Pressan - 16.05.1991, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR PRESSAN 16. MAÍ1991
HVÐMR
ÆTUR
PUABHU
I0KXURI
MAMMA?
Sophia Guörún: „Þegar ég fékk bréfin
kviknaði von um að eitthvað færi að
gerast í málunum."
hia ekki fengið að tala við dætur sín-
ar frá því í lok júní. Ekkert hefur
breyst í þeim efnum, frá því greinin
birtist í PRESSUNNI, annað en að
þann 11. janúar kom úrskurður
dómsmálaráðuneytisins um að Sop-
hiu væri veitt bráðabirgðaforræði
yfir dætrum sínum, þar til kveðið
yrði upp um endanlegt forræði. Ein-
hver bið virðist þó ætla að verða á
því að það verði gert, því málið er
ennþá vafamál hjá ráðuneytinu.
Til þess að hægt sé að úrskurða
um hvort foreldri fái fullnaðarfor-
ræði þarf að kanna hagi beggja.
Hvorki dómsmálaráðuneytið 'né
hérlend barnaverndarnefnd hafa
cxoajl mln íg- 'ö.ev^A-n-o- cLúi
Swo k-^tn^x cyitcO- áA cvi rci
I aJcuj-, fiioJlo, QJT kzulsv
ctXyv rriLoJ^d CujLÁsx cxxt r l ^
„Elsku mamma mín, ég sakna þín svo mikið. Hvenær
ætlar þú að ná í okkur?“ Þannig hefst bréfið sem Dag-
biört, eldri dóttir Sophiu Guðrúnar Hansen, sendi
mömmu sinni frá Tyrklandi fyrir mánuði. betta er í fyrsta
sinn í tíu mánuði sem Sophia heyrir frá dætrum sínum
tveimur, sem fóru í sumarleyfi til Tyrklands með tyrkn-
eskum föður sínum þann 15. júní í fyrra, en hafa ekki
ennþá fengið að snúa aftur. Það hefur ekki breytt neinu
fyrir Sophiu, að hún fékk í janúar úrskurð dómsmála-
ráðuneytisins að hún hefði bráðabirgðaforræði barn-
anna. Um leið gekk í gegn skilnaður hennar og föðurins,
ísaks Halims Als, að borði og sæng.
Dii'tur Sopliiu. Dagbjört og Rúma,
st'in oru 8 og 9 ár.i gamlar, soiulu
móður sinni sitl hvort brófið fyrir
skömmu. þíir som þ;or lýsa |)ví báð-
ar hvorsu mikið þ;or sakna móður
sinnar og spyrja hana hvoiuor hún
iotli að koma og s;okj;i þíor. M.oðg-
urniir hafa okki liist í 11 mánuöi. oða
frá |)ví tolpurnar yfirgáfu liindið
ásamt föður sínum þann 15. júní ;í
síðasta ári. á loið í sumarloyfi til
Tyrklands, foðurlaiuls hans. E.ða að
minnsta kosti stiíðu þ;or í þoirri
moiningu.
BRÉFIN KVEIKTU FALSKA VON
l'ogar Sophiu bárust bréfin vakn-
aöi með honni von um að kannski
væri að opnast loið til að f;i þ;or til
sín. Hún komst þó fljótloga á snoðir
um ;iö svo var okki.
,,1'egar ég fékk bréfin kviknaöi
von um að kannski v;ori oitthvað að
gerast í máliuu, bráðum fongi ég að
sjá dætur mínar aftur. I'að var konn-
arinn þeirra som hjálpaöi þoim að
skrifa bréfin, on nágranni þeirra
virðist hafa bent henni á að stelp-
urnar v.oru ekki í noimi sambandi
við mig. Aftiin á öðru bréfinu var
síöan orðsoiuling frá konnaranum
þar som Inin segir að ég goti sont
til stolpnanna gogmim liana.
I'.g fékk j>að þó fljótloga staðfost
að f.iðir þoirm hofði komist á snoöir
um málið og kvartaö yfir kennaran-
um við yfirvöld skólans. Hún vill því
ekkert meira hafa með málið að
gera. Samkvæmt niðurstöðum
skriftasérfræðings viröist líka vera
sem hann hafi skrifað utan á um-
slagiö sem bréfin voru send í, hver
svo sem tilgangur hans með því hef-
ur átt að vera. Kannski hefur hann
vonast til þess að komast þannig á
snoðir um mínar fyrirætlanir."
„VAFAMÁL" í RÁÐUNEYTINU
l'RESSAN sagði ítarlega frá mál-
inu og forsögu þess þann 20. des-
ember síðastliðinn. on þá hafði Sop-
Með hjálp kennara
sins gátu Dagbjört
og Runa skrifað
móður sinni bréf og
komist þannig í sam-
band við hana, i
fyrsta skipti i tiu
mánuði.
Úr bréfum Dagbjartar og Rúnu til
móður þeirra.
tök á að heimsækja Halim og þess
vegna hefur ráðuneytið sent al-
þjóðaskrifstofu í Sviss bréf og beðið
hana um að annast það fyrir sig.
,,Ég veit ekki hvort þeirra nefnd
er búin að fara til Tyrklands. En ég
veit að þar lítur allt vel út á yfirborð-
inu. Hann á góða íbúð í Istanbul og
það vantar ekkert af veraldlegum
gæðum. En hvort þær fá þá ástúð
sem þær þarfnast efast ég um," segir
Sophia. ,,í þau tíu ár sem við vorum
gift barði hann mig oft svo stór sá á
mér og það kom nokkrum sinnum
fyrir að ég þurfti að kalla á aðstoð
lögreglu til að koma honum út af
heimilinu. Hann átti það líka til að
berja börnin, svo auðvitað get ég
ekki annaö en ímy ndaö mér allt það
versta.
Dómsmálaráðuneytið hér hefur
tilkynnt tyrkneska dómsmálaráðu-
neytinu um úrskurð forræöisins mér
til handa, en þeir líta ekki við því.
Par í landi eru forræðismál dónts-
mál. Þeir virðast því ekkert mark
taka á úrskurði, sem þar að auki er
til bráöabirgða."
Sophiu Guörúnu
Hansen hefur borist
einlægt bréf frá
dætrum sínum í Tyrk-
landi, þar sem þær
biðja hana um að
koma og ná í sig. Frá
því PRESSAN greindi
fyrst frá málinu þann
20. desember hefur
ekkert gerst sem
liökað liefur fyrir
heimkomu stúlkn-
anna. Sophiu hefur
verid dæmt forrædi
yfir dætrunum til
bráöabirgöa, en
faðirinn í Tyrklandi
neitar enn að senda
þær heim.
EFNAÐIST A
ÍSLANDSDVÖLINNl
ísak Halim efnaðist hér á landi á
umboðs- og heildsölu, sem byggði
rekstur sinn aðallega á innflutningi
á leðurfatnaði. Síðan stofnaði Halim
eigin saumastofu í Istanbul og hefur
haldið áfram að selja þaðan fatnað
til íslands.
Eftir að Halim var farinn til Tyrk-
lands með dæturnar og Sophiu orð-
ið ljóst að hann hafði ekki í hyggju
að koma hingað aftur komst Sophia
að því að ýmislegt vafasamt var að
finna í bókhaldi fyrirtækisins og
sendi öll gögn til rannsóknar hjá
Rannsóknarlögreglu ríkisins. Ekk-
ert hefur verið gert í því máli ennþá,
þar sem ekki næst í Halim og RLR
aðhefst ekkert í málinu án vitundar
hans.
„Það virðist ekkert vera hægt að
ýta við því máli, en ef það væri
rannsakað og ég hefði í höndunum
pappíra sem sönnuðu það misferli
sem hann stóð í hér styrkti það auð-
vitað stöðu mína í málinu gagnvart
yfirvöldum úti."
NEITAÐ UM BARNABÆTUR
Með því að Sophiu var dæmt
bráðabirgðaforræðið á hún sam-
kvæmt lögum rétt á meðlagi og
barnabótum, en var neitað um bæt-
urnar þar sem hún hefur dæturnar
ekki hjá sér.
„Mér var sagt að þar sem börnin
byggju ekki hjá mér bæri ég ekki
kostnað af framfærslu þeirra og þar
með væri engin ástæða til að ég
fengi bæturnar. En það er ekki sam-
kvæmt mínum vilja, að þær eru
ekki hjá mér.
Það fylgja því líka heilmikil út-
gjöld að standa í því að reyna að fá
þær hingað. Símreikningarnir eru
háir og þýðingar á öllum skjölum,
sem málið varða. hafa kostað tugi
þúsunda. Það fer líka mikið af mín-
um tíma í að reka á eftir og fylgjast
með hvort og hvað er að gerast hjá
þeim sem hafa málið til meðferðar í
kerfinu. Það gefur því augaleið að
ég get ekki sinnt hvaöa vinnu sem
er. Líf mitt snýst ekki um annað en
þetta. að fá þær aítur til mín. Það er
eins og tíminn hafi staðið í stað síð-
an þær fóru." segir Sophia Guðrún
Hansen.
Grein PRESSUNN-
AR frá þvi 20. des-
ember þar sem fjall-
að var ítarlega um
mál Sophiu Guðrún-
ar Hansen og dætra
hennar.
Rúna, lengst til vinstri, ásamt bekkjarfélögum sinum i Tyrklandi. Myndin fylgdi einlægu brefi þeirra systra.