Tíminn Sunnudagsblað - 29.04.1962, Blaðsíða 3
Tófa í heimsókn við tjald leiðangursmanna á Norðaustur.Grænlandi
stundum heyrðist urr og ýlfur. Tóf-
urnar voru íarnar að gera þeim næt-
urheimsóknir.
Danirnir vissu, að varhugavert gat
verið að skilja nokkuð það eftir utan
dyra, er ætilegt var. Þess vegna höfðu
þeir borgið öllu slíku í hús hina
fyrstu daga. Þeir hirtu því ekki um
að styggja tófurnar, heldur létu þær
fara sínu fram. En er þær fundu fátt
ætilegt utan dyra, gerðist það æ oftar,
að þær t.óku að klóra í kofahurðina og
hnusa inn um rifur. Virtust þær alls
ósmeykar.
Mennirnir voru daglega á ferli úti
við, og fóru þá tófurnar fyrst í stað
undan með hægð, ef þeir reyndu að
nálgast þær, og gættu þess vel að
hleypa engum svo nærri sér, að þær
gætu ekki flúið, ef til þyrfti að taka.
En brátt snerist þetta við. Tófurnar
fóru að þreifa fyrir sér um það, hve
þeim væri óhætt að hætta sér nærri
mönnum. Fyrr en varði komust þær
að þeirri niðurstöðu, að þessar tví-
fættu skepnur væru ekki sérlega
háskalegar. Þegar ein hafði að lokum
dirfzt að hrifsa kjötbita úr hendi eins
mannsins, urðu skjót umskipti. Allur
hópurinn tók að halda sig við kofa-
dyrnar. Eitt kvöldið töldust þar tutt-
ugu og tvær tófur, sem biðu matar
síns, spakar og óhræddar sem hur.dar
væru.
Vetursetumennirnir komust íljótt
að raun um, að þeir höfðu gert skyssu,
þegar þeir hændu að sér refina. Það
var alltaf flokkur við dvrnar og undir
gluggunum, og einkum gerði. t nætur-
friður stopull. Tófurnar rifust um æt-
ið með skrækjum og gauragangi. og
þættust þær vanhaldnar, létu þær það
óspart í ljós. Ekkert liefði auðvitað
verið auðveldara fyrir mennina en
skjóta tófurnar. En td þess gátu þeir
ekki fengið sig. Þeir tóku því upp
nýja aðferð við matgjöfina
í kofanum "ar flesktunna, sem þar
hafði staðið í þrjátíu ár. Þeir tóku
fleskið upp úr tunnunni, útvötnuðu
það og skáru í litla bita. Bitunum
dreifðu þeir síðan um stórt svæði. svo
að tófurnar hefðu nokkuð fyrir því
að leita þá uppi og síður væri hætt
við skærum þeirra á milli
Nokkru síðar skall á vetrarveður
með stórhríð dögum saman. Hríðar-
dagana varð ekki vart við neinar tóf-
ur. En þegar lygndi og birti í lofti,
komu þær á ný og voru nú hálfu gráð-
Framhald á 213. sí3u.
Hvít tófa sleikir innan niðursuSudós
T f M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ
195