Tíminn - 10.12.1969, Side 3

I 'J> •' -} J M }
1 >
1
1111
I . i i ' ! I ) i « ;
MIÐVIKUDAGUR 10. desember 1969.
TÍMINN
15
VETTVAMGUR
RITSTJÓRAR:
BJÖRN PÁLSSON og
SVAVAR BJÖRNSSON
Ungt fólk hefur
áhuga á st jórnmálum
— segir Atli Freyr Guðmundsson, erindreki SUF
Vetibvangurinn fékk erindreka
SUF, Atla Frey Guðmundsson til
að svara mo'kkruin spurnimgum
tun starfiS.
— Hvar ert þú fæddur og
hverra manna ert þú?
— Ég er fæddur og uppalinn
Akurnesingur. Þar var ég mest
fram yfir sautján ára aldur, á
sumrin í sveit eða við önnur þau
stiörf sem strákar vinna en í
skóla á vetrum. Raunar á éig ekki
ættir mínar að rekja til Akraness
því móðir mín er Austfirðinigur,
Pálína Þorsteinsdóttir frá Óseyri
í Stöðvarfirði, en faðir minn, Guð-
mundur Björnsson er Húnivetning
ur frá Núpsstöðum í Miðfirði.
— Hvað kom til að þú kaust
að vinna fyrir stjórnmálaflokk?
— Að loknu námi við Samvinnu
skólann að Bifröst s. 1. vor,
hlaut ég að velja mér starf eftir
þvi sem til greina kom. Þegar mér
gafst kostur á að starfa fyrir Sam-
band ungra Framsóknarmanna
fók ég því, og lágu til þess margar
ástæður. Ég hef alltaf hafit mik-
inn áhuga á hvers konar félags-
málum og þá ekki hvað sízt stjórn
máium.
Með starfi erindreka gefst
mér kostur á að kynnast fólki vítt
um landið, fólki af ýmsum stétt-
um, og með ólíkar skoðanir, og
með því befst mér kostur á að
taka þátt í baráttu fyrir að þau
stefnumál sem ungir Framsóknar-
menn hafa, megi verða að sem
sterikustu afli í þjóðlífinu.
— í hverju er starf erindrekans
fólgið?
— Starf erindreka er fjöiþætt
og erfitt að svara því tæmandi
með nokkrum orðum.
Það er fyrst og frem-st fólgið í
því að skapa temgsl milli hinna
einstöku félaga og forystu sam-
takanna, aðstoða við uppbyggingu
félagsstarfs eins og unnt er og
virkja sem flest umgt áhugafólk
til starfa í flokksstarfinu. Þá er
ýmiss konar gagnasöfnun um starf
flokfcsins og skipulagsmál eitt af
aðalstörfum erindreka. Slík temgsl
eru nauðsynleg til að sem flest
sjónarmið komist á framfæri og
einstök aðildarfélög hafi sömu
raöguleika á að kynna sig og
túlka sinn vilja. Og þar sem ekki
eru starfandi félög er það eitt af
verkefnum erindrekans að vera
hvetjandi í að stofna þau.
— Hvar starfaðir þú aðallega
á s.I. sumri?
— Eins og áður kom fram er
ég algjör nýgræðinigur í þessu
starfi. Ég byrjaði í júnímánuði og
ferðaðist þá um tveggja mánaða
skeið í Vesturlandskjördæmi, og
þá aðallega í Snæfellsness- og
Hnappadalssýslum. Þar héldum
við fjölda funda roeð þingmönn-
um og framámönnum flokksins og
héldum aðaifundi í þeim félögum
sem þar eru starfandi. Ég annað-
ist' félagasöfnun og aðstoðaði við
ráðstefnu sem Samband ungra
FramsÓknaiTnanna gekkst fyrir í
Borgarnesi. Sú ráðstefna fjailaði
um landbúnaðarmál og þótti tak-
a-st með miklum ágætum. Eftir að
ég lauk störfum á SnæfeHsnesi var
ég um tíma í Reyikjavfk Oig vann
að ýmsum störfum á skrifstofu
SUF en fór síðan austur á land
og ferðaðist um mánaðar skeið um
Austurlandskjördæmi sömu er-
india og í Vesturlandskjördæmi.
Það var ákatflega skemmtilegur
tími, sérstaklega fyrir það hvað
veðrið var gott, það var eins og
að koma í annan heim að korna
úr rigningunni á Vesturlandi í
sólina fyrir austan. En þessi tími
var eiginlega ailt of stuttur í svo
stóru kjörd'asmi sem Austurland
er. Þá heimsótti ég allflest kaup-
túnin oig ferðaðist nokkuð um
sveitir. Vil óg nota þetta tækifæri
til að senda þeim fjölmörgu sem
greiddu götu mína á þessum ferð-
um, beztu þakkir.
— Finnst þér það rétta leiðin
og vænleg til árangurs að halda
uppi slíkri smalamennsku í félög-
in? ífV'r’1 h
Ég fullyrði að við höldum ekki
uppi neinni smalamennsku í félöig
ungra Framsókniarmanna. Við
viljum vinna að því að sem flestu
ungu fólki sem áhuga hefur á
þjóðmálum, gefist kostur á því
að koma sínum hugmyndum á
"ramifæri, og erum fúsir til að
veita þá aðstoð sem unnt er til
að byggja upp félög þess unga
fólks sem vinna vill að saimeigin-
legum stefnumálum okkar. Það
má e.t.v. skjóta því hér inn þar
sem taiað er um smalamennsku
í félög ungra Framsóknarmanna,
að það er oft talað um að ungt
fólk hafi ekki áhuga á stjórnmál-
um og gjarnan eru þau rök sett
fram að stjórnmál séu mann-
skemmandi og því heillavænlegast
að haldia sig í hæfilegri fjarlægð
frá þeim.
Athyglisverð bók
TÁNINGABÓKIN, Ann Landers
talar við táninga um kynlífið.
Útgefandi: Bjarki h.f.
Prentun: Lithoprent h.f.
Teikningar: Þorbergur Kristinsson.
Kynferðisfræðsla í skólum hef-
ur nú að undanförnu verið mikið
rædd. Sem betur fer virðast flestir
skilja nauðsyn þess að unglingum,
eða táningum, eins og þeir eru nú
nefndir, sé veitt fræðsla um kyn-
fertðismál. En þessi fræðsla hefur
verið fremur fumkennd og því
verið langt frá því a® vera full-
komin. Og foreldrar hafa ekki tek-
ið málið fastari tökum en skólarn-
Ir, og því hefur fræðslan um þetta
mjög svo mikilvæga mál þvælzt
„frá Heródesi til Pílatusar“ ef svo
má segja, allir hafa varpað ábyrgð-
inni af sínum herðum.
En blaðakonan Ann Landers
vestur í Chicago í Bandaríkjunum
var ekki á því að láta þetta mál
afskiptalaust, og það eru næsta
ótrúleg áihrif sem hún hefur haft
með blaðagreinum sínum í Sun
Times. Og hún fær bréf frá tán-
ingum svo hundruðum skiptir í
hverri viku, og allir eru táningarn-
ir að spyrja hana ráða. Af hverju
hana? Jú, einungis vegma þess að
enginn amnar hefur haft ,,kjark“
til að svara spurnimgum um svo
viðkvæm mál.
I Táningabókinni birtir Ann
Landers sum þessara bréfa, og
það er trygging þess að bókin er
ekki samsafn af „gömlum lumm-
um“ eða siðapredikunum um kyn-
ferðismál, heldur er efnið tekið
beint úr daglega lífinu.
Og hér er eitt lítið sýnishorn af
þeim 26 bréfum sem Ann biríir í
bókinni: „Kæra Ann Landers. Ég
er 17 ára og finnst líf mitt alger-
lega misheppnað. Viss piltur, sem
ég þekki, er draumaprins allra
stúlknanna í skólanum. Jæja, loks-
ins kom að því. Hann bauð mér út,
og ég var frá mér nurnin," o. s. frv.
Og Ann Landers tekur á vanda-
málum þessarar ungu stúlku, sem
finmst líf sitt algerlega misheppn-
að, og annara stúlkna og pilta með
aðdáunarverðri hreinskilni.
Það er e. t. v. nægileg trygging
fyrir gæðum bókarinnar að blaða
dálkar Ann Landers eru endur-
prentaðir í sjöhumdruð öðrum
dagblöðum frá Jóhanmesarborg til
Tokíó og lesendafjöldinn er áætl-
aður um 54 milljónir eins og segir
í formála bókarinnar.
Bókin skiptist í 10 kafla, en þeir
nefnast: í sjöunda himni eða vítis-
kvölum. — Að komast á fast. —
Hvernig á að slita fastavimáttu?
— Hvers vegna ekki að hætta áð-
ur en . . . eða halda áfram? —
Hvernig þú átt að bjarga þér úr
vandanum. — Áfengið og þú. —
Kynsjúkdómar (KS) eru ekki
bundnir við fullorðinsárin. — Það
sem við ættum að vita um kyn-
villi. — Er það kynhvöt eða sú
rétta tilfinning? — Frá ykkur til
mín.
Þetta er forvitnileg upptalning
og efalaust fýsir marga að svala
þeirri forvitni og kaupa Táninga-
bókina sem án efa verður óska-
bók unglinganna nú um jólin. Og
Táningabókin kostar aðeins 258.00
krónur. Sv. Bj.
Atli Freyr Guðmundsson
Bg vil mótmæla þessari skoð-
un. Ungt fólk hefur áhuiga á stjórn
málum en finnst það vanta vett-
vang til að koma skoðunum sín-
um á framfæd og er aHt of feim-
ið til að standa upp á mannfund-
um og flytja mál sitt. Þetta tel
ég meginástæðu þess að ungt fólk
er ekki meira með í pólitísku
starfi en raun ber vitni. Þyrftu
skólayfirvöld að kynna nemend-
um framsögn og ræðumennsku í
miklu stærri mæli en nú er og
þjálfa unglinga í að tjá sig fyrir
áheyrendum. Fyrst-u sporin eru
erfiðust ræðum'anni og þeim
glímuskjálfta er bezt að eyða með-
al unglinga siem fyrst. Svo ekki sé
á það minnzt hversu þroskandi
það er og leiðir til mi'killar leikni
í meðferð málsins, að temja ungl-
ingum að vanda mál sitt frammi
fyrir áheyrendum. Og úr því ég er
farinn að tala um skóla í þessu
spjalli okfcar um stjórnanál og
ungt fólk, get ég ekki látið hjá
líóa að minna á þá ómerkilegu
kennslu sem nemendur í barna-
og gagnfræðaskóluim njóta í þjóð-
félaigsfræðum. Ræði ég það ekki
frekar hér enda ekki hægt í
stuttu spjalli sem þessu.
— Hvert er aldurlágmarkið i
félögum ungra Framsóknarmanna,
og hvernig verður þátttöku þeirra
í prófkjörum háttað, sem ekki
hafa öðlazt kosningarétt?
— Aldurlágmarkið í félö-gum
ungra Framsóknarmanna er 14
ár. Það er sama aldurslágmark og
er í öHum stjórnmál'ahreyfingum
hérlendis að því er ég bezt veit.
Hin ýmsu kjördæmasamb. hafa al-
gjört sjálfræði um það hvaða
reglur þau setja sér um skoðana-
kannanir og prófkjör. Mér er
ekki kunnuigt um að það sé nema
aðeins í Suðurlandskjördæmi að
sú ákvtirðun hefur verið tekin að
unglingar allt frá 16 ára skuli fá
að taka þátt í skoðanakönnun.
Annars staðar er þetta miðað við
að þátttakendur í skoðanakönn-
unum séu orðnir tvítugir á kjör-
degi ti’l Alþingis.
— Og að Iokum, Atli?
— Ungu fólki ber skylda til að
láta stjórnmál til sín taka. Við
meguen ekki vera áhorfendur að
því hveraig íslandi er stjórnað,
það er ábyrgðarleysi. —. Sv.Bj.
okkur sóla hjól-
barSa yðar, óður en þeir
eru orðnir of slitnir.
Aúkið með því endingu
hjólbarða yðar um
helming.
Sólum *'esta’ íeðunt*ir
hjólbarða.
Notum aðeins úrvals
sólningarefni.
BARÐINN hjf
Ármúla 7 — Sími 30501 — Reykjavík