Vísir Sunnudagsblað - 25.05.1941, Blaðsíða 8

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
SÍI>A\
Fjögur hundruð ára gömul
líkkista úr steini er nýjasta loft-
varnabyrgið í Bretlandi. Kistan
er í grafhve!iingu Kristskirkj-
unnar í Spita'fields í East Eud
og íbúi hennái er verkamaom'
að nafni Micbael O’Connor.
Heimili O’Connors var evðilagt
um áramótin og síðan befir
bann sofið í kistunni.
•
Kaupstefnan i Leipzig, liin
1985. í röðinni, var haldin dag-
ana 2.—7. marz s. 1. Rúmlega
6500 félög og framleiðendur
sýndu varning sinn á kaup-
stefnunni og um 100.000 kaup-
endur frá 35 löndum sóttu liana.
Kaupstefnan í Leipzig hefir ver-
ið baldin óslitið i rúm 700 ár.
•
Demus J. Ivuhn i Ridge (N.
Y.-fylki) mun eiga elzta bíl í
heimi, sem enn er í notkun. Bíll-
inn er frá árinu 1913 og hefir
verið notaður síðan á hverju
ári. Er alls búið að aka bonum
um 650.000 km.
•
I Delroit í Bandaríkjunum er
ekki lengur liægt að þekkja
slökkviliðsbílana á litnum, því
að nú eru fjölmargir þeirra
hvítir og sumir meira að segja
tvílitir, gráir og gulir.
•
Amerísk tryggingafélög
greiddu á siðasta ári 3.615.000.-
000 dollara og þar af fóru 75 af
hundraði til aðstandenda
Iryggðs fólks.
•
Stærsta klukkan í S.-Afríku
hefir verið sett upp á turni nýja
pósthússins í Höfðaborg. Turn-
inn er 180 fet á hæð og þvermál
klukkuskífunnar er 18 fet, en
hæð stafanna á henni 3 fet.
•
„Hefir vinur yðar, málfræð-
ingurinn, virkilega misst málið
við bifreiðarslysið?“
„Málið? Hann hefir misst sjö
mál!“
•
„Eg er orðinn faðir“.
„Eg óska þér hjartanlega til
hamingju. Og livernig Iíður kon-
unni þinni?“
„Þakka þér fyrir, en eg vona
að hún frétti það ekki.“
•
Maður kemur inn í veitinga-
hús og biður um súklculaði og
Samlal
Þaö er til þegj-
andi samtal, sam-
tal tveggja sálna,
sem túlka tilfinn-
ingar sínar og
hugsanir meö
svipbreytingum og
augnaráöi. Þessi
ær, sem þið sjáið
á myndinni, er að
biðja konuna um
mat — en konan á
ekki til neinn mat
í svipinn, og það
er auðséð, að
henni líkar miður,
að geta ekki glatt
málleysingjann
eitthvað.
rjómatertu. Innan stundar kem-
ur veitingastúlkan með súldcu-
laði og tertu.
„Þetta er ekki rjómaterta,“
kvartaði gesturinn.
„Það er vist rjómaterta,“
sagði stúlkan önug.
„Það er ósatt mál,“ andmælti
gesturinn, sem er orðinn reiður,
„það er ekki nokkur rjómi á
henni.“
„Haldið þér, góði maður,“
svarar. stúlkan, „að ef þér biðj-
ið um hundakex, að þá þurfi
endilega hundur að sitja ofan
á hverri kexköku.
•
í Indlandi koma 60 kýr á
liverja 100 ibúa. Hvergi í heimi
mjólka kýr jafn illa og þar. Það
stafar af því, að þar i landi eru
kýr yfirleitt ekki aldar upp til
að mjólka og því síður til mat-
ar, þvi þar borða ekki aðrir
nautakjöt en Evrópumenn og
fátækasta fólkið. Samkvæmí
trúarboðoi'ðum Indverja má
ekki drepa nautgrip. Þeir verða
að vera sjálfdauðir. En fátæk-
lingarnir ráðast á sjálfdauða
skrokkana, ásamt sjakölum,
hýenum og hræfuglum og rifa
i sig kjötið, heldur en að svelta
i hel.
•
Það er betra að þegja og
vera álitinn heimslcur, en taka
til máls og sannfæra aðra um
lieimsku sína. — Lincoln.
•
Árni: Það er sagt að dökk-
liærðar stúlkur séu yfirleitt geð-
betri en þær ljóshærðu.
Pétur: Þarna er eg þér nú eig-
inlega ekki sammála. Konan
mín hefir verið hvorttveggja, og
eg hefi ekki fundið nokkurn
mun.
•
„Eg sá yður í gær með kven-
manni fyrir framan leikhúsið.“
„Það var konan mín.“
„Nú, eg hélt að þér væruð
skilinn ?“
„Eg sagði líka — það v a r
konan mín.“
• .
2 Skotar veðjuðu sliilling um,
bvor þeirra gæti kafað lengur.
Lifgunartilraunir urðu árang-
urslausar.
•
Dómarinn: „Enga útúrdúra!
Þér ætluðuð að slela bifreið-
inni?“
Ákærður: „Alls'ekki! Vagn-
inn stóð við kirkjugarðinn og
eg hugsaði sem svo, að eigand-
inn mundi vera dáinn . . . . “
•
„Vill yðar bátign gera svo vel
og nefna okkur eitthvað haf?“
Hans hátign steinþegir.
„Ágætt, yðar liátign, Kyrra-
bafið!“
Nýi reikningskennarinn kem-
ur inn í skólastofuna, hann ætl-
ar að reyna skilningsgáfur nem-
enda sinna og leggur fyrir þá
dæmi: „Skólastofan er 4 metra
há, reglustikan 70 centimetra
löng, í dag er 19. ágúst, livað er
eg þá gamall?“
Nokkrir nemendur fara að
skrifa, aðrir liugsa. Einn stend-
ur upp og segir:
„Eg veit hvað þér eruð gam-
all, herra kennari.“
„Nú?“ spyr kennarinn bros-
andi.
„48 ára.“
„Hvernig þá?“
„Eg á frænda og pabbi segir
að hann sé hálfbjáni. Hann er
24 ára gamall.“
•
„Hvernig stendur á því að þú
gefur litlu dóttur þinni vín-
konfekt í afm'ælisgjöf?“
Skotinn: „Það er bara súkku-
laði. Vínið tókum við úr til þess
að drekka við afmæli konu
minnar eftir nokkra daga.“
•
„Hvernig gengur fyrirtækið?“
„Þaklca yður fyrir, — .sam-
an!“
„Þér þarna, hvað eruð þér að
hlaupa?“
„Lestin er fullskipuð, svo eg
ætla að lilaupa til næstu stöðv:
ar, þar stigur einn úr.“
. . •
Við líftryggingarsamning:
„Eigið þér lijólhelst?“
„Nei.“
„Eða mótorhjól?“
„Nei.“
„Ef lil vill bifreið eða flug-
vél ?“
„Nei.“
„Þá getum við ekki tryggt
yður — fyrir fótgangendur er
hættan allt of mikil nú á dög-
um!“
Kennari: „Hvaða tennur fær
maðurinn fyrst?“
Nemandi: „Mjólkurtennurn-
ar.“
Ivennari: „Og siðast?“
Nemandi: „Þær fölsku.“
„Halló, hvað liggur á?“
„Bílnum minum hefir verið
stolið. Fanturinn kej’rði þessa
leið.“
„En haldið þér, að þér getið
náð honum fótgangandi?“
„Ábyggilega, hann gleymdi
verkfærakassanum!“
•
Verjandi: (eftir dómsupp-
kvaðningu): „Mér þykir leitt að
eg gat ekki gert meira fyrir
yður.“
Sakfelldur: „Nei, þakka yður
nú fyrir, fimm ár var svei mér
meira 'en nóg!“
•
Jóif gengur fram hjá án þess
að heilsa.
„Haldið þér að eg sé luktar-
staur?!“
„Ónei, góðurinn, lil þess
þyrftuð þér þó að hafa ein-
hverja glóru i kollinum.“
•
„Tengdamóðir mín er alveg
eins og dagblað.“
„Hvernig þá! Er luin svona
fjölfróð?“
„Ónei, en hún birtist dag-
lega.“
•
Konur eru hyggnari en karlar.
Þær vita minna, en eru skiln-
ingsbetri. — James Stephens.