Morgunblaðið - 15.05.2001, Blaðsíða 5

KNATTSPYRNA
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. MAÍ 2001 B 5
Í húfi er sæti í úrslitaleik, gegn ann-aðhvort Wigan eða Reading, um
eitt laust sæti í 1. deildinni næsta vet-
ur. Þau lið gerðu einnig markalaust
jafntefli um helgina og mætast aftur
á morgun, eins og Walsall og Stoke.
Fyrri hálfleikurinn á sunnudag
var ákaflega slakur af hálfu Stoke.
Guðjón orðaði það þannig að hann
hefði beinlínis verið „ónýtur“, og hélt
áfram: „Til marks um það hversu
slakur þessi leikur var hjá okkur er
að við áttum 10 tilraunir að marki
andstæðinganna en í undanförnum
leikjum hafa þær verið 18 til 20.“
Leikmenn Walsall voru mun
ákveðnari í fyrri hálfleiknum, en
heimamenn heillum horfnir. Fengu
ekki nema eitt þokkalegt færi til að
skora, þegar Peter Thorne skallaði
naumlega framhjá, en eftir að Guð-
jón messaði yfir sínum mönnum í
leikhléinu voru þeir mun sprækari.
„Ég skal viðurkenna að ég hvíslaði
ekki að þeim í hálfleik,“ sagði Guðjón
spurður hvort hann hefði ekki verið
mönnum sínum reiður þegar leikur-
inn var hálfnaður. „Það var ótrúlegt
hve mínir menn voru daufir í fyrri
hálfleik; menn sem eru nánast að
berjast fyrir lífi sínu.“
Tveir Íslendingar voru í byrjunar-
liði Stoke að þessu sinni; Brynjar
Björn Gunnarsson og Bjarni Guð-
jónsson. Ríkharður Daðason kom
svo inn á í síðari hálfleik og fékk tvö
góð tækifæri til að skora undir lokin.
Góð stemmning var á Britannia-
leikvanginum á laugardaginn enda
23.689 áhorfendur mættir.
Þetta var þriðji leikur Stoke og
Walsall í vetur. Walsall vann þann
fyrsta 3:0 á heimavelli í sögulegri
rimmu þar sem rafmagnslaust varð
og hlé gert á leiknum í langan tíma.
Markalaust var svo í seinni leiknum í
deildinni, á Britannia, þar sem Wals-
all lék sterkan varnarleik og „reyndi
ekki einu sinni að sækja,“ eins og
Bjarni Guðjónsson sagði við blaða-
mann fyrir leikinn á laugardag. Í
þeim leik misnotaði Peter Thorne
vítaspyrnu.
Á sunnudag komu gestirnir á
óvart með því að blása til sóknar og
ljóst að Guðjón Þórðarson verður að
breyta um áherslur í seinni leiknum,
á útivelli á morgun. „Þetta er stríð
sem verður einfaldlega að vinnast,
hvernig svo sem við förum að því.
Það er ekki um annað að ræða,“
sagði hann við Morgunblaðið og ýjaði
að því að hann myndi stilla upp tals-
vert breyttu liði í seinni leiknum.
Banks forseti
Fyrir leikinn var tilkynnt að Gord-
on Banks, fyrrverandi leikmaður
Stoke og markvörður enska lands-
liðsins sem varð heimsmeistari 1966,
hefði verið gerður að forseta félags-
ins. Hann tekur við af Sir Stanley
Matthews, sem lést í fyrra. Banks
var ákaft fagnað af áhorfendum eftir
að tilkynnt var um ákvörðun stjórnar
Stoke og Gunnar Þór Gíslason,
stjórnarformaður, hafði fært honum
fagran postulínsgrip að gjöf í tilefni
dagsins úti á vellinum.
Morgunblaðið/Skapti
Guðjón Þórðarson, knattspyrnustjóri Stoke, og Bjarni sonur
hans ganga af velli þungir á brún á sunnudaginn.
Guðjón Þórðarson eftir jafntefli
við Walsall á Britannia í Stoke
„Hundfúll
með þenn-
an leik“
„ÉG er auðvitað alveg hundfúll
með þennan leik. Þetta er ekk-
ert líkt því sem við höfum verið
að spila undanfarið,“ sagði
Guðjón Þórðarson, þjálfari
Stoke City, í samtali við Morg-
unblaðið eftir að liðið gerði
markalaust jafntefli á heima-
velli sínum, Britannia Stadium,
gegn Walsall á sunnudag í úr-
slitakeppni ensku 2. deildar-
innar.
er áberandi að heimamenn vilja taka
vel á móti gestum sínum hér. And-
rúmsloftið er mjög vinalegt, fólk í
Cardiff vill að gestum þeirra líði vel.
Það er ekki eins gráðugt og Lund-
únabúar.“
Leikurinn í Cardiff var merkilegur
fyrir margra hluta sakir. Aldrei fyrr
hefur úrslitaleikur ensku bikarkeppn-
innar farið fram utan Englands, en
ástæða þess að leikið var í Wales er sú
að til stendur að byggja nýjan þjóð-
arleikvang í Englandi í stað Wembl-
ey, sem er ekki lengur nothæfur, og
það verður að segjast eins og er að
Þúsaldarvöllurinn svokallaði í Cardiff
er stórglæsilegt mannvirki. Gamli,
góði Wembley bliknar í samanburð-
inum enda mátti hann vissulega muna
sinn fífil fegri þegar hætt var að nota
hann. Sama er hvar setið er á leik-
vanginum í Cardiff, allir sjá vel. Þetta
er sannkölluð gryfja, ámóta og Camp
Nou, heimavöllur Barcelona á Spáni.
Breskir fjölmiðlamenn fjölluðu um
það um helgina að Wales-búar hefðu
byggt leikvanginn fyrir fjórðung
þeirrar fjárhæðar sem til stæði að
eyða í nýjan þjóðarleikvang Englend-
inga.
Liverpool hafði heldur aldrei sigrað
Arsenal í úrslitaleik, eins og rifjað var
upp í Morgunblaðinu á laugardaginn,
þar til í Cardiff. Lundúnaliðið hafði
betur í bikarúrslitaleiknum á Wembl-
ey 1950 og aftur 1971, þá í úrslitaleik
deildarbikarkeppninnar 1987 á sama
stað og loks í síðasta leik ensku deild-
arkeppninnar vorið 1989 í Liverpool.
Lið Arsenal var í gulu treyjunum á
Wembley 1971 og aftur á Anfield vor-
ið 1989. Einhver hefur eflaust trúað
að það skipti máli. Því er rétt að
minna á að Liverpool-menn léku í
gulu í Cardiff!
Michael Owen kann greinilega vel
við sig í Wales. Ég veit raunar ekki
betur en hann búi þar; skammt hand-
an landamæranna spölkorn frá Liv-
erpool. Það fór heldur ekki hátt en
hann hefur einu sinni áður leikið til
úrslita í bikarkeppni í Wales, og gerði
þá fjögur mörk. Var að vísu ekki
nema 13 ára, en fyrir þá hjátrúarfullu
hefur sú staðreynd eflaust haft ein-
hverja þýðingu.
Michael Owen var valinn maður
leiksins og hlaut viðurkenningu að
launum. Svo sem ekki skrýtið því sig-
urinn var honum nánast einum að
þakka. Besti maður vallarins þegar á
heildina er litið var hins vegar Patrick
Vieira, miðjumaðurinn frábæri hjá
Arsenal, sem sýndi í þessum leik að
þar fer afburða knattpsyrnumaður.
Það er sorglegt að tapa eftir að hafa
sýnt slíka snilldartakta. En knatt-
spyrnan er einföld íþrótt. Það lið sem
skorar fleiri mörk sigrar. Ekki er
spurt hvort sigur er sanngjarn eður
ei.
Þess vegna eru leikmenn eins og
Michael Owen jafn dýrmætir og raun
ber vitni.
Arsenal hlaut engin verðlaun á
þessu keppnistímabili en tveir bikar-
ar eru þegar í húsi hjá Liverpool. Sá
þriðji er í augsýn; liðið mætir Alaves
frá Spáni í úrslitaleik UEFA-keppn-
innar í Þýskalandi annað kvöld og
sigri Rauði herinn þar skráir hann sig
á spjöld sögunnar. Engu liði hefur
tekist að næla í slíka bikarþrennu á
einni leiktíð.
Morgunblaðið/Skapti
má sjá Arsenal-leikmanninn Thierry
nrys og félaga hans voru mikil.
Morgunblaðið/Skapti
Götulistamaður teiknar merki Liverpool fyrir utan Þúsaldar-
völlinn í Cardiff og þiggur smámynt fyrir frá vegfarendum.
Morgunblaðið/Skapti
ardiff í tengslum við bikarúrslitaleik-
s og jarðar merkt liðunum tveimur.