Vísir - 09.12.1978, Síða 10

Laugardagur 9. desember 1978 VISIR
10
Otgefa ndi: Reyk ja prent h/ f
Pramkvæmdastjóri: Davið Guömundsson
Ritstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm.
úlafur Ragnarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson. Fréttastjóri
erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Umsjón með Helgarblaði: Arni
Þórarinsson. Blaöamenn: Ðerglind Asgeirsdóttir,Edda Andrésdóttir, Gisli
Baldur Garðarsson, Jónlna Michaelsdóttir, Jórunn Andreasdóttir, Katrin Páls-
dóttir, Kjartan Stefánsson, Oli Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Stefán Kristjáns-
son, Sæmundur Guðvinsson. Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson.
Ljósmyndir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. Otlit og hönnun: Jón
Oskar Hafsteinsson, Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson
Auglýsingar og skrilstofur: Siðumúla 8.
Slmar 886) I og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4 slmi 86611.
Ritstjórn: Slöumúla 14 simi 86611 7 linur
Askriftargjald er kr. 2400,- á mánuði innanlands.
Verð I lausasölu kr. 120 kr. eintakiö Prentun Blaðaprent h/f.
mmm wmmm mmm mmmm wmwm mwm wmm wmmm wwwm wmmm mmm wwmm mwwm wwwwm wwm ■ mmm wwwwm mwm wwmwm wmwm wwmm ^mm mmm mmm wwwwm wmwm mwm wwwwm i
Enginn skattwr ó ruslið
Meirihlutaflokkarnir í borgar-
I stjórn Reykjavíkur virðast ætla
I að einblína á eina lausn á fjár-
1 hagsvanda borgarinnar. Hún er
I sú að stórhækka skatta íbúa
_ borgarinnar og þeirra
I fyrirtækja, sem þar starfa. Svo
mjög virðast sósíalistarnir í
meirihlutanum gangast upp í því
- aðnýta sér þessa f jármálalausn,
I að þeir kunna sér.ekki hóf.
Þeir, sem hafa komið sér þaki
| yfir höfuðið, hafa fengið sína
kveðju — þeir eiga áð greiða um
I 70% hærri fasteignagjöld en
I áður. Eigendur verslunar- og
iðnaðarhúsnæðis verða að sætta
1 sig við 145% hækkun lóðaleigu og
I þeir, sem hafa greitt fasteigna-
, skatta af atvinnuhúsnæði skulu
I gjalda nýja meirihlutanum 110%
hærri skatta á næsta ári en þvi,
sem nú er að Ijúka.
AAeirihlutinn hefur þó orðið
I fyrir einu áfalli í skattagleði
I sinni, en það var í fyrrakvöld,
þegar tillaga um sérstakt sorp-
hirðugjald var felld með því að
Sjöfn Sigurbjörnsdóttir klauf sig
út úr meirihlutanum og lagði sitt
lóð á vogarskál minnihlutans,
þannig að tillagan féll með átta
atkvæðum gegn sjö. Þannig var
komið í veg fyrir, að 300 milljóna
króna sérskattur vegna sorp-
hreinsunar yrði lagður á borgar-
búa.
Ekki bendir afstaða Sjafnar þó
til þess að hún sé alfarið á móti
aukinni skattheimtu, þar sem
hún hefur fram að þessu stutt
hina skattaglöðu fulltrúa vinstri
flokkanna þar á meðal þegar
ákveðið var að stórhækka fast-
eignagjöld í borgmni. Skýringar-
innar é ?f stöðu hennar mun aftur
á móti að leita í gremju vegna
yfirgangs fulltrúa Alþýðubanda-
lagsins, meðal annars í
Æskulýðsráði, þar sem hún gegn-
ir formennsku.
Svo virðist sem Sjöfn sé eini
fulltrúi samstarfsf lokka Alþýðu-
bandalagsins, sem ekki dansar
alfarið eftir nótum þess. Stund-
um hafa þó danssporin verið all
erf ið en menn hafa látið sig hafa
það að stíga þau til þess að geta
haldið sambúðinni áfram.
Skattaglaði meirihlutinn virð-
ist alveg hafa gleymt öllum
loforðum sínum fyrir kosning-
arnar. Þessir snillingar, sem
höfðu í hendi sér lausnir á hverju
vandamáli, lausnir í þágu fólks-
ins, engin íhaldsúrræði. Þeir
brostu breitt til kjósendanna
fyrir kosningarnar, nú koma
þeir aftan að þeim og seilast i
vasa þeirra eftir peningum. Og
þeir ráðast ekki síst á garðinn
þar sem hann er lægstur, því að
stórhækkaðir fasteignaskatta/ af
íbúðarhúsnæði koma einna verst
niður á öldruðu fólki og öryrkj-
um, sem búa í eigin húsnæði.
Þetta fólk hefur engar tekjur af
íbúðum sínum. Hvernig á það að
greiða helmingi hærri gjöld en
áður? Enginn vafi er á því, að
þessi skattpíning verður til þess
að ýmsir verða að gefa eigin íbúð
upp á bátinn.
Og svo eru þeir sjálfum sér
samkvæmir eða hitt þó heldur
skattglöðu sósíalistarnir.
Guðmundur Þ. Jónsson, borgar-
f ulltrúi, segir í viðtali við Tímann
á fimmtudaginn: „Allar aðgerð-
ir, sem stefna að því að treysta
islenskan iðnað í sessi og efla
hann, styðjum við". Að kvöldi
þess sama dags greiddi hann at-
kvæði í borgarstjórn með því að
hækka lóðaleigu iðnfyrirtækja
um 145% og fasteignaskatt
þeirra um 110%. Heldur
Guðmundur að þetta verði til
þess að efla iðnaðinn í höfuð-
borginni?
Þótt útlitið sé svart verða
borgarbúar þó að líta á eina Ijósa
punktinn í skattaæðinu mikla.
Þeirfá að henda rusli í öskutunn-
ur við hús sín án þess að þurfa að
borga 4500 króna skatt af hverri
tunnu til sósíalistastjórnar
borgarinnar. Svo er Sjöfn fyrir
að þakka.
EITT í EINU
eftir Steinunni
Sigurðardóttur
VARIÐ YKKUR
Á POTTA-
PLÖNTUNUM
1 þessari grein veröur fjallaö
um blómarækt, einkum til aö
ver ja þá falli sem ekki eru þeg-
ar of djúpt sokknir, og væri nú
óskandi maöur gæti einu sinni
haldiö sig viö efniö, sem sprett-
ur auövitaö fram úr þungum
skammdegishugsunum, en eins
og kunnugt er reynist þessi árs-
tlmi blómakonum sérlega þung-
bær, þvi jurtirnar standa i' staö
og ótrúlegt þær ætli nokkurn
tlma aö taka viö sér á ný.
Ekki mun ég þó stilla mig um
hreinræktaöan Utúrdúr vegna
siöustu greinar minnar i þessu
háttvirta blaöi, þar sem ræddar
vorum.a. aöferöir viö reykinga-
áróöur meöal barna. Einhver
fann þaö greininni til foráttu aö
hún ynni reykingavörnum
ógagn en ég vona aö áhrifa-
máttur minn sé ekki svo mikill,
fyrir nú utan þaö aö þetta var
ekki meiningin. Þaö væri leitt ef
stórreykingamennfæru aö snúa
oröum minumsér ihag, en ég sé
varla hvernig þaö ætti aö vera
hægt, og itreka, aö mér finnst
reykingar ákaflega leiöur siöur.
Þar meö gleðst ég yfir þvi, aö
þær eru á undanhaldi, einkum
hjá unglingum, og er þetta aö
þakka stifum áróöri. Þessi
áróöur hefur svo kannski haft
einhver fleiriáhrif entilætluö og
um þaer hugsanlegu auka-
verkanir fjallaöi greinin. Lýkur
hér þessum útúrdúr.
Þaö er vitaö mál aö tóbaks-
reykur hefur ekki siöur slæm
áhrif á plöntur en fólk, en ekki
ætlaöi ég aö skrifa um þaö
heldur hitt aö plöntur eru f sum-
um tilvikum ekki síöur var-
hugaverðar en tóbaksreykur
þaö er pottaplöntur, og mun ég
nú gerast persónuleg i meira
lagi og skýra frá nokkuö biturri
reynslu minni i þessum efnum.
Þá hvarflar hugurinn fyrst þvl
sem næst áratug aftur I timann
er eitthvertundarlegt fólk færöi
mér risastórt spjald á afmælinu
minuogáþvi stóö: Variöykkur
á pottaplöntunum. Þetta var
þörf áminning og rétt en
hvernig átti ég þá aö vita þaö,
leita á hana sem djók, og tók
engan veginn tíl min. Þvi fór
sem fór.
Égfór aö rækta blóm. Og þaö
eftir aö hafa lýst þvi yfir aö
miöur smekklegt væri aö breyta
mannabústööum i gróöurhús.
Hvers vegna fer manneskja aö
rækta blóm I óhófi eftir að hafa
gefiö svona yfirlýsingu? Þaö er
af þvi aö henni er ekki sjálfrátt.
Þetta byrjar sakleysislega. A
einni jurt hvaöa tegund sem
vera skal og slöan kemur önnur.
Á næsta stígi finnst manni allt
tómlegt hver krókur og kimi,
sem ekki er I planta. A þriöja
stígi er búiö aö fylla allt, en
áfram er haldiö og eru nú blóm
uppá skápum, blóm kringum
stóla, blóm yfir myndum og
blóm á baöinu. Á þessu stigi er
um tvennt aö velja. Flytja úr
Ibúöinni eöa skera niður en hiö
siöara kemur ekki til greina,
þar sem ræktandanum er ekki
sjálfrátt.
Þetta er afar sérstæö ograun-
ar óhuganleg reynsla þegar
blómin taka völdin og veröa aö
sjálfstæöum persónum allt I
kringum mann. Þar aö auki
gerist þetta svo hægt, aö engin
leið er aö átta sig á prósessnum
fyrr en svo seint aö ekki veröur
aftur snúiö. Og hvaö er þá til
ráöa? Ég veit ekki nema um eitt
ogþaö er aö átta sig á byr junar-
einkennunum, þaö er eina von-
in, eins og meö ýmsa hættulega
Mynd: Jón óskar
sjúkdóma til þess aö hægt sé aö
fá bót á þeim.
Af þessum einkennum eru tvö
efstí hugamér. Hiö fyrra: Þeg-
ar ræktendur eru farnir aö setja
niður alla steina sem þeir ná i
nema grágrýti. jafnt sveskju-
steina sem sltrónusteina og
sjást jafnvel hvoma I sig úr
heilu döölupökkunum til þess aö
geta nú fariö að setja niöur en
ekki af þvi aö döölur séu góöar.
— (Þó verö ég aö skjóta hér inni
aö útúr slikri ræktunartilraun
kom athyglisveröasta planta
sem ég hef séö: döölupálmi sem
óx bæöi i vinkil og spiral).
Slöara hættueinkennið eru
skærin. Þaö er þegar ræktendur
eru farnir aöganga meöskæriá
sér h vunndags og taka þau fram
svo litiö ber á á ótrúlegustu
stööum, þar sem einhverjum
hefur hugkvæmst aö setja niöur
plöntur. Þá er veriö að hnupla
„afleggjurum”. En vei þeim
sem tekur af sér yfirhöfn opin-
berlega og er búinn aö gleyma
hvaö hann aöhaföist.
Auk þess aö veröa þrælar
blómanna verða ræktendur
fyrir ýmiss konar einkennilegri
og þungbærri reynslu, amk.
aumingja ég oghefur ræktunar-
ferill minn veriö þyrnum
stráöur. Hafa apri'lblóm
sprungiö út i nóvember, lýs
sprottiö upp, kaktusar dáiö og
fleira. Og ekkert er eins dautt og
dauöur kaktus.
Þaö má segja aö ég hafi aö-
eins hlotiö eina einustu umbun á
öllum ræktunarferlinum og þaö
var þegar mér tókst aö fá
eitruöu plöituna til þess aö
blómstra. Hún átti auðvitaö aö
vera búin aö þvi fyrir löngu og
haföi ég reynt aö stuöla aö þvl á
alla lund meö stööugum úöun-
um, áburðargjöfum og vöku yfir
hverri einustu hræringu þess,
auk blóölegrar fortölu seint og
snemma. Þetta var eins og aö
skvetta vatni á gæs og datt mér
þá snögglega I hug hiö fom-
kveöna: meö illu skal illt út
reka. Ég tók þvi aö yggla mig
framani þessa plöntu og hvæsa
áhana sem svo: Ætlarður nú aö
blómstra. bölvuð boran þln’.
Siöan sendi ég henni illa
strauma og ljótar hugsanir aDt-
af þegar ég mundi eftir þvi og
auövitaöblómstraöi hún eins og
engill eftir einnar viku eUeftu
meöferö.
Þá er eftir aö nefna þaö sem
sorglegast er af öUu og raunar
þyngra en tárum tekur og þaö
er, aö hinar algengu og gróf-
geröu plöntur sem manni er
nokkuösamaum,þrifasteins og
hestar en þær sem manni þykir
raunverulega vænt um, og eru
feUegarogfinar, þær eru alltaf
á siöasta snúning, til dæmis
fittonian og faUegi burkninn. Nú
er svo komiö aö ég horfi stund-
um á stóru ljótu plönturnar
minar og segi: Þaö lifir lengst
sem lýöum er leiöast. En þaö
bitur ekkert á þær. Þær vaxa
áfram eins og ég veit ekki hvaö
en fittonian/ gardenian og
burkninn gera ekki annað en
láta á sjá og veröa dauöar á jól-
um.