Morgunblaðið - 26.10.2003, Blaðsíða 3

armenn og útgefendur sem hann
hafi talað við ytra hafi hissað sig á
að svona skyldi fara, það tíðkist ekki
að tónlistarmenn þurfi beinlínis að
kaupa sig lausa þegar ljóst sé að
ekki sé unnt að halda samstarfi
áfram. „Ég nennti ekki að standa í
einhverjum málaferlum og fífla-
gangi, vildi bara borga og vera
laus.“
Mikil vinna skilar sér
Ekki er bara að Barði hafi keypt
sig lausan af útgáfusamningnum við
Skífuna heldur fjármagnaði hann
upptökur á nýju plötunni sjálfur og
á því allan útgáfurétt. Aðspurður
segir hann einfalt svar við því
hvernig hann hafi getað staðið
straum af þessum útgjöldum: „Ég
bara vinn mikið og mikil vinna skil-
ar sér. Síðan ég gerði síðustu plötu
hef ég gert þrjá sjónvarpsþætti,
stýrt upptökum á fullt af tónlist,
gert tónlist fyrir kvikmyndir, sjón-
varpsþætti og -auglýsingar, átti lag
í Citroën-auglýsingu í vetur, var
með daglegan útvarpsþátt í eitt ár
undir nafninu Ólafur og helgarþátt í
ár; ég vann einfaldlega dag og nótt,
en svo fékk ég líka fyrirfram-
greiðslu fyrir plötuna.“
Til viðbótar við þessa vinnu sá
Barði líka að mestu um alla samn-
inga við útgáfuna í Frakklandi sem
hann segir að hafi verið mjög anna-
samt og snúið, en Tómas Þorvalds-
son var honum innan handar.
„Menn voru nú búnir að segja mér
að það þýddi ekkert að standa í
þessu sjálfur, útgefendur myndu
ekki tala við mig úti, en það var bara
bull eins og annað. Þetta er vissu-
lega annasamt en ég lét mig bara
hafa það því ég treysti engum eftir
reynslu mína hér heima. Mér var al-
mennt vel tekið úti og margir vildu
leggja mér lið, en þetta er óneit-
anlega þreytandi að standa í þessu
og vera líka að semja og taka upp.
Það er þó lærdómsríkt, nú kann ég
allt sem viðkemur útgáfu, þekki öll
smáatriði. Ef ég á nógan pening fæ
ég væntanlega einhvern annan til að
gera þetta næst, en get líka gert það
aftur ef þarf.“
Þrjár plötur og bók
Síðasta sumar var venju fremur
erilssamt hjá Barða, því segja má að
hann hafi verið í hljóðverum í fjór-
um löndum frá vori fram á haust,
lokaður inni í að mestu frá því í
byrjun apríl fram í ágúst. Þannig
vann hann nýja Bang Gang-skífu,
tók upp plötu með frönsk, indónes-
ísku, ísraelsku, hollensku söngkon-
unni Keren Ann Zeidel og kom að
auki við sögu á sólóskífu hennar.
Barði segist hafa hitt Keren Ann
á bar í París árið 2000 þegar hann
var að kynna plötuna You úti. „Við
áttum sameiginlegan vin sem
kynnti okkur og í framhaldi af því
sendi ég henni gömlu plötuna mína
og hún mér sína. Við ákváðum svo
að prófa að vinna saman sem við
gerðum í sumar og erum bestu vinir
á eftir,“ segir Barði. Hann eyddi alls
þremur vikum í hljóðveri með Ker-
en Ann í Brussel að taka upp plötu
sem þau kalla Lady & Bird, en síðan
var hann henni til halds og trausts
þegar hún tók upp sína plötu, Not
Going Anywhere, sem kom út um
daginn, en Barði syngur meðal ann-
ars í einu lagi á þeirri plötu. Sam-
hliða upptökunum á Lady & Bird
skrifuðu þau Barði og Keren Ann
eins konar dagbók sem gallerí í Par-
ís gaf út í 500 eintökum, fyrir stuttu.
„Sú bók er víst uppseld, en við vild-
um ekki leyfa þeim að gefa meira út.
Það kemur þó til greina að við skrif-
um aðra bók sem gefin yrði út í
stærra upplagi, en við höfum verið
beðin um það. Förum kannski í það í
haust.“
Langar að búa á Íslandi
Barði er búinn að vera með aðra
löppina í París lungann úr árinu og
þá yfirleitt búið hjá vinum eða á hót-
elum. Nú segist hann þó ætla að
leigja sér íbúð til að geta látið fara
almennilega um sig, enda eigi hann
eftir að eyða talsverðum tíma út á
næstu mánuðum. „Mig langar þó
ekki búa í Frakklandi, mig langar
að búa á Íslandi, það er allt svo
miklu einfaldara hér heima.“
Barði vill annars lítið tala um
einkalíf sitt. „Það er erfitt að eiga
sér einkalíf þegar maður er að vinna
í tónlist, vinnudagurinn er langur og
vill teygjast úr, það er ekki hægt að
hætta í miðju kafi þegar verið er að
mixa lag sem verður ekki mixað aft-
ur. Svo bætast við sífelld ferðalög,
tónleikaferðir og kynningarferðalög
og fundir vegna útgáfunnar þannig
að ég er ekki mikið heima. Ef ég
væri í hljómsveit gætum við skipt
viðtölum með okkur en þar sem ég
er einn þarf ég alltaf að mæta. Þeir
hafa miklar áhyggjur af mér úti,
finnst að ég sofi ekki nóg,“ segir
Barði og kímir.
Það er ekki ofsagt að margar sér-
kennilegar sögur hafa farið á kreik
um Barða og hann segir að það hafi
meðal annars skilað sér í því að síð-
ast þegar hann kom hingað til lands
frá Frakklandi hafi hann verið tek-
inn rækilega í gegn af toll- og fíkni-
efnavörðum með fíkniefnahundum
og tilheyrandi. „Ég er kannski svo
skuggalegur útlits,“ segir hann.
Ekki á hann þó einhlíta skýringu á
því hvers vegna mörgum finnst
hann skrýtinn. „Það er kannski
vegna þess að ég er ekkert fyrir
„small talk“ og er ekki mikið fyrir
að fylgja óskráðum samskipta-
reglum. Þessar sögur eru sumar
þannig til orðnar að ég bý þær til
sjálfur, ég var orðinn svo þreyttur
að heyra fólk segja mér hvernig ég
væri að ég fór að taka undir sög-
urnar og bæta verulega við. Fólk
trúir því sem það vill trúa. Ágætt
dæmi um það er þegar ég var eitt
sinn að vinna mjög mikið og var því
lítið innan um fólk, fór í sund á
hverjum degi og reglulega í líkams-
rækt og síðan í stúdíóið að vinna
fram á kvöld. Þegar ég var síðan bú-
inn með verkefnið og mætti í sam-
kvæmi höfðu menn orð á því hvað
ég liti illa út eins og ég hefði verið á
stanslausu fylliríi allan tímann.“
arnim@mbl.is
Hljómsveitin Öpp Jors: Barði og
Lárus Magnússon.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 2003 B 3
S T E I N

Ó
#8 SPRENGISANDUR
ICELAND REVIEW
ÁSKRIFTARSÍMI 512-7517
askrift@icelandreview.com
HVERS VEGNA ÍSLAND?
40 ÁSTÆ‹UR