Alþýðublaðið - 19.04.1922, Síða 1
1922
Miðvikudaghiæ 19. apríl,
PBigjMf:,. 11 , 1
83 töiubiað
jjltvinai eia
lálarkrail?
Þ,ið virðist vera dálítið einkenni-
legt, að þeir, setn aldrei hafa
unnið að því, að íratnleiða nein
auðæfi, skuli vera stórauðugir, en
íjöldi af þeitn, sem vinna eins og
þeir geta, skuli vera bláfátækir.
Þó er okkur kent, að »hver sem
ekki vill vinna, hann á ekki mat
að fá.* Þó er það einkennilegast,
að þeir sem mest eiga, en minst
gera, skuli berjast a móti því
með öllum hugsanlegum vopnum,
að þeir sem vinna geti lifað
viðunanlegu lífi og verið efnalega
sjálfstæðir.
En þeir viija gjarnan gefa fá
tæku fólki nokkrar máltíðir. Hvers
vegna vilja þeir það? Þeir segjast
gera það i góögerðaskyai til þess
að láta fólkið ekki Hða skort. Það
er langt frá að eg lasti það, að
íátæku fólki sé gefið. En ef gef
endunum er mikið áhugamál að
bæta úr fátækdnni, þá ættu þeir
að Iáta fólkið vinna og afhenda
svo það, sem þeir vilja gefa, sem
borgun fyrir vinnu, heldur en sem
gjöf, þegar það er vitanlegt, að
auðæfin, sem þeir gef Iftinn hluta
af, hafa skapast af vinnu verka
fólkiins, og hijóta að fara mink-
andi ef ekkert er unnið. Það sjá
allir menn, að gjafir verða altaf
ófullnægjandi. Það endist enginn
til þess, að gefa fólki nóg tii þess
að lifa á í langvarandi atvinnu
ieysi Það sannast þar, að „Ieiðir
verða langþurfamenn*. Og fólkið
er jafn illa statt og jafn fátækt,
þegar það er búið að neyta þess,
sem því var gefið, og það var
áður en það fékk gjafirnar. Vinna
er það eina sem getur bjargað
fólki frá fátækt og neyð, og fólkið
vill heldur vinna fyrir sínum iífa-
nauðsynjum, heldur en sð verða
sð þyggja gjcfir eða sveitarstyrk,
sem eðlilegt er, þar sem síyrkþegi
er settur á bekk með sakamönnum.
Það hlýtur líka &ð verða betra
fyrir, þá, sem ieggja fram styrk
eða gjaflr, hvort sam það eru
bæjar- eða hreppifélög eða ein
stakir menn, að láta fólkið vinna,
vegna þess, &ð af vismunni er
hægt að bafa einhvern arð, en
af gjöf eða sveitastyrk ekkert
annað ea efeslegt ósjálístæði og
réttindamissi þeirra sem verða að
þyggja. Þetta sjá og vita allir
menn, og þó er fólkið látið ganga
vlnnulaust, jafnvel svo þúsundum
skiftir, svo lengi sem atvinnurek-
endur sjá sér c-kkl gróða að því
að láta vinna. Áð þessu athuguðu
Iitur svo út, sem rikismenn gefi
ekki eingöngu í góðgerðaskyni,
heidur Jafnvei meðfram til þess
að láta fólkið verða sér þakkiátt
fyrir góðgerðasemi og til þess að
láta fólkið viðurkenna, að þeir
(riku mennirnir) séu nú einmitt
þeir sem haldi lifinu ( þjóðinni
þegar kreppir að; og til þess að
geta jafnvel sjáifir sagt: Nú sjáið
þið, fátæklingar, hverjir það eru
sem bjarga, þegar vinnan þrýtur.
En þið megið ekki vera að hugsa
neitt út i það, hverju jþað er að
kenna, að þið eruð vinnulausir og
fátækir. Það batnar iftið úr fátækt
inni við það. Svoieiðis æsingar
eru bara til að spiiia fyrir ykkur.
Þið megið ekki Iáta ykkur detta
f hug að þið hafið unnið fyrir
þcssu einhvern tíma áður.
Hannes yngri. (Frh.)
Sviþjéð lásar Rússum.
Svo virðist sem Svfar ætii að
verða þeir sem fyrstir færa sér í
nyt verziun við Rússa.
Félagið Svenzka Ekonomiaktie
bolaget er búið að gera samning
við Centro sojus, sambandsféiag
rússneskra samvinnufélaga, um að
veita þvi 50 miij. sænskra króaa
Íán, gegn sja mánaða v/xli, sem
endurnýjist þrisvar. Lánið á þann
ig að borgast á níu mánuðum.
Fyrir vörurnar á að kaupa sænsk-
ar vörur. Skuidin verður greidd
með útfluttum rússueskum varn-
ingi.
f jyrsta sumarðag.
Nú Ijómar ennþá snmarsói
og sveipar geisium dal og hól
er vekur ait af vetrarblund
◦g vermir kaida fósturgrund.
Þú fegrar roða fjailatind
þar fögur skln þfn dýrðsrmynd.
Þú brosir móti bieikri hlíð
og boðar fagra sumartíð.
Ó. kom þú sæla sumarljós
er sérhver þráir fölnuð rós.
Ó, kom og lífga lamað fjör
og lands og þjóðar bæt þú kjör.
Þér fagnar alt sem andað fær
og ait sem hér á Jörðu grær.
Þú breytir myrkri i bjartan dag
og biessar allra iff og hag.
ó, giæð vort velka vinarþei
sem viil oft kæla frost og él.
ö, glæð þú eining, ást og frið
( öliu því, sem störium við.
ó, lýs þú yfir land og þjóð
og Hfga hennar hjartabióð.
ó, lát þitt bjarta ljóssins skraut
oss Ijóma hér við norðurskaut.
Já, eyð þú hatri úr alira sál
og ofsa iægðu’, og grimdarbái.
En sífelt ijómi suraartíð
á sögulandsins frjáisa lýð.
Ágiist Jónsson.
Fiskiskipin. Kefiavikin kom
inn i gær með 13Y2 þús. fiskjar
og Hákon með 10 þús.
Hilmir kom af veiðurn i gær
með 60 föt iifrar.