig hald-
iö uppi merki hans i spaugsemi
og þarmeö glætt þingiö lifi, sem
oft veitir ekki af.
t gær var tekiö til fyrstu um-
ræöu frumvarp Gunnlaugs Stef-
ánssonarþar sem m.a. er kveö-
iö á um aö alþingismenn megi
ekki hafa meö höndum önnur
launuö störf en þingstörf. Uröu
talsveröar umræöur um þennan
þátt frumvarpsins, og lét m.a.
EllertB. Schram svo um mælt,
aö þetta væri þaö vitlausasta pg
fráleitasta mál sem sést heföi á
þessu þingi, og væru þó mörg
undarleg. Ættu bændur þá aö
leggja niöur biiskap ef þeir yröu
kjörnir á þing? Ættu menn i
einkarekstri aö .leggja hann
niöur?
Einar Agústsson sagöi þaö
skoöun sina, aö ef frumvarpiö
næöi fram aö ganga fengist
varla einn hæfur maöur til
starfa á Alþingi.
Páll Pétursson vitnaöi til
samanburöar Gunnlaugs á kjör-
um forseta og þingmanna, og
sagöi aö þingmenn ættuaö sjálf-
sögöu aö vera vandir aö virö-
ingu sinni, en þeir þyrftu ekki aö
lita á sigsem jafnoka forsetans.
Þaö væri varhugavert aö
svipta þingmenn réttindum til
aö sinna öörum störfum en
þingmennsku. Slikt gæti leitt til
þess aö þeir heföu ekkert aö
gera f tómstundum og gætu þvi
lagst í kvennafar, iþróttir, eöa
einhverja aöra vitleysu.
Oftyröu menn þingmenn fyrir
tilviljun, eöa röö af tilviljunum,
og væri hann sjálfsagt i þeim
hópi. Þá þætti sér nú betra aö
hafa aö einhverju aö hverfa, —
svo sem fáeinum kindum fyrir
noröan ef þingmennskan tæki
endi.
Ellert tók undir þessi orö Páls
og sagöi þaö fráleitt aö banna
Páli af hafa einhverjar rollur
noröur í Húnaþingi sér til af-
þreyingar. „Þetta eru engar af-
þreyingarskjátur sem ég á”,
kallaöi Páll þá til ræöumanns.
— GBG