Morgunblaðið - 14.08.2001, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. ÁGÚST 2001 C 27HeimiliFasteignir
„Þetta sýnir að það er áfram mikil
eftirspurn eftir íbúðum úti á markaðn-
um,“ heldur Sigurður Hjaltested
áfram. „En byggingaraðilarnir verða
að vera raunsæir í verði. Þá seljast
íbúðirnar, því að kaupendur hugsa
meira um verð en áður.
Nú er fólk aftur farið að vega og
meta valkostina en stekkur ekki á allt
eins og var fyrir einu ári. Þá ríkti nán-
ast stjórnleysi á markaðnum. Ef það
var til íbúð, þá var hún seld innan viku.
Nú er meira jafnvægi komið á aftur og
hægt að segja, að markaðurinn sé orð-
inn eðlilegur.“
Sigurður Hjaltested segir, að það
kunni að hafa aukið á sölutregðu í
Grafarholti almennt, að þar er gert ráð
fyrir svo stórum íbúðum í útboðsskil-
málum borgarinnar. Íbúðirnar eru að
sama skapi dýrari.
„Það er ekki tekið nægilega mikið
mið af markaðnum, heldur gert ráð
fyrir stærri íbúðum en miðað er við í
öðrum bæjarfélögum og í næstu út-
boðssölu hjá borginni er gert ráð fyrir
ennþá stærri íbúðum,“ segir hann.
„Þó að það sé alltaf fyrir hendi viss
markaður fyrir stórar íbúðir, þá er
ekki víst, að hann sé fyrir hendi nú í
sama mæli og í fyrra, þegar uppbygg-
ingin í Grafarholti hófst. Því er ætl-
unin að hafa hlutfallslega fleiri litlar
íbúðir í fjórða fjölbýlishúsi Járnbend-
ingar við Kristnibraut en núna er ver-
ið að byrja að hanna það.“
Neikvæð umræða óþörf
Sigurður Hjaltested sagði að lok-
um, að Grafarholtshverfið hefði
gjarnan hlotið of neikvæða umfjöllun.
„Við héldum fjölskylduhátíð hér við
Kristnibraut eina helgina fyrir
skömmu,“ sagði hann. „Það var mikil
þátttaka og hingað kom margt fólk,
sem sýndi þessum íbúðum mikinn
áhuga og við seldum örugglega íbúðir
út á þetta framtak.
En hingað kom líka fólk frá ein-
hverjum af sjónvarpsstöðvunum. Það
tók myndir af því, sem hér var að sjá,
en sagði síðan frá einhverju hruni á
markaðnum. Þarna var því dregin
upp alröng mynd af hverfinu eins og
ætlunin væri sú ein að spilla fyrir því.
Þetta verður auðvitað að varast og
láta Grafarholtshverfið njóta sann-
girni. Uppbygging hverfisins gengur
vel og það á eflaust eftir að verða eitt
af betri hverfum borgarinnar.“
Morgunblaðið/Golli
Mikið útsýni er frá Kristnibraut og falleg fjallasýn. Esjan og Akrafjallið blasa við.
Morgunblaðið/Golli
Frá mörgum af íbúðunum er einnig gott útsýni til vesturs yfir borgina og Graf-
arvog. Til vinstri sjást tvö af sex parhúsum, sem Járnbending byggir við
Kristnibraut 11-21.
magnuss@mbl.is
FYRR á tímum var kulda-boli í hvers manns gættvetrarlangt, marga lagðisá boli að velli, einkum
þá sem ekki voru heilir heilsu eða
aldnir að árum.
En nú er þetta breytt sem betur
fer, kuldi er ekki vandmál hér-
lendis, svo er fyrir að þakka bætt-
um efnahag, betri vistarverum og
síðast en ekki síst; jarðhitanum.
Hérlendis höfum við hitakerfin í
gangi árið um kring, við lokum ekki
fyrir hitann í 2-3 mánuði á sumri,
eins og gert er í flestum okkar ná-
grannalöndum.
Hins vegar þurfum við ekki alltaf
upphitun, sólin skilar sínu og ekki
síður margs konar vélbúnaður, svo
sem tölvur, þaðan fáum við umtals-
verðan hita.
Þá verður til nýtt vandamál, við
sitjum í vönduðum byggingum, inn
um gluggana streymir hiti og ekki
síður frá því umhverfi sem starfað
er í. Þetta á auðvitað fyrst og
fremst við þá sem vinna á skrif-
stofum, í bönkum og verslunum,
þannig mætti lengi telja.
Þótt enginn hiti komi frá hita-
kerfi byggingarinnar getur orðið
alltof heitt, svo heitt að það hái fólki
við vinnu vegna þess óstýrða hita
sem kemur frá umhverfinu. Þessu
er erfitt að stýra, ekki er hægt að
slökkva á tölvunum eða öðrum vél-
um sem unnið er við, enginn vill úti-
loka sólina með öllu.
Hvað er þá til ráða?
Kælikerfi
Nú er svo komið að það er orðinn
umfangsmikill iðnaður að kæla nið-
ur skrifstofur og aðra viðlíka vinnu-
staði, sem dæmi má nefna að í
Stokkhólmi eru ekki aðeins víðáttu-
mikil fjarhitunarkerfi heldur einnig
fjarkælikerfi, sem dæla köldu vatni
til flestra bygginga í miðborginni
til kælingar.
Þar koma til sögunnar hinir svo-
nefndu kæliraftar, svolítið nei-
kvætt orð við fyrstu sín en ramm-
íslenskt.
Kælingin byggist eingöngu á
köldu vatni sem rennur um kæli-
rafta eða loftspírala, enginn
mengandi kælivökvi kemur við
sögu og ekki er um nein loftskipti
að ræða, þetta er tilvalið til kæl-
ingar þar sem engin loftræstikerfi
eru í byggingum og jafnvel þótt
svo sé.
Vatn er víðast hvar dýrmætara
erlendis en hér, þess vegna er lagt
í þann kostnað, t. d. í Stokkhólmi,
að leggja fjarkælikerfi í miðborg-
ina, sem dælir vatni úr Mälaren,
fljótinu sem rennur í mörgum
kvíslum um þá fögru borg. Hreint
drykkjarvatn mundi enginn láta
sér detta í hug að nota til kæl-
ingar, það er einfaldlega alltof
dýrt og dýrmætt.
Hjá blaði allra landsmanna
Þeir sem átt hafa erindi í Morg-
unblaðshúsið á sl. vori hafa orðið
varið við að allt hefur verið á tjá
og tundri í anddyrinu á 1. hæð.
Margskonar endurbætur hafa
staðið þar yfir, sums staðar var
aldrei nægilega heitt og á öðrum
stöðum allt of heitt.
Á fyrstu hæðinni hefur verið
komið fyrir sérstakri móttöku þar
sem gjaldkeri situr, sem glaður
tekur á móti þeim sem erindi eiga
við Morgunblaðið og þurfa eitt-
hvað að gera upp.
Það sem vekur sérstaklega at-
hygli við nýju gjaldkerastúkuna
er fleki einn mikill, sem eins og
svífur hallandi í lausu lofti yfir
höfði gjaldkerans, einhverjum
dettur eflaust í hug „nú þarna hef-
Lagnafréttir
eftir Sigurð Grétar Guðmundsson
pípulagningameistara/
sigg@simnet.is
Kæling nauðsyn
eins og hitun
Morgunblaðið/Sigurður Jökull
Gjaldkerastúkan á 1. hæð í húsi Morgunblaðsins.
ur einn innanhússarkitektinn verið
á flippi“.
Svo er ekki, þessi fleki, og það
sem hann í sér ber, hefur mikil-
vægan tilgang. Í honum er einmitt
kælikerfi, sem um rennur kalt vatn
og í gólfinu er gólfhiti sem hitar
upp gjaldkerastúkuna.
Það er líklega ekki tilviljun að
þetta kerfi er frá Ítölum komið og
ber nafnið „Giacomini“ sem í grófri
þýðingu má kallast „Kobbi litli“.
Á Ítalíu er sólríkt og heitt, eða
þannig teljum við á okkar kalda
landi að ætíð sé þar syðra. Það er
því vel skiljanlegt að þetta ítalska
fyrirtæki hafi þróað kerfi, sem er
varmakerfi í gólfi og kælikerfi í
lofti, því eins og áður var sagt getur
hiti orðið illþolanlegur þótt enginn
varmi komi frá hitakerfinu.
Hita- og kælikerfið hjá gjaldker-
anum í móttöku Morgunblaðsins er
sjálfvirkt, það hitar þegar þörf er
og kælir þegar hiti verður of mikill,
getur jafnvel veitt örlítilli hlýju á
fætur, sem eru næmustu hitanem-
ar líkamans, en veitir hressandi
kælingu á höfuðið, ekki aldeilis
ónýtt fyrir gjaldkera sem þarf á
allri sinni einbeitingu að halda.
Bæði þessi kerfi, varmakerfið í
gólfinu og kælikerfið í loftinu, eru í
rauninni næstum eins. Í gólfinu eru
plaströr og í loftinu einnig, í gólfinu
þarf að tempra hitann vandlega, yf-
irborðshiti gólfsins á ekki að fara
yfir 28°C, innan þeirra marka er
hann bæði heilnæmur og þægileg-
ur.
Það þarf einnig að tempra kæl-
inguna á vatninu, sem rennur um
plastpípurnar í loftinu, þar verður
að gæta að „daggarpunktinum“,
kælingin má aldrei verða svo mikil
að þéttiraki setjist á rör eða plötur
umhverfis þau.
Það verður að vera tryggt að
ekki komi „dropi úr lofti“, en það er
óhætt að treysta „Kobba litla“ til
að sjá um að á því verði engin
hætta.
Húsbréf brúa bilið