Morgunblaðið - 18.07.2003, Blaðsíða 3

DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 2003 B 3
Fallegur og endingargóður litur - fullkomlega varin húð í sólinni.
Flott taska fylgir þegar keyptar eru tvær vörur úr sólarlínunni.
Snyrtibudda fylgir þegar keypt er ein vara.
Notkun Sôleil varanna er sannarlega fjárfesting í framtíðinni.
Undir verndarvæng
Lancôme er húðinni
tryggð hágæðavörn
og silkimjúk áferð
Útsölustaðir LANCÔME UM land allt.
N Ý J U N G
SÔLEIL
VÍTAMÍNBÆTTAR SÓLARVÖRUR
MEÐ SUN SOFT SKIN™ TÆKNI
Sôleil vörurnar frá Lancôme boða
byltingu í sólarvörn. Fullkomið kerfi
UVA og UVB sía verja húð þína auk
þess sem mýkt hennar er varðveitt.
Uppgötvaðu einstaka ánægju og
fallegan lit með Sôleil.
TRÚÐU Á FEGURÐ
heimsæktu lancome.com
ÞEGAR kylfingurinn kunni,Johnny Miller, sagði aðenginn yrði meistari ánhjálpar, átti hann við alla –
jafnvel frískustu íþróttakappa. Ein-
mitt þessi hugmyndafræði svífur yfir
vötnum hjá fötluðum sem iðka nú golf
af miklum móð; rétt eins og allir aðrir
þiggja þeir góða tilsögn.
„Golf fyrir fatlaða á ekki undir
neinum kringumstæðum að kenna
með öðrum formerkjum en golf fyrir
ófatlaða,“ segir Hörður Barðdal, for-
maður Golfsamtaka fatlaðra, þegar
spurt er út í aðferðina við að útbreiða
íþróttina vinsælu. „Við erum ekki að
kenna neitt nema það eina rétta. Golf
er ekki hægt að leika með neinni
plástursaðferð, siða- og leikreglur í
golfi hafa sinn tilgang sem verður að
hafa í heiðri. Því erum við með bestu
fáanlega kennara, þá Magnús Birgis-
son og John Garner, sem er ekki neitt
smánafn í golfheiminum, enda tvisvar
í Rydercup-liði Evrópu. Magnús er
aftur menntaður þroskaþjálfi og
þannig vel heima í anatómíunni – við
leggjum því allt undir.“
Sumarnámskeiðið framlengt
Upphafið að golfiðkun fatlaðra má
rekja til Golfsambands Íslands en í
kringum 1994 tóku þeim að berast
boð um golfmót fyrir hreyfihamlaða í
Svíþjóð. „Þá virðist sem fatlaðir víða í
Evrópu hafi farið að huga að ein-
hverri félagslegri starfsemi. Frímann
heitinn Gunnlaugsson hjá GSÍ fram-
sendi mér þennan póst, og svo fór að
GSÍ og Íþróttafélag fatlaðra stofnuðu
nefnd ári síðar um þessa starfsemi. Í
nefndinni var með mér Hildur Jóns-
dóttir, fyrrverandi formaður Sjálfs-
bjargar í Vestmannaeyjum og eigin-
kona Frímanns. Við héldum þá um
haustið fyrsta golfmótið og var keppt
um mjög veglega farandgripi sem
Málningarverksmiðja Slippfélagsins
hf. gaf og keppt er um enn.“
Þess má geta í framhjáhlaupi að
Slippfélagið gaf lika fyrsta bikar sem
fatlaðir kepptu um, en það var bikar
fyrir lyftingar og keppt hjá ÍF í
Reykjavík. Hörður bætir við að árið
1998 hafi íslenskir kylfingar úr röðum
fatlaðra fyrst keppt erlendis. „Þar var
á ferðinni Gunnar Hjartarson, fyrsti
„Íslandsmeistarinn“ okkar, einnig
þekktur úr snókernum, og gerði hann
sér lítið fyrir og náði jöfnu í fyrsta
sæti í Swindon þar sem voru allir
bestu kylfingar Evrópu á þeim tíma.“
Árið 2000 voru stofnuð Evrópu-
samtök fatlaðra kylfinga og stóðu
GSÍ og ÍF að því. Í framhaldinu var
farið að huga að því að styrkja stoðir
starfseminnar hérlendis og í nóvem-
ber 2001 voru stofnuð Golfsamtök
fatlaðra á Íslandi eða GSFÍ. Í lögun-
um stendur: „Tilgangur og markmið
samtakanna er að efla og auka golf-
iðkun félaga sinna, að efla samskipti
þeirra og samráð, að koma upp safni
fræðsluefnis og upplýsinga um golf-
iðkun fatlaðra hér á landi sem og er-
lendis, að skapa sem best aðgengi og
skilyrði fyrir golfiðkun fatlaðra á golf-
völlum innan vébanda GSÍ, standa ár-
lega fyrir röð stigamóta með útnefn-
ingu Íslandsmeistara fatlaðra
kylfinga að markmiði.“
Hörður segir að á undanförnum
þremur árum hafi verið haldin þrjú
golfmót. „Þau voru ágætlega sótt,
miðað við það að við auglýstum þau
ekki. Hingað kom í boði Flugleiða og
Hótel Esju Englendingur að nafni
William Hennessey, mikið skaðaður
af CP [Cerebral Palsy], hann sýndi
listir með golkylfum sínum og tók
þátt í síðasta móti. Mikill snillingur.
Í vetur var svo farið í námskeiðs-
hald í Sporthúsinu í Kópavogi sem
hófst í byrjun febrúar og stóð fram í
apríl. Svo byrjuðum við aftur nú í júní
og er kennt á hverjum miðvikudegi á
æfingasvæði Oddfellowa, fyrir sunn-
an Heiðmörk á svonefndri flótta-
mannaleið, ekið framhjá Vífilstaða-
vatni og suður úr. Þessu námskeiði
átti að vera lokið, en það hefur verið
framlengt, allavega út júlí og ég vona
áfram út sumarið, ef við getum aflað
okkur styrktaraðila – en í lögum okk-
ar stendur einnig að við eigum að leita
eftir styrktaraðilum. Ég auglýsi því
hér eftir aðilum sem vilja hugsanlega
styrkja okkur,“ segir Hörður og
bendir á að sambandið sé með „gal-
opna bankabók“ í Landsbanka Ís-
lands nr. 0117-05-68777, kt. 420101-
2320. Þá sé hægt að hafa samband við
hann sjálfan um tölvupóst.
Erum það sem við
höldum að við séum
„Á þessi námskeið höfum við fengið
um 15–20 efnilega kylfinga, allt frá tíu
ára hetjum til fullorðinna einstak-
linga. Skaðaeinkenni þeirra eru ýmiss
konar lömun í höndum eða fótum eftir
slys, veikindi, heilablóðfall. Ein stúlka
kom einhent, einn einfættur og einn
blindur, einnig höfum við verið með
þroskahefta, þetta er öll flóran. En
okkur þykir líklega mest gaman að fá
krakkana, þar er gleðin svo einlæg.“
Þegar spurt er út í framtíðina,
verður svipurinn blendinn. „Það má
ljóst vera að okkur mun ekki skorta
skjólstæðinga, nánast daglega slasast
einhver og börnin okkar verða eftir
sem áður misjafnlega úr garði gerð,“
svarar Hörður en áréttar að einmitt
þess vegna sé brýnt að félagið haldi
sínu striki. „Starf okkar verður að
vera byggt á traustum grunni, við
verðum að sanna okkur og það höfum
við verið að reyna. Við fórum á Evr-
ópumót í Hollandi í fyrra og öfluðum
okkur mikils efnis og er þessa dagana
verið að vinna það efni í myndband.
Nú í ágúst förum við aftur, líklega 5–6
góðir spilarar, því við verðum að
fylgjast vel með. Golf fatlaðra þróast
ekki nema þar sem það er iðkað og
þar viljum við vera.“
Hann bætir við að lögð verði meg-
ináhersla á nokkur atriði næsta vetur,
fyrir utan kennsluna. „Þar er fyrst að
nefna fræðslu fyrir golfkennara.
Einnig verðum við að ná góðu sam-
bandi við golfvallastjórana því næstu
árin förum við vonandi að sjá iðkend-
ur í rafdrifnum þrí- og fjórhjólum sem
þurfa að fá heimild til að fara inná
flatirnar. Og síðast en ekki síst er að
efla heimasíðuna og koma okkar fróð-
leik á framfæri til sem flestra.“
Einkunnarorð Golfsamtaka fatl-
aðra eru Golf fyrir alla. Hörður vísar
einnig til orða Garry Players: „Segðu
aldrei sjálfum þér að þú getir ekki
leikið golf. Munum að við erum það
sem við höldum að við séum.“
Og með iðkun íþróttarinnar er líka
margt annað fengið, að sögn for-
mannsins, því áhugi á golfi er smit-
andi og sameinar heilu fjölskyldurnar
og starfsmannahópana. „Mestu varð-
ar að fatlaðir einstaklingar eigi kost á
samvistum með foreldrum, systkin-
um og vinum rétt eins og ófatlaðir. Og
til þess eru golfvellirnir tilvalinn vett-
vangur.“
Við leggjum
allt undir
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Aðstandendur námskeiðsins: Magnús Birgisson, Guðmundur Blöndal,
Hörður Barðdal og John Garner.
Enginn verður meistari án hjálpar
Efnileg stúlka á upphafsreit
með John Garner kennara.
Sigríður Jónsdóttir slær með
vinstri, en hún er einhentur
kylfingur.
John Garner lifir sig inn í
kennsluna og lagar líkams-
stöðu kylfinga með tilþrifum.
Golfæfingar standa fötl-
uðum til boða í kvöldsól-
inni í sumar. Sveinn
Guðjónsson heyrði af
starfseminni og brenn-
andi áhuganum.
TENGLAR
.....................................................
www.golf.is
– Eru mæðurnar ekki ánægðar
með þessa tilhögun?
Hallgrímur: Jú, ég held að það sé
almenn ánægja, þó að það hafi
heyrst einhverjar stunur og uml.
Eggert: Já, þær eru almennt
ánægðar með þetta, held ég.
Bjarki: Þær þurfa líka svo oft að
læra mikið heima svo þetta sunnu-
dagsfrí er kærkomið.
Hallgrímur: Konan mín er til
dæmis einmitt að lesa núna uppi í
skóla og ég veit að konan hans
Bjarka er í lesherberginu á Kollegi.
Eggert: Svo eru einhverjar sem
þurfa að sofa úr sé auðvitað!
(Almennt hláturskast.)
– Hafa krakkarnir gaman af þess-
um ferðum?
Bjarki: Þau hafa mjög gaman af
þessu og bíða þess jafnan að það
komi sunnudagur.
Hallgrímur: Já, þau eru glöð með
þetta og hafa hérna gott tækifæri á
að kynnast betur.
Eggert: Svo kynnast krakkarnir
líka öðrum pöbbum og það getur
auðveldað pössun.
Hallgrímur: Það er einmitt mjög
gott, vegna þess að það skortir oft
einhvern til að passa þegar maður
býr svo langt frá fjölskyldu, þannig
að við styrkjum hérna bönd sem geta
nýst síðar.
Bjarki: Krakkarnir þekkjast orðið
mjög vel innbyrðis og líka okkur
pabbana.
– Þið minntust eitthvað á árshátíð,
viljið þið segja meira frá henni?
Eggert: Já. Við fórum í árshátíð-
arferð til Gdansk um daginn.
Hallgrímur: Það var mikil reisa.
Bjarki: Svo héldum við líka „jule-
frokost“.
Hallgrímur: Þá komu allir með
eitthvað. Einn kom meira að segja
með heimalagaðan ís!
Stoltið skín úr andliti Hallgríms
og það fer ekki á milli mála að þessi
eini hefur verið hann sjálfur.
Bjarki: Já, svo hittumst við líka í
fótbolta og blaki, svo eitthvað sé
nefnt.
– Voru krakkarnir ekkert með í
öllu þessu?
Eggert: Hmm.
Hallgrímur: Ha, nei nei.
Bjarki: Þeim finnst alveg nógu
gaman á sunnudagsmorgnum!
Nú brestur á mikil vatnsbyssu-
árás, greinilegt að það er ekki vel lið-
ið af nokkrum hér að mönnum sé
haldið uppi á snakki. Bjarki formað-
ur búinn að lána Tómasi syni sínum
og Ísaki Eggertsyni skóna sína í von
um að geta keypt sér smá tíma í við-
bót. En skórnir hrökkva skammt,
það bráðvantar menn í úlfaleik og
þeir Eggert og Bjarki biðja mig að
hafa sig afsakaða og hlaupa af stað.
Una Hallgrímsdóttir er sest í fang
föður síns, hún er elst þeirra barna
sem eru með í för í dag, er orðin sjö
og úlfaleikurinn virðist ekki heilla
hana jafn mikið og hina. Hún upp-
lýsir hins vegar að það sé gaman í
pabbaklúbbnum og best af öllu var
sundferðin til Svíþjóðar.
Eftir spjallið og einn kaffibolla til
og kökubita kveð ég. Krakkarnir
moldugir upp fyrir haus og brosandi
út að eyrum. Feðurnir mettir af
kaffi, kökum og góðum félagsskap.
Það er ekki laust við að ég öfundi þá
vegna þess að ég á ekki séns á að
vera með. Ég verð aldrei pabbi!
Höfundur nemur kvikmynda- og
sjónvarpsþáttaframleiðslu í Höfn.
Remiseparken.
Þorbjörg: Já, þá förum við stund-
um í hestakerru og gefum geit-
unum mat.
Arnór: Það er skemmtilegast að
gefa dýrunum að borða.
– Hverjir eru bestir, stelpur eða
strákar?
Auður og Arnór: Strákar!
Þorbjörg: Stelpur.
Auður: Strákar og stelpur.
– En hver er flottasti liturinn?
Auður og Arnór: Rauður.
Þorbjörg: Rauður og … gulur.
Arnór: Og blár er líka flottastur.
– Hvað er svo skemmtilegast í
heiminum?
Arnór: Sundlaug!
Auður: Að borða popp.