Vísir - 19.10.1979, Blaðsíða 12
VISIR Föstudagur 19. október 1979
12
l heimsókn á gjörgæsludeild Borgarspítalans:
„VONA AÐ EG VERBI
VARKARARI FRAMVEGIS”
Það gerist stundum að stutt ökuferð endar á
sjúkrahúsi. Dagblöðin skýra oft frá slysum sem
orðið hafa i umferðinni, kannski bara i eindálk og
að hinir slösuðu hafi verið fluttir i gjörgæsludeild.
Bak við hver ja slika stutta frétt leynist þó oft löng
saga og örlagarik, sem sjaldnast kemur þó fyrir
sjónir lesenda.
Það er kannski ekki úr vegi að minna á hina
slösuðu einmitt nú i október þegar slysaaldan ris
venjulega hæst. Visir heimsótti afi þvi tilefni
gjörgæsludeild Borgarspitalans og spurði frétta
af málum þar. Þegar okkur bar þar að garði urð-
um við f>ist að fara inn i milligang og fara þar i
sloppa og skóhlifar, en þetta mun vera gert vegna
sóttvarna. Að þvi búnu var hringt á dyrabjöllu en
gjörgæsludeildin er alltaf höfð læst til enn frekara
öryggis.
Gjörgæsla dag og nótt
Þorbjörg Magnúsdóttir yfir-
læknir varð fyrir svörum þegar
inn var komiö og útskýröi hún
starfsemi deildarinnar.
Þorbjörg sagöi aö á siöasta
ári heföu 457 sjúklingar verið
lagöir inn á gjörgæsludeildina,
þar af þiröjungur vegna slysa,
oftast bílslysa. Hinir slösuðu
kæmu þangað oftast af slysa-
deild, en auðvitaö væri þaö oft
matsatriöi hvaöa sjúklinga bæri
að senda á gjörgæsludeild. Þó
færu þangaö undantekningar-
laust allir sem væru i lifshættu,
en einnig þeir sem fengiö hafa
meiri háttar áverka á brjósthol
eða kviðarhol, jafnvel þótt þeir
séu ekki i lifshættu og svo eins.
þeir sem hætta væri á aö fengju
lost.
A gjörgæsludeildinni eru sjö
sjúkrarúm en aö auki eru svo
fimm sjúkrarúm á deildinni
fyrir sjúklinga sem eru aö koma
úr aögerð. Þorbjörg sagði aö á
siöasta ári hefðu slfkir sjúkl-
ingar verið 2726. Þeir heföu þó
ekki sjaldan staldrað viö nema
mjög stutt á deildinni. 14
hjúkrunarfræöingar, 6 sjúkra-
liöar og hópur sérfræöinga
sinnti þessum sjúklingum og
væri þaö mun fleira starfsfólk á
hvert sjúkrarúm heldur en
geröist á venjulegum sjúkra-
deildum. Þó væri álagiö á þess-
ari deild meira en viöast hvar
annars staðar.
,,Vona að ég verði var-
kárari framvegis.”
1 einu sjúkrarúminu lá ungur
maöur Bjarni Olafsson sem lent
haföi i slysi i fyrradag. Hann
var þó ekki lifshættulega slas-
aöur en haföi fengiö högg á and-
litiö og brjóstkassann og var þvi
settur i gjörgæslu.
,,Ég man það eitt aö ég vakn-
Valt og endastakkst
út af Álftanesvegi
Ökumaður mikið slasaður í gjörgæzludeild
Fólksbifreið hentist út af malbikuð-
um Álftanesveginum i hádeginu i gær
með þeim afleiðingum að ökumaður
hennar er alvarlega meiddur í gjör-
gæzludeild. Er hann með mikinn
áverka á höfði og talinn meiddur inn-
vortis að auki. Ekki er hann þó talinn i
bráðri lífshættu.
Tvennt var í bilnum cr óhappið varð
og sat unnusta ökumanns við hlið hans
í framsæti. Slapp hún litið meidd frá
slysinu.
Enn er óskýrt hvað olli þvi að billinn
fór út af en þar valt hann og enda-
stakkst siðan en stöðvaðist á hjólunum.
Billinn er talinn gjörónýtur.
-A.St.
Baldur ólafsson var á góöum batavegi en hann lenti I bllveltu fyrir tveimur dögum
Hjúkrunarfræðingur á gjörgæsludeildinni hugar aö hjartaloststæki,
en viö sjúkrarúmiö er einnig hjartalinurit, púlsmælir og öndunar-
vél.
aði upp i sjúkrabil” sagði hann
,,en mér var sagt að ég heföi ek-
ið út af og fariö tvær veltur. Ég
er bara mest hissa aö mann-
eskjan sem var meö mér i biln-
um skyldi ekkert hafa slasast.”
Við spuröum Bjarna hvort
hann heföi ekið óvarlega:
„Ekki held ég það — en ég
ætla þó að vona aö ég veröi var-
kárari i akstrinum framvegis.”
,,Um suma er harla litil
von.”
A gjörgæslunni lágu aö þessu
sinni sex sjúklingar og var ásig-
komulag þeirra mjög mismun-
andi. Bjarni var á góðum bata-
vegi, einn var sennilega lamað-
ur eftir umferöarslys en þó ekki
i lffshættu og tveir voru meðvit-
undarlausir, þar af annar eftir
slys.
„Sumir halda aö menn séu
vonlausir þegar þeir eru lagöir
inn á gjörgæsludeild og þar sé
þaö aðeins dauöinn sem biöi
þeirra. En þetta er mesti mis-
skilningur” sagöi Þorbjörg:
„þvi er þó ekki aö neita aö um
suma er harla litil von og á þaö
við þegar heilastarfsemin er
mjög léleg. Af þeim sjúklingum
sem hingaö koma eiga 12-13%
ekki afturkvæmt.”
Þorbjörg sagöi aö þaö virkaöi
oft miöur vel á starfsfólkiö þeg-
ar sjúklingar næöu litlum bata
eða létust og þvi væri ekki að
neita að dauði sjúklings heföi
alltaf áhrif á starfsfólkið. Hins
vegar gætu þeir sem störfuöu i
svona starfi ekki sifellt veriö
með hugann viö dauöann og hitt
væri ekki siöur algengt aö
sjúklingar sýndu óvæntan bata
og heföi þaö aö sjálfsögðu góö á-
hrif.
,,Stóru slysin siðdeg-
is.”
En hvers konar slys í umferö-
inni eru hættulegust? Við spurð-
um Þorbjörgu aö þeirri
spurningu:
„Mér finnst verstu slysin oft
veröa þegar ekiö er á gangandi
vegfarendur. Þá eru vélhjóla-
slys einnig oft slæm, en bilfar-
þegar slasast einnig illa eins og
raun ber vitni og þá ekki slst i
innanbæjarakstri. Mér virðast
stóru slysin oft verða siödegis
og á þeim timum þegar fólk er
mikiö aö flýta sér.”
—HR
1 vaktherberginu var þröng á þingi, enda er mjög erilsamt á gjörgæsludeildinni. Fremst til hægri er
yfirlæknirinn Þorbjörg Magnúsdóttir. Visismyndir BG.