Morgunblaðið - 12.10.2001, Blaðsíða 5

aðrar forsendur.“
Morgunblaðið/Ásdís
a Biblíuna 13 ára gamall.“
er ferðalag sé bæði spennandi og
fróðleg lesning. „Sagan segir frá
raunverulegu ferðalagi Brians og
tveggja annarra frá vesturströnd
Bandaríkjanna alla leið til Höfða-
borgar í Suður-Afríku. Þremenn-
ingarnir hefja ferðalagið allslausir
og lenda í ýmsum erfiðleikum á
leiðinni,“ segir hún og bætir því
við að einn gefist upp á leiðinni.
„Brian heldur ásamt hinum áfram
og tekst á ótrúlega sannfærandi
hátt að draga lærdóm af hverri
einustu glímu þeirra við erfiðleik-
ana þar til lokaáfanganum er náð.
Bókin er svo spennandi að maður
getur eiginlega ekki lagt hana frá
sér fyrr en í lokin.“
Kolbrún segir Brian m.a. leggja
áherslu á jákvæðni í boðskap sín-
um. „Hann leggur áherslu á að fólk
velti sér ekki endalaust upp úr nei-
kvæðum hliðum lífsins heldur sé
jákvætt og dragi lærdóm af
reynslu sinni. Ég held að þessi boð-
skapur eigi einmitt erindi við
marga af minni kynslóð. Alltof
margir eru sífellt að barma sér yfir
engu. Flestir Íslendingar lifa góðu
lífi og ættu að gera meira af því að
staldra við og njóta augnabliks-
ins,“ segir hún. „Við erum alltof
upptekin af því að vera í sífelldu
kapplaupi við alls konar kröfur og
efnisleg gæði.“
Morgunblaðið/Þorkell
Kolbrún Pálína: „ Allt of margir eru sífellt að barma sér yfir engu.“
DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. OKTÓBER 2001 B 5
„ÉG BYRJAÐI snemma að lesa og
var sannkallaður bókaormur. Satt
best að segja var ég nánast alæta á
bækur og fór með skipulögðum hætti
í gegnum allar bækurnar í stóra
bókaskáp foreldra minna á unga
aldri. Eftir að ég fór að fara ein í
strætó sótti ég Borgarbókasafnið
stíft því að ekki mátti taka nema í
mesta lagi 3 bækur í hvert skipti. Ég
man að mamma sagði stundum við
mig þegar ég hékk inni og var að
lesa: „Æ, Sólveig mín! Af hverju
ferðu ekki frekar út að leika með
krökkunum?“ Ég man meira að segja
eftir því að stundum þegar ég fór í
boð með foreldrum mínum tók ég
með mér bók og sat síðan einhvers
staðar úti í horni og las,“ rifjar Sól-
veig Pétursdóttir dómsmálaráð-
herra upp.
Sólveig las barna- og fullorð-
insbækur jöfnum höndum. „Ég
hreifst ekkert síður af stráka- en
stelpuhetjum, t.d. las ég talsvert af
bófasögum fyrir stráka. Af íslensk-
um barnabókum er mér bókin Börn
eru besta fólk eftir Stefán Jónsson
sérstaklega minnisstæð. Sem full-
orðin manneskja sé ég að þar kemur
fram mikið innsæi í tilfinningalíf
barna. Eins og fleiri bókaormar lét
ég klassísku bókmenntirnar heldur
ekki fram hjá mér fara og las t.d.
gott úrval af íslenskum fornbók-
menntum með upprunalegu stafsetn-
ingunni. Auðvitað þurfti ég stundum
að spyrjast fyrir um orð.“
Eftir allan lesturinn viðurkennir
Sólveig að eiga bágt með að gera
upp á milli bóka. „Ég hef þó ákveðið
að nefna Brennunjálssögu,“ segir
hún og tekur upp vandaða útgáfu af
bókinni. „Mér er sérstaklega kær út-
gáfa Vöku-Helgafells af Brennu-
Njálssögu frá árinu 1997. Bókin er
nákvæm endurgerð af fyrstu útgáf-
unni af Njálu með nútímastafsetn-
ingu frá sama forlagi árið 1945. Hall-
dór Laxnes bjó bókina til prentunar
og myndskreytingarnar gerðu
Snorri Arinbjarnar, Gunnlaugur
Scheving og Þorvaldur Skúlason.
Njála er Íslendingum sérstaklega
kær og ástæðan er ærin. Sagan er
mikill dýrgripur og er nánast sama
hvar borið er niður. Örlaganorn-
irnar vefa vef sinn með listilegum
hætti í flóknu samspili vináttu og
átaka. Persónusköpunin er frábær
og myndrænar lýsingar standa
manni ljóslifandi fyrir hugskots-
sjónum. Ég verð að fá að nefna kon-
urnar sérstaklega. Konur eins og
Hallgerður langbrók sína og sanna
hvers konar áhrif íslenskar konur
hafa haft á landnámsöld. Ég gæti
haldið áfram að tala um Njálu enda-
laust, t.d. heiðurinn og dyggðirnar.
Sem lögfræðingur hefur mér t.a.m.
fundist sérstaklega áhugavert að
lesa um Alþingi til forna og hvernig
þingstörfum er lýst í sögunni,“ segir
hún og er spurð að því hvort að hún
haldi að Njála hafi haft áhrif á per-
sónuleika hennar sjálfrar. „Ég veit
ekki hvort Brennunjálssaga hefur í
sjálfu sér breytt mér þótt hún hafi
kannski vakið mig til meðvitundar
um að hver er sinnar gæfu smiður.“
Lögfræðilegt ívaf
Sólveig segir að hún og eig-
inmaður hennar hafi lagt áherslu á
bækur á sínu heimili. „Maðurinn
minn les ekki minna en ég. Við eig-
um gott safn bóka og höfum lagt
áherslu á að halda bókum að börn-
unum. Á meðan þau voru lítil lögðum
við mikla áherslu á að lesa fyrir þau
á kvöldin. Mér hefur oft fundist að
heyra megi á mæli barna hvort að
lesið hefur verið fyrir þau eða ekki.
Með því að hlusta á upplestur fá þau
betri tilfinningu fyrir tungumálinu
og meiri orðaforða,“ segir Sólveig og
bætir við að á heimilinu séu engin jól
án bóka. „Við reynum að tryggja að
allir fái bók og helst fleiri en eina.“
Sólveig segist hafa sérstaklega
gaman að því að sjá fyrir sér sög-
urnar í landinu á ferðalögum. „Við
höfum gaman að því að velta því fyr-
ir okkur hvar atburðirnir í sögunum
hafa átt sér stað. Einu sinni vorum
við að ferðast um Njáluslóðir og afi
barnanna var að rifja upp fyrir þeim
atburðina í Njálu. Börnin hlustuðu
andtaktug á frásögnina þar til eitt
þeirra stundi upp: „Nei, afi. Nú ertu
að skrökva!,“ segir Sólveig og við-
urkennir að á síðustu árin hafi hún
haft lítinn tíma til að sökkva sér ofan
í fornbókmenntirnar. „Mér finnst al-
veg frábær hvíld og slökun að setjast
niður með bók. Hins vegar verð ég
að viðurkenna að vegna knappari
frítíma hef ég meira farið út í afþrey-
ingarsögur síðustu árin. Þar eru
sakamálasögur með lögfræðilegu
ívafi í mestu uppáhaldi.“
Sólveig
Pétursdóttir
dómsmálaráðherra
Listilegur
örlagavefur
í Njálu
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Sólveig: „Sagan er mikill dýrgripur og nánast sama hvar borið er niður.“
„ÉG HEF alltaf haft gaman að því að
fara í bókabúðir. Eftir tilkomu Netsins
hef ég gert dálítið af því að panta bæk-
ur í gegnum netverslanir þótt þau við-
skipti jafnist aldrei á við ferð í bóka-
búð. Aftur á móti hef ég ekki verið
neitt sérstaklega duglegur að lesa fag-
urbókmenntir. Ég hef aðallega sökkt
mér niður í bækur í tengslum við vinn-
una bæði um stjórnun og nýjungar í
atvinnurekstri,“ segir Þorkell Sig-
urlaugsson, framkvæmdastjóri þróun-
arsviðs Eimskips.
Þorkell segir að lestur þessara fag-
bókmennta hafi án efa haft áhrif á við-
horf sitt til atvinnulífsins. „Eftir á að
hyggja tel ég að hugmyndir einnar
bókar hafi mótað viðhorf mín öðrum
fremur enda mótaðist ég af áhrifum
hennar sem ungur maður. Bókin heitir
Trigger Points og er eftir bandaríska
framtíðarfræðinginn Michael J. Kami.
Hugmyndum Kamis kynntist ég fyrst
fyrir um 20 árum síðan. Aðdragandinn
að því var að Hörður Sigurgestsson
settist í stól forstjóra Eimskips árið
1979. Saman veltum við upp ýmsum
hugmyndum um framtíðarþróun fyr-
irtækisins. Úr varð að við sóttum
námsstefnu Kamis undir yfirskriftinni
New Management Realities í Toronto í
Kanada árið 1981. Í kjölfarið á því sótti
ég aðra námsstefnu Kamis í Brussel
árið 1985 og fékk hann til að koma
hingað á vegum Stjórnunarfélagsins
sumarið 1986.“
Kami dró saman hugmyndir sínar í
bókinni Trigger Points árið 1988.
„Þegar ég fletti í gegnum bókina núna
finnst mér hún ekki nærri því eins
áhrifamikil og boðskapur Kamis var
fyrir 15 til 20 árum síðan og kannski
ekki nema von. Hann spáði fyrir um
framtíðina og ýmsar af hugmyndunum
í bókinni eru orðnar hluti af íslensku
nútímasamfélagi. Hins vegar blandast
mér ekki hugur um að Kami fékk mig
til að hugsa með öðrum hætti á sínum
tíma. Ég fór að verða uppteknari af
hvers kyns nýsköpun og því hvaða
tækifæri biðu okkar í framtíðinni,“
segir Þorkell. Eimskip fór að sýna
ýmsum nýsköpunarverkefnum meiri
áhuga um miðjan níunda áratuginn.
„Fjárfest var í fyrirtækjum í nýjum
greinum, t.d. DNG, Pólstækni og síðar
Marel, Tækniþróun með Félagi ís-
lenskra iðnrekenda, Háskóla Íslands
o.fl. og fiskeldisfyrirtækinu Árlaxi svo
dæmi séu nefnd. Sumt gekk upp og
annað ekki,“ viðurkennir Þorkell.
„Með tímanum hefur þróunin haldið
áfram og skapast grunnur og skiln-
ingur á möguleikum Íslendinga fyrir
fyrirtæki á borð við Marel, Össur og
Tölvumyndir,“ segir hann og fram
kemur að hann hafi setið í stjórn allra
þessara fyrirtækja.
Þorkell kom einnig inn í stjórn Verð-
bréfaþings Íslands fyrir um áratug og
tók þátt í mótun hlutabréfamarkaðar.
Með því telur hann að orðið hafi um-
bylting í möguleikum fyrirtækjarekst-
urs hér á landi.
Skemmtilegur fyrirlesari
Þorkell segir að gaman hafi verið að
sækja fyrirlestra Kamis því að hann
hafi náð vel til fólks með húmor og lif-
andi áhuga á efninu. „Innan fyrirtækja
lagði hann áherslu á að ekki væri hikað
of lengi með að grípa til aðgerða og
helst ekki beðið lengur en fram á
næsta mánudagsmorgun eða „Take
Monday Morning Action“ eins og
Kami orðaði það svo skemmtilega.“
Bókaáhugi Þorkels hefur ekki ein-
göngu falist í því að lesa bækur heldur
hefur hann sjálfur skrifað nokkrar
bækur. „Ég skrifaði bókina Framtíð-
arsýn árið 1989 og stofnaði af því til-
efni útgáfufélagið Framtíðarsýn hf.,“
segir hann og tekur fram að bókaút-
gáfan hafi síðan sameinaðist útgáfu-
félagi Viðskiptablaðsins. „Rekstur sér-
hæfðs viðskiptablaðs í okkar litla
þjóðfélagi hefur gengið ágætlega. Það
má því segja að framtíðarsýn okkar
hafi ræst hvað það varðar.“
Þorkell segist hafa haft ánægju af
því að takast á við ný og krefjandi
verkefni og í frístundum sínum hafi
hann oft snúið mér að tölvuskjánum.
„Kami hafði oft á orði að lífið ætti að
vera skemmtilegt, „Life must be Fun“,
og auðvitað eigum við að hafa gaman
af því sem við erum að gera.“
Þorkell
Sigurlaugsson
framkvæmdastjóri
Margir spádóm-
ar í Trigger
Points rættust
Morgunblaðið/Ásdís
Þorkell: „Varð uppteknari en áður af hvers kyns nýsköpun.“
Morgunblaðið/Golli
ago@mbl.is
Lið-a-mót
FRÁ
Apótekin
Tvöfalt sterkara
með GMP gæðaöryggi
H
á
g
æ
ð
a
fra
m
le
ið
sla
FRÍHÖFNIN