Vísir - 02.03.1981, Blaðsíða 9

Mánudagur 2. mars 1981
-9
Hugmynúir um að ríki
og sveitarfélög fái
forleigu- og leigu-
námsrétt að íbúðum
V’Isir skýröi frá því nú i vikunni aö I nefnd þeirri, sem meöal annars
hefur þaöhlutverkaösemja lagafrumvarp um hámark á húsaieigu,
hafi komiö fram hugmyndir um aö riki og sveitarfélög fengju for-
leigurétt að ibúöarhúsnæöi oggætu siöan framleigt þaö. Einnig voru
uppí hugmvndir um aö sömu aöíiar gætu tekiö leigunámi þaö
ibúöarhúsnæöi sem stendur autt. Visir ieitaöi álits fulltrúa leigjenda
og húseigenda á þessum hugmyndum.
m
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
II
I
I
I
FÆR RÍKIÐ AÐ TAKA
ÍBOÐIR LEIGUNÁMI?
Hugmyndír um leigunámsrétt og forlelgurétt rlkis og
sveltarfélaga á húsnæðl
Meðal hugmynda. sem fram
hafa komiö f nefnd þeirri, sem
ásamt ööru hefur þaö hlutverk
aö semja lög um h$markshúsa-
leigu, er aö rfki og sveitarfélög
fdi forleigurétt aö öllu Ibúöar-
hiisnæöi.' Reiknaö er meö aö
þessir opinberu aöilar geti sföan
endurleigt hiisnæöiö. Einnig
hafa veriö settar fram hug-
myndir um aö rfki og sveitar-
félög fái rétt til þess aö taka autt
hUsnæÖi leigunámi.
Vfsir hefur þessar upp-
íysingar eftir áreiöanlegum
heimildum , en þegar þetta var
boriö undir Sigurö E.
Guömundsson, formann um-
ræddrar nefndar, sagöist hann
ekki vilja tjá sig um einstaka
þættisem veriöhafa til umræöu
i nefndinni.
Auk SigurÖar sitja I nefndinni
lögfræöingarnir Páll S. Pálsson
og Ragnar Aöalsteinsson. Sam-
kvæmt heimildum Vfsis komu
ofangreindar hugmyndir frá
Ragnari, en ekki tókst aö ná
sambandi viö hann f morgun.
Nefndin hefur enn ekki skilaö
ákveönum tillögum í þessum
efnum til félagsmálaráöherra,
en þær hugmyndir, sem lagöar
hafa veriö fram, eru nd til
athugunar og umsagnar hjá
hinum ymsu húsaleigunefndum
vfös vegar um landiö.
„EÐLILEGT AÐ SVEITAR-
FÉLÖG ANNIST LEIGUMIÐLUN”
Jón irá Pálmholtl.
lormaður
Leigjendasam-
takanna:
,,Mér finnst eðlilegt
að opinberir aðilar, og
þá á ég sérstaklega við
sveitaríélögin, hafi
þarna milligöngu og
annist leigumiðlun á
svipaðan hátt og vinnu-
miðlun”, sagði Jón
Kjartansson frá Pálm-
holti, formaður
Leigjendasamtakanna.
Jún sagöist ekki hafa séö
hvernig j»ssar hugmyndir eru
útfærðar og sagöist þvi ekki
geta t jáð sig um þær í smáatrið-
uni.
,,Eg hef lika alltaf verið
fylgjandi þvi að settar verði
ýmsar takmarkanir á notkun
húsnæöis, — tii dæmis þær aö
húsnæði megi ekki standa autt i
ótakmarkaðan tima, og ekki
megi taka ibúðarhúsnæði til
annarra nota en þaö er gert
fyrir. Þessar hugmyndir gætu
verið liður i þvi að koma ein-
hverju sliku I framkvæmd”.
— Ertu ekkert hræddur um að
svona takmarkanir á umráöa-
rétti húseigenda yfir eignum
„Þetta eru svo hrika-
legar hugmyndir, að
það þyrfti mikið að
ganga á áður en þær -
yrðu ofan á”, sagði
Sigurður H. Guðjóns-
son, framkvæmda-
stjóri Húseigenda-
sinum yrðu til þess aö minnka
framboð á leiguhúsnæöi?
„Eg held að það geti ekki
minnkað. Hér er i rauninni
ekkert framboð á leiguhUsnæði,
félags Reykjavikur.
,,Eg hef enga trú á þvi aö
þetta fengist samþykkt á al-
þingi, jafnvel þó það væri tekiö
fyrir einhverntima i þinglok
þegar þingmenn eru van-
svefta”. Siguröur sagðist ekki
hafa hugleitt nákvæmlega
hvaða áhrif þessi lagasetning
myndi hafa, en ljóst væri aö hún
myndi kalla á mjög hörð viö-
— það sem það er, er einungis
handahófskenndur og dreifður
markaður. Menn leigja ut ibúöir
sinar i einhvern takmarkaðan
tima og ég á ekki von á aö þeir
brögð af hálfu húseigenda.
„Menn myndu auðvitað ekki
vilja eiga neitt aukahúsnæöi
undir þessum kringumstæðum,
og framboö á leiguhúsnæði yrði
miklu minna. Menn myndu
einnig fara i kringum þetta eftir
megni, — tökum sem dæmi fólk
sem hygðist dvelja erlendis um
tima. Það yröi varla hrifið af
þvi að rikið tæki ibúð þess leigu-
námi og'framleigði hana siöan
hætti þvi, ef ekki koma til ein-
hverjir afarkostir. Eg á ekki
von á þvi aö aðgeröir sem
þessar myndu valda neinu
sliku”.
hverjum sem væri.
Þarna yrði i rauninni um að
ræða ákveðið form af eignaupp-
töku, þar sem veriö væri aö
svipta menn umráöarétti yfir
eignum sinum. Það er mjög
vafasamt hvort slik lög myndu
samrýmast stjórnarskránni.
Maður litur frekar á þetta sem
hugmyndir einhverra ofstækis-
manna en sem raunhæfar til-
lögur”, sagði Sigurður. —P.M.
Sigurður H. Guöjónsson, iramkvæmdasijórl Húselgendafélagsins:
.Hrlkalegar hugmyndlr’
orn bref
til ritstjéra Vísis
Hr. ritstjóri:
Ég las svaryðar til Bergljótar
Ingölfsdðtturi Visi hinn 20. þ.m.
Þar sem þetta svar ýtti við mér
á fleiri en einn veg, sé ég mig
knúinn til að hripa yöur fáeinar
linur, þar sem mér er talsvert
niðri fyrir. Svar yðar er svo
stutt, að ég freistast til aö taka
það með, til frekari glöggvunar
væntanlegum lesendum.
„Vísir er frjálst og opiö blað
fyrir öllum sjónarmiöum hvort
sem þau eru i samræmi við
skoöanir ritstjóra eða allra les-
enda blaðsins. Visir treystir þvi
aö sú stefna : sé i anda þeirra,
sem unna frjálslyndi og við-
sýni.”
Vegna menningar og
stjórnarfars litum við flest svo
á, að það sé laflegt aö blað sé
frjálst og opið. En það væri mis-
skilningur að halda aö þessi af-
staöa leysi ritstjórana undan
vanda þess, að skynja hér sem
annarsstaðar rétt hlutföll. A
þessu máli sjást strax tvær þýð-
ingarmiklar hliðar, sem óhjá-
kvæmilegt er að gaumgæfa
nánar. Mikiðer i húfi, þvi að orð
eru lika vopn. önnur vekur
spurningar eins og: Hve mikið?
Hvenær? Hinþessar: Lika fyrir
árðður fjandmanna, óvini
frelsis og öryggis þjóðarinnar,
þjóðfélags, trúar og menningar,
atvinnulygara og framleiðendur
sorps?
Frjálst og óháð
Nú er liðið á annaö ár siöan ég
bauð ritstjórn Visis greinaflokk
til birtingar. Hann var hvorki
um dægurlög, leiklist né
iþrdttir. Boði minu var hafnað á
þeim grundvelli, að blaðið hefði
ekki rúm fyrir skrifin. Af þessu
ræð ég, að ritstjórnin sé neydd
tilað velja og hafna, sökum þess
aö hún telur sig ekki ráöa yfir
ótakmörkuöu rými. Hún veröur
að kunna þá íist að velja og
hafna, velja „kjarnann” og
hafna „hisminu”. Þetta verður
ekki umflúið, þótt blaðið sé
frjálst og opiö. Hiö „frjálsa og
óháða” blað Dagblaðiö hafnaði
skrifum mínum um Gervasoni-
málið, en birti mikið eftir aðra.
„Frjálst og óháð” hlytur alltaf
að vera misjafnlega „frjálst og
óháð” eða „frjálst og opið”.
Þetta „misjafnlega” vekur hina
erfíðu spurningu, sem ritstjóri á
ekki að reyna aö leiða hjd sér
með smávegis orðaflaueli.
Hverjum veröur að mismuna?
Hvað ef hægt er að skipta mönn-
um i vini og óvini? Sé það gert,
þá verður um leið augljóst
hverjir séu „vinimir”. Geta
kommúnistarnir látið frjálsa,
óháða og opna borgarpressu sjá
um og kosta áróðurinn fyrir sig?
Einhver sérfræðingur i lýgi og
hræsni, á borð við Orwell, ætti
að vera kominn til aö stinga
niður penna um blööin okkar,
eins og nú er komið. Efni það
sem hér fer á eftir um seinni
spurningarnar, hefði vel getað
orðið tilefni viöbótarkafla i Fé-
‘laga Napóleon (Animal Farm).
Fyrir nokkrum mánuöum
birtist í Mbl. grein að efni og
anda þannig, að hvergi hafði
þvilik sést áöur I blööum hér,
nema I málgögnum kommún-
ista. Ég varö ákaflega hissa, en
, hélt að þetta hlyti að hafa verið
tilviljun. Nú eru hinsvegar farn-
ar aö birtast þar greinar eins að
efni og anda, og — ef mér skjátl-
ast ekki — þá eiga þær að birt-
ast framvegis sem reglulegt
efni blaðsins.
Tekið inn eitur
Marxismans
Þaö er þvi svo komið, aö áróö-
ur, sem augljdslega er runninn
undan rifjum Sovétstjórnarinn-
ar — beint eða óbeint — tekur nú
upp rúm I Dagblaðinu, Visi og
Morgunblaöinu, en fyrst og
fremst i Dagblaðinu. Ég nefni
aðeins höfunda eins og Kára
Dr. Benjamin Eiriks-
son sendir ritstjóra Vísis
opiö bréf/ þar sem hann
fjallar um hlutverk
blaösins og hina //opnu og
frjálsu blaðamennsku".
Dr. Benjamin gagnrýnir
harölega þá stefnu Vísis
og Morgunblaösins að
hafa opnað síður sínar
fyrir áróðri kommúnista.
Arntísson, Elias Daviðsson og
Braga Kristjónsson. Þótt
Þórarinn Þdrarinsson hafi lengi
flutt sjdnarmiö Sovétstjórnar-
innar i heimsmálunum, þá ætl-
ast ég ekki til að efni þessa bréfs
nái til hans. Þjóðviljinn hefur of
takmarkaða útbreiðslu til þess
að geta einn ‘skapaö það and-
rúmsloft hér á landi, sem er
markmiö Sovétstjþrnarinnar.
Auk þess er málum §ío háttað,
að þótt gamla barlestin sé enn
innanborös i Alþýðubgndalag-
inu, þá leitast Þjóðviljinn viö aö
láta lita svo út sem eitthvað sé
breytt. En grundvöllurinn er
óbreyttur. Blaðið er stafur inn-
lendum blindingjum, þótt það
stingist stundum upp I höndina á
Sovétstjórninni. Þrátt fyrir
ótrúlega trúgirni fólks, sem
árum saman hefur tekið inn
eitur Marxismans, þá skapar
gjaldþrot kommúnismans Þjóð-
viljanum erfiðleika. Uppskera
kommúnismans, eftir meira en
60 dr, er fátækt og kúgun, and-
leg og siögæðisleg rotnun. Eftir
er valdaránstækni, hernaðar-
hyggja og vigbúnaður. Það er
einmitt sú hlið málsins, sem
gerir umrædd skrif borgara-
blaðanna svo mikiö alvörumál.
Mbl. undir
sömu sök selt
Þaö er meira en furöulegt, aö
Morgunblaöið og Visir, gömul
og grdin blöð, sem ævinlega
hafa veriö málsvarar þjóöar-
hagsmuna Islendinga, sjálf-
stæðis þjóðarinnar og frelsis,
skuli nú hafa opnast hinum al-
þjóðlega áróðri, sem á upptök
sin I Moskvu, hinni miklu Babý-
lon nUtimans, og beint er gegn
vestrænum þjóðfélögum, efna-
hagskerfi, þjóðskipulagi, öryggi
og flestu þvi, sem einkennir
þeirra mannlff, þótt ekki sé allt
haft á oddinum i einu, eins og
t.d. trúmál og menningarmál.
Sérstaklega er áróðurinn hat-
rammur gegn efnahagskerfinu
og samvinnu hinna frjálsu
þjóða, sem sýnir að áhuginn —
eldurinn sem brennur i huga
þeirra — er fyrst og fremst
hernaðarlegs eölis. Verkaskipt-
ing hinna þriggja, sem ég hefi
nafngreint, er þessi: öryggis-
mál, efnahagsmál, endurnýjun
gyllingar alþýðubandalagsfor-
ingjanna, sem er farin að mázt,
og skitkast i „hægrisparkara”.
Er þetta farsótt?
Þetta furðulega fyrirbrigði,
að verðirnir séu farnir aö taka
þátt I launráðum gegn þjóðinni,
hlýtur að vekja óhug allra hugs-
andi manna, hvaða yfirskini
sem beitter. Hvernig hefir þessi
vending málanna gerzt? Helzt
dettur mér I hug, aö það hafi
orðiö eigendaskipti hjá Morgun-
blaöinu, hlutabréf hafi skipt um
eigendur. Fyrir fáum dögum
var hdtiðlega skýrt frá breyt-
ingum á ritstjórn blaðsins.
Gerðist ekki einhver breyting
hjá Visi lika? Já, og hjá Tlman-
um? Er þetta farsótt? Um Dag-
blaðið þarf ekki að vera meö
getgátur. Blaöið er svo til nýtt
Hafi dvinir þjóðarinnar eignast
hlutdeild i blööunum, og þá með
vitund og samþykki fyrri eig-
enda eða stofnana þeirra, þá er
um að ræða fjörráö við þjóðina,
og ekki aöeins hrollvekju. Oss
varöar þvi öll málið, herra rit-
stjóri! Tal um opinberar rann-
sóknir er vinsælt þesa dagana.
Hér er augljóslega ærið tilefni
til opinberrar rannsóknar. Hver
fæst til að beita sér fyrir henni?
Þaö getur varla veriö, að ég sé
sá eini, sem heyri svinin rýta i
drafinu.
Meö kærri kveöju.
Benjamfn H.J. Eiriksson
Bárugötu 35, R.