Vísir - 24.02.1979, Qupperneq 7

<VxV
A\
*í V \
Laugardagur 24. febrúar 197»
7
Krakkarnir á elstu deildinni á Austurborg, ásamt Astu Bjarnadóttur fóstru.
HVER BOLLAR SEM BETUR GETUR
Vísismynd ÞG
Smáfólkið býr sig nú
undir bolludaginn og
allar likur benda til
þess að foreldrar og
aðrir ættingjar fái að
kenna á vendinum á
mánudaginn.
Bolluvöndurinn er
ómissandi, hann er
aðalatriðið en bollurn-
ar verða oft útundan,
því rjómabollu er jú
hægt að fá aðra daga
arsins.
Krakkarnir á elstudeildinni á
Austurborg fá hver sinn bollu-
vönd. Fóstrurnar á deildinni
hafa gertum tuttuguvendi til aö
krakkarnir geti „bollaö” hver
sem betur getur.
Danskir og norskir
bakarar áttu frum-
kvæðið.
Liklegter aö sá siöur aö halda
bolludag í núverandi mynd, sé
kominn frá Dönum og Norö-
mönnum, fyrir um hundraö ár-
um siöan. Munu þaö vera bak-
arar sem eiga frumkvæöiö og
komu meö þennan siö hingaö til
lands.
A Bolludaginn er um aö gera
aö vera snemma á fótum. Upp-
haflega var siöurinn sá aö
flengja menn meö vendi, áöur
en þeir komust á fætur. Sá sem
fyrir flengingunni varö, átti aö
punga út einhverju góögæti,
sem nú eru rjómabollur,—-
Til að minnast pinu
frelsarans.
Sá siöur aö flengja menn meö
vendi mun eiga rót sina aö rekja
tilpislasem menn lögöuásig til
aöminnast pinu frelsarans. Eft-
ir siöaskiptin, þá þróaöist þessi
siöur smám saman yfir i gam-
anmál.
Hér áöur fyrr var þaö siöur á
Norðurlöndum aö boröa feit-
meti eöa bollur á þriöjudegin-
um, þ.e. daginn eftir bolludag-
inn. Hér á tslandi festist þessi
siður viö mánudaginn til aö
trufla ekki sið Sprengidagsins.
Bolluátiö má hins vegar rekja
langt aftur i aldir, þegar menn
föstuðu viö hvitan mat, eins og
þaö var kallaö. —KP.