Pressan - 30.03.1989, Blaðsíða 27

-f-1-
f
88ér Eisrn .08 itjasbinrr.ntR
Fimmtudagur 30. mars 1989
sjonvarp
FIMMTUDAGUR
30. mars
Stöð 2 kl. 21.55
Hamslaus heift * * *
(The Fury)
Bandarísk hrollvekja frá árinu
1978. Leikstjóri: Brian DePaima.
Aðalhlutverk: Kirk Douglas, John
Cassavetes, Carrie Snodgrass,
Charles Durning og Amy Irving.
Brian DePalma hefur verið nokkuð
mistækur sem hryllingsmyndaleik-
stjóri í gegnum árin, en hér er ein af
hans bestu. Myndin fjallar um bar-
áttu föður gegn mönnum sem hafa
rænt syni hans í þeim tilgangi að
virkja dulræna hæfileika hans.
Samkvæmt venju er myndin alls
ekki við hæfi barna og raunar ekki
þeirra sem líkar ekki blóðugt
ofbeldi.
Stöð 2 kl. 23.55
Svo spáði
Nostradamus * * *
(The Man Who Saw Tomorrow)
Bandarísk mynd frá 1981. Leik-
stjóri: Robert Guenette. Aðalhlut-
verk: Richard Butler, Jason
Nesmith og Howard Ackerman.
Þessi vel gerða mynd fjallar um
franska lækninn og spámanninn
Nostradamus og dularfulla spá-
dómsgáfu hans. Þess má geta að
Orson Welles er sögumaður mynd-
arinnar.
FÖSTUDAGUR
31. mars
Stöð 2 kl. 16.30
í blíðu og stríðu ***
(Made for Each Other)
Bandarísk gamanmynd frá 1971.
Leikstjóri: Robert Bean. Aðalhlut-
verk: Renee Taylor, Joseph
Bologna, Paul Sorvino og Olympia
Dukakis.
Gamansöm ástarsaga sem segir frá
tveim furðufuglum sem hittast á
námskeiði fyrir fólk haldið minni-
máttarkennd. Þau verða auðvitað
ástfangin og myndin lýsir tilhuga-
lífinu á drepfyndinn hátt. Gott
handrit og næmur leikur einkenna
þessa mynd.
Stöð 2 kl. 21.50
Útlagablús * * *
(Outlaw Blues)
Bandarísk mynd frá 1977. Leik-
stjóri: Richard T. Heffron. Aðal-
hlutverk: Peter Fonda, Susan Saint
James, John Crawford og James
Callahan.
Peter Fonda leikur tugthúslim sem
þráir það heitast að verða
„kántrý“-stjarna. Hann verður sár-
lega móðgaður þegar frægur sveita-
söngvari rænir einu laga hans og
slær í gegn. Hann nær þó að lokum
fram hefndum með því að slá sjálf-
ur í gegn. Þetta er meinfyndinn
farsi, sem á það þó til að skjóta yfir
markið í fíflalátum.
Ríkissjónvarpið kl. 22.30
Týnda flugvélin ***,/z
(The Riddle of the Stinson)
Áströlsk kvikmynd frá 1987. Leik-
stjóri: Chris Noonan. Aðalhlut-
verk: Jack Thompson, Helen
O’Connor, NormatríCaye og Rich-
ard Roxburgh.
Enn ein gæðamyndin frá Ástralíu,
en þar virðast framleiddar jafn-
vönduðustu myndirnar þessa dag-
ana. Þessi mynd er byggð á
sannsögulegum atburði sem átti sér
stað í Astralíu 1937. Flugvél ferst á
leið sinni til Sydney og allir farþeg-
arnir eru taldir af þegar vélin finnst
ekki eftir langa leit. Maður nokkur
neitar þó að gefast upp og leggur
einn síns liðs af stað út í auðnir'
Ástralíu til leitar. Sérlega vel unnin
og hrífandi kvikmynd.
Stöð 2 kl. 23.30
Blóðug sviðsetning * * 2
(Theatre of Blood)
Bresk hrollvekja frá 1973. Leik-
stjóri: Douglas Hickox. Aðalhlut-
verk: Vincent Price, Diana Rigg,
Ian Hendry og Harry Andrews.
Hinn eini sanni meistari hryllings-
myndanna, Vincent Price, leikur
hér lélegan Shakespeare-leikara
sem er orðinn langþreyttur á nei-
kvæðum ummælum gagnrýnenda.
Hann ákveður að koma þeim fyrir
kattarnef með því að nota morðað-
ferðir úr verkum Shakespeares.
Ágæt hugmynd í hryllingsmynd
sem verðursamt að teljast til litlaus-
ari mynda Vincents Price. Enginn
skortur á blóði og því auðvitað alls
ekki við hæfi barna.
Stöð 2 kl. 1.15
Anastasía * * * *
Bandarísk frá árinu 1956. Leik-
stjóri: Anatole Litvak. Aðalhlut-
verk: Ingrid Bergman, Yul Bryhner,
Helen Hayes og Akim Tamiroff
Hér er komin sígild mynd, þar sem
rakin er saga Anastasíu, sem talin
var eftirlifandi dóttir Rússlands-
keisara. Einstakt leikaraúrval gerir
þessa mynd að því meistaraverki sem
hún er, en Ingrid Bergman hlaut
Óskarsverðlaunin fyrir leik sinn í
myndinni. Vel þess virði að taka
eftir.
LAUGARDAGUR
1. apríl
Stöð 2 kl. 13.05
Sjóræningjamyndin *
(The Pirate Movie)
Áströlsk unglingamynd frá 1982.
Leikstjóri: Ken Annakin. Aðalhlut-
verk: Christopher Atkins, Kristy
McNichol og Ted Hamilton.
Hörmuleg endurgerð gömlu Gil-
bert og Sullivan-myndarinnar The
Pirates of Penzance. Myndin er
ekki bara misheppnuð eftiröpun,
heldur fellur hún líka sem unglinga-
gamanmynd með lélegri tónlist.
Verjið tímanum í eitthvað annað.
Híkissjónvarpið kl. 21.35
Hér svaf Laura
Lansing * *
(Laura Lansing Slept Here)
Bandarísk gamanmynd frá 1988.
Leikstjóri: George Schaefer. Aðal-
hlutverk: Katherine Hepburn, Kar-
en Austin, Brenda Forbes, Schuyler
Grant og Joel Higgins.
Ein af síðustu myndum Katherine
Hepburn er fremur dæmigerð gam-
anmynd um ríkan rithöfund sem á
erfitt með að ná til lesenda sinna.
Hún tekur til ráðs að flytja inn til
venjulegrar bandarískrar fjöl-
skyldu til að kynnast eðlilegu lífi.
Sæmileg skemmtun, en væri tæpast
í frásögur færandi ef Hepburn væri
ekki til staðar.
Stöð 2 kl. 21.50
í utanríkis-
þjónustunni * *
(Protocol)
Bandarísk mynd frá 1984. Leik-
stjóri: Herbert Ross. Aðalhlutverk:
Goldie Hawn, Chris Sarandon,
Richard Romanus og Andre
Gregory.
Þessi gamanmynd getur varla talist
til betri mynda Goldie Hawn, til
þess er söguþráðurinn of klisju-
kenndur og þá sérstaklega endirinn.
Ung stúlka ræðst óvænt til starfa
hjá bandarísku utanríkisþjónust-
unni, þar sem hún lendir í að útkljá
samningaviðræður í Mið-Austur-
ur góð atriði, en myndin í heild
Isinni reynir verulega á áhuga manns
á sætu ljóskunni.
Ríkissjónvarpið kl. 23.15
Orrustan um
Alamo ***
(The Alamo)
Bandarískur vestri frá 1960. Leik-
stjóri: John Wayne. Aðalhlutverk:
John Wayne, Richard Widmark,
Laurence Harvey, Richard Boone
og Frankie Avalon.
Fremur langdreginn vestri um upp-
reisnarmenn í Texas árið 1836, sem
koma sér fyrir í gamalli trúboðs-
stöð. Markmiðið er að brjótast
undan yfirráðum Mexíkana og lýsa
yfir sjálfstæði, en við ofurefli er að
etja. Eins og áður sagði aðeins of
löng, en það er þess virði því loka-
orrustan er stórfengleg.
Stöð 2 kl. 00.10
Banvænn kostur *,/2
(Terminal Choice)
Kanadísk spennumynd frá 1985.
Leikstjóri: Sheldon Larry. Aðal-
hlutverk: Joe Spano, Diane Venora
og David McCaUum.
Litlaus saga um dularfull dauðsföll
á sjúkrahúsi. Handritið og raunar
myndin öll rétt undir meðallagi þótt
leikaralið sé í sjálfu sér ágætt.
Stöð 2 kl. 1.50
Hvíti hundurinn **'2
(White Dog)
Bandarísk kvikmynd frá 1982.
Leikstjóri: Samuel Fuller. Aðalhlut-
verk: Kristy McNichol, Paul Win-
field og Burl Ives.
Þetta er spennumynd um hvítan
hund sem er þjálfaður til að ráðast
einungis á blökkumenn. Áræðinn
hundaþjálfari tekur að sér að venja
hundinn af þessum ósóma. Áhuga-
vert handrit, en myndin er frekar
langdregin þótt hún sé spennandi á
köflum.
2. apríl
Stöð 2 kl. 23.10
í sporum Flints **'2
(ln Like Flint)
Bandarísk mynd frá árinu 1967.
Leikstjóri: Gordon Douglas. Aðal-
hlutverk: James Coburn, Lee J.
Cobb og Jean Hall.
Þessi gamansama spennumynd
fjallar um leynilögreglumanninn
Flint, sem fær það verkefni að
stöðva áform Ieynilegs félags
kvenna sem ætla sér að ná heims-
yfirráðum. Aðferðin sem þær beita
er að Wreyta þjónum sínum í lifandi
eftirmyndir helstu valdhafa heims
með sérstökum fegrunaraðgerðum.
Ágæt mynd sem lumar á einstaka
flækjum í söguþræði, og Coburn
stendur sig að vanda sem karl-
mannlegur töffari.
27
dagbókiri
hennar
Kœra dagbók.
Ég hlýt að lifa ömurlegasta fjöl-
skyldulífi á landinu. Það er sko
EKKERT gert fyrir mann á þessu
heimili . . . Ekki einu sinni á sjálf-
um páskunum. Ég er viss um að það
er hugsað miklu betur um fangana
á Litla-Hrauni! Pabbi og mamma
voru svo upptekin fyrir páskana að
þau GLEYMDU að kaupa í hátíð-
armatinn (og bitte-nú, eins og
amma segir)! Það er sem sagt deg-
inum Ijósara hvar maður er í for-
gangsröðinni hjá þessum foreldr-
um. Við hefðum örugglega dáið úr
matarskorti, ef ég hefði ekki minnst
á þetta við ömmu á Einimelnum
svona í „forbífarten" í símanum.
Og hún var sem betur fer ekki lengi
að bjóða okkur öllum í mat á föstu-
daginn langa. (Við fengum SPAK-
ETTÍ á skírdag, takk fyrir kærlega
og allt það, svo boðið var vel þegið
— a.m.k. af mér.)
Það var bara soldið erfitt að
njóta hamborgarhryggsins hjá
ömmu út af rifrildinu í henni og
mömmu. (Mamma sagði, að ég
hefði KLAGAÐ sig fyrir „yfirvald-
inu á Einimelnum"! Má maður
kannski ekki tala við ömmu sína
lengur, eða hvað?) Annars var sú
gamlasvaka nastí. Hún varalltaf að
segja sögur af mönnum, sem hefðu
gefist upp á kellingunum sínum af
því þær væru soddan ómyndir, og
það gerði mömmu alveg tjúllaða —
sérstaklega af því pabbi nennti ekki
að hjálpa henni að rífast. Hann var
alltaf með munninn lullan, ’stynj- .
andi af sælu yfir sósunni og öllu
hinu namminu . . . Það fer oft
voðalega iila í mömmu, þegar
amma gefur pabba eitthvað gott að
borða.
Við fórum öll í göngutúr eftir
matinn og þá skammaðist ég mín
nú pínu pons fyrir ömmu. Hún varð
alveg sjúk, þegar hún sá að það var
komið líf í hornhúsið sem er búið
að standa svo lengi tómt, og ætlaði
aldrei að fást til að labba lengra. (Ég
hélt líka að hún færi úr hálsliðnum
á meðan við gengum upp Hofs-
vallagötuna. Hún var bókstaflega
að DEYJA úr spælingu yfir því að
vita ekki hver hefði keypt húsið.)
Þegar við komum til baka vissum
við svo ekki fyrri til en sú gamla
hafði vippað sér inn í garðinn og
gefið sig á tal við tvo krakka, sem
voru að leika sér þar. Guuuuð, ég
hélt ég myndi fá flog . . . Ég man
ekki einu sinni hvernig ég komst í
burtu ég flýtti mér svo. En rétt bráð-
um kom amma á eftir okkur og
vissi nákvæmlega ALLT urn fólkið,
sem er að flytja í hornhúsið. Þetta
varð að vísu smá áfall fyrir hana,
því þetta er ekki fólk af hennar
„generasjón“ svo hún getur ekki
fengið það til sín í bridds á laugar-
dögum. Þau eiga þar að auki
gommu af litlum börnum og konan
er enn í barneign, en ömmu er alveg
bölvanlega við að fá smábörn í göt-
una. Það eina, sem reddar málinu,
er að kallinn er víst eitthvert númer
í þjóðfélaginu og kemur oft fram í
sjónvarpinu. Það finnst ömmu ofsa
flott.
Bless, Dálla.