Nýja dagblaðið - 24.12.1933, Side 6

6
N Ý J A
DAGBLAÐIÐ
24. des. 1933
'm
Og þetta skildu þeir ljóst,
andstæðingar hans.
Þeir skildu það, að aldrei
hafði nokkur boðskapur verið
fluttur, sem hafði slíka bylt-
ingu í sér fólgna, sem þessi
einfalda boðun guðsríkis. Því
að hér var ekki aðeins að því
stefnt, að umskapa form lífs-
ins, heldur breyta því frá rót-
um. Andstæðingar hans sýndu
sinr. skilning í baráttunni gegn
honum í sakfellingu og dómi.
Hann hafði líka með ægilegum
siðferðisstyrk rekið þá út úr
sínu þægilega hreiðri erfða-
venju og lögmálstrúar út á
bersvæðið, þar sem um þá
blésu vindar úr öllum áttum.
Og í hans ríki skyldi ekki vera
ríkidæmi, ekki sérréttindi,
ekkert flókið lögmál, engin
prestastétt, ekkert ofurvald,
heldur aðeins þjónandi kær-
leilci. Var það þá að undra, þó
að prestarnir og þeir skrift-
lærðu fói’nuðu nokkrum silfur-
peningum til þess að einn læri-
sveinn hans sviki hann með
kossi? Eða var það heldur að
undra, þó að rómverska her-
valdið negldi hann upp á kross
með þymikórónu á höfði og í
purpurakápu, eins og hvem
annan falskeisara? Því að að-
eins um tvennt var að velja:
ríki þeirra skriftlærðu og keis-
arans, þar sem bókstafurinn,
erfðavenjurnar, lögmálið, auð-
urinn og valdið réðu, eða guðs-
i’íkið, þar sem kærleikurinn
i'éði, hjartalagið, lífið, maður-
inn.
En þeir, sem fylktu sér und-
ir merki hans, skildu hann
ekki að sama skapi vel. Jafn-
vel nánustu lærisveinar hans
skildu ekki dýptina og stór-
huginn í hugsjón hans og ætl-
un. Þeir stóðu undir áhrífum
þess gamla gyðinglega draums
um konung, um Messías(Krist)
sem skyldi binda enda á er-
lenda yfirdrottnun og endur-
í'eisa veldi Davíðs, er þjóðin
sá í fjarbláma hillingarinn-
ar. Ef til vill var boðskap-
ur hans of einfaldur til þess,
að þeir gætu trúað á hann.
Þeir. trúðu því vissulega, að
allur hans boðskapur væri
leyndardómsfullur háttur hans,
til að ná því marki að setjast
í konunglegt hásæti í Jerú-
salem. Hann væri í reyndinni
nýr konungur, yfirnáttúrlegur
konungur og boðaði yfimáttúr-
legar dyggðir með undarlegum
hætti: '
„Þá ganga þeir til hans Jak-
ob og Jóhannes Zebedeussynir
og segja við hann: Meistari!
Okkur langar til, að þú gjörir
fyrir okkur það, sem við ætlum
að biðja um. En hann sagði
við þá: Hvað viljið þið, að ég
geri fyrir ykkur? En þeir
sögðu við hann: Veit okkur, að
við fáum að sitja annar til
hægri handar þér en hinn til
vinstri handar í dýrð þinni. En
Jesús sagði við þá: Þið vitið
ekki, hvers þið biðjið. Getið
þið drukkið bikarinn, sem ég
drekk, eða skírst þeix-ri skírn,
sem ég skírist? En þeir sögðu
við hann: Það getum við. En
Jesús sagði við þá: Bikarinn,
sem ég drekk, munuð þið
di’ekka, og þið munuð skírast
þeirri skírn, sem ég skírist. En
að sitja mér til hægri handar
eða vinstri handar, er ekki
mitt að veita, heldur veitist
það þeim, sem það er fyrii’bú-
ið. Og er þeir tíu heyrðu þetta,
vaknaði hjá þeim grernja við
Jakob og Jóhannes. Og Jesús
kallaði þá til sín og segir við
þá: þér vitið, að þeir, sem
talið er að ríki yfir þjóðunum,
drottna yfir þeim, og höfð-
ingjar þeirra láta kenna á
valdi sínu. En eigi er því svo
farið yðar á meðal, því að
sérhver sá, er vill verða mik-
ill yðar á meðal, hann skal
vei’a þjónn yðar. Og sérhver
sá, er vill yðar á meðal vera
fremstur, hann skal vex-a allra
þræll. Því að mannssonurinn
er ekki kominn til þess að láta
þjóna sér, heldur til þess að
þjóna, og til þess að gefa líf
sitt til lausnargjalds fyrir
marga“.
Var það að undra, þó að
þeir, sem lagt höfðu á sig
þrautir og þjónustu vegna
launanna, hrykkju við, er þeir
heyrðu slíkan boðskap? Var
það að undra, þó að fávísri al-
þýðu væri ofvaxið að skilja
þennan boðskap um endur-
sköpun alls lífs inn til innstu
tauga? Var það að undra, þó
að þeir, sem aðeins höfðu séð
fyrsta bjarmann af þessu nýja
x’íki og hrifizt með fögnuði yfir
öllu þessu nýja og dularfulla,
yrðu fljótir að hverfa aftur til
hinna þægilegu, kx-öfulausu
rikjandi trúarbragða með guðs-
húsi og fómarathöfn, þar sem
menn gátu þægt guði tyrtil-
dúfu í stað þess að breyta um
hugarfar og helga honum allt
sitt líf? Var það að undra,
þótt þeim þætti hún tómleg og
launasmá þessi kenning um
konungdóm þjónustunnar, þar
sem þjónustan bæri í sér sín
eigin laun?
Og þegar hann var dauður á
krossi, gátu þeir, eftir að
fyrstu vonbrigðin voru hjá lið-
in, ofið um hann undarlegri
helgisögu, að hann hefði við
undur og stórmerki risið upp
frá dauðum og kæmi aftur
með herskai’a himinsins, til að
reisa sér hásæti í Jerusalem.
Þeir skoðuðu líf hans sem und-
ai’lega og óskiljanlega hernað-
arlist, þar sem dauðinn var
snjallasta hei’bi’agðið. Svo kom
Páll postuli, þessi lærði og gáf-
aði fulltrúi forns gyðingdóms,
hann sem aldrei hafði heyrí
Jesú eða séð, og hann gaf skýr-
ingar á því, hver Jesús hefði
verið í raun og veru: Óspjall-
að, flekklaust og hreint páska-
lambið, fórnin á altari guðs,
hans eingetinn sonur, sem var
látinn líða og þjást og deyja
á krossi, til að endurleysa
mannkynið af óbætanlegri
erfðasyndinni. Og þannig komu
upp ný trúarbrögð, með prest
og musteri, með fórnarathöfn
og helgihald, með nýjan bún-
ing, til að fela lífið sjálft. Og
egyftsk og austurlenzk guð-
speki gaf í þenna búning allt
sitt fegursta skraut: Isis varð
María guðsmóðir, Horus varð
Jesúbarnið. Egyftsk guðasam-
steypa gaf krístninni hug-
myndina um þríeinan guð,
GLEÐILEGRA JÓLA
^ óskum við öllum við- ^
^ skiptavinum okkar.
Verzl. Brúarfoss
Vesturgötu 16.
4^ '■§$
□n
□c
JC
GLEÐILEG JÓL!
Sláturfél. Suðurlands.
sabbat Gyðinga og sóldægur
Mitratrúarmanna rann saman í
eitt og varð hinn heilagi
hvíldardagur, sunnudagur
kristinna manna.
1 Og hin einfalda bæn Jesús
frá Nazaret um hið komandi
þúsund ára ríki, heit af þrá
1 eítir umsköpun og dýrð og
1 valdi lífsins:
1 Faðir vor, þú sem ert á
himnum.
1 Helgist þitt nafn. Komi þitt
1 ríki.
I Verði þinn vilji svo á jörðu
sem á himni.
1, Gef oss í dag vort daglegt
1 brauð.
I Og fyi’irgef oss eins og vér
l fyrirgefum.
1 Því að þitt er ríkið, máttur-
I inn og dýrðin.
> hún — þessi einfalda bæn um
dýrð og veldi lífsins — var
gerð að særingarþulu, sem eng-
1 inn skildi.
I Og þó að svo sé oft talið, að
I þessi trúai’brögð eigi sína
fyrstu uppsprettu hjá Jesú frá
Nazaret, eru þau þó kennd við
Krist, sem er hið gríska nafn
á Messíasi, hinum smurða kon-
ungi, er skriftlærðir Gyðingar
væntu sér. Og það er jafn
fjárri og sólin er tunglinu, að
Jesús frá Nazai’et hafi verið
kristinn maður í þess orðs
merkingu.
I Og þó hefir fagnaðai’boð-
skapur Jesú frá Nazaret alltaf
varðveitzt með kristinni trú
eins og falinn eldur. Ög sá
faldi eldur hefir vermt • ýmsa
beztu menn kristinnar trúar
og kristinnar menningar um
hjartað, og á þann hátt gefið
þeim birtu í augu,. til að sjá
lífið í dýrð sinni. Og á þann
hátt hefir líka fallið af honum
ofurlítill bjai’mi á okkar jóla-
tré og allan jólabúnað. Og
þegar þeim eldi slær að lokum
út í ljósan loga, má vel vera
að hann brenni enn heitar, af
því að hann hefir veríð svo
lengi falinn og með svo mikl-
j um umbúðum.
(SUbiha, jól!
fjiotel Borg

Gleðileg jól!
Eimskipafélag íslands

Gleðileg jól!
FLORA
Blómaverzlun — Vesturgötu 17
r

GLEÐILEG JÓL!
L
Viðtækjaverslun rikisins-

Gleðileg jól!
(?c

Gleðileg jól!
Tóbakseinkasala rikisins
a
w
%

Beztu jólaóskir!
Strætisvag’nar Reykjavíkur h.f.
------^
d: