Vísir - 25.07.1979, Side 2

H var vildirðu helst búa í
Reykjavik?
Stcingrimur Birgisson:
í Vesturbænum. Þar átti ég áöur
heima en bý nií i Breiðholtinu,
þaö er fint þar, en ég er fastur i
Vesturbænum.
Sæmundur G. Lárusson, lög-
regla:
Þar sem ég bý. Það er i Norður-
mýrinni, þar er hlýlegt og gott.
Ég ólst raunar upp i Vesturbæn-
um.
Anna Þórarinsdóttir, verkakona:
I Breiðholtinu. Þar bý ég i ein-
býlishdsi og þaö er ljómandi gott
en ekki vildi ég biia i stóru blokk-
unum.
Hanna Danielsdóttir:
t Vesturbænum, 'þar hef ég alla
tiö búiö. Næst kemur Hraunbær-
inn.
Þórey Þórðardóttir, hósmóöir:
Ég bjó áöur i sveit en nU á
Kleppsvegi og llkar ágætlega.
Umsjón:
Anna Heiöur
Oddsdóttir og
Gunnar E.
Kvaran.
júli 1979.
EKKI OF SEIHT AB BROD-
URSETJA TRJAPLOHTUR
Nú þegar sumarið virðist loksins vera komið,
það er að segja sunnanlands, spyrja eflaust
margir sig þeirrar spurningar hvort of seint sé að
planta trjágróðri. — Svarið er NEI
í gróöurhúsinu Blómavali
fengum við þær upplýsingar, aö
hægt væri að planta trjám á
þessum árstima, en þvi fylgdi
þó nokkur áhætta. Um há-
sumarið eru plöntur i örustum
vexti, og heppilegt aö hreyfa
þær sem minnst. Sérstaklega á
þetta viö um stór tré, en áhætt-
an er minni þegar um er að
ræöa smærri plöntur, eins og til
dæmis brekkuviði eöa litil birki-
tré, þvi þær ná frekar að festa
rætur.
Best er að planta trjám
snemma á vorin eöa þegar liöa
tekur að hausti. Þá liggur
vaxtarstarfsemi trjánna svo til
alveg niðri, og veröa þau þaraf-
leiðandi fyrir lltilli truflun, séu
þau færð. Veöurfar er hagstæö-
ast á vorin. Nóg er um rigning-
ar, og minni uppgufun af völd-
um hita en á sumrin.
Sé trjám plantað á haustin,
verða frost stundum til þess aö
þau lyfti sér upp úr jarövegin-
um. Verður þá aö ýta þeim niö-
ur aftur, þvi að ræturnar þorna
ef þær standa upp úr, og hætt er
við að tréö eyöileggist.
Hjá gróðrarstöðinni Alaska
var okkur tjáö að greni og ösp
yrðu ekki seld frá stööinni næstu
daga, enda væru þessar tegund-
irbúnar að rótfesta sig I beöum.
Aftur á móti verður væntan-
lega hægt að eiga við þessar
tegundir i haust þegar aðal-
vaxtarskeiði þeirra er lokið.
Ýmsar viðitegundir var þó
hægt aö fá, svo sem gljáviði,
dökkviði, viðju- og alaskaviði.
Verö á viðitegundunum mun
vera 300 krónur fyrir hverja
tveggja ára plöntu. Viði-
tegundirnar eru talsvert notað-
ar I limgerði og mun vera hæfi-
legt að planta 7 plöntum á
hverja 2 metra.
Hjá Skógræktarfélagi
Reykjavikur var litið til af viði-
tegundum, enda mest af þeim
fast I beðum. Þar fengum við
upplýst að verðiö á viðitegund-
unum hefði verið frá 250 krónum
og upp i 400 allt eftir aldri og
tegund.
Þar var hins vegar hægt að fá
dýrari plöntur, eins og birki,
mistil og kvisti og er verðið á
þeim frá 800-1500 krónur fyrir
stykkiö.
—AHO/GEK
Ekki er enn oröiö of seint að planta Ut trjágróðri. Betra væri að biða með það þangað til liða tekur að
hausti heldur en að ráðast I verkiö nú um hásumarið. Að visu verður þá sennilega orðiö kaldara og
biautara að skreiðast um i garðinum, en það er einmitt betra fyrir trén.
úr orðabók kerfisins

GENGISSIG - GENGISFELLING
Gengissig og gengisfeliing eru
þau orð sem hvað oftast hafa
komið fyrir i fréttum upp á sið-
kastið og þá einkum gengissig.
Þess er skemmst að minnast að
nú fyrir helgi gaf rikisstjórnin út
bráðabirgðalög þar sem rætt var
um að gengið skyldi siga um 7-9%
á næstu vikum. Visir hafði af
þessu tilefni samband við Sigur-
geir Jónsson aðstoðarseðla-
bankastjóra og bað hann um
skýringar á þessum orðum og
mismuninum á milli:
,,Við hjá Seðlabankanum erum
vanari að tala um gengisbreyt-
ingu þvi það eru hlutlausari orö
en gengissig eða gengisfelling.
Gengissig merkir hins vegar aö
um litlar eða hægfara breytingar
sé að ræða á gengi krónunnar
gagnvart öðrum gjaldmiðli, en
gengisfelling að breytingin gerist
snöggt og þá niður á við.
Gengi islensku krónunnar er að
öllu jöfnu miðað við gengi dollar-
ans, en það sem I raun ákvarðar
gengið er staða útflutningsat-
vinnuveganna og þá aöallega
fiskvinnslunnar, afkoma sam-
keppnisgreina en þá er átt við at-
vinnugreinar innlendar sem eiga
i samkeppni viö innfluttar vörur
og svo ennfremur greiðslujöfnuö-
ur landsins viö útlönd.
Siðustu misserin hefur mest
verið talað um gengissig þ.e.a.s. og yfir langan tima miðaö við
gengið hefur verið látið siga hægt dollarann.
tslenska krónan á floti i súpunni: Nú er hins vegar oftast rætt um að
hún sigi — við skulum þó vona að hún sökkvi ekki.
Það er rikisstjórnin sjálf sem
ákveðuf hve mikið gengið er látið
siga, en sjálf framkvæmdin er
svo i höndum Seðlabankans.
Þessar breytingar sem verða á
gengi islensku krónunnar gagn-
vart erlendum gjaldmiðli frá ein-
um degi til annars geta þó einnig
stafað af þvi að staða dollarans
sem gengið er miðað við, breytist
gagnvart öðrum gjaldmiðli á
gjaldeyrismörkuðum erlendis. Ef
staða dollarans versnar, þá lækk
ar hann gagnvart öðrum gjald-
miðli og islenska krónan fylgir
öðrujöfnu i kjölfarið. Þessar
sveiflur geta numið á annað pró-
sent.”
Við þessi orð Sigurgeirs má
bæta að gengissigið sem nú er
rætt um, á að rétta við hag fisk-
vinnslunnar, en eins og kom fram
i blaðinu i gær þurfti hún að taka
á sig aukaálögur vegna olíu-
gjaldsins. Fiskvinnslurnar sem
eru söluaðili fisksins erlendis fær
þá fleiri islenskar krónur fyrir
fiskinn og getur þannig mætt
þeim hækkunum sem verða
innanlands.
Að lokum má geta þess að
gengissig islensku krónunnar
nam frá áramótum til júniloka að
meðaltali 8% gagnvart öðrum
gjaldmiðli.
— HR