Morgunblaðið - 20.03.2001, Side 4

KNATTSPYRNA
4 B ÞRIÐJUDAGUR 20. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÞAÐ vakti geysilega athygli í
Englandi, þegar Hermann Hreið-
arsson fagnaði marki í leik gegn
Bradford á Portman Road sem
hann taldi að hann hefði skorað.
Hermann hljóp frá markinu að
stúkunni þar sem stuðningsmenn
Ipswich eru – gerði sér lítið fyrir
og kastaði sér inn í áhorf-
endastúkuna og hafnaði á áhorf-
endum. Hermann slapp við að sjá
gula spjaldið hjá dómara leiksins
en það getur verið að honum
verði refsað fyrir uppátækið því
að það er ekki talið eðlilegt að
leikmenn fari inn í áhorf-
endastúku í miðjum leik. Her-
mann bað afsökunar á framkomu
sinni eftir leikinn.
Margir voru ánægðir með
„þátt“ Hermanns. Sjónvarpsmað-
urinn Kenny Sansom, fyrrverandi
landsliðsbakvörður Englands og
Arsenal, sagði að atvikið sýndi
best nálægð leikmanna og stuðn-
ingsmanna hjá litlu liðunum.
„Svona er hætt að sjást hjá stóru
liðunum,“ sagði Sansom.
Ljósmynd/Alban Donohoe
Fögnuður að
hætti hússins ...
átt það á hættu að falla niður í 1.
deild í þriðja sinn með jafnmörgum
liðum, en bætir við að sú hugsun
hafi aðeins skotist upp í kollinn í
skamma stund. „Ég væri nú að
segja ósatt ef ég segði að þessi
hugsun hefði ekki komið upp í huga
minn, að ég gæti nú fallið niður um
deild í þriðja sinn, en ég var fljótur
að bægja þessari hugsun frá mér
og sagði að þetta væri enginn vafi.
Ég vildi koma og spila fyrir Ips-
wich.“ Hermann segir að sér hafi
verið vel tekið hjá liðinu enda hafi
honum gengið allt í haginn og hann
smollið inn í hópinn. „Áhorfendur
tóku vel á móti mér og það var gott
að fá þá á sitt band frá fyrsta leik,
enda gekk liðinu vel og hefur kom-
ið á óvart í deildinni.“
Ipswich hefur haldið sig meðal
efstu liða í úrvalsdeildinni og unnið
lið eins og Liverpool, Leeds, Ever-
ton, Sunderland og Leicester og
náð jafntefli við Manchester United
og Arsenal, svo dæmi séu tekin.
Knattspyrnuliðið Ipswich, semkemur frá samnefndum bæ á
austurströnd Englands, hefur mátt
muna sinn fífil fegurri. Eftir mikla
velgengni á síðari hluta áttunda
áratugarins og í upphafi þess ní-
unda, þar sem liðið var oft á meðal
efstu liða í Englandi, bikarmeistari
og Evrópumeistari, fór að halla
undan fæti. Liðið féll niður um
deild og þrátt fyrir að það kæmist
á meðal þeirra bestu á ný var
gleðin skammvinn og fimm ár í
næstefstu deild voru hlutskipti liðs-
ins. Allt þar til síðasta vor er það
komst bakdyramegin, eða í gegnum
úrslitakeppni, í úrvalsdeildina. Ips-
wich var því landsmönnum lítt
kunnugt eða þar til það snaraði út
um 530 milljónum króna fyrir ís-
lenskan landsliðsmann og varnar-
mann, Hermann Hreiðarsson, sem
þá lék með Wimbledon. Var um að
ræða hæstu upphæð sem félagslið
hefur greitt fyrir íslenskan knatt-
spyrnumann, en hann gerði fimm
ára samning við Ipswich. Spurður
hvernig tilfinning það væri að vera
orðinn dýrasti knattspyrnumaður
Íslands sagði Hermann að kaup-
tilboðið sýndi einfaldlega staðfast-
an áhuga Ipswich á að fá hann til
félagsins og að hann liti á það sem
mikið hrós. „Það er gaman að félag
skuli vera tilbúið að kaupa mig fyr-
ir slíka fjárhæð og í raun besta
hrós sem knattspyrnumaður getur
fengið.“ Hann sagðist ekki hrædd-
ur við að geta staðið við þær vænt-
ingar sem gerðar voru til hans því
þeir sem stunduðu knattspyrnu að
atvinnu þrifust á pressu og vænt-
ingum og hann væri einn af þeim.
„Auðvitað veit maður af þessari
upphæð en peningar setja enga
pressu á mig. Ég set fyrst og
fremst pressu á sjálfan mig og
reyni að standa mig vel í því sem
ég tek mér fyrir hendur.“ Her-
mann, sem hefur oftast leikið sem
bakvörður eða miðvörður, segir að
Ipswich hafi haft augastað á honum
í einhvern tíma áður en það lét til
skarar skríða, að minnsta kosti frá
því um vorið er Ipswich fór upp og
Wimbledon niður í 1. deild. „Ég fór
hins vegar í uppskurð strax eftir
mót og náði engum undirbúningi
með liðinu mínu og spilaði ekki
heilan leik fyrr en í fyrsta leik með
liðinu í upphafi móts. Strax um
kvöldið lét Ipswich vita af áhuga
sínum og upp frá því voru hlutirnir
fljótir að gerast,“ segir Hermann.
Hann segist hafa sýnt tilboði Ips-
wich mikinn áhuga enda úrvals-
deildarlið á ferðinni. „Það er ávallt
metnaðarefni fyrir leikmenn að
spila í efstu deild og ekki spillti fyr-
ir að Ipswich er stærra félag en
Wimbledon. Það voru hrikaleg von-
brigði að falla aftur niður í 1. deild
og ég var því spenntur að fá tæki-
færi til þess að spila á ný í úrvals-
deild.“
Vissi að þetta væri
enginn vafi
Fyrir mót var Ipswich ekki spáð
góðu gengi og flestir álitu að liðið
mundi falla strax aftur niður í 1.
deild. Hermann hafði leikið með
Wimbledon og Crystal Palace sem
féllu bæði niður í 1. deild. Að-
spurður segist Hermann vitanlega
hafa velt því fyrir sér að hann gæti
Liðið náði einnig í undanúrslit í
deildarbikarkeppninni en féll þar
út fyrir Birmingham. Hermann
segir að árangur liðsins hafi komið
sér skemmtilega á óvart. „Hver
einasti fjölmiðill spáði okkur falls-
æti sem var eðlilegt því Ipswich
kom upp eftir að hafa unnið úr-
slitakeppni 1. deildar og aðeins eitt
lið sem hefur farið þá leið upp í úr-
valseild hefur haldið sæti sínu síð-
ustu árin. Það blés því ekki byrlega
fyrir okkur ef marka má fjölmiðla
og því er það ennþá skemmtilegra
að koma á óvart og sanna fyrir öðr-
um að þeir hafi haft rangt fyrir sér.
Það sem hefur fleytt okkur langt á
þessu tímabili er að leikmenn eru
ekki hræddir við að spila skemmti-
lega knattspyrnu. Við höldum bolt-
anum mikið og stjórnum leikjum í
stað þess að stunda einhverja há-
landaknattspyrnu eins og mörg lið
gera. Það er engin launung að Ips-
wich er meira spilandi lið en til
dæmis Wimbledon, en þar réðu
langspyrnur upp völlinn ríkjum og
það er ekki skemmtilegt að horfa á
slíkan leik. Þau lið sem nota þannig
tækni eru nær allan tímann í vörn
og það gefur augaleið að slík knatt-
spyrna býður ekki upp á mikla
möguleika. Reyndar spilar Sunder-
land hálandabolta og liðinu gengur
allt í haginn. Svona knattspyrna
getur því gengið upp en einnig get-
ur allt farið í vaskinn eins og dæm-
in sanna hjá Wimbeldon.“
Talið var að Hermann Hreiðarsson og
félagar hans í Ipswich Town mundu eiga við
ramman reip að draga í ensku úrvalsdeild-
inni í vetur en þeir hafa blásið á allar hrak-
spár og eru meðal efstu liða. Gísli
Þorsteinsson tók hús á dýrasta knatt-
spyrnumanni Íslendinga á Portman
Road-vellinum í Ipswich, en hann segist
aldrei hafa leikið betur en einmitt nú.
Morgunblaðið/Gísli Þorsteinsson
Peningar setja
enga pressu á mig