Vísir - 18.03.1980, Qupperneq 9

9
VÍSIR
Þriðjudagur 18. mars 1980
í
Hvað segði AIDvöusambandiö
ef felagar bess velttu
Djónustu” af pessu lagl?
Pi
„Vændi ?
„Mér fannst það ekki vera þess virði að taka greiðslu fyrir það", sagði unga
stúlkan, sem á bresku hernámsárunum á Islandi var yfirheyrð, í kringum 1940, og
spurð, hvort hún hefði tekið greiðslu af hermanninum.
Hlutirnir breytast, einnig já Islandi, og á meðan á Norðurlandaráðsþingi stóð,
sem nýlega lauk í Reykjavík, sýndi það sig að það er vísir að lúxusvændi, nokkuð
sem margir hefðu ekki trúað að væri satt.
Verðiðer himinhátt, sögðu nokkrir þátttakendur sem heimsóttu veitingastaðinn
Hollywood, sem að öðru leyti liggur í nánd við eitt hótelanna, Hótel Esju, þar sem
stdr hluti norrænu þátttakendanna bjó.
Samkvæmt upplýsingum sem fréttaritari Ritzau hefur útvegað, þá mun einhver
hluti þessara lúxus-stúlkna vera aðilar að íslenskum módel- eða sýningasamtök-
um, sem um bjartan dag sýna föt, eða sem sagt klæddar stúlkur.
Reykjavík er borg með um það bil 84 þús. íbúa, og í borg með svo lítinn íbúaf jölda
í landi, þarsem aðeinsbúa um þaðbil230 þús. íbúar, fer orðrómurinn fljótt af stað.
Staðreyndin er að margír hinna norrænu þátttakenda voru spurðir á veitinga-
staðnum Hollywood hvort þeir vildu hafa eða fá kvenlegan félagsskap gegn
greiðslu"
. Undanfarandi fáu linur hafa
valdið einhverju mesta fjaðra-
foki meðal islenskra fjölmiðla i
langan tima, innanglefsur og
danskar rangfærslur, sem og
yfirlýsingar og stór orð frá hin-
um og þessum hafa veriö birtar
i fjölmiðlum.
Morgunblaðið tekur viðtal við
formann Blaðamannafélags ts-
lands, sem réttilega skýrir frá
þvi aö undirritaður sé ekki
félagi i þeim samtökum, en
lætur samtimis undir höfuð
leggjast aö segja frá inntöku-
skilyrðum þess.
Ég hef aldrei orðið þess var aö
Kári Jónasson gerði sig sekan
um órökstuddar dylgjur, og eina
skýringin sem ég get fundið
fyrir þvi að jafn áhrifamikið og
vandað dagblað og Morgun-
blaðið birtir ekki þessi skilyrði,
er sá skortur á rými, sem
Morgunblaðið kvartar yfir ,,af
gefnu tilefni” sl. laugardag.
Félagar i Blaðamannafélag-
inu þurfa að vera fastráðnir við
islenskan fjölmiðil, og enn hefur
fréttastofa min ekki verið tekin
gild sem slikur.
Einnig telur Blaðamanna-
félagið að það geti ekki samiö
um min kaup og kjör, og þvi sér
það sér ekki fært að veita mér
inngöngu.
Þessu .hefur Blaðamanna-
félagið ekki séð sér fært að
svara mér skriflega, þrátt fyrir
tvær umsóknir, en þessi rök
hafa komið fram i samtölum, og
hef ég tekið þau gild.
Ég er i stjórn „Félags laus-
ráðinna dagskrárgeröar-
manna” og er félagi i tveimur
blaöamannasamtökum er-
lendis, en það gefur litla lif-
eyristryggingu á Islandi þegar
fram liða stundir.
Vilmundur Gylfason ritar
grein, sem ber þess öll merki að
hann þekkir ekki innihald
fréttarinnar FRA Islandi.
Það er sorglegt að jafn heið-
virðum og virtum manni og
fyrrverandi dóms- og menn-
ingarmálaráðherra skuli verða
það á, og ber að harma það.
Afsökun Vilmundar Gylfa-
sonar er sú að hann byggir sina
grein á þeim innanglefsum og
rangtúlkunum sem birst hafa i
islenskum blöðum siðustu daga,
og einmitt vegna þeirra er
greinin hér lögð fram i heild
sinni.
Hvort það gefur tilefni til
nýrra skrifa skal ósagt látiö, en
nú ættu menn allavega að vita
betur hvað þeir eru aö fjalla
um, ef tilefni verður taliö til
þess.
En þaö hefur ýmislegt farið
fram hjá mönnum, eða kannske
alveg öfugt, það hefur ýmislegt
komið i ljós.
Enginn virðist hafa út á þá
tegund mannlegra samskipta
sem hér um ræðir að setja, eng-
in kona talar um þennan ósið
karlmanna að kaupa sér félags-
skap fyrir aurana sina.
Þetta viröist allt vera i besta
lagi, bara ef þessi „þjónusta” er
ekki veitt af fólki innan ákveð-
inna starfstétta.
Hvað myndi Alþýöusam-
OG HEILOG GUÐSMðDIR
FYRIRGEFI MER...
neöaranals
Þess.i otð erú WU 3 blaft t«l
varnar málfrelsma og því tíl
styrktiir: Blaðamsnusrtsr.i
Kfiykjavik vnrftur sér til tniur.k-
unar roeíi því að sanda útlendri
fróttaíi.ofu tVétí þess efn.ia, að
erlendír gestir. wxr. Mr voru
atitddír, hafí átt víðskipii vtö ís-
’iwi/.knr gleöikonur á veítioga-
stað. sern bann tiltekur. Og
þæiti engum mikið. Jafnframt
er greini tra því, hvaða samtnk
íóiks hér er utn að ræfta. 1 lítlu
santféíagi ei«B og á tslnr.öi feef
ur anr.af- eins og jteita seti kratt
i Leiiií-Gróu
Nó fecfut’ aft visu komift f Ijós
að þetia eru Oíanniridi. Ifins
vegar ætii þaft að vera oigert
oukaairifti ntálsíns. Fólk ctti
vænianfega aft vera frjalat aft
þvi. hvertúg þaí ver iima afu-
um. Hitt er aðaiatnfti að htaða-
maður skuli hafa geft f sér tll
þesv aft gcra slfiu ttsáf aft frétt,
valda bæfti fslenakum eíastak-
lingum og htnurr. eriemiu gest
«g ekki i uppíloílarskyui. Hitts
vegar geta ofðdegtsblöftin sér
mai úr þesstt yfir þver.tr fcrsift-
ur. cg annafi J>etrra gcagur jafr,-
vei svo langt aft birta mynd af
blaftntnonnitium. Og svo vifttðl
vtð jaínvel ðnafngrelnt fólk um
þetia ..atórkostlega baej'kíli”
>etta þykir mér breng’.aS
frettamat. ~ ug þetta er ekkt sö
Vfetr ng ckki það Oagbláð. sem
eg hefi talíð af Uínu gf>ða / Is-
lenzkri blaftaroennNko. þvi
ssntUeikurinn er anfivítaft sö, aft
eí cinþver stnndnr vændí! þessu
5ambaodi, þá cr það hlaðamað-
urtnn sam seiur vlika frélt —
fyrír penír.ga v*s;tanlegn.
Höró blaöamennska —
sorpblaðamennska
Þafi hefur kumlð vkýrt i Ijó*
aft Jtessi írétt er mddalega npp
logtn. og þarf ckki aft hafa fletrí
nrft um þaft Eu jafnveí þött hun
htífðl verift aftnn, þá er NÓm
eiörfttu ob sarot er smckklavsift.
ntannafé ~ eða etukaiif fóikí
Þar vcrftum vift aft áraga mörk
og þau roörk eiga aft vera itet!-
ög. Hlöð, sem vilja vera vtrftu-
leg. eiga að beita igiurn röftum,
sem þav, te)ja tiltæk, tji aft veita
afthr.ld opinberum aðitum, eða
hegftnn fyrirtækja: En aft þvi er
varðör eir.kalff folks. þá & þnð
,\ð vera vartð, vera heilagt. ng
ílíkt kcxonr blðftum ~ cða «ðr-
um y-fir hftfuð aft tala -- ekki víð.
Citi t heíroi hafa bföft ruðít iun
ó ctnkalif fnlks. og c-ttgu hlíft.
Sltkt ct- ..gui prcssa"og fter þaft
nnfn roeft rcutu Er. þar.r.ig er.
að þeir sem ttí dctnis hafn mis-
farift með aimannavald, eg um
« skrlfað i blftðutn, þeir sjá scr
hag I þvf að rngia þessu ötlu
sarnar.. Fyrtrþeim er þetta Alit
sorpblafiamenr.ska Þaft vrf
þeirra hagur. Vandínn er sem
sagt, aft subbUKkapur. hr.eðiteg
tnístúk, c'ros og hér hafa Jit ser
stað, draga úr gíhii þe’.rrar
hiírðn blaðameniisku gagnvart
cpinberutn aft'dum. hagsmuniim
cg fyrirts'kjum, sero þó a að
vera lykill S lýðrajðísskiþulngl,
Frelsið er mlkila yírbi, og
móifreisið þar með. En það cni
vissar reglur sem verbtir að
fyigja. Hcr hafa aliar regtur
veisrmts verið brofnar.
Dagur
Uagur Sigurðarson cr.i eltl
sirm citUivað & Jieísa teift (farið
mcð eftir mlnflii:,
Þ*r eru allar roellur
r.cma ein
meilur acm vift luupum
nem* «in

,. SH'itiívivjr.v-'i. ~
Vilmundur Gylfason< at
þíngtsmaður og fyrrver-
artdt dómsmálaráöherra
gerír hér aö umfaisefní
fréttaflufning bíaðamia
af frásögnum fréttastofu
Borgþórs Kjærnested f
vikunni/ J>ar sem samtök
sýntngarfótks f Reykja-
vík voru borín þeim
sökom á ertendum vett-
vangi a& standa aö vændi.
fnrí íg með rangt möl.
ftg er ckki að fclla siðferðís-
dftroa af etnu eða neinu tagi.
‘ neöanmóls
Borgþór S. Kjærnested
skrifar hér i tilefni af
umræðum sem oröið hafa
vegna fréttar er hann
sendi Ritzau-fréttastof-
unni um lúxusvændi í
Reykjavík og birtir
fréttaskeytið er hann
sendi. Borgþór sagði:
„Ef menn hugsa um þær
fáu línursem sendar voru
til Ritzau/ þá gefa þærtil-
efni til umhugsunar um
þá breytingu sem orðið
hefur i íslensku þjóðlífi.
Þær ásaka hvorki einn né
neinn um nokkurt ólög-
legt athæfi.
bandið segja ef það kæmi I ljós
að félagar þess veittu „þjón-
ustu” af þessu tagi?
Ef menn hugsa ,um þessar fáu
linur sem sendar voru TIL
Ritzau, þá gefa þær tilefni til
umhugsunar um þá breytingu
sem orðið hefur í islensku þjóö-
lifi.
Þær ásaka hvorki einn né
neinn um nokkurt ólöglegt at-
hæfi og ef þær valda einhverjum
hneykslun, þá er þaö táknrænt
fyrir brenglað siðgæðismat og
þröngan sjóndeildarhring.
Oörum dylgjum um tilfinn-
ingar mínar og hneigðir hirði ég
ekki um aö ræða, þær eru mitt
einkamál og enn sem komið er
hafa þær ekki gefið tilefni til
refsiaðgerða.
Aftur á móti væri æskilegt að
koma á fréttasambandi milli Is-
lands og Noröurlandanna, þá
væri ef til vill örlitil von til þess
að fréttir mínar birtust óbrengl-
aöar i islenskum fjölmiölum,
þegar ástæða þykir til.
Borgþór S. Kjærnested.
Framboösmái í Frakklandl
Forseti Frakklands hefur
mikil völd. Hann útnefnir for-
sætisráðherra og aðra ráðherra
og leysir þá frá störfum, en
hefur að öðru leyti lík völd og
forsætisráðherra á Norðurlönd-
um, þ.e. hann er oddviti fram-
kvæmdavaldsins. Hann er i for-
sæti á rikisstjórnarfundum svo
og i æðstu ráðum og nefndum
landvarna. Það er þvi eðlilegt
að Frakkar séu farnir að velta
þvi fyrir sér hverjir verði fram-
bjóðendur við forsetakosning-
arnar 1981 eftir 14 mánuöi.
Frambjóðendur.
Kosningarnar fara þannig
fram að kosið er á sjö ára fresti i
tveimur umferðum. 1 seinni
umferð er kosið milli þeirra
tveggja sem efstir uröu i fyrri
umferð. Kosið er meö viku
millibili. 1 síðustu forsetakosn-
ingum 1974, áttust þeir við
Valery Giscard d’Estaing for-
seti og Francois Mitterand
frambjóðandi sósialista. Kosn-
ingarnar voru tvlsýnar, Giscard
fékk 50,81% greiddra atkvæöa
en Mitterand 49.19%. Enn varö
svo mjórra á mununum milli
hægri og vinstri manna i þing-
kosningunum 1978. Þá fengu
hægri menn 50,5 prósent at-
kvæða en vinstri 49,3% en höfðu
veriö yfir í fyrri umferð. Það er
þvi eðlilegt að augu mann bein-
ist að vinstri mönnum og Sósia-
listaflokknum nú, þar sem llk-
legast er að sá frambjóðandi
sem þeir styðja keppi við
Giscard i seinni umferð.
Það var árið 1972 sem vinstri
flokkarnir undirrituðu sam-
eiginlega stefnuskrá
(Programme commun) og
stofnuðu þar með bandalag
vinstri manna. Helstu atriði
stefnuskrárinnar voru þessi:
Stytt vinnuvika og hækkun lág-
aðutan
Fréttaritari
Vísis i Frakk-
landi, Guðrdn
Eyjólfsdóttir,
fjallar um
væntanlegar
forsetakosn-
ingar, fram-
bjóðendur og
stöðu frönsku
flokkanna i
þeim.
markslauna. Atvinnuöryggi.
Þjóðnýting niu stórfyrirtækja.
Aukin völd sveitastjórna og
beinar kosningar til þeirra.
Endurskipulag félagsmála.
Virðing fyrir lýðréttindum og
útvíkkun Jieirra. Friðarstefna i
utanrikismálum, þar sem er
t.a.m. lagt til að Nato og
Varsjárbandalagið verði leyst
upp samtimis og stofnað verði
til samvinnu þjóöa Evrópu á
sviöi öryggismála.
Samstaðan hefur rofnað.
En siöan 1972 hefur margt
breyst og hefur sú samstaða
sem þá náðist um sameiginlega
stefnu rofnað. Agreiningur kom
fyrstupp árið 1977 þegar komm-
önistar fór fram á að stefnunni
yrði breytt á þann veg að hækka
lágmarkslaunin meira (auk
hlutfallshækkana) og að fleiri
fyrirtæki yrði þjóðnýtt. Þá hefur
bæst við að kommúnistar tóku
þá afstöðu i Afganistanmálinu
að standa með Rússum einir
kommúnistaflokka í Vestur-
Evrópu. Nú er svo komið að
ágreiningur sósialista og
kommúnista er eitt helsta
fréttaefnið sem að þeirra mál-
um lýtur, þótt báðir aðilar seg-
ist enn vera hlynntir sameigin-
legu stefnuskránni frá 1972. En
snúum okkur aftur að fram-
boðsmálum sósialista.
Francois Mitterand er fæddur
1916 og hefur tvisvar veriö
frambjóðandi i forsetakosning-
um og tapað I bæði skiptin. 1965
fékk hann 36 prósent atkvæða á
móti De Gaulle. Hann hefur
ekki ennþá gefið ákveðið svar
um það hvort hann bjóði sig
fram nú. En innan Sósíalista-
flokksins eru uppi raddir um að
timi sé komin til að aörir fái aö
spreyta sig. Hefur þar mest
boriö á Michel Rocard. Hann er
tæplega fimmtugur og þykir
sannfærandi i öllum sinum
málflutningi. 1 öllum aöal-
atriöum eru þeir Rocard og
Mitterand sammála, báðir eru
þeir sammála þeim hugmynd-
um sem samþykktar voru á sin-
um tima i sameiginlegu yfirlýs-
ingunni. Það er helst að þeir
meta misjafnlega hvaða leið
skuli nú velja. Georges
Marchais aðalritari Kommún-
istaflokksins mun aö öllum lík-
indum fara I framboð lika. Samt
eru meiri likur á að sá fram-
bjóðandi sem sósialistar styöja
komist i seinni umferð, og þá er
alveg óvíst hvert atkvæöi
kommúnista fara.
Hvað gera kommúnistar?
Sumir fréttaskýrendur gera
þvi skóna að kommúnistum
komi það betur málstað sinum
til framdráttar að við völd séu
þeir sem eru alveg andstæðrar
skoöunar en að sósíalistar kom-
ist til valda. Hvort sem þaö er
nú rétt mat eður ei, er það hins-
vegar ljóst að það er ekki alveg
sjálfsagt nú að frambjóðandi
sósialista fái atkvæði kommún-
ista I seinni umferð. Það er álit-
ið að Rocard hafi ekki jafn
ákveðið á móti þvi að mynda
stjórn með miðjumönnum og
ýmsum smáflokkum s.s. um-
hverfisverndarmönnum. Haft
er eftir honum að það sé komm-
únista að stíga fyrsta skrefið til
sátta enda hafi það verið þeir
sem stofnuðu til sundurlyndis.
Hann er talinn höföa til ýmissa
óháðra vinstri manna og kristi-
legra. Mitterand setur hins-
vegar samstarf vinstri flokk-
anna ofar öðru og er haft eftir
hans mönnum aö það þurfi aö
taka þaö alveg skýrt fram að
myndun stjórnar með öðrum en
vinstri mönnum sé óhugsandi.
Mitterand er aöalritari flokks-
ins og enn sem komiö er i meiri-
hluta innan hans. Komið hefur
fram að bæði Rocard og Mitter-
and eru andvigir forkosningum
innan flokksins. Liklega ætlar
Rocard aö láta reyna á það,
hvort Mitterand muni ekki láta
honum eftir að vera frambjóð-
andi vegna þess fylgis sem hann
er talinn höföa til utan flokksins
og vinstri sambandsins.
En hvor þeirra eöa reyndar
hver sem frambjóðandi vinstri
manna verður má búast við að
kosningarnar veröi tvisýnar.
Frakkar hafa reynt að hafa
sjálfstæöa utanrikisstefnu innan
NATO. Búast má viö aö þeir
muni ganga enn lengra á þeirri
braut ef vinstri menn komast til
valda.
10. mars ’80