Morgunblaðið - 05.11.2002, Blaðsíða 6

HANDKNATTLEIKUR
6 B ÞRIÐJUDAGUR 5. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
SÆNSKI landsliðsmaðurinn í
handknattleik, Staffan Olsson
meiddist illa á hné í leik liðsins
gegn Íslendingum á heimsbik-
armótinu í handknattleik þar
sem Svíar höfðu betur, 31:25.
Olsson lenti í samstuði við fé-
laga sinn Jonas Källman með
þeim afleiðingum að Olsson
meiddist illa. Reyndar segja
sænsk blöð að Sigfús Sigurðsson
hafi hrinnt Källman svo harka-
lega að hann hafi lennt á Ols-
son. Læknar sænska liðsins eru
hæfilega bjartsýnir á að Faxi
verði klár í slaginn með sænska
liðinu þegar heimsmeist-
arakeppnin hefst í Portúgal um
miðjan janúar á næsta ári. Ols-
son er ekki eins bjartsýnn og
sagði í viðtali við Expressen í
gær verða glaður geti hann
nokkru sinni leikið handknatt-
leik á ný. Óttast er að svo geti
farið að meiðslin bindi enda á
feril þessa sigursæla 38 ára
gamla handknattleiksmanns.
Olsson hefur leikið 329 lands-
leiki og skorað í þeim 799 mörk.
Hann var að gera sig líklegan
til að skora 800. markið þegar
Källman varð á vegi hans.
„Faxi“ meiddist
illa á hné
BENGT Johansson, landsliðsþjálfari Svía
í handknattleik, segir í samtali við dag-
blaðið Dagens Nyheter að hann hyggist
hætta þjálfun landsliðsins eftir Ólympíu-
leikana í Aþenu sumarið 2004 en þá renn-
ur samningur hans við sænska handknatt-
leikssambandið út. Þá verður hann búinn
að vera skipstjóri sænska landsliðsins í 16
ár.
Johansson segir að sinn draumur sé að
vinna til gullverðlauna á Ólympíuleikum
en það hafi honum ekki tekist til þessa
þrátt fyrir að hafa oft komist nærri því
eins og í Sydney fyrir tveimur árum þegar
Svíar töpuðu fyrri Rússum í úrslitaleik.
Johansson segir að enn sé of snemmt að
Staffan Olsson og Bengt Johansson, þjálfarinn sigursæli,
með Evrópubikarinn fyrr á árinu.
Johansson
með Svía
Að sjálfsögðu höfum við miklaráhyggjur af því að Guðmundur
fái ekki að leika með sínu liði, en
þetta eru aðstæður sem við eigum
mjög erfitt með að gera eitthvað í. Ég
vissi raunar ekki hversu lítið hann
hefur spilað fyrr en ég kom hingað til
Svíþjóðar. Við verðum bara að vona
að hann nái að koma sér í þá stöðu að
þjálfarinn sjái að hann sé liðinu það
mikilvægur að hann fái að leika.
Hann leikur örugglega í Evrópu-
keppninni með liðinu á næstunni og
vonandi nær hann að standa sig í
þeim leikjum þannig að þjálfarinn
sjái hversu mikilvægur hann er. Það
er mjög slæmt að hafa markvörð í úr-
slitakeppni HM sem er ekki í leik-
æfingu, það gengur ekki. Þess vegna
er mjög mikilvægt að Guðmundur
kom í þetta mót. Menn geta spurt sig
hvað við séum að gera með hann, en
við þurfum að hafa hann í standi og
þetta mót var liður í því. Þetta er
sannarlega áhyggjuefni,“ sagði Ein-
ar.
Það er búið að prófa marga mark-
verði síðustu árin. Er Guðmundur
enn fyrsti kostur?
„Guðmundur hefur verið okkar að-
almarkvörður undanfarin ár, en það
er erfitt að spá, sérstaklega um fram-
tíðina og það er því alls ekki hægt að
segja til um hvernig þetta kemur til
með að verða. Ég er þokkalega sátt-
ur við frammistöðu þeirra tveggja
sem voru hérna með Guðmundi, þeir
eru að stíga sín fyrstu skref í lands-
liðmarkinu þó svo að þeir eigi ein-
hverja landsleiki.
Það getur tekið upp undir fimmtíu
landsleiki fyrir markvörð að verða
góður í alþjóðlegum handknattleik.
Það er ákveðið vandamál hversu
reynslulitlir þeir markverðir eru sem
eru næstir á eftir Guðmundi,“ sagði
Einar.
Nú er oft talað um að við eigum
ekki eins frambærilega markverði og
aðrar þjóðir og markvarslan hafi ver-
ið nokkurs konar akkilesarhæll okk-
ar. Er hægt að laga þessa stöðu eitt-
hvað?
„Já, ég held það sé hægt að laga
þetta. En til þess þarf ýmislegt að
breytast og þá fyrst og fremst það
umhverfi sem markverðir eru í
heima.
Þjálfun markvarða heima hefur
verið stærsta feimnismálið í íslensk-
um handknattleik. Hjá stærri fé-
lagsliðum heimsins eru markverðir
með sérstaka þjálfara sem hugsa
bara um þá og eins og handboltinn er
að þróast þá er staða markvarðarins
stöðugt að verða mikilvægari hluti.
Sóknum fjölgar stöðugt og þá sér-
staklega hraðaupphlaupum og við því
þurfa markverðir að bregðast.
Heima fá markverðir þessar hefð-
bundnu æfingar, það er skotið á þá
og allt það en ég tel að grunnþjálfun
þeirra og æfingar varðandi tækni séu
ekki nægilega góðar. Þetta þarf að
laga og helst vildi ég sjá slíka þjálfun
á markvörðum alveg niður í yngri
flokka.
Tækninni hefur fleygt áfram í
íþróttinni og því fylgir að markverðir
fá á sig mun fjölbreyttari skot en áð-
ur og það kallar auðvitað á breyting-
ar og aðlögun hjá þeim. Samstarf
markvarðar og varnar er einnig mjög
áhugavert og sérstaklega er gaman
að fylgjast með hvernig þetta kemur
út hjá bestu liðunum. Svíar hafa í
gengum tíðina verið mjög framarlega
á þessu sviði, átt frábæra markverði
sem ná alltaf vel saman við vörnina.
Færri landsleikir en áður hafa það
líka í för með sér að erfiðara er að
þjálfa upp markmenn, sérstaklega
vegna þess að við erum oftast að spila
á stórmótum og leikum stöðugt leiki
þar sem við verðum að tjalda öllu því
til sem við eigum. Þegar við leikum
stöðugt einhverja „dauðaleiki“ getur
verið erfitt að þróa þetta.
Við erum mikið að skoða hvort
ekki er hægt að koma á einhverjum
B-landsleikjum með þeim sem leika
heima þannig að þeir fái meira tæki-
færi til að spila og þróa leik sinn. Það
skiptir miklu máli að þessir strákar
fái sína leiki.“
Fá markverðir nú til dags meiri og
betri þjálfun en þegar þú varst í
markinu?
„Það er nú dálítið erfitt að meta
það. Það verður að segjast alveg eins
og er að þegar ég var í markinu í
gamla daga hugsaði maður mikið um
sjálfan sig. Ég var raunar með ágæt-
isþjálfara, bæði Bogdan og eins í fé-
lagsliðunum. Ég fékk mjög góðan
grunn sem strákur og var svo hepp-
inn að hafa landsliðsmarkvörð, Þor-
stein Björnsson, sem þjálfara þegar
ég byrjaði. Það er mjög mikilvægt að
grunnurinn sé kenndur strax í upp-
hafi og því miður virðist þróunin oft
þannig að í yngri flokkunum séu þeir
settir í markið sem eiga erfiðast með
að spila íþróttina. Það er í rauninni
ekki mjög gott þar sem markvörður
verður að vera þannig gerður að geta
framkvæmt hreyfingar sem eru mjög
erfiðar. Hann þarf að vera snöggur
og liðugur og því er það óeðlilegt að
þeir sem erfiðast eiga með að spila
íþróttina séu alltaf settir í markið.“
Hvers vegna virðast ákveðnar
þjóðir alltaf koma upp með frábæra
markverði, ár eftir ár?
„Það eru sjálfsagt margar ástæður
fyrir því. Svíar hafa til dæmis alltaf
átt toppmarkverði og eina af ástæð-
unum tel ég vera að hér í Svíþjóð hafa
markverðirnir verið fyrirmyndir og
unglingarnir dást að þeim og vilja
vera eins og þeir. Ég er viss um að það þykir fínt að
vera handboltamarkvörður hér. Svíar segja sjálfir að
þetta sé eitt af því sem hefur gert það að verkum að
hjá þeim koma alltaf fram markverðir sem eru meðal
þeirra bestu í heimi.“
Það hefur verið rætt um vandamálin varðandi
markverði hjá okkur í fjölda ára. Sérð þú eitthvað
sem bendir til að mikilla br
inga sé að vænta í þeim efnum
„Ég sé svo sem ekki að þa
neitt rosalega bjart framund
því og það er alveg ljóst að við
um ekki að fá einhvern tug gó
markvarða sem eru líklegir ti
berjast um landsliðssæti. S
sem áður eigum við góð efni s
maður er farinn að fylgjast m
og vonandi koma fleiri efnile
fram.
Málið er að í þeim stórmót
þar sem markvarslan hefur v
góð, ekki endilega eins góð
hjá þeim allra bestu, hel
ágætlega góð, höfum við sta
okkur vel. Markvarsla er m
vægur þáttur og því miður he
ekki verið hugsað nægilega
um þennan þátt á Íslandi.
Til að laga þetta þarf be
umhverfi og fleiri þjálfara.
allt kostar það nú peninga.
höfum verið að reyna að fá M
Olsson heim til Íslands til a
meiri vídd í þetta. Hann vill e
koma fyrr en eftir HM í Portú
enda erum við með Portúg
riðli þar og því eðlilegt að h
vilji ekki koma fyrr en eftir
keppni, þar sem hann er aðs
arþjálfari portúgalska landsl
ins.
Ef við ætlum að halda okku
þeim stað þar sem við eru
handboltaheiminum þarf k
lega að laga þessi atriði,“ sa
Einar Þorvarðarson.
Einar Þorvarðarson, einn leikreyndasti markvörður Íslands og aðsto
arþjálfari landsliðsins, með Hlyni Jóhannessyni og Birki Ívari Gu
mundssyni, sem vörðu markið í tveimur síðustu leikjunum í Svíþjóð.
Oftast þegar íslenska landsliðið í hand-
knattleik hefur tekið þátt í mótum hefur
það verið viðkvæðið að við eigum ekki eins
góða markverði og flest eða alltént mörg
önnur lönd. Guðmundur Hrafnkelsson hef-
ur verið akkerið í markvarðamálum Íslands
undanfarin ár og staðið sig á stundum frá-
bærlega. Staða hans um þessar mundir er
erfið, hann fær lítið að leika með félagsliði
sínu á Ítalíu. Skúli Unnar Sveinsson ræddi
markvarðamál við Einar Þorvarðarson,
framkvæmdastjóra HSÍ, aðstoðarlandsliðs-
þjálfara og fyrrverandi landsliðsmarkvörð,
sem gjörþekkir þessi mál.
Áhyggjuefni ef
Guðmundur spilar
ekki með liði sínu
Markalekinn
að aukast
ÞEGAR Egyptar skoruðu 32 mörk gegn Ís-
lendingum á sunnudaginn í Gautaborg,
32:26, var það í sjöunda skipti sem landslið
Íslands hefur fengið á sig 30 mörk eða
meira í leik á árinu. Áður hafði 30 marka
múrinn verið rofinn í leikjum gegn Svíum
26:31 á laugardag, Rússum í sl. viku 28:39,
Makedóníu, 35:30, Danmörku, 26:32, Nor-
egi, 23:32 og Svíþjóð á EM í Svíþjóð, 22:33.
1997 fékk Ísland á sig þrjátíu mörk eða
meira í fjórum leikjum – gegn Litháen,
29:32, Júgóslavíu, 26:30, Spáni, 21:30, og
Þýskalandi, 24:32.
Þá var það í fyrsta skipti síðan 1993 sem
Ísland fékk á sig þrjátíu mörk eða meira í
leik. Frá 1997 hefur það gerst tvisvar 1998,
einu sinni 1999, tvisvar 2000 og tvisvar
2001. Markalekinn hefur því aukist mikið á
þessu ári, þegar landsliðið á eftir að leika
þrjá leiki.