Tíminn - 30.11.1969, Page 9

SUNNUDAGUR 30. nóvember 1969.
TÍMINN
9
Frímann Helgason
þekkt Jón af afspurn, en vissi
lítið um afrek hans, sem unn-
in voru á erlendri grund.
Ekki er ólíklegt, að ýmislegt
það, sem Örn Clausen segir í
bókinni, eigi eftir að ýfa upp
gömul sár. Þarna segir Öm frá
því, hvers vegna hann hætti í
íþróttum — aðeins 22ja ára
gamall — á tindi frægðarinnar.
Þarna er að vísu um einiita frá-
sögn Amar að ræða af leiðin-
legum kafla í ísl. íþróttasögu,
en þó er fengur í þvi að heyra
nann sjálfan segja söguna. „Ég
hét að keppa ekki fyrir íslands
hönd oftar“, segir Örn, en bæt-
ir síðan við: „Víst hef ég hugs-
Það er ekki til siðs að blanda
saiman íþróttum og pólitík, en
þar sem það er ekki á hverj-
um degi, sem málefni. iþrótta-
hreyfingarinnar ber á góma í
sölum Alþingis, þykir undirrit
uðum rétt að gera undantekn-
ingu á reglunni, enda virðist
gæta nokkurs misskilnings hjá
sumum alþingismönum um
þessi mál, einkum þau, sem
varða getraunastarfsemina.
Jónas Árnason gerði fyrir
spurn á Alþingi um getrauna-
starfsemina og gagnrýndi það,
að tekjum af starfseminni væri
einungis skipt á milli þriggja
aðila, þ. e. fsf. ÍBR og KSÍ,
en aðrir aðilar væru afskipt-
ir og nefndi sérstaklega UMEÍ.
Það er á miklum misskilningi
byggt hjá alþingismanninum, að
UMFÍ hljóti ekki hagnað af
getraunastarfseminni. Hið
rétta er, að öll ungmennafé-
lög, sem eru með íþróttir á
dagskrá, eru meðlimir í ÍSÍ og
njóta þau sama hagnaðar log
önnur félög innan ÍSÍ. Auk
þess hafa ungmennafélögin
sömu aðstöðu og önnur íþrótta
félög á landinu við sölu get-
raunaseðla, — nema þau, sem
afskekktust eru — en beinn
Afmælismót Þróttar
Knattspymufélagið Þróttur mun I Er það í tilefni af 20 ára af- '
gangast fyrir imianhússknattspyrnu mæli félagsins sem var stofnað
móti í Laugai-dalshöllinni mánu- í ágúst 1949. Verður um hreiná
daginn 1. des. n. k. kl. 8 s. d. | Framh. á bls. 11. k
hagnaður af sölunni er 25%,
og í henni er aðalhagnaður
að um þetta mál. Mér fannst,
svona þegar ég fór aið velta
þessu fyrir mér, að hætta 22ja
ára gamall, og ég hef stundum
séð eftir því . . .“ „Ef ég mætti
nú athuga mitt mál upp á nýtt
og snúa til baka til þessa tíma,
þá myndi ég fara aðra leið. Ég
mundi hafa æft áfram, enda var
það ætlunin . .
Það er of seint að iðrast eftir
dauðann. Það voru vissulega
hörmuleg mistök, að Örn skyldi
hætta keppni svona umgur.
Frásögn Ríkharðs Jónsson-
ar er mjög forvitnileg. Að vísu
er stiklað á stóru og hvergi
kafað djúpt. Ríkharður forðast
að láta í Ijós álit sitt á knatt-
spyrnuforustunni, nema rétt á
stöku stað, en segir hins veg-
ar knattspyrnusögu sjálfs sín,
sem spannar tvo áratugi. Og á
sama tíma er hann oftsinnis
þjálfari. Menn þurfa ekki að
ganga að því gruflandi, að
Ríkharður, svipmesti knatt-
spyrnumaður íslands ásamt Al-
bert, hefur frá mörg.u að segja,
og tekst Frímanni að koma
efninu vel til skila.
Frásögn Geirs er í rauninni
saga líðandi stundar. Hann seg-
ir frá ýmsum atburðum, sem
mönnum eru ennþá ferskir í
minmi. En frásögn Geirs verð-
ur skemmtileg fyrir það, að
hann skýrir frá ýmsu, sem al-
drei kemur fram í íþróttafrétt-
um blaðanna, t. d. hjátrúnni,
áliti sínu á meðspilurum og
mótherjum og ýmsu öðru.
Þegar á allt er litið, er mikill
fengur í bók Frímanns, „Fram
til orrustu“ og er ekki að efa,
að íþróttafólk og íþróttaunn
endur fagna útkomu hemnar.
Það eitt, a0 Frímann skrifar
bókima, tryggir gæðin.
Getraunastarfsemin
íþróttafélaganna fólginn. Nem-
ur sú upphæð 1.3 millj. á
þessu tímabili.
Það er rétt, sem Jónas Árna
son benti á í umræðum um
þetta mál, að fjárhagur UMFÍ
er slæmur, en það vandamál
verður ekki leyst með þvi að
auka hlut ungmennafélaganna,
þ. e. a. s. UMFÍ fái beinar tekj
ur af getraununum eins og
ÍSf, ÍBR og KSÍ, þvi að UMFÍ
,er_ nji þegar óbeinn aðili nð
tekjum ÍSÍ í þessu sambandi.
Fjárhagsvandræði UMFÍ verð
ur að leysa á annan hátt, og
hefði Jónasi Árnasyni verið
nær að kynna sér tillögu Hall-
dórs Sigurðssonar, alþingis-
manns, sem flutt var á Aiþingi
fyrir nokkrum dögum um áætl
anagerð um fjárhagsaðstoð við
fþróttahreyfinguna. Sú tillaga
er ólíkt skynsamlegri, og verð-
ur fjailað nánar um hana síð-
— alf.
Bók Frímanns
í öllu því flóði ævisagna á
isl. bókamarkaði undanfarinna
ára, hefur furðu lítið borið á
frásögnum um ísienzka afreks-
menn á íþróttasviðinu. Varla
stafax það af þvi, a@ efnivið
vanti, því af nógu er að taka.
Miklu fremur liggur skýringi-n
í því, að skortur er á rithöfund-
Uffl, sem þekkja inn á svið í-
þrótta og slá í takt við íþrótta-
mennina, en það er ekki á allra
færi að lifa sig inn í hraða at-
burðarás íþróttanna, og skila
því efni vel.
Þaið er því fagnaðarefni, þeg-
ar ,,nestor“ ísl- íþróttablaða-
mennsku, Frímann Helgason,
Sendir frá sér bók um fjóra ísl.
afreksmenn á sviði iþrótta, þá
Jón Kaldal, Örn Clausen, Rík-
harð Jónsson og Geir Hall-
steinsson. Varla er hægt að
tala um ævisögu í þessu sam-
bandi, því saga sumra þeirra er
ekki nema hálfsögð enn, t. d.
Geirs Hallsteinssonar. Enda er
Frímann ekki að skrifa ævi-
sögu þeirra félaga. Bregður að-
eins upp svipmyndum frá lit-
ríkum íþróttaferli þeirra. Og
það ver'ður ekki annað sagt
en honum takist það vel. Með
alla sína miklu reynslu að baki
sem jþróttamaður og íþrótta-
fréttamaður, slær Frímann eina
mitt í takt við þá félaga o|g
tekst að laða fram skemmti-
lega og „dramatiska" atburði
liðins tfma og gera þá ljóslif-
andi.
Sennilega er mestur fengur
í viðtalinu við Jón Kaldal.
Ungt fólk í dag hefur aðeins
vex
ÞVOTTALÖGUR
KAOTie VÖRUR FRAi
REYKHÚSINU
NÚÖLKtlRSAMLAGmU
,
SMJÖRLÍKtSGERÐHIN]
BFHAG&tmm FLÖRO
Mildur fyrir hendur
BFNAVSMCSRÖ&MiSMMí fiJÖFH
,111111
n!iniinn?j]iijniu.iiiin.tuiiiijijuiiu
KAFFI
SENDUM GEGN PÓSTKRÖFU
ÖRUGG AFGRclÐSLA
AKUREYRI —- SfMI 96-21400